Alþýðublaðið - 29.04.1976, Side 11

DJEGRADVÖL
11
alþýöu-
blaöiö
Fimmtudagur 29. april 1976
Les Humphries Singers- söngflokkurinn frægi, sem hlaut svo laka útreið i
siðustu keppni, að Vestur Þjóðverjar ihuga nú af fullri alvöru að taka ekki
oftar þátt i söngvakeppni sjónvarpsstöðva í Evrópu, verði ekki gerð
breyting á fyrirkomulagi keppninnar.
hefur islenzka sjónvarpið ekki
treyst sér til að taka þátt i
söngvakeppni sjónvarpsstöðva
Evrópu - Eurovision - vegna
skilmálanna um að sigur-
vegaranum beri að hýsa
keppnina árið eftir, en það
myndi tæknilega ómögulegt,
þar sem hér er ekki jarðstöð til
að senda og taka á móti sjón-
varpsefni. Og nú, þegar allar
likur benda til þess að lagður
veröi nyr sæsimastrengur i stað
þess að reisa hér jarðstöð til
fjarskipta við útlönd, þá er út-
séð um að um islenzka þátttöku
verði að ræða fyrr en i fyrsta
lagi árið 1985. —BS
sér.Kringlóttur með marga fleti
og heldur minni en golfkúla.
„Andskotinn,” sagði Green-
wood og svo gleypti hann demant-
inn.
12. kafli.
Rollo hafði lánað þeim litið
ferðaútvarp og þeir fréttu um
ránið hjá WINS, stöðinni, sem
hafði Utsendingu allan sólar-
hringinn. Þeir hlustuðu á lýsing-
una á þessu djarfa ráni, um það,
að Murch hefði flúið úr sjúkra-
bilnum, um að Alan Greenwood
heföi veriöhandtekinn og grunað-
ur um aðild að ráninu, og þeir
heyrðu, að ræningjunum hefði
tekizt að sleppa með demantinn.
Næst komu veðurfréttir og svo fór
einhver kerling að segja þeim frá
verðmun á lamba- og svina-
kótilettum á markaðinum og þá
slökktu þeir á útvarpinu.
Þeir þögðu um stund. Loftið i
herberginu var mettað af reyk og
i björtu rafljósinu sást, hvað þeir
voru þreytulegir. Loks sagði
Murch: „Ég var ekkert hrotta-
legur.” Hann sagði þetta fýlu-
lega. Þulurinn i WINS hafði lýst
árásinni á sjúkraliðann sem
hrottalegri. „Ég sló hann undir
hökuna,” sagöi Murch. Hann
kreppti hnefann o^ 'ló frá sér.
„Svona. Þetta er ti.ginn hrotta-
skapur.”
Dortmunder leit á Chefwick.
„Léztu Greenwood fá steininn?”
,,Já,” sagði Chefwick.
„Hentirðu honum ekki á gólf-
ið?”
„Nei, ég gerði það ekki,” sagði
Ghefwick. Hann var argur, en
það voru þeir allir. „Ég man vel,
að ég lét hann fá hann.”
„Hvers vegna?” spurði Dort-
munder.
Chefwick baðaði út öllum öng-
um. „Ég veit það ekki. Æsingur-
inn, hugsa ég — ég hef ekki hug-
mynd um, hvers vegna ég gerði
það. Ég þurfti að halda á tösk-
unni, en hann var ekki meö neitt
og ég var ringlaður og rétti hon-
um hann.”
„En lögreglan fann hann ekki á
honum,” sagði Dortmunder.
„Hann hefur kannski misst
hann,” sagði Kelp.
„Kannski,” sagði Dortmunder.
Hann leit aftur á Chefwick. „Þú
ert þó ekki að leyna okkur ein-
hverju?”
Chefwick spratt móðgaður á
fætur: „Leitið á mér,” sagði
hann. „Ég heimta það. Leitið á
mér héma. 1 öll þau ár, sem ég
hef verið við þetta hefur enginn
efazt um heiðarleika minn.
Aldrei. Ég krefst þess, að það sé
leitað á mér.”
„Allt I lagi,” sagði Dortmund-
er. „Seztu. Ég veit, að þú hefur
ekki tekið hann. Ég er dálitið
argur.”
„Ég krefst þess, að það sé leit-
að á mér.”
