Alþýðublaðið - 11.06.1971, Blaðsíða 9

pumingu
’ í AuSt-
fcomandi
.ustfirzfc-
komandi
r jaínað-
ir ekfci
, eitt, —
dinu síð-
naskipan
ið aldrei
ittenn, —
n, einn
t og einn
tn. — Vil
isendur í
mi, að
r en þeir
með eít-
i huga:
urðu á-
alþingis-
að segja,
mu eng-
efði dug-
tsara at-
5 fá upp-
jsturlands
það hefði
töðu ann-
ar í land-
gerir lýð-
jafnaðai’-
m meira
á Alþingi
- og með
G. Jónas-
asinniaðan
með stað
tdamálum
emið bet-
mdi tíma.
rfca þing-
úns úr 5
x.
G. E.
AUSTURLANDSBLAÐ-
□ Þeigar Framsóknariflofcfcurinn
er í stjórnarandstöðiu fær hann
öðru hverju í sig einfcennilegan
fiðring út af tryggingamiálum
þjóðarmarinnar og telur þau í
meiri og minni ólestri. Aftur á
mótti hviertfiur þessi fiðringur jafn-
an um l:eið og flokfcurinn er köm-
inn í stjórn. Þá á hamn ætíð bágt
mie® að koma auga á þá f jórmuni,
setm til tryggingaim'ála mætti
verja, þótt hann sjái víða digrar
fjárfúigur í hjllingum til handa
þessum máHum, meðan hann er í
stjórnarandstöðu, Verður oft úr
þessu harla skringiilegur, tvíátta
og jafnvel óskiljanlegur
grautur.
Fyrir skemmstu rauk Tíminn
upp að skammast út af þessum
m'álum. Nú hafði Alþýðuflofcbur-
inn, að hans áliti gtersamlega
brugðjzt gamla fóikinu í ianctinu.
Þingmenn Aiþýðuflokksins höfðn
svikið þetta fólk með því að sam.
þýkkja ekki tillögur sjtórnarand-
stöðlmnar um enn mjeiri hækkan-
ir til handa öldruðúm en þær sem
samþykktar voru á síðasta þingi.
En bíðum við.
HVAR ERU AFREK
FRAMSÓKNAR?
Á framboðsfunduinuim skömm-
uðiust frambjóðendur framsóknar
hér í kjördæmdnu út af því að
ekki væri vitað hvaðan taka setti
peninga til að framfylgja þeim
hækkunrjm, sem að lögum urðu.
Hver skiiur nú svona grautar-
geið? Framsókn veit ekkert um
hvaðan peningarnir til hækkan-
anna eiga að koma, en kemur svo
með sýndartiiiögur uim enn meiri
hæfcfcanir.
Hér kemur ljóslega fram, það
sem raunar ailir vita, að fram-
sókn b.otnar í rawn og veru ekk-
ert í tryggingamálum, enda hef-
ur hún aldrei haft um þessi mál
rauuhæíá forystu. Alþýffufiotófcur-
inn gerir sér það fuHviell ljó&t, að
betur má í þessuim málum. Þetta
eru máll seim seint verða endan-
lega leyst. Þetta eru mál, sem
alitaf verða að vera undir smá-
sjánni, alltaf í athugun. Fraim-
sókn heldur aftur á móti, að
tryggingamál séu eins og hvíerjar
aðrar dægurflugur tilvalin til að
fiytja um yfirborðstifflögur fyrir
kösningar, ti'l þess að reyna að
veiða sér áttavæði.
En úr því framsókn er orðin
svona áhiuigadöm um trygginigarn-
ar væri ekki úr vegi að spyrja:
Hvar eiru afrek framsóknar í þess
um málum?
Það er rétt, að Framsóknar-
flokkurinn stóð með Alþýðuflokkn
um að löggjöfunni frá 1936. En
síðan ekki söguna meir. Héldu
framsóknarmenni, að vandinn
hefði endianlega verið leystur
1936? Hvað gterðu framsóknar-
menn í þessuim máiium í sinni
sælu brúðarsæng með íhaldinu
1950-1956? Er ekki von, að
Frh. á bls. 12.
LÁTUM SKYNSEMINA RÁDA
NÚ LIGGUR MIKIÐ VIÐ
Það er greinidlegt, að framsókn-
armönnum stend-ur nú mjög
stuggur af vaxandi fytl-gi Alþýðu
filokksins hér í Austurlandskjör
dæmi. Má þetta ljósiega marfca
af máli framibjóðenda framsókn
ar á nýafstöðnum framtooðsfund
um og skrifum þerra í Austra
upp á síðkafctið. I síðasta tölu-
blaði hafa þeir svo mitaið við,
að birta feitletraða auglýsingu,
viðVörun til þeirra sem kjósa A-
listann svohlljóðandi:
„Þeir Austfrðinga.r, sem kjósa
A-listann leggja lóð á vogar-
sfcálamar, svo að Gylfi Þ. Gísla
son geti enn um sinn fengið að
brangsa mteð fjöregg þjóðarinn-
ar“.
Við þöklkum framsókn þessa,
auglýsngastarfsemi, af því hún
undirstrikar svo greinlega að
það er vöxtur Atþýðuflofclksins
í kjördæmiinu, sem hún óttast
m-est.
