Alþýðublaðið - 27.03.1973, Side 9

Iþróttir 2
TVEIR LEIKIR ÁN ÞÝÐINGAR
KR viljinn á bak
Þeir fengu lítiö fyrir aurana sina þessir tæplega 100 áhorfendur
sem lagt höfðu ieiö sfna f Laugardalshöllina á sunnudagskvöld.
Tveir þýöingarlausir leikir voru á dagskrá og þegar til kom varö
úrkoman eins og viö var aö búast, tveir lélegir leikir. Þó haföi
leikur ÍR og Ármanns þaö fram yfir ieik KR og Hauka, aö þar var
barizt, en slíku var ekki aö heilsa í fyrri leiknum. KR-ingar voru
algjörlega áhugalausir, enda þegar dæmdir i 2. deild.
Vitleysan byrjaöi eiginlega
strax og flautan gall við.
Haukarnir komust I 4:0 og
áhuginn var greinilega enginn
hjá KR-ingum. Þeir varla
nenntu að koma sér í vörn.
Sóknin var fum og fát, og fyrr
en varði var staðan oröin 12:2
Haukum í vil, og i hálfleik höfðu
þeir yfir 14:4. Fádæma yfir-
burðir.
1 siöari hálfleik brá svo viö að
Haukarnir féllu alveg f sama
jaröveg og KR-ingar. Þeir sáu
fram á alvöruleysi þessa leiks,
og þeir smituöust af KR-ingum.
Bæði liöin létu kylfu ráöa kasti,
og þess vegna varö það mikiö til
tilviljum hvernig mörkin komu.
Haukarnir hefðu vel getaö
unniö þennan leik meö 20
marka mun, en þess í stað unnu
þeir siöari hálfleikinn meö
aöeins eins marks mun, og loka
tölurnar uröu 27:16. Sýnir þetta
vel gæöi varnarleiksins hjá
Haukum Isiöari hálfleik, aö fá á
sig 12 mörk á móti aðeins fjór-
um mörkum i fyrri hálfleik.
Mörk Hauka : Stefán 9, Ólafur
8 (6 viti), Þórir 3, Sturla 3,
Siguröur J. og Guömundur tvö
mörk hvor.
Mörk KR: Haukar 8 (2 v.)
Arni G. 3, Sigurður 2, Ævar,
Bjarni og Björn P. eitt mark
hver.
Haukaliðiö veröur á engan
hátt dæmt eftir þessum leik, til
þess var mótstaðan of veik.
og burt
Leikur liðsins var mjög góður i
fyrri hálfleik, en i þeim siðari
datt hann niður á sama plan og
hjá KR. Stefán Jónsson átti
stórleik að þessu sinni, og mörg
marka hans voru gullfalleg.
Ólafur var drjúgur við að skora,
og i markinu var Gunnar góður I
fyrri hálfleik.
KR-ingar léku eins og lið gera
í slikri stöðu, án alvöru. Margir
nýliðar voru með að þessu sinni,
og lofa þeir góöu, til dæmis Arni
Guðmundsson og Sigurður
Öskarsson. Annars var Haukur
Ottesen bezti maður liðsins að
þessu sinni. -SS.
♦ ♦ »
Stefán Jónsson er greinilega
kominn i sitt gamla góöa lands-
liösform. Hér skorar hann
glæsilega gegn KR.
Stigunum réttilega deilt
Armenningar halda áfram aö hala inn stigin, og skilja þar meö KR
eftir sér á parti á botninum. A sunnudagskvöld skiptu Armann og ÍR
meö sér stigunum, þvf jafntefli varö f leik liðanna 20:20. Sanngjörn
úrslit i leik, sem haföi upp á lftiö aö bjóöa nema baráttu. Möguleikar
ÍR á bronsverðlaunum hafa nú minnkaö mjög, þvi liðiö á eftir mjög
erfiða leiki, gegn Fram, Val og FH.
Fyrri hálfleikurinn var nokkurs
konar einvígi milli Ármanns ann-
ars vegar og Brynjólfs Markús-
sonar hins vegar. Ármenningar
réðu ekkert við Brynjólf, og hafði
hann gert niu mörk strax i fyrri
hálfleik. bar af gerði hann fimm
af sex mörkum sem IR gerði i
röð, og þar með hafði 1R náð
öruggri forystu, 10:5. En á ein-
hvern óskiljanlegan hátt tókst IR-
ingum að tapa þessu forskoti
niður, og staðan i hálfleik var
jöfn, 14:14.
Sfðari hálfleikur var hnifjafn,
enda allt púst búið hjá Brynjólfi,
og hann gerði ekki nema eitt
mark i hálfleiknum. Lokatölurn-
ar urðu 20:20, sem verða að telj-
ast sanngjörn úrslit.
Mörk IR: Brynjólfur 10{3 v),
Agúst 6, Jóhannes 3 og Gunnlaug-
ur eitt mark.
Mörk Armanns: Björn 8, Hörð-
ur 3, Þorsteinn 3, Olfert 2 (2 v),
Ragnar, Stefán, Guðmundur og
Vilberg eitt mark hver.
Brynjólfur var hreint óstöðv-
andi i liði IR i fyrri hálfleik, en
hann var daufur i þeim seinni.
Ágúst var mjög ógnandi allan
leikinn, og þá eru upptaldar stór-
skyttur IR-liðsins. Geir Thor-
steinsson varði vel á köflum.
