Alþýðublaðið - 18.05.1973, Blaðsíða 5

Alþýðublaðsútgáfan hf. Stjórnmálarit-
stjóri Sighvatur Björgvinsson.
Fréttastjóri Sigtryggur Sigtryggsson.
Ritstjórnarfulltrúi Bjarni Sigtryggsson.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður Freysteinn
Jóhannsson. Aðsetur ritstjórnar Hverfis-
götu 8—10. Simi 86666. Blaðaprent hf.
„EINSTAKUR SKEPNUSKAPUR”
Mikil mótmælaalda hefur risið á Islandi
vegna framferðis Breta nú siðast á fiskimiðun-
um við ísland. Bretar gerðu sig seka um að
senda heilan flota af togurum inn á friðunar-
svæðið út af Melrakkasléttu, þar sem allar tog-
veiðar eru bannaðar frá 1. april til 1. júni. Þetta
eru þær freklegustu örgunaraðgerðir, sem Bret-
ar hafa framið til þessa og yfirlýsingar af þeirra
hálfu urp algera andstöðu við allar tilraunir til
þess að reyna að vernda fiskistofnana við Is-
landsstrendur fyrir rányrkju og algerri eyðingu.
,,Þetta er einstakur skepnuskapur”, sagði Jón
Ármann Héðinsson, alþm., i viðtali við Alþýðu-
blaðið um atburðina. ,,Ég vil likja honum við
það, þegar Bandarikjamenn eyðilögðu uppskeru
i Norður-Vietnam með eiturefnum”.
Og Jón Ármann Héðinsson talaði enga tæpi-
tungu um, hve alvarlegum augum við Islending-
ar ættum að lita þessa skipulögðu árás brezka
togaraflotans inn á eitt af mikilvægustu frið-
unarsvæðunum við tsland.
,,Ég tel þetta svo svivirðilegan verknað af
hálfu Breta, að ég tel, að við eigum ekkert svar
annað en að hætta við allar viðræður við þá og
kalla sendiherra okkar heim. Við getum ekki
sóma okkar vegna staðið að viðræðum við
menn, sem koma þannig fram”, sagði Jón Ár-
mann Héðinsson.
Við íslendingar erum friðsamir menn og sein-
þreyttir til vandræða. Við höfum sýnt stillingu
og ró allt frá upphafi landhelgismálsins — of
mikla stillingu og of mikla ró að sumra ætlan.
Við létum það eins og vind um eyrun þjóta, þeg-
ar Bretar réðu sérstaka áróðursskrifstofu til
þess eins að spúa niði um islenzku þjóðina út um
heimsbyggðina. Við höfum sýnt fyllstu varfærni
i umgengni okkar við hina brezku veiðiþjófa —
svo mikla varfærni, að jafnvel 12 milna land-
helgin er ekki raunhæf lengur. Við höfum verið
fúsir til samningaviðræðna hvenær sem er og
allt viljað gera til þess að greiða fyrir þvi, að
samningar gætu tekizt — þótt við að sjálfsögðu
höfum aldrei viljað kvika frá undirstöðuatrið-
unum i landhelgisstefnu okkar, sem varða lifs-
hagsmuni sjálfrar þjóðarinnar.
En nú er nóg komið. Brezki togaraflotinn við
ísland er farinn að ögra okkur með þvi að gera
árás á alger friðunarsvæði þar sem engar tog-
veiðar mega eiga sér stað og stunda þar hömlu-
lausa rányrkju á islenzkri náttúruauðlind. Slikt
getum við ekki látið bjóða okkur. Slikt gæti eng-
in þjóð látið bjóða sér.
Að sjálfsögðu kemur okkur ekki til hugar, að
við getum refsað Bretum með þvi að fara að
ógna þeim með einhverju hernaðarvaldi. Við
höfum ekkert slikt vald. Varðskipin okkar eru
engin herskip og við höfum ekki vanizt þvi að
binda enda á deilumál með byssukúlum.
En við eigum ýmsa aðra möguleika. Við get-
um tilkynnt umheiminum, að þar sem Bretar
hafi af ráðnum hug gert tilraun til þess að eyða
lifsbjargarlindum þjóðarinnar þá teljum við
okkur ekki geta átt frekari viðræður við þá held-
ur munum við reyna að vernda lifsafkomu-
möguleika þjóðar vorrar með þeim fáu ráðum,
sem við höfum. Látum svo sjá, hvort brezka
valdið vogar sér að reyna að brjóta friðsama
smáþjóð á bak aftur með valdbeitingu i augsýn
alls umheimsins.
VERKALÝUSHREVFINGIN
r r
UG RIKISSTIORNIN
EFTIR JÓN
IVARSSON
Mér finnst undrun sæta, hve
launþegar almennt láta litiö til
sin heyra i blöðum vegna
skerðingar kaups og dýrtföar nú á
þessu ári.
