Alþýðublaðið - 10.03.1974, Blaðsíða 3

CHANGE ERU KOMNIR AF STAÐ:
„HÖFUM ALDREI UPPLIFAD
ADRA EINS SAMSTÖÐU”
Þá er hún upprunnin, helgin
þegar CHANGE byrja. A
fimmtudagskvöldið voru þeir i
Klúbbnum og i kvöld, laugar-
dagskvöld, eru þeir i Ungó i
Keflavik. Allar græjur eru
nýjar, prógrammið nýtt, lögin
ný og flest frumsamin, svo
ekki ætti að þurfa að hafa
áhyggjur af að Changeséu með
útjaskaða „brennivinsmúsik.”
Change er ekki danshljóm-
sveit eins og við þekkjum slik
fyrirbæri, heldur koma þeir
fram i á að giska tvo tima á
kvöldi og gera sér sjálfir von um
að fólk vilji fyrst og fremst
hlusta.
— Ef það gengur ekki, sögðu
þeir, þegar tiðindamaður Tón-
eyrans hafði tal af þeim fyrir
skemmstu, —þá förum við út i
það að spila heil böll sjálfir. Til
að byrja með verðum við alltaf
með hljómsveit eða diskótek
með okkur. Það er bæði
skemmtilegra fyrir okkur og
fólkið — að þvi er við höldum.
Það er allt of mikil deyfð rikj-
andi i þessum málum núna.
Change — Magnús Sigmunds-
son, Jóhann Helgason, Birgir
Hrafnsson og Sigurður Karlsson
— stefna að þvi leynt og ljóst að
verða frægir viðar en hér á
íslandi. Þvi hafa þeir lýst yfir
oftar en einu sinni — og þeim
hefur miðað eitthvað áfram.
Þeir eru á plötusamning við
Orange Records i Bretlandi og
þar geta þeir gengið inn hvenær
sem þeim dettur i hug og tekið
upp.
— Þar ytra eru liklega til tiu
eða tólf lög, sem við tókum upp
þar i fyrra, sagði Magnús i
rabbi okkar. —Sumt af þvi
viljum við gera aftur, annað
viljum við gera meira við og svo
framvegis. Okkur liggur ekkert
á, við förum út liklega i júni eða
júli og gerum þá LP-plötu fyrir
breskan markað.
— Þá viljum við vera ekki
minna en þrjá mánuði i Bret-
landi, bætti Birgir Hrafnsson
við. —Við viljum spila þar,enda
þýðir ekkert annað en að fylgja
hlutunum eftir.
Stór hópur fólks átti mjög
erfitl að átta sig á hvernig það
mátti fara saman: villtur tón-
listarstill þeirra Sigurðar
Karlssonar og Birgis Hrafns-
sonar annars vegar og þeirra
Magnúsar og Jóhanns hins-
vegar.
Eins og menn muna
byrjuðu þeir Magnús og Jóhann
með svokallaða „kassagitara-
músik” og ekki löngu siðar
hættu þeir Sigurður og Birgir
samstarfinu við Svanfriði, þvi
þeir vildu spila hressilegri
músik. Og enn eiga margir
erfitt með að átta sig á að menn
með svo ólika músikuppruna
geti starfað saman á árangurs-
rikan hátt.
— Samstarfið gengur frábáir-
lega vel, sögðu þeir og voru á
einu máli um það. Enginn
þeirra sagðist muna eftir öðrum
eins „vibrum” i einni hljóm-
sveit.
— Að visu semjum við
Jóhann megnið af þvi, sem við
gerum, sagði Magnús, —en þeir
Siggi og Biggi leggja sitt fram.
Við gerum eiginlega ekki mikið
meira i upphafi en að koma með
laglinur og hljómaganga en
siðan getur tempóið, lengdin,
frasar, breik og allt þetta breyst
mjög — þegar við höfum allir
áttað okkur dálitið á þvi, sem
við erum að vinna að i það og
það skiptið.
— En hvað varð um þessar
tvær tveggja laga plötur, sem
áttu að koma út i gjafa-
pakkningum fyrir jólin?
Magnús: — Ég talaði nú um
daginn við þá i Orange og þá
kom þeim mjög á óvart að
heyra að þær væru ekki enn
komnar til landsins. Frá þeim
fóru þær i pressun fyrir jól og nú
biðum við bara eftir þeim. Við
vitum ekki meir — þær verða
settar á markaðinn um leið og
við fáum þær.
Samningur okkar við Orange
hljóðar upp á það, að við fáum
ákveðna prósentu af allri plötu-
sölu i Bretlandi og svo fáum við
vissan eintakafjölda hingað upp
okkur að kostnaðarlausu og
seljum þær plötur sjálfir.
Þessar tvær plötur eiga ekki að
koma út i Bretlandi, heldur
aðeins hér.
En hvenær verða Change svo
endanlega frægir — eins og þeir
segjast allir hafa trú á að þeir
verði fyrr eða siðar?
— Við værum ekki að þessu ef
við hefðum ekki óbilandi trú á
þvi — nú er þetta bara tima-
spursmál. Annars höfum við
nógan tima — við þjáumst ekki
af óþolinmæði.