„Góði, þegiðu,” sagði Dort-
munder.
Dyrnar opnuðust og Rollo kom
inn með nýtt sérriglas handa
Chefwick og meiri is handa Dort-
munder og Kelp, sem voru saman
um flösku af bourbon. „Gangi
ykkur betur næst,” sagði Rollo.
Chefwick, sem lét sem hann
hefði gleymt rifrildinu, dreypti á
sérriinu sinu.
„Takk, Rolli,” sagði Dort-
munder.
Murch sagði: „Ég gæti hugsað
mér annan bjór.”
Rolló leit á hann. „Detti mér
allar dauðar lýs úr höfði,” sagði
hann og fór út.
Murch leit á hina. „Hvað átti
hann við?” ' »
Enginn svaraði im Kelp
spurði Dortmundi ’að á ég
að segja Iko?”
„Aö við höfum eKki náö hon-
um,” sagti Dortmunder.
„Hann trúir mér ekki.”
„Við þvi er að búast,” sagði
Dortmunder. „Segðu honum,
hvað sem þú vilt.” Hann drakk úr
gasinu og stóð upp. „Ég er farinn
heim,” sagði hann.
Kelp sagði:” Komdu með mér
til Iko.”
„Kemur ekki til mála,” sagði
Dortmunder.
Annar hluti.
1. kafli.
Dortmunder hélt á fransk-
brauöi og tveggja litra mjólkur-
fernu að kassanum. Það var
föstudagur og mjög margir við-
skiptavinir i verzluninni, en það
voru fáir við kassann fyrir smá-
vegis innkaup og röðin kom til-
tölulega fljótt að honum. Stúlkan
setti mjólkina og brauðið i stóran
poka og hann bar hann út á gang-
stéttina og hélt báðum olnbogum
bétt að siðunum, en það leit dálit-
ið einkennil. út en ekki mikið.
Þaðvar fimmti júli, niu dögum
eftir mistökin miklu i Coliseum,
New York og hann var staddur i
Trenton. New Jersey. Sólin skein
og það var óþægilega hlýtt i veðri,
en Dortmunder var i jakka utan
yfir hvitri skyrtu og rennilásinn
var næstum renndur alveg upp.
Ef til vill var það ástæðan fyrir
þvi, að hann var svona
geðvonzkulegur á svipinn.
Hann gekk smáspöl frá verzl-
uninni og enn hélt hann á pokan-
um i fanginu og þrýsti olnbogun-
um að siðunum, svo nam hann
staðar, setti pokann á vélarhlíf
bifreiðar, stakk hendinni i hægri
jakkavasa og dró upp tónfiskdós
og setti hana i pokann. Hann
stakk hendinni i vinstri buxna-.
vasa og tók upp pakka af súputen-
ingum og hentí þeim i pokana.
Hann stakk hendinni i hægri
buxnavasa og náði i tannkrems-'-
túbu og setti hana lika i pokann.
Siðan renndi hann rennilásnum
niður og stakk hendinni I vinstri
armkrika og tók þaðan ostbita,
sem hann henti I pokann. Loks
stakk hann hendinni i hægri arm-
krika og sóttiþangað beikon-
sneiðar, sem hann setti I pokann.
Pokinn var nú þyngri en áöur og
hann tók hann upp og bar hann
heim.
...Heim'1 var fimmtaflokks hótel
inni i borginni. Hann borgaði tvo
dali vikulega fyrir að fá herbergi
með vaski og suðuplötu, en þeir
peningar komu tifalt aftur, þvi að
þá gat hann borðað heima.
Heimaí Dortmunder fór inn i
herbergið.leit fyrirlitlega um-
hverfis sig, gekk frá vörunum og
gladdist yfir þvl að allt var þó
hreint og þokkalegt. Dortmunder
hafði lært þrifnað þegar hann var
I fangelsi I fyrsta skipti og hann
hafði aldrei brugðið af þeim vana
siðan. Það var auðveldara að búa
i holu, sem var hrein og þokkaleg
en ella.
Um stundarsakir — um
stundarsakir.
Dortmunder setti yfir vatn til
að hita sér kaffi og fór svo að lesa
blaðið.sem hann hafði aðeins litið
yfir um morguninn. Ekkert, ekk-
ert áhugavert. í næstum viku
höfðu blöðin ekkert skrifað um
Greenwood og ekkert annað gat
vakið áhuga Dortmunders.
