Alþýðublaðið - 15.08.1972, Side 6

Alþýðublaðið - 15.08.1972, Side 6
LIFFRÆÐI Stúlkan meö bústnu brjóstin er á undan- haldi Stúlkan með bústnu brjóstin — frægasta út- flutningsvara Svia, er nú að liða undir lok. A siðustu tuttugu árum hefur sænska konan, bæði hækk- að og grennst. Brjóst hennar hafa skroppið saman og dillandi mjöðm hennar er nú horfin. t stuttu máli sagt: „Hún er ekki lengur, það sem hún hefur verið". HON HEFUR STÆKKAÐ. Það var fataverk- smiðja ein i Gautaborg sem mældi, myndaði og tók til meðferðar á allan hugsanlegan hátt sænsku konuna „model 1972”, sem var á öllum aldri, allt frá táningastelpunni og til 70 ára gömlu konunnar. „Frk. Sviþjóð”, er i dag 163 cm. á hæð — sem er einum cm. hærra en fyrir 20 árum. Brjóstmál henn- ar hefur minnkað úr 97 og i 91 á þeim sama tima og mittismál hennar i dag er 97 — en 1952 mældist það 101 cm. E N H V E R S VEGNA? Aftonblaðið, sænska, hefur lagt þá spurningu fyrir liffræðiprófessor einn i Stokkhólmi, af hverju þetta stafi, og segir hann að það sé vegna þess hve við höfum það orðið gott nú til dags. Siðan um miðja 18. öld hefur sú þró- un verið hjá mannkyninu, að börn verða yfirleitt stærri en foreldrar sinir. Mataræði okkar og i- verustaöir, hafa batnað. Konur eignast færri börn nú á timum og aðstaða barnanna batnar stööugt. Viö verðum grennri, þvi við stækkum það tiltölu- lega hratt, að við náum ekki að vaxa á þverveg- inn. Að meðaltali hækka, bæði menn og konur um 1. cm. á hverjum áratug. Og nú þykir liklegt að fataverksmiðjur taki þetta nýja mál i notkun, til þess að fá tilbúin föt til að passa betur, en þau hafa gert hingað til, þvi gamla mælikerfið, sem notað hefur verið fram á þennan dag, er byggt á rannsókn- um sem gerðar voru fyrir 20 árum — eða á þeim tima þegar sænska konan hafði reglulegar linur. HflSFRÚ AÐ AIISTAN SÝNIR Á MOKKA Sigriður Vilhjálmsdóttir 65 ára húsfrú á Egilsstöðum heldur nú myndlistasýningu á Mokka i annað sinn á fjórum árum. Alls eru á sýningunni 21 mynd. Eru þær allar gerðar úr mislitum smásteinum, sem limdir eru saman á spjald. Mest hefur Sig- riður gert af blómamyndum, en á seinni árum hefur hún æ meira farið út i landslagsmyndir. Þær myndir sem eru á sýning- unni núna eru gerðar á árunum 68-72, flestar á árinu 71. Sigriður hefur dundað við þessa tegund myndlistar i um 10 ár, en ekki fyrir alvöru fyrr en nú sið- ustu 5 árin. Myndirnar eru mjög skemmtilegar að sjá og er margt að finna innan hins rétthyrnda myndflatar, sem augað gripur ekki i fyrstu. 1 stuttu máli, at- hyglisverö sýning. Sýningin stendur yfir i 3 vikur og var fyrsti dagurinn i gær. Flestar myndirnar eru til sölu. Það er ekkiáhverjum degi sem ljósmyndarar ná þannig myndum af kóngafólki — en þetta er sú gerð mynda sem meira er borgað fyrir em hinar. Afturendinn tilheyrir Karli Bretaprins. ÞETTA GERÐIST LIKA Akureyri Tveir harðir árekstrar urðu á Akureyri i gær. Meiðsl urðu engin á mönnum, en hins vegar skemmdist fóiksbifreið i öðru