Alþýðublaðið - 21.01.1975, Blaðsíða 2

Alþýðublaðið - 21.01.1975, Blaðsíða 2
ST1ÚRNMÁL Sameinaðir stöndum vér. Verslunarmál i Reykjavik hafa lengi verið almenningi nokkuð torskilin. Menn furða sig á þvi, að kaupmönnum skuli vera bannað að veita þjónustu sina á öðrum timum en þeim, sem stórverslanir telja sér henta. Smákaup- maður, sem reiðubúinn er aö leggja á sig þá aukalegu vinnu að hafa verslun sina opna lengur en almennt gerist svo viðskiptavinirnir geti hagnýtt sér þá aukalegu þjónustu, má það alls ekki að viðlagðri sekt vegna þess, að það kæmi stór- verslununum illa. Sú röksemd ernotuð, að þjónustuvilji smá- kaupmannsins yrði til þess að hækka vöruverð i verslunum, þótt smákaupmanninum hafi aldrei dottið i hug að auka álagningu sina sakir þessarar þjónustu. Enn furðulegri eru þó þær reglur, sem settar eru kvöld- sölustöðum um leyfilegan söiuvarning. Þeim er afhentur listi yfir vörur, sem þær mega selja. Sem dæmi má nefna, að þær mega selja kaffi, en alls ekki te, þær mega selja súkku- laðikex, en alls ekki súkku- laðilaust kex og svona má lengi telja. Borgarstjórnar- ihaldið, sem sett hefur þessar reglur, litur á þær sem ófrá- vikjanleg boðorð, er alls ekki megi hnika til undir nokkrum kringumstæðum. Reyfarahöfundurinn Ian Fleming kemur einhvers stað- ar i bókum sinum fram með þá tilgátu, að tedrykkja Eng- lendinga sé orsökin fyrir hruni heimsveldisins. Má vera, að hér sé fundin skýringin á þvi," að borgarstjórnarihaldið vilji alls ekki leyfa kvöld- sölustöðum að selja Reyk- vikingum te eins og kaffi. E.t.v. óttast Birgir ísleifur, að of mikil tedrykkja Reykvik- inga kunni að orsaka valdahrun Reykja vikur-. ihaldsins. Sú skýring er a.m.k. ekkert verri eða fjarstæöu- kenndari, en hver önnur. En hver skyldi vera skýringin á þvi, að þegar rætt er um að heimila kvöldsölu- stöðum tesölu á borgarstjórn- arfundum skuli það vera einn helsti talsmaður Verslunar- mannafélags Reykjavikur, Magnús L. Sveinsson, sem ris þar upp á afturfæturnar? Hvernig tengist tesala að kvöldlagi kjarabaráttu versl- unarfólks — og hvaða eðlis- munur er á tesölu og kaffisölu i þvi sambandi? Spyr sá, sem ekki veit. Nema skýringin sé sú, að Magnús hafi eitthvað misskilið slagorðið gamla: „Sameinaðir stöndum vér” og haldi það vera mottó um samskipti launþega og vinnu- veitenda — og þá fyrst og fremst þeirra vinnuveitenda, sem eru andvigir tesölu eftir að farið er að skyggja. SB MINNING BRYNJÚLFUR BJÖRNSSON. PRENTARI F. 29. des. 1917 - D. 1. jan. 1975 Þegar Alþýðuhús Reykjavikur reis af grunni hérna við Hverfisgötuna i mai 1936 flutti Alþýðuprentsmiðjan aftur inn i það nýja húsnæði, sem henni var þar ætlað — og þar mun Brynjólfur Kristinn Björnsson, prentari, sem lést s.l. nýársdag, hafa byrjað að læra prentiðn. Nokkru áður hafði hann gerst sendisveinn á ritstjórn Alþýðublaðsins og mun það hafa verið fyrir tilstilli Finnboga Rúts Valdimars- sonar, ritstjóra þá, sem Brynjólfur hóf