Alþýðublaðið - 26.10.1971, Blaðsíða 4

□ Lífeyrissjóffur fyrir aiia
landsmenn.
□ Eiliárin hafin yfir launamis-
mun.
□ Gamall maffur má helzt ekki
vera efflilegur og heilbrigður
svo eftir honum sé munaff.
(
»
□ Aff hætta aff vinna aff fara
inn í biffsal dauðans, það er
þungur dómur.
□ Efri árin eiga aff geta veriff
Ijúfasti tími ævinnar.
n MJÖG SKIPTIR í Ívö
horn um afkomu aldraðs fclks
á Jandinu. Þeir sem greitt hafa
í lífeyrissjcð njófa þokkalegra
kjara, en hinir sem aðtins fá
hin aJmennu ellilaun geta ekki
séð sjálfum sér farborða nema
þeir hafi tekjur annars staðar
frá. Um þetta er oft talað og
nauðsyn þess að jafna metin
viðurkennd af flestum. JEn úr
bóíin er ekki komin. Lífeyrisr
sj&ffur fyrir alla landsmenn
merkilegt mál og vonandi að
liann verði sem allra fyrst að
veruleika.
SJÁLFUR hef ég mjög á-
kveðnar skoðanir á því hvern-
ig eigi að leysa kjaramál gam-
als fclks. Hvort sem komið verff
ur á einum lífeyrissjóði fyrir
alla landsmenn eða ekki þá á
allt gamalt fólk að sitja við
sama borð. Mér finnst eðlilegt
aff sá sem hærri hefur tekjurn-
ar greiði meira í lífeyrissjóð ea
hinn sem minna hefur, en þeir
eiga báðir að fá sömu elli-
laun. Gamalt fólk er hafið yfir
Iaurastéttamun. Þar á sama að
ganga yfir ráðherrann og hafn-
arverkamanninn.
EF EINHVERJUM þykir
þetta ósanngjarnt, þá líti hann
bara rólega á málið. Ráðherr-
ann befur haft mikið að gera
og unnið mikjlsverð störf, vafa
laust ágætlega. En hann hefur
líka liaft prýðislaun. Hafnar-
verkamaffurinn hefur líka unn-
ið vel, og ef að er gáð er hans
starf jafn mikilsvert, því ekk-
ert hlutverk í því sjónarspili
sem er mannfélagið er öðru
merkilegra, ö.l eru merkileg af-
því þau eru liður í heildinni.
En ráðherrann hefur vegna
miklu betri iaunakjara haft
mun meiri ði Jjl að leggja
fyrir en verkairaðurinn. Ef
nokkuff er ætti verkamaðurinn
að vera á hærri eftirlaunum.
Samt mæli ég ekki með því.
Ég vil að ellidagarnir séu hafn-
ir yfir allan mismun.
★
ANNAÐ ATRIÐI langar mig
til aff nefna. Viff gerum dálitið
fyrir æskuna. Viff komum upp
stöðum fyrir har.a til að
skemmta sér, til að eyða tim-
anum, til að starfa aff áhuga-
málum sínum. Mér skilst aff
æskulýðsráð Reykjavíkur sinni
tómstundamálum unglinga, og
sjálfsagt eru svipuð ráð til í öðr
um sveitafélögum. En viff ger-
um Htið eða ekkert fyrir gam-
alt fólk. Það eru jú til elliheim-
ili sem minna helzt á spitala.
og einstaka sinr.um heyrist tal-
að um að sinna þurfi því öldr-
uffu fólki sem er heilbrigt, and-
lega og líkamlega, en komið yfir
starfsaldur. En þaff virðist lítið
annað_ en umtalið. Þetta
skemmtil.ega, heilbrigða og ald.r
aða fclk befur gleymzt. Gamall
inaður má helzt ekki vera heil-
brigður og efflilegur til að eftir
honum sé munað.
AUÐVITAÐ ætti að koma
upp klúbbum fyrir þetta fclk,
veita því aðstoð til að stunda
þá iffju sem þaff langar til að
stunda, jafnvel gefa því k<ijt
á að læra eitthvað eí það vill.
Ég hef ekki mikla trú á elli-
beimilum þctt vissri nauðsyn
þjóni þau. Ég vilai að gamalt
fólk gæti dvalizt í íbúðum sín-
um innan um annaff fólk, sem
lengst, en ,á binn bídginn sé
eifíhvert starfsliff fyrir hendi
sem heimsæki það og veiti
hjálp þegar hjálpar er þörf.
ÉG ER ENGINN sérfræðing-
ur í þessum efnum. Sérfræðing-
ar hljóta þó að vera til. En ég
þekki dæmi um heilbrigt gam-
alt fólk sem varla veit hvað
þaff á aff gera af sér. Að hætta
aff vinna var að íara inní biðsal
dauðar.s. I stað þess ættu efri
árin að geta verið einhver Ji'f-
asti og skemmtilegasti fími æv-
innar, þeear hrollur eftirvænt-
ir.garinnar er horfinn og bægt
er að skoða mannlífið rólegum
huga.