tilvikinu nokkuð mikið. Alþýðublaðið skýrði frá þvi á laugardag, að siðast hefði sézt til hans við Ananaust. Við getum bætt þvi við, að það sást til hans stinga sér i sjóinn. Sá, sem var vitni að þvi til- kynnti lögreglunni ekki um þetta fyrr en auglýst var eftir Gaston i fjölmiðlum. Þjófurinn er ekki á Stakk sér sama máli og hinir í sjóinn Gaston, franski maðurinn, sem hefur verið týndur siðan á miðvikudagsnótt, hefur enn ekki fundizt. Hans hefur verið leitað um helgina en án árangurs. Mennirnir þrir, sem fóru i landshornaferðalag fyrir falsaðar ávisanir um siðustu helgi hafa nú allir verið yfir- heyrðir hjá rannsóknarlögregl- unni i Hafnarfirði. Alþýðublaðið skýrði frá þessu . á laugardaginn, en þá hafði einn úr hópnum ekki verið yfir- heyrður. Skýrslum tveggja ber fylli- lega saman, en sá þriðji, en hann er jafnframt þjófurinn hefur aðra sögu að segja. Tveir mannanna sitja i varð- haldi, en sá þriðji hefur verið látinn laus. Enn hafa aðeins komið fram fjórar ávisanir, en alls fösluðu þeir félagar 46 stykki. ÍSLENZKU FYRIRTÆKIN SNÚA SÉR AÐ VORKAUPSTEFNUNNI Það verða að þessu sinni engin íslenzk fyrirtæki til að sýna á haustkaupstefnunni i Leipzig, sem stendur dagana 3. - 10. september -en á sýningunni í vor sýndu fjögur fyrirtæki héðan, og á næstu vor- kaupstefnu verða aftur íslenzkar sýningardeildir. A sýningunni nú f haust munu um 6500 framleiðendur frá 50 löndgm hafa sýningardeildir og ná þær yfir meira en 270 þúsund fermetra svæði. Tii samanburðar má nefna að það samsvarar 110 sýningar- höllum eins og þeirri i Laugardal. Meðan á sýningunni stendur verður mikið um aö vera I tónlistar- og leikhússlifi Leipzigborgar, og gefst ferðamönnum þvi tækifæri til ýmiss annars en virða fyrir sér varning frá öllum heimsálfum. Auk þess fara ýmsar ráðstefnur fram meðan á sýningunni stendur, m.a. ein um varnir gegn mengun frá út- blæstri bifreiða. Það er fyrirtækið Kaupstefnan-Reykjavik, sem er umboðsaðili þessarar kaupstefnu, og veitir allar upplýsingar og afhendir kaupstefnuskfrteini. GEIMFERÐIR I OFSAHITANUM A VENUSI DOU TÆKI VENUSARFARS SOVETMANNA „HITADAUDA” A 50 MINUTUM Lendingarhluti sjálfvirku gcimstöðvarinnar Venus-8 settist mjúklega á yfirborð plánetunnar 22. júli s.l. eftir 117 daga ferð, 300 milljónir km. Uppiýsingar þær sem undanfarnar fjórar stöðvar höfðu veitt, gerðu það kleift að smiða lendistöð, scm tókst að „kafa til botns” i gufuhvolfi Ven- usar og senda þaðan mælingar og upplýsingar til Jarðar i 50 minút- ur. Ilér ræðir irina Lúnatsjarskaja við aðstoðarmann yfirsmiös Ven- usarfarsins. Hvert er hlutverk Venusar-8 og að hvaða leyti var hún frábrugðin forverum sinum? Hingað til hafa öll Venusarför flogið til hins dimma hluta reiki- stjörnunnar, en Venus-8 var send til daghliðarinnar, er að sól snýr, en það var aðeins tiundi hluti kringlunnar sem að farinu sneri. Miðun þurfti þvi að vera afar ná- kvæm, þvi að hin minnsta skekkja á annan veginn gat leitt til þess að farið fleytti