Alþýðublaðið - 27.10.1976, Blaðsíða 12

12
Miðvikudagur 27. október 1976 '
F ramhald
af ræðu
Björns
J ónssonar
ekki eru bráönauösynlegar meö
tilliti til félagslegrar þjónústu né
til aö halda uppi fullri atvinnu,
einnig meö gagngeröum breyt-
ingum á skattakerfinu,með þvi aö
draga úr launamismun,og síöast
en ekki sizt meö þvi að byggja
stefnuna i fjárfestingarmálum á
vitlegum áætlunum og skipulagn-
ingu.
Allt þetta svigrúm veröur nú aö
gernýta til þess aö fullnægja lág-
markskröfum launafólks um
bærilega afkomu — án þess að
stefna i óefni efnahaf þjóðarinar.
Þetta veröur aö gerast og þetta er
unnt að gera.
En á hitt ber einnig að lita að
þótt kauphækkanir sé óhjá-
kvæmileg forsenda raunveru-
legra kjarabóta koma þær fyrir
litiö ef ákvarðanir um þær tengj-
ast ekki og samræmast annars
vegar baráttu verkalýðs-
hreyfingarinnar á öllum þeim
sviöum þjóðmálanna sem snerta
beina eða ábeina velferð launa-
stéttanna og hins vegar þeirri al-
mennu efnahagsstefnu sem
mörkuö er á pólitiska sviðinu.
Sú barátta sem nú er framund-
an fyrir þvi að bæta hag launa-
manna og sérstaklega þeirra sem
verst eru settir, lifeyrisþega og
láglaunahópa,getur þvi ekki oröið
einskær togstreita um krónur og
aura. Hún hlýtur jafnframt aö
veröa pólitisk barátta um hina al-
mennu efnahagsstefnu, barátta
fyrir þvi að horfiö sé frá verö-
bólgustefnunni, þvi höfuömeini
sem gert hefur kaupgjaldsbarátt-
una að verulegu leyti aö Klepps-
sandburöi á siðustu timum, bar-
áttu fyrir vitlegri fjárfestingar-
stefnu og jafnframt baráttu fyrir
margvislegum þáttum hags-
munamála alþýöu manna sem
móta hag hennar og velferð litiö
eöa ekki siöur en sjálft kaup-
gjaldið, þo'tt þaö sé grundvallar-
atriöi,og nefni ég þar sérstaklega
skattamálin, tryggingamálin, lif-
eyrissjóðsmálin og húsnæöis-
málin.
Villa, sem
breytti allri merkingu
Meinleg og alvarleg villa var I
frásögn af ræöu Björns
Jónssonar, forseta ASl, á þingi
Alþýöufiokksins, sem birt var i
blaöinu i gær.
i blaðinu var haft orörétt eftir
Birni: „Sú barátta, sem nú er
framundan fyrir þvi aö bæta hag
iaunamanna og sérstaklega
þeirra, sem verst eru settir, lif-
eyrisþega og láglaunahópa, getur
þvi ekki oröiö togstreita um
krónur og aura.”
Hér hefur falliö niöur orö, sem
veruleg áhrif hefur á merkingu
þessa kafla. Síðasta setningin er
rétt á þessa leið: ,,...getur þvi
ekki orðiö einber togstreita um
krónur og aura.” — Björn er
beöinn velviröingar á þessum
mistökum.
&
ShlPAUTf.CRB RlhlSINS
m/s Hekla
fimmtudag, föstudag og til
hádegis á mánudag til Vest-
mannaeyja, Austfjaröa-
hafna, Þórshafnar, Raufar-
hafnar, Húsavikur og Akur-
eyrar.
Vörumóttaka
fer frá Reykjavfk þriöjudag-
inn 2. nóvember austur um
land I hringferö.
Ég hlýt, sakir takmarkaðs
ræðutima,að visa varðandi þessi
efni til fjölmargs sem hér hefur
áður komiöfram á þinginu, m.a. i
framsöguerindi formanns flokks-
ins, varaformanns og formanns
þingflokksins svo og stjórnmála-
ályktunar og tillagna verkalýös-
málanefndar.
En aðeins þetta að lokum:
Framundan blasir við hörð bar-
átta verkalýöshreyfingarinnar
fyrir mannsæmandi lifskjörum,
fyrir réttindamálum sinum, fyrir
nýrri stefnu i flestum málefnum
þjóöarinnar. Þaö er ljóst aö Al-
þýðuflokkurinn er enn ekki þess
umkominn aö móta þessa baráttu
aö öllu leyti, heldur verður þar
til aö koma samstarf viö öll þau
öfl sem Viö núverandi aöstæöur
geta átt meö honum einhverja
samleið, en hann getur vissulega
átt rikan þátt i aö þessi baráta
skili árangri og reynist skref i átt-
ina aö hugsjónum jafnaðarstefn-
unnar og auknum áhrifum flokks
okkar.
