Alþýðublaðið - 01.12.1974, Blaðsíða 5
u ár
langa ferð aftur til hafn-
ar.
Um stund leit út fyrir,
að Empire Manor og dul-
arfulli farmurinn kæm-
ust á öruggan stað, en á-
lagið hafði verið of mikið
og skipið brotnaði í tvennt
rétt fyrir aftan brúna. (
afturhelmingnum var
vélarrúmið og tvær lestar
og hann sökk strax, en
framhlutinn, sem í var
gullið, flaut áfram log-
andi.
Smith skipstjóri og
sjálfboðaliðar hans fóru
aftur yfir á Kenogami ög
þá var ákvörðunin tekin.
Það vissi enginn hvílík
verðmæti voru geymd í
brennandi framlestinni
og kanadísku sjóliðarnir
álitu skipið stefna öðrum
skipum í hættu. Skipað
var að sökkva Empire
Manor.
En skipið neitaði að
deyja. Mörgum tylftum
af fjögra tommu
sprengjukúlum var skotið
á logandi skutinn. Brúin
og mastrið héldust enn á
floti. Loks gaf Kenogami
f lakinu banahöggið. Tvær
stórar sprengjukúlur
komu á sprengingu í
Empire Manor og það
hvarf í gráar bylgjur
Atlantshafsins.
30 AR
Það liðu 30 ár áður en
mannlegt auga leit það
aftur.
Sjóherinn hafði óafvit-
andi gefið fiskunum f jár-
sjóð.
Um 1960 hafði breska
f jármálaráðuneytið sam-
band við björgunarfélag i
Southampton og spurðist
fyrir um, hvort hægt væri
að bjarga gullstöngunum.
Þeir könnuðu svæðið og
sögðu að það væri tækni-
lega óhugsandi. 10 árum
seinna álitu menn hins
vegar, að þróun á sviði
kafara og björgunar-
tækni væri það mikil,
þrátt fyrir erfiðleikana,
að rétt væri að reyna.
( júlí í fyrra var gerður
út leynilegur leiðangur á
1302 tonna björgunarskip-
inu Droxford, sem er
skráð í eigu The Risden
Beazley Marine Comp-
any. B jörgunartæki
skipsins og 34 manna á-
höfn fengu nóg að gera
næstu mánuði.
Veðrið var mjög slæmt,
en Droxford sendi tvær
köf unarkúlur sínar, sem í
voru tveir björgunarsér-
fræðingar niður 330 fet á
sjávarbotn.
Þegar kafararnir
fundu flakið sáu þeir
gul Istangirnar milli
hundruð tonna af stál-
plötum og ryðguðum
vélahlutum.
í bjarma sterkra neð-
ansjávarlampa sáu þeir
skutinn liggjandi á
sjávarbotni eins og neð-
ansjávarf jall þakinn
þangi og þara. Horn stál-
platanna vörpuðu óhugn-
anlegum skuggum.
Björgunarmennirnir not-
uðu dínamit til að brjótast
inn í Empire Manor. Plöt-
urnar duttu við minnstu
snertingu svo ryðgaðar
voru þær. Kaðlar og
sviðnir bjálkar lokuðu
leiðinni að gullinu.
Þeir voru í 12 vikur að
sprengja sér leið inn í
fremstu lest og loks tókst
að losa síðustu stáltonnin,
sem lokuðu leiðinni og
köfunarkúlan var send
niður í lestina. En gullið
var horfið. Sjórinn hafði
leyst upp kassana og gull-
ið var grafið á sjávar-
botn.
Þá byrjaði hið seinlega
og erfiða verk að leita
upp gullstengurnar í
sjávargróðrinum. Þær
voru f luttar upp hver fyr-
ir sig — ein og ein í einu.
Loks voru þær allar
komnar til skila og Emp-
ire Manor var skilið eftir
að eilífu í myrkri og
kyrrð úthafsins.
Droxford kom til Eng-
lands með gull að verð-
mæti rúm milljón pund í
lestinni. Vopnaðir verðir
fóru með gullstengurnar
til Englandsbanka.
Fjársjóðurinn var loks
kominn á sinn stað eftir
30 ár.
;kt vegna misskilnings.
Teday Kennedy jr.
er hugrakkastur
alira Kennedy-anna
í nóvember í fyrra var
hægri fótur Edwards og
Joan Kennedys tekinn af
fyrir ofan hné. Edward
varð 13 ára 26. september
í ár og hann þjáðist af
mjög sjaldgæfri tegund
krabbameins, sem kemur
fram í sinunum, sem
tengja vöðva við bein.
Þessi gerð af krabba-
meini breiðist hægar út
en beinkrabbi og því ekki
álitin jaf nlifshættuleg.
Það er erfitt fyrir tólf
ára dreng að missa annan
fótinn og ekki síður fyrir
Kennedy, en læknarnir
eru ekki einir um að
hrósa Teddy fyrir sl. ár.