Er fölk almennt ánægt með
ástandið, eða eru verkalýðs-
félögin búin að drepa niður
löngun þess til að tjá sig? Verður
fólk að vinna svo mikið, að það
hefur engan tima aflögu til
félagsstarfa, eðá vinnur kannski
enginn eftir þeim töxtum, sem
verkalýðsfélögin berjast fyrir?
Semur fólk almennt sjálft við at-
vinnurekendur sina? Það skyldi
þó aldrei vera?
Þá eru launþegar hættir að
mæta á fundum verkalýðs-
félaganna. Einnig virðast menn
hættir að tala um kosningar i
félögunum, þvi það er alltaf sjálf-
kosið. Þessu verður að breyta.
Nokkrir menn innan hvers
félags ráða lögum og lofum og
yfirleitt velja þeir sig sjálfa til
allra trúnaðarstarfa. Hver þorir
að mótmæla þessu? Hér á ég við
stærstu verkalýðsfélögin. Athugið
t.d. orlofsnefndir, lifeyrissjóði,
utanlandsferðir, allar meiri-
háttar nefndir og ráð, alltaf sömu
menn, og hvers vegna? Jú, i
verkalýðsfélögunum rikir einræði
fámennrar kliku, semenginngetur
ráðið við. Við látum þessa menn
■ ráðskast með tugmilljóna sjóði
félaganna. Svo langt getur þetta
gengið, að þeir geta ráðið þvi,
hverjir fá lán úr sjóðunum, og
jafnvel gefið úr þeim i allskonar
safnanir.
Hinn almenni launþegi ræður
engu, og það er gert að leik að
hann fái ekkert að vita um þessi
mál. Alþýðusamband Islands
hefur haft fræðslustarfsemi i
nokkur ár, auglýst hana, og látið
verkalýðsfélögin vita, en þau
hafa ekki gert svo mikið sem að
láta félagana vita.
Þetta tel ég svik við félagana og
veit ekki við hvað þessir menn
eru hræddir. Verst við þetta er,
að alþýðusambandinu, og þá
venjulega formanni þess, er
kennt um allt saman og að sjálf-
sögðu heldur fólkið þetta, en svo
er ekki, heldur er þetta kæruleysi
þeirra manna, sem stjórna
verkalýðsfélögunum. En nóg með
það að sinni og vfkjum að aðal-
stjórnendum landsins, rikis-
stjórninni.
Hún gerði það kraftaverk að
hækka gengið og lækka aðeins
visitöluna, en þessi ráðstöfun
reyndist vera höfuðverkur verka-
lýðsfélaganna. Tvö prósent
hækkun, þvi næst tvö prósent
lækkun. Þetta er orðinn mikill
skripaleikur hjá þessari rikis-
stjórn vinnandi stétta. Er þetta
ekki allt saman bara gamanleik-
ur eftir Jónas Arnason, að
minnsta kosti virðist hann leika
aðalhlutverkið i Landhelgism-
álinu. Aðrir aðalleikendur i þess-
um skripaleik stjórnarinnar eru
Alþýðubandalagsmenn sem
halda i taumana á öllum hinum
leikbrúðunum. Sællegasti
gamanleikurinn er landhelgis-
kynningin, sárlega fyndinn
brandari, sem öllum er til
skammar, en þar er Jónas i
broddi fylkingar.
Ekki man ég betur en að nú-
verandi stjórn hafi kallað frá-
farandi stjórn mislukkuðu ó-
stjórnina. En þeir hefðu átt að lita
sér nær. Að byrja á þvi að ausa úr
öllum sjóðum sem til voru, voru
einhver þau válegustu mistök
þótt ekki sé meira sagt, og
bitlingatalið hjá þessum mönn-
um, áður en þeir komust til valda,
hefði betur verið ósagt. Það liður
ekki sá dagur að nýjar nefndir
séu ekki stofnaðar fyrir gæðinga
Álþýðubandalagsins. Stjórnin var
sérstaklega góðlát við okkur
launþega þegar hún hækkaði
söluskattinn um tvö prósent fyrir
tveim mánuðum og hækkaði þar
með visitölukúfinn, en svo þykist
hún gera stórvirki með þvi að
lækka verðið aftur um sömu
prósentur.
Það er ekki gott að vita ekki i
hvorn fótinn á að stiga. Siðan gefa
þessir menn fyrirmæli til kaup-
manna að vera svo vinsamlegir
að lækka vörurnar um þessi tvö
prósent, sem nýbúið var að
hækka hana um. Hló nokkur, nei,
fólk vissi að hér voru menn, sem
réðu ekki gerðum sinum. Það má
segja að þeir riði ekki við ein-
teyming þessir herrar, þvi nú
hitti andskotinn ömmu sina, eins
og þar stendur.
