Alþýðublaðið - 25.04.1976, Qupperneq 4

/
io
Sunnudagur 25. apríl 1976
all
þýðu-
aofð

II
Maðkurinn í verð-
bólgumysunni...
Vegna fréttar i blaðinu á
dögunum um að verðbólgan
hefði náð til maðkanna i jörðinni
engu siður en annars sölu-
varnings, þá upplýsti einn selj-
andi laxamaðka blaðið á þvi, að
verðin, sem gefin voru upp i
fréttinni væri fjarri þvi að vera
nægilega há.
Sölumaðurinn kvað enga
mundu selja góða vel ræktaða
laxamaðka i sumar fyrir minna
en 35-40 krónur, en i fyrra hefðu
þeir verið seldir á 25-30 krónur.
Þessi verðhækkun samsvarar
raunar sömu verðbólgutölum og
nefndar voru i fyrri fréttinni, en
verðin eru hins vegar öllu hærri.
Silungsmaðkur verður
samkvæmt sömu heimildum
vart fáanlegur undir 20-25 krón-
um stykkið, en sandmaðkur á
um 15 krónur.
t fyrra seldist silungsmaðk-
urinn á 15-20 krónur. Þótt ekki
sé hægt að leiða nein rök að
verðhækkunum umfram eðli-
legar kauphækkanir, i þessu
tilfelli, þá er augljóst að alls
staðar er nú reynt að ná fram
verðhækkunum. Ofan jarðar
sem neðan,
VIÐ FORDÆMUM

BRETANN
EN

FISKUM SJALFIR
I LANDHELGI
I;

Maður sem vill kalla
sig „Friðþjóf” sendi
blaðinu þessar linur
fyrir nokkru. Gerir
hann þar að umræðuefni
veiðiþjófnað islenzkra
báta, meðan þjóðin
stendur i hatrömmu
striði við Breta.
Hetjur hafsins
tslendingar hafa verið taldir
miklir fiskveiðimenn bæði af
sjálfum sér og öðrum, enda
landið vel til fiskveiða fallið.
Margir góðir drengir hafa látið
lifið i baráttunni við að afla
landanum lifsviðurværi úr
sjónum. Aö sama skapi hafa
margir frægir aflakóngar litið
dagsins ljós, og hefur þeim
jafnan veriðhampaðsem miklum
hetjum þegar þeir koma að landi
með fullfermi af þeim gula eða
öðrum fisktegunum.
Allir neyta þeir allra bragða til
að fá'ann, og margir hafa haft
landsins lög að engu i þeim efn-
um, enda hefur almenningur litið
við þvi sagt. Aðalatriðið hefur
verið að fiska sem mest, og þá eru
allir ánægðir, og aflaklónum
þökkuð hráefnisöflunin. Enda
hefur það verið svo fram aö
þessu, að almenningur hefúr
álitið fiskmagnið á miðunum um-
hverfis landið ótakmarkað.
Fiska þrátt fyrir
friðun.
Nú á siðari árum hafa fiski-
fræðingar komizt að þeirri niður-
stöðu, að fiskmagnið viö tslands-
strendur er ekki ótakmarkað,
heldur fer það mjög þverrandi.
Samkvæmt ábendingum þeirra,
hafa stjórnmálamenn sett lög
um að friða viss veiðisvæði i