nám sitt. Þvi lauk hann seint á árinu 1940 og vann næsta óslitið sem vél- setjari þar til fyrir nokkrum árum, að hann réðst i Rikis- prentsmiðjuna Gutenberg og vann þar siðan meðan heilsan leyfði. Var hann þvi um 35 ára skeið starfsmaður Alþýðublaðs- ins af þeim tæpu 40 árum, sem hann þjónaði prentlistinni. Brynjólfur Björnsson var fæddur i Hafnarfirði 29 des. 1917. Hann var sonur Björns Jónssonar frá Iðu i Biskups- tungum og konu hans, Guðrúnar Brynjólfsdóttur frá Kaldbak i Hrunamannahreppi. Arið 1942 kvæntist Brynjólfur eftirlifandi konu sinni. Kristjönu Franklinsdóttur, og eignuðust þau sex börn, nú öll uppkomin, og auk þess munu þau hjón hafa alið upp fóstur- dóttur. Ég, sem þessar linur rita, var ekki kunnugur heimili Brynjólfs, en ég var starfsfélagi hans um 35 ára skeiö. Fyrir tæpum þrjátiu árum réðust þau hjón í að byggja sér ibúarhús eins og svo margur fyrr og siðar. Húsið byggðu þau á Kársnesi i Kópavogi og reis það af grunni fyrr en varði, þótt skotsilfrið væri litið, þörfin brýn og atorkan og dugnaðurinn nægur. Þetta er i fáum orðum saga Brynjólfs. Hún er saga fjöl- margra annarra, sem með dugnaði og reglusemi komast af og vel það, sjá siðan góðan ávöxt iðju sinnar, stundum slitnir fyrir aldur fram. Ég á margar góðar endurminningar um Brynjólf, sem vinnufélaga — mann hinn drengilegasta á alla lund, iðinn og atorkusaman með afbrigðum sem telst til kosta þegar um er að ræða seinunna vinnu eins og setning við dagblað var þá. Ég sá Brynjólf á s.l. sumri er hann kom hvatur og sporléttur þar að, sem ég málaði við hús mitt og við töluðum saman stutta stund, grunlausir um, að það væru siðustu samfundir okkar. Ég þakka Brynjólfi liðnar stundir i hinu sameiginlega starfi okkar og striti fyrir Alþýðublaðið um langt skeið. Meyvant Hallgrimsson Lesendaþjónu st a Alþydliblacfeins Óska eftir ódýru pianói. Simi 17614. GENGISSKRÁNING Nr. 12 - 20. januar 1975. SkráC írá EininK Kl. 13,00 Kaup Sala 30/12 1974 1 Bandaríkjadollar 118,30 118,70 16/1 1975 1 Sterlingspund 278,30 279,50 17/1 - 1 Kanadadollar 119, 20 119, 70 20/1 - 100 Danskar krónur 2089,05 2097,85 * - - 100 Norskar krónur 2304, 80 2314,60 * - - 100 Sænskar krónur 2910, 60 2922,90 * - - 100 Finnsk mörk 3330, 05 3344, 15 * - - 100 Franskir frankar 2701, 30 2712,70 * - - 100 Bele. frankar 332, 25 333, 65 * - - 100 Svissn. frankar 4629, 05 4648,65 * 17/1 - 100 Gyllini 4791, 80 4812, 10 20/1 - 100 V. -Pyzk mörk 4973, 70 4994, 70 * 17/1 - 100 Lfrur 18,25 18, 33 20/1 - 100 Austurr. Sch. 701,75 704,75 * 16/1 - 100 Escudos 480,70 482,70 17/1 - 100 Pesetar 210,40 211, 30 13/1 - 100 Yen 39, 30 39. 