Alþýðublaðið - 01.03.1973, Blaðsíða 11

1 x 2 — 1 x 2
í SKUGGA MARÐARINS
Saga ástar og örlaga eftir Victoriu Holt
Okkur var ekki aðeins boðið til
Whiteladies og Wakefield Park
heldur einnig til prestsetursins og
á mörg önnur heimili. Við vorum
orðin hluti af daglegu lifi þarna i
nágrenninu, Maud Mathers sá um
það. Ég var fegin að geta orðið að
liði, þvi ég hafði fengið miklar
mætur á henni. Hún virtist hafa
svo heilbrigðan hugsunarhátt. Ég
bar einnig mikla virðingu fyrir
henni. Tilfinningar minar gagn-
vart Mintu og Franklyn báru
vissan keim af afstöðu Stirlings
til þeirra. Það var eins og hann
hefði dálitla fyrirlitningu á þeim.
Hann var sffellt að klifa á þvi að
þau væru ekki eins og við, að þau
væru af öðru sauðahúsi. Hvenær
sem þau bar á góma kom
hálfgerður meðaumkunarhreim-
ur i rödd hans. Ég hló að honum
fyrir, en þetta hafði sin áhrif á
mig.
Lucie ruglaði hann dálitið i
riminu. Ég vissi hversvegna. Hún
var likari okkur. Hún hafði ekki
vanizt hóglifi i uppvextinum; hún
var hagsýn og gerði sitt ýtrasta til
að lifa eftir efnum og ástæöum.
Stirling gerði sér grein fyrir
þessu. Það snart mig illa að sjá
hvernig hann hlakkaði yfir ógæfu
Cardewsfólksins. Þó gat ég ekki
með öllu áfellzt hann, þvi allt sem
hann gerði, gerði hann af hollustu
við minningu föður sins.
Laugardaginn fyrir uppskeru-
hátiðina fór ég til að hjálpa Maud
Mathers aö skreyta kirkjuna.
Við kepptumst við að koma fyrir
körfublómum, dahlium og liljum
kringum altarið. Þarna voru
einnig risavaxin grasker ásamt
tómötum og kálhausum til sýnis.
Kornbundin voru skreytt rauðum
borðum og raðað upp við hliðina á
ljúffengum nýbökuðum brauðum,
sem siðar yrði úthlutað hinum
þurfandi.
KRILIÐ
OP/NBER ‘oTQFnu/V
klrkr FORKJq SfímHL 3 GLj'fll
fír/P Vfífí/ flUD L/TU
/ 8
ÚR GfírtCr HRfíP
i' /0 /rlRVUÍl
T/ 'du n O50D/H H.US/ HfíPP VR- V . SKO&/ ' 5

f
KOHU c>PU- 7 GSNG UR
\ GEIT/ fíRfínuVfi GRODUR. Lfírrv 6 J
SUND mfífíuíi HER gfrg/
YCTrfí D/
[ H Fy&r/ ít $/0*57/, ►
ERTfí Fí.ifíG PÍLf9 z ■*
l.ÝH/LORt>* S
— Þetta hefur verið gott
uppskeruár, sagði Maud og horfði
á mig niður úr efstu rim stigans
sem hún stóð i við að festa ryð-
brún haustlauf utaná kopar-
handrið.
— Varaðu þig að detta ekki,
sagði ég.
— Ég er búin að skreyta
þennan blett nákvæmlega eins
siðustu fimm árin. Ég er orðin
fótviss.
Ég gekk til hennar og hélt við
stigann fyrir hana.
— Hvernig í ósköpunum færi ef
þú værir úr leik? spurði ég.
— Pabbi hefur marga til að
hjálpa sér, sem gerðu það alveg
eins vel.
— Þvi trúi ég ekki. Og hugsaðu
bara um vinnuna, sem þú myndir
bæta á veslings Hunter lækni.
Hann er þegar ofhlaðinn störfum.
— Já, sagði hún alvarleg i
bragði. — Það er hann.
Hún kom nú niður úr stiganum
og ég veitti þvi athygli hve rjóð
hún var i vöngum. — Ég hef oft
sagt honum að hann ætti að hafa
einhvern til að hjálpa sér, hélt
hún áfram. — Stundum hef ég
áhyggjur af honum. Hún beit á
vörina. — Hann virðist... kviða-
fullur. Það er vegna þess hvað
hann hefur mikið að gera.
Ég sagði að ég væri viss um að
þetta værirétthjá henni. Ég hefði
einnig veitt þvi eftirtekt.
— Heldurðu að þessi körfublóm
færu vel með laufunum? spurði
ég hana.