ákveðinn tima, til að þessi þróun
haldi ekki áfram. A þessum for-
boðnu svæðum er oft mikið um
fisk,ogþvi freistandi fyrir marga
aflaklóna að lauma sér á þau svo
litið beri á.
Það er og hefur verið gert allt
frá byrjun friðunaraðgerðanna,
enda til mikils að vinna. Þar geta
bátarnir rótfiskað, og ef einhver
er svo óheppinn að vera
nappaður, þá er litið á það sem
mikla óheppni eða klaufaskap.
Annars þykir sjálfsagt að taka þá
áhættu eð verða tekinn, þvi það
tekur mjög skamman tima að
vinna upp i sektarkostnaðinn. ,
Sektir hlægilega
lágar.
Ef bátur sem stundað hefur
veiðiþjófnað er tekinn við
veiðarnar, þá er afli hans og
veiðarfæri i flestum tilfellum
gerð upptæk, og einhverja sekt
fær hann. 1 jafnmörgum til-
fellum, áfrýjar viðkomandi
málinu, og heldur áfram veiðum
meðan málið fer i gegnum dóms-
kerfið, sem eins og allir vita,
tekur óratima. A þessum tima er
báturinn búinn að fiska margfalt
upp i það tjón sem hann hlaut af
þeirri óheppni að vera tekinn.
Almenningur að vakna?
Skilningur almennings á
þessum málum hefur verið mjög
litill fram að þessu, og
veiðiþjófarnir verið litnir fremur
mildum augum. Það er fyrst nú,
þegar við eigum i sriði við
„Tjallann”, að fólk fer að lita
þessa „þjófnaði” „alvarlegum
augum”.
En þjófarnir kæra sig kollótta
meðan þeir fiska, og um leið
græða. Fyrir skömmu voru 18
veiðiþjófar teknir á örskömmu
timabili við þessa iðju. Dómur er
fallinn i málum 8 þeirra, og hlutu
þeir sektir að upphæö samtals um
2milljónir, auk þess að afli þeirra
og veiðarfæri voru gerð upptæk.
Það er óþolandi að horfa upp á
annað eins gerast meöan öll
þjóðin stendur gallhörð saman i
baráttunni við þjófana frá Bret-
landi.

’ -v , v ý
íslenzk þátttaka í 20
Á 200 ára af mæli Banda-
ríkjanna nú í sumar hefst.
þar í landi, sem liður í
hátíðarhöldum vegna af-
mælisins, lengsta kappreið
sögunnar, þar sem 250
knapar með 500 hesta til
reiðar munu ríða yf ir þvert
meginland Bandaríkjanna
106 daga alls 5.600 kíló-
metra leið.
Keppnin hefst reyndar á
minninardegi fallinna her-
manna, 31. maí, — og lýkur
ekki fyrr en 12. september
í borginni Sakramento í
Kaliforníu. (slenzki
hesturinn verður þarna í
hópnum, 12 hestar talsins,
auk keppenda frá öllum
fylkjum Bandarikjanna
taka hestar 11 erlendra
landa þátt í kappreiðinni
miklu, sem hlotið hefur
nafnið „The Great
American Horse Race.
Auk keppendanna 250 munu á
annað hundrað franskir knapar
fara þessa sömu leið á s
tima.
Þessi langa reið er farin ti
minnast þáttar hestsins i 1
námi vestursins, og þ<
ákveðið var að senda hóp
lenzkra hesta til þátttöt
keppninni var það einnig
vegna þess að „báðar þjóði
skilja það öðrum þjóðum fre
hve mikinn og stóran þátt he
inn á i landnámi manns
menningar,” eins og Gu
Bjarnason, leiðsögumaðui
lenzka hópsins sagði er bi
leitaði upplýsinga um þessa
Islenzki hesturinn
stal senunni
Við rákumst fyrir skemm:
grein i New York Times, þar
skýrt var frá þessari n
keppni.
Augljóstvar að litli isl<
hesturinn hafði unnið huf
hjörtu þeirra, sem um {
keppni rituðu, en greinin fjí
engu að siður um isle
hestinn, afkomanda þess, s
eina tið bar vikinga um no
slóðir, og þá þjálfun sem isl<
hesturinn gengst nú undir i
merkurhitum Nevada <
merkurinnar til að undirbúa
fyrir hina löngu keppni.
3f;': , . •
Hrappur frá Garðsauka verður meðal islei
hestanna, sem riðið verður yfir þver Ba
rikin, um eyðimerkur og gljúfur til að min
þáttar hestsins i landnáminu.