kerlingar i yfirborði gufuhvolfsins og þeytt- ist aftur út i geiminn, og á hinn veginn til þess að það lenti á skuggahliðinni. Þess vegna voru tvær stefnu- leiðréttingar áformaðar, en hin fyrri tókst svo vel að önnur reyndist óþörf. Astæðan til þess að visinda- menn vildu gera rannsóknir á lýstu hliðinni var, að auk upplýs- inga um hitastig, þrýsting og efnasamsetningu lofthjúpsins er mikilvægt að vita, hvort hann er ljósþéttur og hvaða sveiflur eru á hitastigi og þrýstingi dagmegin, m.ö.o. hvort það sem er bjart á yfirborðinu þar, og hver er munur dags og nætur þar efra. Vilduð þér lýsa lendistöðinni og sérstaklega hitabrynju hennar? Þegar lendistöðin skellur á loft- hjúpnum með hraða sem er meiri en 11,6 km á sekúndu (escape velocity), verður stefni hennar fyrir sammæjum, en gifurleg- um þrýstingi, sem minnkar hrað- ann niður i nokkur hundruð metra á sekúndu. Þetta er hið kritiska augnablik ferðarinnar, álagið er tröllslegt og brennheitar gufur allt um kring. örugg hitabrynja er þvi frumskilyrði. Fyrri reynsla þ.á.m. af tunglförum, einkum Lúna-16 og Lúna-20, gerðu okkur kleift að reikna út nokkuð ná- kvæmlega allar aðstæður og taka allt, sem máli skiptir, með i reikninginn. Hraði Lúna-16 og Lúna-20, þegar þær sneru aftur inn i gufuhvolf Jarðar, er mjög nálægt þeim hraða, sem geimför lenda á lofthjúp Venusar með. Leifarnar af hitavarnarlagi þeirra sýndu áverkun gufuhvolfs og þrýstings. Fyrir áhrif hita- flæðis og geislaorku gufar varn- arlagið smám saman upp, bráðn- ar og „fýkur” loks af. 1 rannsóknarstofu okkar gerð- um við tilraunir með að blása yf- irmáta heitu plasma á mismun- andi hitabrynjur og reyndum að haga aðstæðum svo að þær væru sem likastar þvi þegar farið er inn i gufuhvolf Venusar. Við bollalögðum lengi um lögun lendistöövarinnar. Fleygur, bil- lukt og strýta hafa ýmsa kosti, en öll hafa þessi form sama gallann: ekkert þeirra stillir sér sjálfkrafa i rétta stöðu, þegar inn i lofthjúp- inn er haldið, þau gætu farið aftur á bak en ekki með hið brynjaða stefni á undan og brunnið eins og loftsteinar i gufuhvolfinu. Til að koma i veg fyrir þetta völdum við hnattlagið, sem kemur sér sjálft i rétta stellingu, ef þungamiðja þess fellur ekki saman við geó- metriska miðju. Þótt knöttur sé þannig heppilegur þegar inn i gufuhvolfið er haldið, er hann siðri til lendingar á yfirborðinu, þvi að hann getur oltið til eins og verkast vill, og gæti þá farið svo, að Jörðin lendi utan kallviddar loftnetsins. Reyndar er lendistöð- in sjálf ekki kúlulaga, heldur i- löng nokkuð og minnir á egg. Að- eins tækjaklefinn — rauða eggs- ins — er hnattlaga og gerður úr hitaþolnum málmi. Einangrunin og hitabrynjan mynda „hvituna”. Aftast i lendingarstöðinni, milli tækjaklefa og „skurnar” er rúm fyrir útbúnað, sem þarf að geta starfað „undir beru lofti” á Ven- us. Þar á meðal er fallhlif, 2,4 rúmmetrar (það er einn tiundi af flatarmáli fallhlifarinnar, sem flutti lendistöð Venusar-4 niöur), tveir ljósmælár