— Prýðilega. Ég vildi óska að
eitthvað væri hægt að gera fyrir
Hunter lækni. Svo fór hún að tala
um hann, óeigingjarna umönnun
hans við sjúklinga sinaj allt hið
góða sem hann hefði gert hinum
og þessum.
Ég raðaði blómunum og grein-
unum og hugsaði með sjálfri
mér: Hún er ástfangin afhonum.
Ég brá mér oft á hestbak þetta
haust. Vera min i Ástraliu hafði
gert mig fullnuma i reiðlistinni og
auðveldast og hagkvæmast virtist
að komast leiðar sinnar með þvi
að fara riðandi.Stirling fór stund-
um með mér. Hann var að verða
eirðarlaus og gerði hverja
áætlunina af annarri. Hann ætlaði
að kaupa land og sá i anda sjálfan
sig sem héraðshöfðingja, en það
sagði ég honum að væri að sölsa
undir sig stöðu Franklyns Wake-
field.
— Ég sé ekki að neitt mæli á
móti þvi að við gætum verið tveir,
sagði hann þá. En fyrst var að
eignast Whiteladies og hann var
engu nær þvi marki en þegar við
komum.
Hann vildi fara á fund Sir
Hilarys og gera honum tilboð. Ég
taldi honum hughvarf vegna þess
að ég var viss um að hann myndi
verða fyrir vonbrigðum; og hann
fór að ráðum minum þegar ég
minnti hann á að hann gæti aflað
sér óvildar Cardewsfólksins ef
það kæmist að raun um hvers-
vegna hann sæktist eftir vinfengi
við það.
Við Franklyn Wakefield riðum
oft út saman. Hann gerði sér að
venju að koma til Kaupmanns-
hússins og stinga upp á að hann
sýndi mér einhvern hluta sveitar-
innar, sem ég hefði ekki séð áður.
Ég hafði gaman af þessum ferð-
um. Við tjóðruðum oft hestana
fyrir utan gamla krá — hann
virtist alltaf vel þekktur á þessúm
stöðum — og fengum okkur að
borða brauð, ost og eplavin.
Maturinn var ávallt sérstaklega
bragðgóður og mér þótti gaman
að hitta fólkið, sem hann kynnti
mig fyrir. Ég fann glöggt i hve
miklum metum hann og
fjölskylda hans voru og mér þótti
gott að finna það.
Mér þótti þaustilmurinn 'dá-
^amlegur — mistrið, sem oft lá i
loftinu, reykur af brennandi laufi
þegar við fórum framhjá ein-
hverjum garðinum, svalviðrið,
sem beit i kinnarnar. Ég horfði á
trén smámsaman afklædd lauf-
skrúði sinu svo greinarnar
mynduðu netmynztur viö grá-
bláan himininn. Og ég varð
margs visari um skyldur héraðs-
höfðingja, þvi hann tók þær
alvarlega; ég vandist hinum
fremur formlega talsmáta hans
og fór að geöjast að honum.
Þegar ég var með honum gleymdi
ég hinni yfirlætisfullu afstöðu
Stirlings, sem ég hafði smitazt af.
Það var eitthvað áreiðanlegt við
þennan mann, sem ég bar virð-
ingu fyrir. Mér varð einnig ljóst
hve vel hann unni foreldrum sin-
um. Hann helgaði þeim krafta
sina. Sömuleiðis leiguliðum sin-
um og ég varð undrandi á þvi hve
mikið hann vissi — og gerði sér
farum að kynnast högum þeirra.
Hlýviðrisdag einn i nóvember,
þegar rauð sólin var hulin mistri
og kóngulóarvefir sveipuðu lim-
gerðin,riðum viðútsaman. Hann
var venju fremur hljóðlátur
þennan dag og ég spurði hann
hvort nokkuð heföi orðiö til að
angra hann.
— Það er ekki annað en það
sem við var búizt, svaraði hann.
Hunter læknir álitur að faðir
minn eigi aðeins sex mánuði eftir
ólifaða.
— Ó, það þykir mér leitt.
— Hann er orðinn gamall og
heilsa hans fer versnandi. Ég hef
meiri áhyggjur af móður minni.
— Er hún veik Hka?
— Nei, en þau hafa alltaf verið
svo háð hvort öðru. Þau voru ná-
grannar og hafa þekkzt frá barn-
æsku. Ég veit ekki hvernig henni
reiddi af ef faðir minn dæi.
— Hún hefur yöur.
— Ég held aö það nægði ekki.
Hún yrði svo sorgbitin, að það
yrði henni að bana.
— Haldiö þér að fólk geti dáið
úr sorg?
— Lifinu myndi vera lokið fyrir
henni.
