Alþýðublaðið - 14.10.1975, Síða 4

I
Ólafur Sigurjónsson
hreppsstjóri - minning
Það er mikil gæfa fyrir sveitarfélag — og raunar þjóðina alla — að
eignast menn, sem allt í senn hafa hæfileika til félagsmála og stjórnun-
ar , áhugaog vilja til aðfórna tima og kröftum i þágu sveitarfélaganna
og taka þvi ástfóstri við heimabyggð sina, að þeir gera starf i hennar
þágu að ævistarfi.
Slikrar gæfu hefur Njarðvikurhreppur orðið aðnjótandi við það að
hljóta starfskrafta Ölafs Sigurjónssonar á timabili hraðfara vaxtar og
breytinga, er byggðin hefur þurft að leysa mikil verkefni af hendi fyrir
ibúana og til þess að fylgjast með þrýstingi þróunarinnar. Ólafur hefur
komið meira eða minna við sögu flestra þátta sveitarmála I Njarðvik,
svo og heildarmála hreppsins, en hann gegndi árum saman störfum
oddvita eða hreppstjóra, auk ótal annarra trúnaðarstarfa, er hann
lagði i alúð og dugnað.
Það voru sorgleg örlög, að Ólafur skyldi verða fyrir einni af þeim
hættum, sem fylgja hröðum vexti þéttbýlis, er hann varð fyrir bifreiða-
slysi, er leiddi hann til bana fyrir aldur fram, aðeins 54 ára gamlan.
Ólafur var áhugasamur jafnaðarmaður, fulltrúi Alþýðuflokksins í
sveitarstjórn og einn af dugmestu stuðningsmönnum hans i Reykjanes-
kjördæmi. Fyrir samfylgdina, traustið og stuðninginn færi ég honum
alúðarþakkir Alþýðuflokksins um leið og ég votta aðstandendum hans
dýpstu samúð. Benedikt Gröndal.
Þjálfun hefst þriðjudaginn
14. október.
Verndið heilbrigði ykkar, aukið starfsork-
una.
Almenn þjálfun, bakþjálfun, kennsla i
öndun og slökun.

HEILSURÆKTIN
GLÆSIEÆ SÍMI8565S
_______________Sænsk gæöavara
Angorina lyx, mohairgarn,
Vicke Vire, Babygarn,
Tweed Perle, Tre- Bello
Verslunin HOF, Þingholtsstræti 1.
t dag verður gerð útför ólafs
Sigurjónssonar, hreppsstjóra i
Njarðvikurhreppi. En hann lézt
þriðjudaginn 7. þ.m. af afleiðing-
um meiðsla, sem hann hlaut i um-
ferðaslysi á Reykjanesbraut að
kvöldi laugardagsins 27. sept. sl.
— Útförin verður gerð frá Kefla-
vikurkirkju.
Ólafur Sigurjónsson var fæddur
að Selbúðum i Reykjavik 30. sept-
ember 1921 og var þvi 54 ára er
hann lézt. Foreldrar hans voru
þau hjónin Diljá Guðmundsdóttir
og Sigurjón Jónsson, lengi sjó-
maður og siðan verkstjóri i
Njarðvikum. Hann er nú nær
hálfniræður, verður það 1. nóv.
nk. A siðustu mánuðum hefur
hann gengið undir erfiða upp-
skurði, en er nú á batavegi. Hann
liggur nú i sjúkrahúsinu i Kefla-
vik.
Þrjá bræður átti Ólafur. Elztur
þeirra var Guðmundur Sigurður.
Hann fórst með vélbátnum Ársæli
frá Ytri-Njarðvik, 4. april 1943, 24
ára gamall. Þriðji i aldursröð var
Sigurgeir, er lézt innan við tvi-
tugsaldur og yngstur er Gunnar
bakarameistari i Keflavik.
Á fyrsta aldursári fluttist ólaf-
ur með foreldrum sinum til
Keflavikur og þar ólst hann upp
með þeim og bræðrum sinum þar
til móðir hans deyr, 1928. Þá urðu
leiðir þeirra feðga að skilja. Tveir
elztu bræðurnir, Guðmundur og
Ólafur eignuðust heimili hjá móð-
ursystur sinni, Stefaniu á Grund
og manni hennar Þorvaldi
Jóhannessyni. Sigurgeir var tek-
inn i fóstur af hjónunum i Þóru-
koti, Guðrúnu Þorleifsdóttur og
Sigurði Guðmundssyni. En heim-
ili Gunnars varð hjá hjónunum
Guðnýju og Eyjólfi Asberg.
í Ytri-Njarðvik átti Ólafur sið-
an sitt heimili og sinn starfsvett-
vang.
Ungur mun Ólafur hafa hrifizt
af hugsjónum jafnaðarstefnunn-
ar, og þótt jarðvegur fyrir slika
mannúðarstefnu væri þá ekki
frjór hér, þá hélt hann þó ótrauð-
ur út á braut stjórnmálanna með
þá hugsjón að leiðarljósi.