Og fyrir þá, sem ekki voru i
Klúbbnum á fimmtudags-
kvöldið og verða heldur ekki i
Ungó i kvöld, þá spurðum við á
endanum hvernig músik þeir
væru að spila:
— Það er allt frá þvi, sem
Magnús og Jóhann voru með og
upp i þungt rokk. Allt þar á
milli. Hljóðfæraskipanin segir
kannski eitthvað til um sándið:
Rafmagnsgitar (Birgir), kassa-
gitar (Magnús), bassi (Jóhann)
og trommur (Sigurður).
Nú biðum við spennt...
RIQ, NUTIMABORN. ÞRJU A PALLI OG FLEIRI
Næsld sjónvarpsugra Jónasar R. Jónssonar verður um þjóð-
laga- og visnasöng á Islandi á undanförnum árum, allt frá dögum
Savanna-triósins. Jónas hefur safnað saman öllum helstu trióum,
söngflokkum og söngvurum á þessu sviði frá þessum tima og á
fimmtudaginn 14. mars, verður haldinn konsert i sjónvarpssal, þar
sem ýmsir hinna bestu og skemmtilegustu koma fram.
Til stóð að fá Savanna-trióiðmeðal annarra, þrátt fyrir itrekaðar
tilraunir tókst ekki að ná sambandi við Þóri Baldursson, sem nú
starfar við hljóðfæraleik i Míinchen i V-Þýskalandi. Aður höfðu þó
þeir Björn Björnsson og Troels Bentsen lofað að koma fram ef
næðist i Þóri.
Þeir, sem koma fram i Uglunni eru liklega eftirfarandi (ekki
hafði endanlega verið gengið frá öllu fyrir helgina):
Rió-trióið, Nútimabörn, Þrjú á palli, Fiðrildi (myndin), Heimii
og Jónas, llannes Jón llannesson, Arni Johnsen og Kristin
ólafsdóttir. Að likindum verður þátturinn sýndur 16. mars.
Enginn þessara hópa er starfandi i dag — nema jú Arni Johnsen
og hann má liklega kalla „hóp”. Takist vel til má reikna með
fádæma skemmtilegu kvöldi, þvi allir þessir aðilar áttu það sam
merkt, að vera mjög skemmtilegir á sviði og láta ekki nægja að
vera með fágaðan söng, heldur fylgdi yfirleitt með i kaupunum
hressileg framkoma, brandarar og skemmtilegheit.
Eins og áður hefur verið vikið að hér á siðunni er þessa stundina
fátt um feita drætti á þessu sviði hérlendis, en þó eru einhverjir
hópar að byrja, eins og til dæmis „Trióla” og svo hópur, sem ég
man ekki lengur hvað heitir en slagsiða Morgunblaðsins mælti
hressilega með ekki alls fyrir löngu — og þau meðmæli duga mér.
__ntiQ ld
PELICAN: Asgeir, Björgvin, Jón, Pétur og Ómar: — Þetta verður
plata með okkur en ekki einhverjum ameriskum hljóðfæraleikur-
um.
plötum sinum þar i pressun.
revna að komast i samband við
áhugasama hljómleikahaldara.
klúbbcigendur og svo framveg-
is, skoða stórborgina. kynna sér
helstu nýjungar og svo fram-
vegis
Við ætlum að gera þessa
plötu algerlega sjáífir. sagði
Pétur Kristjánsson.sörigvari
hljómsveitarinnar. nýlega i
spjalli við Tóneyrað. Þetta
verður plata með Pelican en
ckki einhverjum ameriskum
session-mönnum. enda held ég
að við getum þetta alveg sjálfir
og þurfum enga utanaðkomandi
hjálp. Það væri helst að við
keyptum okkur einhvcrn til að
stjórna sjálfri upptökunni i pro-
dúsent). og það a allt að verða
klárt þegar við komum út.
T i ði n d a m a.ð u r Tó n e v r á n s
verður með þeim félögum i för-
inni vestur um haf og þvi má
fullt eins gera ráð fyrir. að sagt
verði itarlega l'rá upplökunni og
sjálfri ferðinni þegar heim
verður komið hinn 2:1. mars.
TDNEYRAÐ
Ómar Valdimarsson
PELICAN
TIL USA
NU UM
HELGINA
- Tóneyrað með
í ferðinni
PKUCAN halda til Banda-
rikjanna á morgun. sunnudag.
þar sem þeir dveljast i hálfan
mánuð. A mánudagskvöldið
koma þeir til Stoekbridge i
Massachusetts-riki, og hefjast
þegar handa við hljóðritun i
stúdióinu „Shaggy l)og".
Meiningin er að vera i Stock-
bridge i rúma viku og taka þar
upp 12 lög á LP-plötu. öll frum-
samin nema eitt Spi engisaml-
ureftir Sigvalda Kaldalóns - og
einnig verða teknar upp tvær
tveggja laga plötur. sem koma
út við fyrsta tækifæri. Stóra
platan á svo að koma út þegar
hérlendis er orðið bjart allan
sólarhringinn.
Þegar hljóðritun er lokið
halda Pelican með Iriöu löru-
neyti til New York City og koma
Sunnudagur 10. marz 1974.
©