46 2/9 1974 100 Reikningskrónur- Vö ru s kiptal önd 99,86 100, 14 30/12 “ 1 Reikningsdollar- Vöruskiptalönd 118, 30 118, 70 ♦ Breyting frá síðuatu skráningu. í hreinskilni sagt eftir Odd A. Sigurjónsson Iðni við kolann Varla liður sá dagur, að við séum ekki fóðruð á þvi i fréttum útvarps og sjón- varps, að einhverstaðar á járðarkringlunni séu unnin „hermdarverk”. Þetta þarf nú I sjálfu sér ekki að vera neitt sérstakt furðuefni um fréttamiðil. Hitt er öllu skrýtnara, hvaða merking er lögð i orðið frá hálfu fréttamanna og þó máske enn athyglisverðara hverjir taldir eru vinna „hermdarverkin” og hverjir sleppa við þá einkunn. Ef ég man rétt, barst orðið hermd- arverk fyrst á mínar fjörur i ummælum Guðrúnar Ósvif- ustsdóttur, þegar bræður hennar og eiginmaður komu frá vigi Kjartans Ólafsson- ar: „Mörg gerast nú hermd- arverkin. Ég hefi spunnið tólf álna garn, en þú hefur vegið Kjartan.” Guðrún var auðvitað engin hversdags- kona, hvorki I orði eða á borði, og það er nokkuð auð- séð hvaða merkingu hún leggur I orðið hermdarverk. Hér á hún við að fréttnæmir hlutir hafi gerzt. Allir, sem hafa lesið Lax- dælu, vita að hún eggjaði ákaft til vigs Kjartans, og hefur þvi sizt talið það neitt illvirki. Ennþá siður var af- rekið, að spinna tólf álna garn, neitt i þá veru. En hvorttveggja var sannarlega saga til næsta bæjar. Sjálfsagt er að benda á, að I Islendingasagnaútgáfu, sem próf. Guðni Jónsson annaöist, eru ummæli Guð- rúnar tilfærð sem morgun- verk I stað hermdarverka, hvað sem þvi veldur. En þó að ætla megi, að þeirra tima útvarpsmenn, þ.e. afritarar sagnanna, séu hér á ferðinni, sýnist sá hlutur þó betri, að breyta um orð, sem þeir hafa máske ekki skilið, heldur en nota alranga merkingu eins og nú er gert. Hér mætti nú umræðum um „hermdarverk” út- varpsmanna vera lokið, ef ekki kæmi fleira til. Það virðist nefnilega ekki vera sama, hver i hlut á. Þannig er t.d. algengt, að talað sé um hinn „ólöglega, Irska lýðveldisher”, sem vinni hermdarverk, og þar er átt við illvirki s.s. sprengjutil- ræði, sem lemstra eða drepa saklausa og óviðbúna borg- ara. Fleiri skæruliðasamtök eru einnig metin á sama hátt. En svo er til eitt fyrirbæri, sem er ekki dreift við þvilik- um hlutum. Lengst austur i Asiu er fólk, sem ber I frétt- unum hið virðulega heiti „Þjóðfrelsisfylkingin I Viet Nam. Þar virðast nú ekki al- deilisvera maðkarnir i mys- unni. Það sjá nú auðvitað lika allir menn, að það er ekki aldeilis sama, hvort vopnlausir borgarar eru sprengdir i loft upp i nafni þjóðfrelsis, eða af „ólögleg- um her”! t.d. Sennilega fer aldrei hjá þvi að mat manna verði ærið misjafnt. Samt hlýtur það að vera skrýtið I augum þeirra sem á horfa og eyrum þeirra semáhlýða, ef samskonar verk eru lofsverð hjá einum og lastverð hjá öðrum. Og að „hlutlaus” fréttamiðill láti slikt henda sig, getur senni- lega naumast flokkast undir annað en meiriháttar „hermdarverk” i orðsins réttu merkingu. Hafnartjarðar Apótek Afgreiðslutími: Virka daga kl. 9-18.30 Laugardaga kl. 10-12.30. Helgidaga kl. 11-12 Eftir lokun: Upplýsingasími 51600. BLÓMABÚÐIN BLQMASKREYTIN&flR DUttfi í GtflEflBRE ÞAÐ B0RGAR SIG AÐ VERZLA f KR0N /ími 84300 y 0 Þriðjudagur 21. janúar 1975.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.