GYLF GERIR ALLT
Stundum, þegar framsókn er
eitth-vað að burðast við að
skamma stjórnina, virðist hún
■ekiki vita, að þar sitja flteiri menn
en Gylfi Þ. Gísilason. Gylfi gerir
allt, virðist vera orðdð kjörorð
Framsóknarflotóksins. í sjálfu
sér erum við Alþýðuflokksmenn
siður en svo óánægðir með það
álit, stem framsófcn hefur á for-
manni flofciks oWkar, þótt öOjI p:er
sónudýrkun sé ákaffltega fjarlæg
ofckur. Hins vegar er framsókn
nokkuð haldin þeim sálarkviilla
og ber í þvn' efni enn greindleg-
ar menjar uppeldis Jónasar
Jónssonar, sem á sínum tíma
fltengdi persónudýrlkun inn í
framsófcnarmtenn af lítittli vægð.
DÓNASKAPUR,
EÐA SKYNSEMI
Annars stendur þessi auglýsing
í Austra í bíeinu sambandi við
orðaskipti, sem frambjóðendur
Ailþýðuflofcks og Framsófcnar-
flokks hér í kjördæminu áttu á
framboðsfundunum út af hinum
dauðu attovæðum framsóknar.
Framtojóðendur Alþýðuflofcksins
sýndu mönnum ljóslega fram á,
og það er viðurlkennt af fram-
sófcnarmönnum sjálfum, að ó-
hugsandi er að flokkurinn bæti
við sig hér í kjördæminu. Hins
vegar hefur hann notókur hundr
uð atiivæði fram yfir það, sem
hann þarf tii að koma sínum
þriðja manni að. Þessi atkvæði
faílla gersamltega cto,uð vegna
þess að Framsóknarfflottckurinn
hefur hvergi möguleika á að
koma að uppbótarþingmanni.
Alþýðuflofcfcsmenn bentu rétti-
lega á, a,ð mieð nottcttiurri tól-
færsiiu atifcvæða gæti sivo farið,
að Aliþýðutfllokjkurinn fengi upp-
bótahþingsæti hér í kjördæiminu.
Þessu svaraði Eysteinn mieð svo
felldum orðum: „Það er dóna-
slkapur við kjóslendur að æfoast
til að þeir kjósi öðruvísi en sa,nn
færing þeirra býður þeim".
Það getur svo sem vel verið,
að slífct og þvffifcit sé „dónaskap-
ur“ eftir einhverjum flóttmum
pólitískum siðattögmállum, en sé
þetta svo, ætti framsófcn ekld
að hafa hátt um það. Eftir þess-
ai’i kenningu hefur hræðslu-
bandalagið hérna urn árið vierið
Frh. á bls. 12.
KORT,
Alþýðu- inn var gerður við Breta,
ru segja Iagði Lúðvík Jósefsson og
s Jósefs- stjómarandstaðan fram á Al-
álinu. — þingi frumvarp til laga um
u hversu að grunnlínukerfið frá 1958
ögð hans- skyldi lögbundið. Menn muna
/erið við sjálfsagt, hve Lúðvík barðist
mdhelgis hart fyrir samþykkt þess frum
, hverju varps. En aðgætnari menn
latað og sáu hve mikið tjón slík lög-
Lúðvíks binding grunnlínunnar frá
1958 gæti haft í för með sér.
' Því var það frumvarp fellt.
ásakar
kki fyrir ★ Skömmu síðar náðust
kki þjóð landhelgissamningarnir við
landhelg Breta og Vestur-Þjóðverja.
5ti. Blað- Þeir fólu m.a. í sér breytingu
,, að allt, á grunnlínukerfinu frá 1958
a er sett til mikilla hagsbóta fyrir ís-
fu. land. Végna þeirrar breyting-
of skjót- ar stækkaði 12 mílna land-
'gð hans helgin um 5065 ferkílómetra.
kennd og Sú stækkun er sýnd á kortinu
hér til hægri og afmörkuð
t með svörtu.
mmu áð-
mnipgur- ★ Hefði Lúðvík fengið að
EINN, MAÐUR, ANNAÐ KORT
ráða árið 1960 hefðu gömlu
gmnnlínurnar verið lögfestar.
íslendingar hefðu þá misst af
stómm svæðum, sem þeim,
nokkmm mánuðum síðar,
tókst að semja um, að yrðu
innan landhelgi.
Þá vildi það íslandi til, að
við stjórn sátu menn, sem
hugsuðu Iengra en Lúðvík
Jósefsson og vora ekki eins
fljótráðir.
★ Núna er það stefna Lúð
víks Jósefssonar, að færa Iand
helgina út í 50 mílur. Það,
sem hann athugaði hinsvegar
ekki, þegar hann bjó þá stefnu
til var, að með 50 mílna út-
færslu næst hvergi nærri til
landgnmnsins alls, sem mið-
ast nokkurn veginn við 400
metra jafndýpislínu. Þvert á
móti, því utan 50 mílna Iín-
unnar lenda stór landgmnns-
svæði þar, sem m.a. eru mikil
vægar uppeldisstöðvar nytja-
Frh. á bls. 12.
i
l£6l iunf 'ii mSepiusoj 9