SIGVALDI.
Menn komast
hjá íilfíið
með hví að
hefia ekki
verðleika manna
tipp til skýjanna.
Lao tse
Lofum
þeim að Bifa
Brosið!
□ Dagmar frá Svíþjóð þarf
að beita hinu fagra brosi
sínu í starfi, og hefur æfingu
í því. Þvi hún er nú orðin
ljósmyndafyrirsæta, en haiði
áður starfað í utanríkisþjón-
ustunni í nokkur ár. Og' það
er einmitt áríðandi fyrir
diplómata að geta brosað oft
og vel. —
Lágmarksverð
á síld
□ Lágmarksverði1 á síld
veiddri sunnan og vesitanlands
til söltunar, og til beitufryst-
ingar hefur verið sagt upp sain
kvæmt heimild í tilkynningu
ráðsins frá 24. f. m. Verðlags-
ráð sjávarútvegsins fjallar nú
um lágmarksverð á álíld til sölt-
unar, sem á að taka gildi þann.
20. þ. m. og síld til frystingar í
beitu, sem á að taka gildi þanni
22. þ. m.
„MISSKILNINGUR
OG RANGHERMI"
□ Alþýðublaðinu hefur bor-
izt eftirfarandi frá Kjararáði
BSRB :
„Þar sam í fréttatilkynningu
ERTU BUINN
AÐ TEIKNA
ÞJÓÐHÁTÍÐ-
ARMERKIÐ?
□ Mánudaginn 1. nóvember
rennur út frectur sá, sem veitt-
ur var til að skila tillögum að
þjóð'hátíðarmerki og mynd-
skieytingu á veggskildi, sem
nota á vegna hátíðahaldanna
1974.
TiJllögum þarf að skila í póst
eða til skrifstofu Alþingis fyrir
klukkan 17 mánudaginn 1.
r.’óv-cmber.
Nú þegar hafa borizt nokkrar
tillögur, og verða þser allar opn-
aðar vsmtímis og um þær fjall-
að af sér&tak.ri dómnefnd, siein
kjörin var á s.l. vo-ri til að
velja b&ztu úrlausnirnar. Aug-
lýsing um þessa keppni birtist
í dagblöðunum 3. febrúar s.l.
frá Starfsmannafélagi Sjón-
varp=, sem birtist í fjölmiðlum í
dag, kemur fram misskilningur
og ranghermi í sambandi við
undirbúning og framkvæmd
kj arasamninga rikisstarfs-
manna, tckur Kjararáð Banda-
lags starfimanna ríkis og bæja
eftirfarandi fram:
1. Hvorki Startfsmannafélagi
Sjónvarps né öðrum bandalags-
félögum voru gsfin loforð um
samráð áfur en yrði end-
anlega frá samningum.
Þetta stafaði af K- m afí tfæð-
um, rem sköpuðust, vegna
kröfu ríkisvaldsins um að við-
ræður milli samning.-aðila yrðu
ekki gerðar opinberar.
2. í samræmi við heimild í
kjararamningi hetfur af hálfu
BSRB yerið unnið að leiðrétt-
ingum á grundvclli starfsmats og
| settar fram tiliögur í samráði
við stjói’n Starírmannafélags
Sjónvarps eins og ítaðfest er í
bréfi féiagsins til BSRB dags.
17. a'.príl síðastl., en Samninga-
nefnd rikisins hetfur ekki fall-
izt á þær, nema að mjög tak-
mörkuðu leyti.
3. BSRB telur mjög óheppi-
legt að bandalagstfélög birti í
fjö'lmiðlum fullyrðingar um ó-
samræmi á röðun einstakra
starfsheita þar sem útilokað er
að gera á þeim vettvangi nægi-
legan og réttlátan samanburð."
Vinstri
beygja
bönnuð!
□ Það gerist æ ertfiðara, að
komast með góðu móti til
Reyikjavíkur úr Kópavogi, A-
stæðan er sú, að vegna slysa
hefur vinstri beygj'a verið
bönnuð á tveimur stöðum við
Kringlumýranbraut, þannig að
nú getur sá, sem ekur úr Kópa
vogi, ekki beygt af götunni við
Sléttuveg og ekki heldur vtið
Hamrahlíð, því í gær voru krfcf
ur foneldra barna í Hlíðaskóla
við Hamrahlíð teknar til greina
og umferð takmörkuð um göt-
una.
Þetta hefur þau áhrif, að sá,
sem æt.lar að tfara vestur í bæ
eða í miðbæinn þarf að aka út
að Miklubraut, sem í sjálfu sér
skiptir ekki miklu máli. En það
sem ftTTptir máli er það, að
götuljós á mótum Miklubrautar
og Kringlumýrarbrautar loga
það stutta stund í einu, að bið
þar getur orðið æði löng á um
ferðartíma.
í viðtali við Alþýðublaöið
sagði einn Kópavog-búi, að
þessi breyting hefði það í för
með sér, að hann þyrfti að
vakna 15 mínútum tfyrr á
morgnana'. '*jj
4 MSjudagur 26. okt. 1971