Landar hans segja líka,
að ungi Teddy sé sá táp-
mesti allra Kennedy-
anna. Þessi ungi drengur
með Ijósa hárið hef ur líka
sýnt slíkan kjark og vilja-
þrek, að hann hlýtur að
vekja aðdáun og undrun.
Lítum á árið, sem hefur
liðið frá uppskurðinum.
Meðan drengurinn lá á
skurðborðinu var spennt-
ur á hann gerivfótur úr
álröri og gúmmí. Hann
var þegar kominn á hann,
þegar hann vaknaði eftir
svæfinguna. Það er mjög
sjaldan, sem settur er
gervifótur strax á fólk,
sem limur er tekinn af.
Þessi aðferð er 10 ára og
kemur í veg fyrir bólgur,
örvar endurhæfingu og
gerir fyrst-u hreyfingarn-
ar auðveldari. Þar á ofan
koma svo sálræn áhrif,
því að áfaliið yfir að lik-
amshluti er skorinn af,
verður minna.
Daginn eftir uppskurð-
inn steig Teddy í gervi-
fótinn og með hverjum
deginum sem leið, jók
hann þrýstinginn á hann
og gekk nokkur skref.
Eftir hálfan mánuð
reyndi hann að ganga í
leikfimissal sjúkrahúss-
ins. Heimilislæknirinn,
Covalt, Hyatt, sem skar
hann og sjúkraþjálfari
voru viðstaddir.
Þegar dr. Covalt hafði
heilsað Teddy, sem sat í
hjólastól, sagði hann:
,,Þá reynum við að rísa á
fætur, Teddy”. Strákur-
inn tók um bríkurnar á
hjólastólnum og reis hægt
upp. Hann stóð álútur
með titrandi hné. ,,Réttu
úr þér, Teddy", sagði
læknirinn. Drengurinn
rétti úr sér og stóð graf-
kyrr. Hann steig eitt
skref og annað. Andlitið
sýndi sársaukadrætti,
þegar hann steig i gervi-
fótinn með öllum þunga,
en hann gekk tólf skref að
rimlaveggnum, greip um
rimil, sneri sér við og
brosti.
Dr. Covalt var mjög
hrifinn. Þetta hafði tekið
bæði kjark og krafta, en
drengnum tókst það. Frá
þessari stundu fór Teddy
daglega tvisvar sinnum í
íþróttasalinn og framfar-
irnar voru miklar. Nú gat
hann fengið góðan gervi-
fót. Læknarnir mæltu
með einurh, sem unnt var
að spenna á með færri
reimum og þvi auðveldari
í notkun. Teddy fór til
gervilimasérfræðinga og
þar var gert mót af
stubbnum. Gervibeinið
átti að koma í stað hluta
lærleggsins og alls fót-
leggs og því var settur í
þaðgervihné, sem gengur
fyrir vökvaþrýstingi.
Tveim dögum síðar var
gervifóturinn tilbúinn og
Teddy fór af sjúkrahús-
inu með tvær hækjur.
Eftir fáeinar vikur í
endurhæfingu var hann
aftur kominn í bekkinn
sinn í drengjaskóla St. Al-
bans í Washington og að
loknu skólaári fékk
Teddy prófskírteini með
góðum einkunnum, þrátt
fyrir spítaladvölina.
Hálfum mánuði eftir
sjúkrahússvistina skoð-
aði dr. Covalt Teddy og
fullvissaði foreldrana
um, að sonur þeirra gæti
seinna meir dansað,
hlaupið, farið á skíðum,
siglt og spilað boltaleik.
Þannig virðist líka raunin
verða á, en framfarir
drengsins eru hraðari en
nokkurn dreymdi um.
í janúarbyrjun ók hann
á þrihjóli, f jórum mánuð-
um eftir uppskurðinn stóð
hann sex klukkustundir á
skíðum daglega í Color-
ado. Tvö smáskíði voru
fest við stafina til að
hann héldi betur jafn-
væginu. Mánuði síðar fór
hann með föður sínum til
Sovétríkjanna og æddi
með myndavélina um
hálsinn um söfn, kirkjur
og torg eins og aðrir
ferðamenn. I júnílok
f laug hann ásamt f jórum
vinum sínum til Irlands
og þar ferðuðust þeir um
í smábíl í mánuð.
Teddy á langa leið að
baki frá því, að hann
steig sín fyrstu skref í
desember í f yrra á ógrón-
um stubbi. Snemma vors
getur hann hent hækjun-
um.
Teddy minnist aldrei á
aflsmunina. Hann er
Kennedy og hefur þv'
hæfileikann til að láta
fortíðina um hið liðna.
Það er nútiðin og fram-
tíðin, sem máli skipta og
þetta f jölskyldueinkenni
hefur Teddy. Banda-
ríkjamenn kalla hann
hugrakkasta Kennedy-
inn, sem enn hefur lifað.
Sunnudaaur 1. desember 1974.
0