Lækkuðu vörurnar? Var
nokkuð verðlagseflirlit til, svo að
hægt væri að fylgja þessari
lækkun eftir? Ekki aldeilis, sú
stofnun er dautt tæki fyrir fólkið,
nei fólkið á að fylgjast með þessu
sjálft. Að sjálfsögðu býst ég við að
flestar hinar dýrari vörur lækki
um þessi tvö prósent, en aðrar
ekki. En að sjálfsögðu hækka
allar vörur i landinu vegna
gengisbreytinganna, sem urðu i
desember og febrúar.
Þær vörur sem voru pantaðar i
janúar eru að koma til landsins
núna og við eigum eftir að finna
fyrir aðal dýrtiðinni, þvi að
gamlar birgðir eru að verða
búnar og nýjar taka við, með tvö-
földu verði.
Allt okkar kerfi virkar aftur
fyrirsig. Viðhöfum alltaf orðið að
nota yisitöluna til viðmiðunar og
þess vegna hafa launþegar verið
þrem mánuðum eða jafnvel
meira á eftir dýrtíðinni með
kauphækkanir sinar. Það er ekki
nóg að launþegar tapa launum
sinum, heldur höfum við tapað
stórlega á lifeyrissjóðum okkar
vegna þessarar óöu veröbólgu,
sem þessi stjórn hefur leitt okkur
i.
Rikisstjórnin hefur ekki reynt
að hjálpa okkur lifeyrisþegum til
að ráða við vandamál stjóðanna,
þvi er viðs fjarri.
En jafnframt vil ég segja að
þetta visitölubákn er ekki allt
stjórninni að kenna, heldur
forustuliði verkalýðssam-
takanna. Hvað hefur það gert i
visitölumálinu, ekkert, gjörsam-
lega ekki nokkurn skapaðan hlut.
Hún lætur skerða visitöluna og
gerir ekkert i að reyna að lagfæra
hana, þó lofa þessir verkalýðs-
foringjar alltaf öllu fögru i hverj-
um samningum en ekkert gerist.
Efnahagsmál þjóðarinnar eiga
eftir að vera stór þröskuldur á
næstkomandi vetri, erlendar
skuldir hlaðast upp og enginn
reynir i það minnsta að sporna
við fæti.
Nei nú þurfa þeir sem vilja þjóð
sinni vel, að beita sér fyrir
ákveöinni andstöðu vegna þeirrar
þróunar sem orðin er hér i
þjóðarbúskapnum.
Við vitum öll og verðum að við-
urkenna ófarir þessarar stjórnar,
sem nú er i sumarleyfi. Engin
stjórn hefur skiptst i jafn marga
og ólika hópa og nú, og tel ég að
aldrei i sögunni hafi menn sem
eru i stjórn landsins sakað hver
annan um svik við þjóðina eins og
þessir menn hafa gert, þvi það
liður varla sá dagur, að i blöðum
þessara fiokka sé illmælgi ekki
skotið á hvern annan og sök um
landráð.
Margt fleira væri hægt að
skrifa um i sambandi við þessa
rikisstjórn, en aðeins að siöustu.
Ætlar viðlagasjóður að fara með
Vestmannaeyinga eins og niður-
setninga? Ekkert samráð er haft
við fólkið sjálft, heldur er þvi
skipað að búa þar sem viðlaga-
sjóður segir til um. Og hver hefur
gefið þessum mönnum leyfi til að
nota gjafaféð til að sprauta vatni
á hraunið, i staðinn fyrir að af-
henda það fólkinu sjálfu.
Látið fólkið skipa sina eigin
nefnd, og það strax, áður en þið
eyðið þvi i alls konar hugdettur,
eins og t.d. lögregluvernd til að
gæta þess að enginn hlaupi út i
rennandi hraunið. Vestmanna-
eyingar geta áreiðanlega deilt
þessu fé i þarfari hluti.
Látiö fólkið sjálft um hvort það
vili búa i suðri, austri norðri eða
vestri. Meðhöndlið ekki þetta fólk
eins og þurfalinga.
STYKKISHÓLMSBÚAR - SNÆFELLINGAR
Alþýðuflokksfélagið i Stykkishólmi heldur almennan stjórn-
málafund i LIONS-húsinu laugardaginn 19. marz n.k. klukkan 4
siðdegis.
Framsögumenn verða:
Benedikt Gröndal:
Stjórnin og stjórnarandstaðan.
Sigurður E. Guðmundsson:
Húsnæðismál á Vesturlandi.
Að framsöguræðum loknum verða umræður og fyrirspurnir.
Allir eru velkomnir á fundinn.
Alþýöuflokksfélagið
Föstudagur 18. mai 1973
o