Alþýðublaðið - 22.12.1972, Side 4
HvaÖ kosta
reykingar
auk
heilsutjóns
Ef þú leggur andvirði eins ,
sígarettupakka á dag inn i
bankabók, þá átt þú næga v
peninga fyrir ferð til
útlanda, eftir eitt ár, eða
nýjum bíl eftir 10 ár.
Ver ka ma n naf élagið
Dagsbrún
óskar öllum félögum sínum
og öðrum velunnurum
GLEÐILEGRA JÓLA
Óskum félagskonum okkar,
svo og laudsmönnum öllum
GLEÐILEGRA JÓLA
og l'arsæls komandi árs
VEKKAKVENNAFÉLAGIÐ
FRAMSÓKN
óskar viðskiptavinum sinum,
svo og landsmönnum öllum
gleðilegra jóla
og farsældar á komandi ári
og þakkar góð viðskipti
og ónægjulegt samstarf ó
liðnum órum
SVIKVIÐ
NÁMS
MENN
bvi er ekki að leyna , að á
fyrstu vikum núverandi stjórnar-
samstarfs voru talsverðar vonir
bundnar við nýja menntamála-
ráðherrann. Það vakti þó óskipta
athygli, að i málefnasamningi
stjórnarinnar var varla minnzt á
menntamál — og það eftir öll fúk-
yrðin og stóryrðin um „öng-
þveitið” i menntamálum
viöreisnarstjórnarinnar — þvert
ofan i allar staðreyndir: mikla
grósku og mjög auknar fjár-
veitingar.
Nú, þegar eitt og hálft ár er
liðið frá stjórnarmyndun, þá
virðist rikisstjórnin þó ætla að
standa við eitt atriði málefna-
samningsins: aðgerðarleysi i
menntamálum. Þó var þessum
menntamálaráðherra aöeins
fengin Uagstofan til meðferðar
auk menntamálanna, til að hann
gæti helgað sig þeim óskiptur og
haldið i horfinu.
En það hefur honum einmitt
mistekizt: að halda i horfinu.
Hann hefur með aðgerðarleysi
sinu ekki aðeins stöðvað þá fram-
þróun skólakerfisins, sem hófst i
tið fyrrverandi stjórnar, heldur
er um beinan samdrátt að ræða á
öðrum sviðum. Og vikur nú sög-
unni þangað.
F'yrrverandi menntamálaráð-
herra lýsti yfir á Alþingi þeirri
stefnu sinni og viðreisnar-
stjórnarinnar, að 100% umfram-
fjárþarfar yrðu veitt i námslaun
árið 1973—74. Það var einnig
stefna námsmannahreyfingar-
innar, og aukin námslán frá ári til
árs báru þessari stefnu gleggst
vitni. Þáverandi stjórnar-
andstæðingar (nema Björn á
Löngumýri , sem er nátturlega
últ rakonservatif) voru þá
háværir og fannstekki nóg að gert.
Þeir buðu hærra. Og unnu i
kosningunum.
Nú hafa þeir haft hálft annað ár
til að bæta um betur. Og viti
menn: beir hafa svikið. Og ekki
bara svikið, heldur blasir við
stöðnun, ef ekki hreinn og beinn
niðurskurður námslána.
Ráðherrarnir hafa þannig ger-
samlega brugðizt þvi trausti, sem
fjölmargir námsmenn báru til
þeirra. beir vita vel, að mikill
hluti námsmanna studdi suma
þeirra til valda i trausti þess, að
þeir hlytu að standa við orð sin —
og það voru stór orð. Nú er hins
vegar endanlega aö renna upp
fyrir námsmönnum og öðrum,
hver er hugur ráðherranna til
lánamála stúdenta. Ráðherrarnir
eru berir ómerkingar orða sinna.
— rétt einu sinni. Þaö var ekki á
vammir þeirra bætandi.
begar fáeinir ógæfumenn i
Stokkhólmi gripu til þess um árið
að beita ofbeldi við sendiráð
Islands þar og báru við sulti, þá
stóð ekki á Magnúsi Kjartanssyni
að vera þar til slaðar, auðvitað af
einskærri tilviljun. Og þá stóð
ekki á þeim manni og Þórarni
bórarinssyni að flytja grát-
klökkar samúðartillögur um
aukin námslán handa sveltandi
lýðnum. En þá var sókn við-
reisnarstjórnarinnar þegar hafin
og næsta skref stigið ekki löngu
siðar i átt að 100 % lánum, allt
samkvæmt áætlun.
En nú situr þessi maður,
Magnús Kjartansson, i
rikisstjórn, sem hefur yfirgefið
stefnu viðreisnar um 100% lán
1974, og ekki bara það: hann situr
i rikisstjórn, sem hefur hætt
aukningu námslána og virðist
jafnvel ætla að skera þau niður.
bað var þá eftir allt bara mátu-
legt á Sviþjóðarkappana að
svelta! Að ekki sé minnzl á hina,
sem létu sér nægja að herða ólina,
enda var Magnúsi aldrei jafn-
umhugað um þá.
Nei, það er að renna upp fyrir
stúdentum, hvers stuðnings þeir
eiga að vænta af Magnúsi
Kjartanssyni. Og ofan á allt
annað fellir hann svo gengið til að
torvelda námsmönnum (sem öðr-
um ) tilveruna enn meir — og elur
þar með visvitandi á hvers kyns
glæpahneigð i þokkabót;
Framhald á 16. siðu.
o
Föstudagur 22. desember 1972