ólafur tók sæti i hreppsnefnd
Njarðvikurhrepps 1. júli 1953 sem
aðalmaður við brottflutning
hreppsnefndarmanns og átti hann
siðan sæti i hreppsnefndinni frá
þeim tima. Hinn 15. júni 1962 varð
Ólafur oddviti hreppsins og
gegndi hann þvi starfi til 4. júni
1974 eða i 12 ár. Við hreppsstjóra-
störfum tók Ólafur af Magnúsi
Ólafssyni i Höskuldarkoti og þeim
störfum gegndi hann til dauða-
dags eða um 20 ára skeið. For-
maður Ungmennafélags Njarð-
vikur var Ólafur um árabil. 011-
um þessum störfum sinnti Ólafur
með sinni einstöku alúð og sam-
vizkusemi, sem honum var svo
eiginleg.
En eitt starf ólafs er enn ótalið,
en við það mun nafn hans lengi
verða tengt. 1 blaðafrétt um lát
Ólafs er þess getið, að hann hafi
verið framkvæmdastjóri Félags-
heimilisins Stapa. En ólafur var
meira en framkvæmdastjóri
þeirrar stofnunar. Ég þori að full-
yrða, að Ólafur hafi verið einn á-
hrifamesti frumkvöðull að bygg-
ingu hússins og að enginn einn
maður hafi þar lagt jafnmikið eða
meira af mörkum, til þess að sú
hugsjón yrði að veruleika.
Ég, sem þessar linur rita,
kynntist Ólafi fyrst sem náms-
manni i unglingaskóla. Hann var
vel greindur og minnið ágætt, en
hlédrægur var hann þá og svo
mun hans háttur ávallt hafa verið
siðan.
Einu sinni hlýddi ég á Ólaf
flytja ræðu á framboðsfundi til
sveitarstjórnarkosninga i Njarð-
vikum. Þar komu fram þeir eig-
inleikar i fari hans, sem öfluðu
honum fylgis til trúnaðarstarfa,
samvizkusemin og einlægnin
voru þar mest áberandi. Mál-
flutningur hans var málefnaleg-
ur, en laus við öll hnútuköst til
andstæðinganna. En hann hélt þó
fast á sinu.
Ólafur var ókvæntur og barn-
laus, en börnum fósturbróður
sins, Reynis Þorvaldssonar,
reyndist hann sem bezti faðir eft-
ir að Reynir féll frá.
Fyrir hönd Alþýðuflokksfélag-
anna i Keflavik eru Ólafi hér
færðar hugheilar þakkir fyrir
samstarf allt og hjálpsemi á
mörgum liðnum árum. Um leið er
öldruðum og sjúkum föður, bróð-
ur og öðrum aðstandendum færð-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Ragnar Guðleifsson.
Einn merkasti sonur Njarðvik-
urhrepps er látinn, langt um ald-
ur fram. Hann lézt af völdum bif-
reiðarslyss 7. október siðastlið-
inn, 54 ára að aldri.
Ólafur var fæddur 30. septem-
ber 1921. Foreldrar hans voru
Diljá Guðmundsdóttir og Sigur-
jón Jónsson, sem ásamt fóstur-
foreldrum hans þeim Stefaniu
Guðmundsdóttur og Þorvaldi
Jóhannessyni, veittu honum hina
árangursrikustu leiðsögn á hans
barns- og unglingsárum, svo sem
glöggt má marka af stefnumótun
og lifsstarfi hans, er viða má sjá
merki um i Njarðvikurhreppi.
Ýmsum trúnaðarstörfum
gegndi Ólafur i Njarðvikur-
hreppi. Hann tók sæti i hrepps-
nefnd 1. júli 1953, var kjörinn odd-
viti 15. júni 1962 og gegndi þvi til
4. júni 1974. 1 hreppsnefnd sat
hann þar til hann lézt.
Þrátt fyrir það, að Ólafur væri
hlédrægur að eðlisfari, verður
hans lengi minnzt fyrir félags-
málastörf i þágu þessa hreppsfé-
lags, svo sem störf við Bygginga-
félag verkamanna, U.M.F.N.,
Lionklúbbs Njarðvikur, og fleiri
félaga, er segja má að átt hafi
hauk i horni, þar sem Ólafur var.
Framkvæmdastjóri fyrir félags-
heimilið Stapa var Ólafur frá
upphafi og er óhætt að fullyrða að
vinnudagur hans þar, var bæði
langur og margþættur.
Störf hans i þágu Alþýðuflokks-
ins, i hreppsnefnd og viðar, þökk-
um við Alþýðuflokksménn af al-
hug og berum virðingu fyrir.
öldruðum föður og öðrum
vandamönnum vottum við okkar
dýpstu hluttekningu.
Helgi M. Sigvaidason.
Það var fyrst á árinu 1953, þeg-
ar ég flutti búferlum frá Vik i
Mýrdal og hóf byggingu á frysti-
húsinu i svo kölluðum Móum i
Ytri-Njarðvik (Holtsgötu 30). Þá
kynntist ég fyrst Ólafi Sigurjóns-
syni á Grund i Ytri-Njarðvik. Við
stofnuðum Alþýðuflokksfélag
Njarðvikur. Vorum við saman i
stjórn þess i 10 ár, i stjórn Verka-
mannabúðstaða og i Sameignafé-
lagi i Ytri Njarðvik, i hrepps-
nefnd. 1 öllum þessum félags-
stjórnum reyndist Ólafur afburða
ábyggilegur og traustur félagi.
