Alþýðublaðið - 03.07.1976, Blaðsíða 8

12
sjOnarniid
Húsbyggjendur
Kúptir þakgluggar
af ýmsum stœrðum
og gerðum fyrirliggjandi
Framleiðendur:
Borgartúni 27
Simi 27240
Blikksmiðjan
Vogur hf.
Auðbrekku 65k
Simi 40340
Tilboð óskast
i nokkrar fólksbifreiðar, Cherokee og
Bronco, er verða sýndar að Grensásvegi 9
þriðjudaginn 6. júli kl. 12-3. — Tilboð verða
opnuð á skrifstofu vorri kl. 5.
Sala Varnarliðseigna.
Vélritun
Óskum eftir vönum stúlkum til ritara-
starfa. Kunnátta i ensku og norðurlanda-
málum nauðsynleg. Umsóknir með upp-
lýsingum um menntun og fyrri störf,
sendist starfsmannastjóra fyrir 10. þ.
mán.
Starfsmannahald
$ SAMBAND ÍSLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
L___i_______________________;_______J
RÍKiSSPÍTALARNIR
lausar stöður
LANDSPÍTALINN
HJOKRUNARDEILDARSTJÓRI
óskast á lyflækningadeild frá 1.
ágúst n.k.
Umsóknarfrestur er til 18. júli n.k.
Nánari upplýsingar veitir forstöðu-
konan.
HJCKRUNARFRÆÐINGAR og
SJCKRALIÐAR óskast til afleys-
inga i sumar.
Vinna hluta úr fullu starfi kemur til
greina. Upplýsingar veitir forstöðu-
konan simi 24160.
KLEPPSSPÍTALINN
HJtJKRUN ARFRÆÐINGAR óskast
i fast starf og til afleysinga. Vinna
hluta úr fullu starfi kemur til
greina. Upplýsingar veitir forstöðu-
konan simi 38160.
Reykjavik, 2. júli, 1976.
SKRIFSTOFA
RlKISSPÍTALANNA
EIRlKSGÖTU 5.SÍM111765
Laugardagur 3. júlí 1976 bSaiHA1
“...
Úr dagbók blaðamanns
ÖSKUBUSKUR
ATVINNULlFSINS
Og þá eru blessaöir
unglingarnir i Kópavognum
farnir aö kvarta yfir kaupinu, já
og meira segja setja sig á háan
hest og væla yfir aðstööunni
lfka.
Eru þau ekki þakklát fyrir aö
fá 145krónur á timann, þau sem
fædd eru 1961. Tja, aö vísu fá
þau sem eru einu ári yngri
fimmtán krónum minna, en þaö
er sko ekki viö bæjarfélagiö aö
sakast Ut af þvi. Ónei og
alldeilis ekki, þar eru for:
eldrarnir hinir seku, já, geta
krakkaskammirnar, fyst þeir
eru þá aö vola þetta kvartaö viö
foreldra slna! Tja og þetta meö
aö þau hafi ekki kaffiskúra.
Ekkigetur bæjarfélagiö fariö aö
drita niður kaffiskúrum á hvert
horn i bænum.
Og það skylduö þiö muna
blessuö börn sem gamla konan
sagöi þegar hún fór i jólabaöiö;
Enginn er verri þó hann vökni.
Svo skyldu þessir
krakkagrislingar bara vita þaö i
eitt skipti fyrir öll aö þaö gerir
sko ektó hætis hót þó þeir fari i
verkfall. Þá losnar bæjarsjóöur
viö útgjaldalið sem engum aröi
skilar!
Rangar forsendur eða
blinda
Þvi miöur er ég hræddur um
að eitthvaö þessu likt sé ein-
hverjum — og um leiö of
mörgum— innanbrjósts, þegar
þeir lásu fréttir um óánægju
unglinga sem vinna á vegum
Kópavogskaupstaöar, að
hreinsun bæjarins og fl. Fólk
meö sllkan hugsunarhátt gefur
sér annaö hvort rangar for-
sendur eða er blint á þörf ung-
linga fyrir hollri og heilbrigöri
vinnu.
Hér í eina tlö, áöur en undir-
ritaöur forframaöist og kom sér
noröur yfir heiöar, var hann tvö
sumur I sporum þessara ung-
linga. Aö vfsu voru menn ekki
meö derring út af kaupinu, liöiö
beygði sig i auömýkt i duftiö og
þakkaöi fyrir sig. Þau árin var
hlutverk stofnunarinnar aö
hreinsa og fegra bæinn, sem
ekki veitti af. Kópavogurinn er
nefnilega meö þeim ósköpum
geröur aö vera alltaf i byggingu
og hafa nóg af malargötum meö
enn þá fleiri drullupollum.
Þá held ég aö flestir hafi litiö
á þetta sem einskonar atvinnu-
bótavinnu. Þangað færu þeir
sem ekki heföu sambönd viö
einhvern i einhverju 'fyrirtæki
sem gæti útvegaö sumarvinnu.
Þaö aö I unglingavinnu færu
krakkarnir af illri nauösyn held
ég aö hafi verið ihugum æöi
margra.
Stundarvinnukraftur.
Auðvitaö er það svo aö bæjar-
yfirvöld eru meö þvi að koma
unglingavinnunni á fót aö gera
tilraun til aö leysa þann vanda
sem á hverju sumri skapast
þegar ungdómurinn flæöir út
um dyr skólanna og vill vinnu.