og þrjú loftnet. Til hvers eru loftnetin svona mörg? Eitt er venjulegur hitamælir eins og i flugvélum og hin tvö eru fjarskeytanet. Aðalnetið hefur 360 gráðu kallvidd, vegna þess að þegarlending fór fram var Jörðin ekki i hvirfilpunkti frá Venus séð, heldur út við sjóndeildarhring. En til að tryggja það að Jörðin missti ekki af útsendingu undir nokkrum kringumstæðum (eng- inn gat vitað, hvar lending ætti sér stað, á sléttri flöt, i gig, fjalls- hlið eða tjörn úr t.d. bráönu tini), urðum við að smiða þriðja loft- netið sem er svo haglega úr garði gert, að jafnvei þó að lendistöðin hallist eða kollsteypist, gerir það ekkert til. Það er tengt við stöðina með nokkurra metra löngum sveigjanlegum kapli og slengist út úr fallhlifarhólfinu, jafnskjótt og stöðin nemur við yfirborö plá- netunnar. Þetta er flöt skifa um 20 sm i þvermál og sérstaklega gerð til að þola „útivist” á Venus. Kapallinn rekur sig hratt og loft- netið fellur niður i nokkurra metra fjarlægð frá stöðinni. Engu máli skiptir, hvernig það kemur niður, báðar hliðar skifunnar eru virkar, en það kviknar alltaf á þeirri, sem að Jörðu snýr i það og það skiptið. Þess vegna geta ó- hagstæð skilyrði við lendingu ekki þaggað niður i þessum sendi, þótt hann sé ekki sterkur. En hátiðni- bylgjur hans berast til Jarðar á 4 minútum, þar sem öflug viðtæki greina þær vel. Auk parametra og beinna mæl- inga á gufuhvolfi Venusar gáfu merki aðalloftnetsins fleiri mik- ilsverðar upplýsingar. Með svo- kölluðum „Doppler effect” (breytingum á móttökutiðni mið- að við senditiðni) má greina, hvort lendistöðin breytir afstöðu sinni miðað við yfirborð plánet- unnar á niðurleið, með öðrum orðum, hvort það er vindur á Venus. Hvaða aðferðir voru notaðar til að rannsaka bergsamsetningu yf- irborðsins? A lendingarsvæðinu, er rétt að bæta við. Til þess notuðum við gamma-litsjá, sem mældi gammageislun bergsins i ná- grenni lendistöövarinnar. Gammageislun stafar af upp- lausn geislavirkra kjarna, og gef- ur hún hugmynd um tegund berg- efnis, basalts, granits, kvarz o.s.frv. Mælitækin sem send voru til Venusar voru ekki viðamikil og þurftu nokkurn tima til að safna nauðsynlegum upplýsingum, áð- ur en þau gætu sent þær til Jarð- ar. A þeim 50 minútum sem stöðin sendi út gátu litsjárnar sent upp- lýsingar sinar nokkrum sinnum, en slik endurtekning tryggir ná- kvæmni og áreiðanleika. öllum útsendingum bar saman eins og mælitækjum, en þau voru tvö af hverri gerð til vonar og vara. Báðir ljósnemarnir (fótósellur) sýndu t.d. sömu ljósrýrnun eftir þvi sem neðar dró. Sagt er, að við lendingu hafi verið neikvætt hitastig i tækja- klefa. Ofsahitinn á yfirborði Ven- usar smáhitaði svo lendistöðina og eftir 50 minútur dóu tækin „hitadauða”. Hverju var hinn upphaflegi kuldi að þakka? Til að koma i veg fyrir hitun á leiðinni frá Jörð til Venusar, var stöðin búin sjálfvirkum útgeisl- unartækjum, sem dreifðu hita út i himingeiminn. I lendistöðinni er „stofuhiti”. I lofthjúp