Hann vildi hvers manns vanda
leysa og alltaf tima til að
vinna að og leysa félagsmálin.
Hann var málsvari þeirra sem
minna mega sin i þjóðfélaginu.
Hann var greindur vel, gætinn og
góður ræðumaður. Hann var hag-
sýnn i framkvæmdum og kom það
sérstaklega fram við byggingu
hins nýja félagsheimilis Stapa i
Ytri-Njarðvikum, þar sem hann
var framkvæmdastjóri og tókst
að byggja einstaklega ódýrt.
Ólafur var búinn að vera hús-
cr Alþýðublaðið
vörður við „Krossinn” meðan
hann var rekinn sem samkomu-
hús. Þar hélt hann saman vel
þeim fjármunum sem inn komu
og hafa þeir þannig orðið máttar-
stólpar undir hið nýja félags-
heimili. Það fennir ekki i farin
spor.Þótt manni virtist við fyrstu
sýn að Ólafur væri mikill alvöru-
maður, þá var hann glaður á
góðri stund. Hann var hrókur alls
fagnaðar i ferðalögum, kunni ó-
grynni af lögum og visum og söng
óspart. Iþróttafólk i Njarðvikum
mun minnast þin þegar vorsól
glitrar i dögginni á iþr.vellinum
og gróðurreitum sem þú varst að
hlua að i sumarfristundum við
Stapann .Og Iþróttahúsið mun einn
ig geyma minningu þess er lagði
undirstöður að þvi. Þannig mætti
lengi telja. Við félagar þinir og
vinir þökkum þér ógleymanlegt
samstarf og vottum öllu þinu fólki
dýpstu samúð. Ég kveð þig, kæri
vinur, er kvöldsól roðar fjöll og
komið er kvöld i hinsta hvilurúmi.
Við hittumst aftur heilir Guðs i
dýrðarhöli i hærra veldi ómælis-
ins rúmi.
Helgi Helgason
Hraunsvegi3, Ytri-Njarðvik
Allir dagar eiga kvöld, svo var
einnig með þriðjudaginn 7. þ.m.
að okkur Njarðvikingum bárust
fréttir af láti Ólafs Sigurjónsson-
ar hreppstjóra. Svoóvænt bar það
að, að menn setti hljóða. Með frá-
falli Ólafs má segja að horfinn sé
einn mesti máttarstólpi er Njarð-
vikurhreppur hefur eignazt bæði
á vegum félags og bæjarmála.
Min fyrstu kynni af Ólafi Sigur-
jónssy ni voru árið 1953 er ég flutti
hingað með foreldrum minum i
atvinnuieit. Þá var Ólafur for-
maður Ungmennafélags Njarð-
vfkur og hafði verið það frá árinu
1944. Undir forustu hans var haf-
inn rekstur samkomuhúss i
„Krossinunrf'sem kallaður var. Sá
rekstur gekk mjög vel undir
stjórn Ólafs og var undirstaða
undir byggingu félagsheimilisins
Stapa. Byggingarkostnaður þess
var langt undir kostnaðarverði
miðað við sambærilegt hús á
þeim tima, og má fyrst og fremst
þakka það hagsýni Ólafs á ýmsan
hátt. ólafur var siðan fram-
kvæmdastjóri Stapa til æviloka.
Undir forystu Ólafs var byggður
grasvöllur i N jarðvik og var hann
fyrsti knattspyrnugrasvöllur utan
Reykjavíkur. Ólafur var i stjórn
Byggingarfélags verkamanna frá
stofnun þess 1954 til ársins 1975,
en þá var félagið lagt niður i upp-
haflegri mynd og afhent.hreppn-
um til áframhaldandi reksturs.
Hann var i stjórn Sameignafélags
Njarðvikur er byggði verzlunar-
hús við Reykjanesveg er Kaupfé-
lag Suðurnesja rekur nú. ólafur
var stofnandi að Alþýðuflokksfé-
lagi Njarðvikur og i stjórn þess til
dauðadags. Það var mikii gæfa að
hafa slikan mann i forustu. Hann
var I hreppsnefnd Njarðvikur frá
1953 til æviloka, þar af oddviti i 12
ár frá 1962 til 1974. Af þvi sem hér
hefur verið rakið má sjá að Ólaf-
ur hefur markað djúp spor i sögu
okkar byggðalags. Þegar við Al-
þýðuflokksfélagar i Njarðvik
kveðjum vin okkar og félaga
blasir við vandfyllt sæti hans á
hinum ýmsu sviðum félagsmála.
Ég vil biðja Guð að styrkja heim-
ilisfólkið á Grund, sjúkan föður
hans og aðra ættingja og vini.
Valgeiró. Hclgason.
Mánudagur 13. október 1975.