Hinn almenni vinnumarkaöur
er ekki þess megnugur aö taka
viö öllum þessum stundarvinnu-
krafti.
Svo er þaöhitt aö eftir langan
vetur hér noröur viö dumbung
og annálaöar umgengnisvenjur
Islendinga þarf aö taka til
höndunum, þegar sól hækkar á
lofti, til aö fegra og bæta, hvort
heldur er i Kópavogi eöa á
Húsavik. Bæjaryfirvöld slá þá
tvær flugur i einu höggi, útvega
skólafólkinu vinnu og þau
hreinsa og fegra bæinn. En þau
slóu aðra flugu i leiðinni, vinnu-
krafturinn fékkst sem sé á
spottpris.
Þá erum við komin aö
kjarnanum I þessu máli.
Vægar kröfur
hærri fallprósenta
Eðlileg viðbrögð?
Skólameistarar og rektorar
menntaskólanna, hafa undan-
farna daga aðspurðir af blööum,
látiö i ljós álit sitt á tilefni þess
j að hin háa fallprósenta i
Háskólanum er orðið almennt
umræöuefni og hneysklunar-
hella margra.
Allir viröast þeir I megina-
triöum komast aö sömu niöur-
stööu. Hún er sú, aö fjölgun
nemenda i menntaskólunum sé
hér aðalorsökin. Hér er þó
vissulega ekki reifuð nema
önnur hliö þessa máls, þvl væri
svo, að nemendur, sem inn i
menntaskólana koma væru
jafnvel undirbúnir og áöur,
þyrfti fjöldi þeirra auövitaö afar
litlu máli aö skipta.
Allt siöan 1946, aö löggilt var,
að nemendur þyrftu aö hafa til-
tekna lágmarkseinkunn lægst til
aö eiga rétt á menntaskóla-
námi, hefur landsprófið veriö
það sigti, sem valdi þá úr, sem
skynsamleg rök gátu bent til aö
ættu erindi I langskólanám. Þar
var þaö fyrst og fremst
kunnáttan sem úr skar viö inn-
göngu I menntaskólana. Það
hvernig þeim tókst aö vinna úr
þessu „hráefni” var önnur hlið
á málinu. En um langan aldur
virtist svo sem náözt heföi
sæmilegt samræmi milli undir-
búnings og úrvinnslu. A slöari
árum hefur þetta samræmi
skekkzt fyrir fáránlegar aö-
geröir yfirstjórnar á mennta-
málunum. Og þaö er einmitt
hér, sem hundurinn er grafinn.
Lækkaðar kröfur um
undirbúningsnám, og allskonar
hringl, sem á ýmsan hátt hefur
veriö reynt að klóra yfir meö til-
slökunum, raunverulegri
gengislækkun á kunnáttunni, á
hér aðalsökina, aö þvl bezt
veröur séö. 1 staö þess aö kapp-
kosta aö opna fleiri leiðir, til
sómasamlegra starfa, hefur
mátt kalla aö allt lenti i blind-
götum, nema menntaskólanám.
En þaö liggur nú i hlutarins
eöli, aö slikt verður ekki gert,
nema þaö sé einnig haft i huga,
aö ekki má slaka á þeim kröfum
sem til kunnáttunnar veröur að
gera, ef ekki á allt aö fara úr
böndunum.
Hvaða ungmenni er geröur
greiöi meö þvi, aö teygja þaö
inn á brautir, sem þaö alls ekki
er fært um aö ganga áfalla- ,
laust? Hér er þvl alls ekki nóg
fyrir forstööumenn mennta-
skólanna, aö viöurkenna og
draga fram þær einu stað-
reyndir, aö vaxandi nemenda-
fjöldi eigi hér sök á.
Þvi veröur einnig aö fylgja, að
aukningin er fyrst og fremst úr
þeim hópum, sem raunverulega
hafa ekki hlotiö viöunandi und-
irbúning. Það er allur mergur
málsins.
Sjálfsagt er aö viöurkenna, aö
hér er forstööumönnum
menntaskólanna talsverður
vandi á höndum. En þaö er nú
einu sinni svo, aö mál veröa ekki
sómasamlega leyst, nema þvi
aöeins aö viö þeim sé snúizt á
raunhæfan hátt. Vel má vera, aö
þeim ágætu mönnum þyki ekki
fýsilegt aö brjótast beint móti
þeim óvitaskap, sem einkennir
æðstu yfirstjórnina. A hitt ber
þó aö llta, aö sá er eldurinn
heitastur, sem á sjálfum
brennur. Til þess hlýtur fyrr eða
siöar aö koma, aö þessi mál
veröi gerö upp alveg hispurs-
laust og fyrst og fremst meö þaö
sjónarmiö, aö ungu kynslóðinni
megi bezt gegna.
Þaö er fólkiö, sem á aö erfa
landiö, og þaö er fullkomiö á-
byrgöarleysi, aö veita þvi ekki
þá beztu leiðbeiningu, sem
hverju sinni er unnt, um getu
þess og hæfileika til þess aö
vinna þau þjóönytjastörf, sem
hverjum er hentast.
Min skoöun er hiklaust sú, aö
skólamenn eigi aö skera upp
herör, til þess aö láta þann ó-
sóma ekki uppi haldast, aö
fræöslulög séu eintómt pappirs-
gagn, sem misvitringum haldist
uppi aö túlka og ráöstafa aö
I HREINSKILNI SAGT