Venusar, að ekki sé minnzt á yfirboröið, er hins vegar ógerlegt að losna við hitaaukningu, eina ráðið er að verjast henni sem bezt. (Yfir- borðshitinn er 500 gráður C.). Þvi má heldur ekki fleyma, að meðan á hraðaminnkun stendur, geysist lendistöðin gegnum eldplasma með hitastigi, sem nemur tugþús- undum gráða. Til að halda vis- indatækjunum starfhæfum verð- ur þvi ekki aðeins að vernda þau gegn hitun á niðurleið heldur þurfa þau að geta gripið til „kuldaforða”. I þvi skyni eru sjálfvirku útgeislunartækin látin starfa óslitið nokkra siðustu dag- ana fyrir lendingu. Þessi stöðuga hitaútgeislun átti að sjá um veru- lega hitalækkun inni i lendistöð- inni, og reyndust þeir útreikning- ar réttir. Kuldabirgðir entust til að halda tækjunum starfandi i 50 minútur eftirað niður var komið. Hvað finnst yður sem hönnuöi hafa verið erfiðast við þetta verk? Að sætta allar þær kröfur til geimfarsins, sem komu frá mönnum, er litu aðeins á það sem tæki til að flytja tæki til annarrar reikistjörnu. Margir visindamenn vildu „fá inni”, en rúmið var af skornum skammti. Okkar verk- efni var ekki einungis að koma tækjunum heilu og höldnu á leiö- arenda og tryggja það að þau ynnu eins og til var ætlast, heldur urðum við einnig að sjá til þess að allar upplýsingar tækjanna kæm- ust til skila og að þeirra störf og okkar færu ekki forgörðum, þ.e. að tryggja fjarskiptasamband. Vel heppnuð ferð Venusar-8 er árangurinn af samstarfi visinda- manna og tæknifræðinga á mörg- um sviðum: vélfræði, aflfræði, efnafræði, fjarskiptatækni, eðlis- fræði o.fl. Við hönnuðirnir urðum að velja það, sem bezt hentaði frá hverjum: efni, aðferðir og kerfi, og binda það i einn „bagga” Við skulum vona, að þegar visinda- menn og sérfræðingar verða bún- ir að fara yfir alla þessa kiló- metra af fjarskiptaræmum muni þeir geta afhjúpað einn leyndar- dóm alheimsins:: hvað eru hinir, rykþöktu klettar á reikistjörn- unni, sem svo hvatvislega hefur verið kölluð „systir” Jarðarinn- ar. APN. Hvað eru hinir rykþöktu klettar á reikistjörnunni, sem svo hvatvíslega hefur verið kölluð „systir” jarðarinnar A| ... : . .18 "SSiSif í nmn * ? iSiiaaai iiiaainH iiiriii ■RRIIIIr laaiiaii IMI isb! ABTOMATMMÍCKA* MElKnflAHETHA* CTAHUHS „ BEHEPA 8 " U 3KÞAH OT AATMVIKA. ACTPOOP. CQÚm> Vihi.mA IíKvKC# CVfCTEMbi |OCW-'/» j; STH«>VXXiiA* A&?r*TfcAír.HA*» : 4 - c6f\u Tvwpckaft cwctl.5~ XHW*A*.m%CKOk CHCTCMW ÍÖC*«* t»\l ACTpOOPylfNTA..,'. | . . •^ .-i ; 7-AATMrtK HOCTO*HHO»1 COAHC0«-,■! • fHTAííii.1 ; S - CHtmm MACTHUí 09-KOAACKíf.'' ■ opmemtauhh. 10- op&MtA.KwiwA úic$«. 11 ■■**&$,* AAT'AvIKA OniCHTAuiW ; 12- OCTFOHAflÞA^ADÞ'A® CAf'A; i '.vr<^v KASj' AHT£HHA, 1 3 ~ PkAiTATOP CMCI.t'MW TCRMÖKf VAií*:OSiÞV“, \ '4 >1 tAAhmmH&AptitÍiM AMTCHMA; KOA4>UO C AAOÁW ;* Vit ?!, 0&LE.KTA K SnOKv' ; 16-nHtftMO&rtCK, iT-OÓViLMTfmi Xn*-*s!.f r,tCOTTHfKMfe'A 1^ • *-"Af x > Þriðjudagur 15. ágúst 1972 Þriðjudagur 15. ágúst 1972

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.