Til þess að svo geti orðiö þarf
þetta þing og ekki siöur starfiö
sem biöur okkar allra aö þvi
loknu aö sanna svo aö ekki veröi
um villzt aö eftir 60 ára starf
flokksins sé hann enn sem fyrr
trúr uppruna sinum aö hann sé
öllu ööru fremur flokkur verka-
lýösstéttarinnar reiöubúinn til aö
vinna af öllu þvi afli og atgervi
sem honum er gefiö innan verka-
lýössamtakanna fyrir verkalýös-
samtökin og viö hliö verkalýös-
samtakanna.
Oft var þörf en nú er nauðsyn,
jafnt fyrir flokkinn sem launa-
fólkíö, — alla alþýöu manna i
þessu landi.
Glapsýn hellisins
Oddur A. Sigurjónsson svarar athuga-
semd Össurar Skarphéðinssonar
Ef ég man rétt, talar
Francis gamli Bacon ein-
hversstaðar um fólk, sem
aðeins sér heiminn út úr
sínum eigin hellisdyrum.
Hann leyfir sér að kalla
þennan eiginleika „glap-
sýn hellisins", enda muni
æði margt á skorta, af
því, sem heimurinn hefur
að sýna og bjóða, í hugar-
heimi þess.
Ekki er því að neita, að
hellismunnar kunna að
vera misvíðir, en trúlega
fáir svo, að þaðan gefi
yf irsýn um veröld alla, og
mætti raunar fyrr vera
gott!
Auövitaö verö ég aö hafa
það eins og hvert annað
„hundsbit” þótt össur Skarp-
héöinsson sé miölungi ánægöur
meö mig og min sjónarmið,
sem glögglega kemur fram i
grein hans um námslán og jafn-
rétti i Alþýðublaöinu I gær.
Það mun eiga aö vera svar viö
smápistli minum um allt þaö
moldviöri, sem sumir náms-
manna hafa verið aö þyrla upp
um sin bágu kjör. Hér hafa
vissulega ekki allir átt óskiliö
mál, en vitanlega veröur aö etja
einhverjum á foraðið. Þaö er
gömul saga. Vegna þess að
össur Skarphéöinsson virðist
hafa „gleymt” að ræöa það,
sem þó var uppistaöa greinar-
korns mins og þó vitnar hann
I greinarkorniö oft og viöa dá
lítið sundurslitiö, vil ég árétta,
að einmitt kröfur námsfólks,
um að þvi beri meiri aðstoð
fjárhagslega meöan á námi
stendur, en er hlutskipti launa-
fólks sem vinnur höröum
höndum, olli þvi aö ég stakk
niöur penna.
Mér er ekki og hefur aldrei
verið nein launung á, aö telja
heimilisfeöur eöa mæöur sem
hafa aöeins þessa handbjörg
sina á aö lifa og standa undir
skattgjöldum i viöbót, ásamt
fleira sem heimilishaldi
áhrærir, séu hart haldin.
En það er nokkur langur
vegur milli sliks fólks um kjör
og kosti, og námsfólks, sem
hefur aöeins fyrir sjálfu sér aö
sjá. Ef kröfur þess eiga að
stuðla að jafnrétti verð ég aö
játa, að ég hefi þá misskilið það
hugtak.
Við búum nú einu sinni i þessu
landi með kostum þess og
göllum. Það er furðuleg hug-
mynd, aö þeim, sem eru aö
gutla við bóknám, og jafnvel
þótt harðar sé keyrt, beri endi-
lega stærri hlutur en hinum, sem
undir kostnaöi við þaö standa.
Vitanlega þýðir ekkert fyrir
námsmenn, að reyna til aö
bregða yfir sig einhverri helgi-
slepju um hugsjónabaráttu, til
þess aö veröa aö loknu námi
sérstakar þjóðfélagsstoöir.
Þetta gerir fólkið örugglega
fyrst og fremst vegna áhuga á
sjálfu sér og sinum hugöar-
efnum.
Engin ástæöa er til aö lasta
það, enda mætti nytsemdin af
náminu koma fram sem eins-
konar hliðarverkun .
Ekki skal ég fortaka, að þeir
séu til, sem leggja námserfiðiö
á sig sem hugsjónastarf. En þaö
kæmi mér fremur á óvart, aö
finnist þeir, sé það fólkið, sem
hæst hefur um kröfugeröir á
hendur öðrum. Þetta er i raun
og veru mergur þessa máls.
Það er alger misskilningur,
aö þjóöfélagið skuldi össuri
Skarphéðinssyni og hans likum
eitt eöa neitt. Þvet á móti hefur
þetta þjóöfélag af fátækt sinni
gefið honum og þeim öörum '
kost á sæmilega staögóöri
undirbúningsmenntun,
hvortsem hún hefur veriö nýtt
eöa ekki. Þjóöfélagiö hefur enn-
fremur gefiö kost á aöstoð við
frekara nám, aðstoð, sem ekki
ætti siður aö duga en launakjör
almennt veröa aö duga almenn-
ingi, meöan svo stendur sem nú
er.