Hjá Armanni var Björn i sér-
flokki. Hann hefur ekki fyrr verið
jafn ógnandi sem nú. Annars var
lið Ármanns mjög jafnt, og þar
felst styrkur liðsins.
-SS.
hoccii nrotnr moii mr olrlroi nrloumt”
??HöooU golUI llldU IUI dlUlol gioyiiu
,,Ég var þess fullviss um miðbik siöari hálfieiks, aö tsland
myndi vinna leikinn meö 5-7 marka mun”, sagöi Svartberg farar-
stjóri norska landsliðsins eftir landsleikinn á laugardaginn. Þvi
miður reyndust þessi orö alröng, Norömenn skoruðu fimm siöustu
mörk þessa landsleiks, og þar meö máttum viö sjá af sigri, sem
undir öllum venjulegum kringumstæöum heföi verið okkar. En
ofan á leikleysu islenzka liðsins bættust hroöaleg dómaramistök
sænsku dómaranna. „Svona nokkru getur maöur aldrei gleymt”,
sagði Karl Benediktsson landsliösþjálfari, og átti þar viö seinni
ííá'Ifléik leiksins, en þá skoruöu tslendingar aöeins þrjú mörk^ekk-
ert siðustu 14 minúturnar.
Já, það er sannarlega ekki
vanþörf á að seinni hálfleikur-
inn verði enn um sinn ofarlega i
huga Karls og hans manna. I
þessum hálfleik opinberaðist al-
veg sá vandi sem við er aö eiga,
sóknarleikurinn. Það vantaði i
hann alla hugmyndaauðgi og
samvinnan var i lágmarki.
Mönnum var fyrirmunað að
fórna sér fyrir félagann aðeins
Stefán Gunnarsson sýndi til-
burði i þá átt. Þá áttu inná-
skiptingarnar sinn þátt i þvi
hvernig fór. Rétta blandan
fannst aldrei, og þegar fór að
ganga illa, gerðu of örar og
beinlinis rangar innáskiptingar
bara illt verra. Það er eins og
fyrri daginn, það vantar á bekk
islenzka liðsins mann sem held-
ur alveg höfði hvað sem á dyn-
ur. Mann með stáltaugar.
tslenzka liðið átti sinar björtu
hliðar I þessum leik, og þvi má
ekki gleyma. Vörnin var pott-
þétt leikinn út i gegn, og þar var
varla veikan hlekk að finna.
Ólafur Benediktsson stóð sig
mjög vel I markinu, en litið
reyndi á nýliðann Sigurgeir
Sigurðsson, Haukum, sem kom
inn á siðustu stundu I stað
Hjalta Einarssonar.
I stuttu máli gekk leikurinn
þannig fyrir sig, að islenzka lið-
I I I I I
Geir Hallsteinsson var alveg óstöövandi i fyrri hálfleik. Hér skor-
ar hann með einu af sinum lúmsku og hnitmiðuöu langskotum.
AB-mynd Friðþjófur.
ið hafði lengst af yfir i fyrri hálf-
leik. Þannig var staðan i hálf-
leik 9:7 okkur i vil. Það var ein-
staklingsframtak Geirs Hall-
steinssonar sem gerði gæfu-
muninn i hálfleiknum, hann
gerðisex af niu mörkum liðsins,
og virtist geta skorað þegar
hann vildi. En þvi miður snérist
dæmið við I hálfleik, og Geir
skoraði ekki fleiri mörk. Einar
Magnússon skoraði tvö siðustu
mörk hálfleiksins mjög fallega
og var greinilega kominn i stuð.
En hvað gerir liösstjórnin? Jú,
hún byrjaði á þvi að hvila Einar
i byrjun siðari hálfleiks, og þeg-
ar hann loksins kom inná, gekk
allt á afturfótunum hjá honum
eins og öðrum i liðinu.
Þegar 14 minútur voru eftir,
var staðan 12:9 okkur i hag og
leikurinn unninn. En þá tók við
martröðin, Norðmenn skora
fimm siðustu mörk leiksins og
vinna 14:12. Það hefur oft verið
erfitt að tapa en sjaldan sem I
þetta skipti.
Mörk Islands: Geir 6 (1 v),
Einar 3, Ólafur, Axel og Gunn-
steinn eitt mark.
Mörk Noregs: Sterner 8 (7 v),
Th.Hansen 2, Gjærde 2, Tyrdal
og Inge Hansen eitt mark.
Vörnin var sterkasti hluti is-
lenzka liðsins og markvarzla
Ólafs Benediktssonar var einnig
góö. Sóknin var mikið vanda-
mál. Geir var góöur i fyrri hálf-
leik, en stóru mennirnir Axel og
Einar nýttust litið, enda litið
gert til aö hjálpa þeim. Viðar
féll ekki inn i liðið. Björgvin var
mjög óheppinn með skot sin.
Norska liðið er ekkert sér-
stakt, og undir venjulegum
kringumstæðum hefðum við
unnið þetta norska lið. Rune
Sterner ( no. 14) vakti athygli
fyrir aðdáunarvert öryggi i
vitaskotum.
Sænsku dómararnir Larsson
og Nilsson voru vægast sagt
hliðhollir Norðmönnum og
keyrði um þverbak á loka-
minútunum. Hlutdrægni er ljótt
orð, en það á við i þessu tilfelli.
— SS.
ÉteSfgSi
Þríðjudagur 27. marz. 1973
o