Ég hugsaði um sjálfa mig og
Mörð. Hann hafði verið mér svo
mikils virði og þó var ég hér, eins
lifandi og nokkru sinni áður.
Við riðum áfram þegjandi og ég
vissi að hann fann samúð mina.
Það var þennan dag sem viö
fundum kettlingana. Þegar við
heimsóttum einn bóndabæjanna i
landareign hans, kom kona
bóndans út úr eldhúsinu þurrk-
andi hveiti af örmum sér og
Franklyn kynnti mig sem nýja
leigjandann I Kaupmannshúsinu.
— Það er gott, gamalt hús,
sagöi bóndakonan, — og þér
gætuð ekki fengiö betri húsráð-
anda.
Hún krafðist þess að við
drykkjum hjá sér glas af heima-
brugguðu ylliberjavini og borð-
uðum eina af bollunum, sem hún
hafði veriö að taka út úr ofninum.
Við sátum á stólum i eldhúsinu og
hún sagði Franklyn frá þeirri
fyrirætlun bóndans að láta hluta
akursins liggja ósáinn næsta ár. j
Stór gulbrúnn köttur kom inn og j
neri sér malandi upp við fætur
mér.
— Nú er Tibbles gamla að
snikja sér enn eina mjólkur-
8. leikvika — leikir 24. feb. 1973.
(Jrslitaröðin: 211—1X1—Xll—111
1. vinningur: 12 réttir — kr. 113.000.00
nr. 1207 nr. 25538 nr. 67756
2. vinningur: 11 réttir — kr. 2.000.00
— 249 _ 20460 — 34265 — 42827 — 67587
— 1629 _ 22009 — 34793 — 43326 + — 68565
— 2051 _ 22951 — 34988 — 44120 + — 68711
— 2818 _ 23329 — 35024 — 44509 . — 69390 +
— 3658 _ 23889 — 35727 — 45812 — 69683
— 7642 _ 25118 + — 35911 — 47255 — 70086
— T696 _ 28930 — 36270 + — 47862 — 70525 +
— 10067 _ 29153 + — 36819 — 47873 — 70813 +
— 11101 _ 29417 — 38349 — 48008 — 74665 +
— 14180 _ 32333 — 38683 — 61939 — 74904
— 16149 _ 32661 — 39554 + — 61954 — 75349 +
— 17464 _ 32954 — 39807 — 63205 — 78041
— 17562 _ 33879 + — 41233 — 65278 — 79164 +
— 18812 + _ 33904 + — 41271 — 65393 — 80534 +
— 19034 _ 33954 + nafnlaus
Kærufrestur er til 19. marz. Kærur skulu vera skrifieg-
ar. Kærueyðublöð fást hjá umboðsmönnum og aöalskrif-
stofunni. Vinningsupphæðir geta lækkaö, ef kærur verða
teknar til greina. Vinningar fyrir 8. leikviku verða póst-
lagðir eftir 20. marz.
Handhafar nafnlausra seðla verða að framvfsa stofni
eða senda stofninn og fullar upplýsingar um nafn og
heimilisfang til Getrauna fyrir greiðsludag vinninga.
GETRAUNIR — tþróttamiöstööin — REYKJAVtK
Auglýsing
um verðhækkunarstuðul fyrir fyrningu
eigna í atvinnurekstri
Skv. ákvæðum 4. tl. 7. gr. laga nr. 7/1972
um breyting á lögum nr. 68 15. júni 1971
um tekju- og eignarskatt, hefur fjármála-
ráðuneytið, i samráði við Hagstofu ís-
lands ákveðið, að verðhækkunarstuðlar
vegna verðbreytinga árið 1972, skuli verða
sem hér segir:
1. Verðhækkunarstuðull eigna—annarra en
bifreiða —, sem tilgreindar eru i 1. tl. A-
liðs 15. gr. laga nr. 68/1971, verði 15%.
2. Verðhækkunarstuðull bifreiða, sbr. 1.
tl. A-liðs 15. gr. laga nr. 68/1971, verði
25%.
3. Verðhækkunarstuðull eigna, sem til-
greindar eru i 2. tl. A-liðs 15. gr. laga
nr. 68/1971, verði 26%.
Fjármálaráðuneytið,
27. febrúar 1973.
V) Ú T B O Ð
Tilboð óskast um sölu á 10 borholudælum
fyrir Hitaveitu Reykjavikur.
Útboðsgögn eru aflient i skrifstofu vorri.
Tilboðin verða opnuð á sama stað þriðju-
daginn 27. marz n.k. kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800
Góöar bækur
í HÚSI MÁLARANS GRENSÁSVEG111
Fimmtudagur 1. marz. 1973
o