Hann varð að fá vinnu. Þrjú
hundruð dölunum, er hann haiði
fengið frá Iko höfuðsmanni, var
hann búinn að eyða fyrir löngu og
Skák
53. LARSEN—PARMA
Palma de Mallorca 1971
KOMBÍNERIÐ
Lausn annars staðar
á siðunni.
Bridge
Gefið andstæðingunum
tækiíæri til að gera
skyssur!
Spilið i dag:
Norður
764
V Á843
♦ Á842
Á 85
Vestur
* __
* K1062
* K1063
* G10973
Suður
A AKG532
V D97
♦ 9
♦ KD4
Sagnirnar gengu:
Suður Vestur Norður Austur
lsp. Pass 2sp. Pass
4sp. Pass Pass Pass
Vestur sló út laufgosa, sem
Austur tók á ásinn og spilaði
spaðatiu út. Sagnhafi tók á ás-
innognú kom tromplegan i ljós.
Einum trompslag hlaut sagn-
hafi að tapa óverjandi. Sagnhafi
sá nú, að hann mátti ekki missa
nema einn slag i hjarta og til
þess þyrfti hjartakóngurinn að
liggja rétt. En ef hann gæti nú
gabbað varnarspilarana i enda-
spilinu? Það væri tilraunavert.
Sagnhafi sló nú út laufakóngi
og siðan drottningu, sem hann
trompaði i borði, spilaði spaða
og svinaði gosanum, tók á kóng-
inn og spilaði spaða enn. Hann
henti tveim hjörtum i trompin,
svona til þess að sýna, að honum
stæði á sama um hjartalitinn.
Austur var nú inni á spaða-
drottningu. En hverju átti hann
að spila? Honum fannst grun-
samlegt hvað sagnhafa var
hjartað útfalt og spilaði þvi
hjartagosanum út. En það var
einmitt það sem sagnhafi óskaði
sér. Hann lagði drottninguna á,
Vestur kónginn og blindur ás-
inn. Nú gat vörnin aðeins fengið
einn hjartaslag. Hér átti Austur
auðvitað að spila tigli enda
máttihann sjá, að engin von var
til að hnekkja sögninni, nema
Vestur ætti báða rauðu kóng-
ana. „Það er góð regla”, sagði
sagnhafi eftir unnið spilið ,,að
gefa andstæðingum tækifæri til
að gera allar skyssur, sem þá
langar til”!
og svo
var það
þessi
um...
...drykkfellda
heimsspekinginn
sem sagði. ,,Það er
betra að vera valtur
á traustum grunni en
að vera traustur á
völtum grunni”.
£/)A/i)Smr)i>UR.
ÓÆÐ //e Skor RR NfíbLl Ffísr /i£i-Ð //V/V i E/r/S
í
bVfiLUR. £/</</ Þ£HS/
V LfíG
l» R/sr/
RE/nn /9/? 5 ÖSrJ 5fímHL '/ SPiLUm
□ HfíLLl /77” fíNDI* í/T*
il
<} BMK
5KUÍ TfíLfí
i " TÓ/v/v Hit/n/n -o
FUGL fíR 1
RfíNL) !R
SKÁKLAUSN
53. LARSEN—PARMA
I... |!... #e5! 2. <&g2
gf3 3. #b5 #e6 4. ghl ge3!
--1 ; 3. #c4 4jf4! 4. iýf4 Æ-14
5. ffe6 ■@•04 6. ffd7 <S>h6 7. ffrcS
*g5 3. ®>h2 * 16 y. . . e3— ]
2. ?b5! [2. *' c3? TSl'3 3. $*3
Ah4 • 1 £>Í3 3. §g.3 f6 4.
d5 Æýh4?! [4... h4 5. ®g2
c7!? ] 5. ;-e4 'Af5 6. <|?h2!
■Tje.l 7. • e3 f-t 8. 14 gt4 9.
a.4 b5 10. gdl gf2 II. <S>g3 gl'7
12. ,gd5 b4 13. gb? gf5 14.
gb7 <§>h6 15. gu7 12:12
IParma]
Austur
D1098
V G4
4 DG53
* A62
Þú getur verið stolt af mér Kosa. 1 ctag
komst cg fram úr Mustang.