Þaö er einnig hlutskipti fólks,
aö þurfa aö greiða þær skuldir,
sem þaö stofnar til á lifsleiöinni,
Þessvegna er þaö fremur laust
við reisn, að námsfólk mögli við
sliku. Er þaö máske til aö
ástunda jafnrétti?!
Abendingu mina um, aö þeir
séru trúlega fremur fáir, sem
hafa andlega orku til aö tvi-
skipta huganum milli náms og
heimilishalds, hefur össur
vitanlega látið framhjá sér
fara!
Langur kapituli um platinska
sambúö, sem áöur hafi tiðkazt
en nú sé afsiöa (!) og rétt fólks
til aö geta og ala börn , er alger-
lega út i hött.
Það verður vitanlega aö vera
ákvöröun hvers og eins, hvaöa
hvötum hann eöa hún vill þjóna.
Þaö er sannarlega reiöilaust af
mér — þó væri. En þá kröfu
veröur jafnframt aö gera til
þeirra, sem menn vilja heita, aö
þeir standi þá mannlega viö
ákvöröunina, hvorki meira né
minna. Það eru tilfundin fárán-
legheit, ef menn halda, eins og
össur viröist gera, aö ég telji
þaö einhver ja ógæfu aö eignast
börn. Auðvitaö gæti svo fariö, ef
þau rækta meö sér rangsnúið
hugarfar eöa eru aö ööru leyti
misheppnuð. En þaö verður hér
ekki frekar rætt.
islenzk þjóö hefur i aldanna
rás tekiö þá áhættu aö búa hér á
hjara veraldar og hefur undir
þvi risið. Mannlifið hér kann aö
vera hart og aga landsins börn
strangt. Flestum hefur oröið
það hvöt til þess aö haröna viö
raunina, en ekki setjast niöur og
gráta yfir imyndaöri vonzku
samferöamanna.
Þvi miður virðast sjást æ
fleiri merki þess, aö yngra
fólkið sé að slitna frá sinni fornu
lifsrót. Þetta er ekki allskostar
þess sök. Ýmisskonar umbrot i
þjóöfélaginu og breytt gildismat
á þvi hvað sé mannlegt og nauö-
synlegt veldur hér miklu um.
En þess heföi vissulega mátt
vænta, að þeir, sem leggja út á
lærdómsbrautina, legöu sig
nokkuð fram um aö sjá og skilja
eitthvað viðar um en frá
þröngum hellisdyrum.
Að ekki sé talað um, aö nudda
sér upp viö jafnrétti meöan þeir
krefja rikulegri hlutar en al-
menningur verður við aö búa.
Þaö minnir meira á hiö forna
stef Obstfelders: „Jeg er vist
kommet paa en fejl Klode. Her
er saa underligt!” heldur er lif-
andi og hugsandi fólk, sem
kennir til i stormum sinna tiða.
Skinn af úlfum,
kanínum og
þ vottabj ör num
Eigendur Pelsins, framan við nokkuð af pelsa-
úrvalinu.
Volks wagenei gendur
Höfnm fyrirliggjandi: Bretti — Huröir -• Vélarlok —
Geymslulok á Wollcswagen i allflestum litum. Skipium i
einum degi meö \iagsfyrirvara fyrir ákveöiö verö.
Reyniö viöskiptin.
Bilasprautun Garðars Sigmundssoitar.
Skipholti 25 Simar 19099 og 20988.
Pelsar eru alltaf vinsæl vara.
Hér á landi hefur þó ekki veriö
um mjög mikla sölu á þeim til
þessa. Nú ætti aö veröa ráðin bót
á þvi, þar sem opnuð hefur veriö
sérverzlun meö pelsa. Verzlunin
Pelsinn var opnuð fyrir skömmu
að Njálsgötu 14, af hjónunum
Ester ólafsdóttur og Karli J.
Steingrímssyni.
Verzlunin er i litlu en vistlegu
kjallarahúsnæöi, inni i miðju
ibúðahverfi.
Perlsar verzlunarinnar eru af
öllum stærðum og gerðum. Stórir,
litlir, dýrir og ódýrir. Verð
pelsanna er mismunandi, eftir
þvi af hvaöa skepnu þeir eru.
Odýrustu pelsarnir eru kaninu-
pelsarnir á 45 þúsund. Veröiö er
siðan allt upp i hálfa milljón, ef
einhvern fýsir i þvottabjarnar-
pels.
— Þaö er mjög góð fjárfesting i
að kaupa pels. Þaö er rétt eins og
gull. Pelsar halda sér vel, og fara
ekki úr tizku,þvier enginn svikinn
af aö eiga góöan pels, sagöi Ester
ólafsdóttir.
Pelsarnir eru aöallega fluttir
inn frá Englandi, Danmörku, Svi-
þjóð og Finnlandi.
Verzlunin Pelsinn er opin frá kl.
1-6 alla virka daga. Laugardaga
er opið frá kl. 10.-12.
—AB
Ritstjórn Alþýðublaðsins er í j:
Síðumúla 11 - Sími 81866 |