Alþýðublaðið - 02.11.1976, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 2. nóvember 1976.
lfER KALÝÐS MÁL 3
Þorsteinn Pjetursson skrifar:
Samstarf laun-
þegasamtaka
á Norðurlöndum
Fulltrúaráð
verka lýðssa mbanda
á Norðurlöndum
stofnað 1972
Forustumönnum verkalýðs-
samtakanna á Norðurlöndum
hafði lengi verið það Ijóst, að
brýna nauðsyn bæri til þess að
skipuleggja samskipti verkalýðs-
félaganna og koma á auknum
kynnum, skiptast á upplýsingum
og bera saman starfshætti og
starfsaðferðir með það fyrir
augum að nýta sameiginlega það
sem best hefði gefist i hverju
landi um sig.
Grundvöllurinn að lausn fyrr-
greindra vandamála var lagður
með stofnun Fulltrúaráös
norrænu verkalýðssamtakanna
árið 1972.
Þessi samtök eru þannig upp-
byggð aö hvert Alþýðusamband
velur tvo fulltrúa í stjórnina auk
þess er öðrum hliðstæðum
samtökum heimil þátttaka t.d.
starfsmannasamtökum og
ýmsum sérgreinasamböndum,
svo og samtökum sem sérhæfa
sig um lausn hverskonar vanda-
mála sem tengd eru verkalýðs-
málum og hagsmunum launþega.
Núverandi formaður Fulltrúa-
ráösins er Tor Aspengren,
formaður Norska Alþýðu-
sambandsins, af Islands hálfu
hafa þeir Snorri Jónsson og Öskar
Hallgrimsson átt sæti i stjórninni
frá öndverðu.
Snorri Jónsson
Þau 4 ár sem samtökin hafa
starfað hafa þau leyst af hendi
mikið og fjölþætt starf, haldið
margar ráðstefnur um fjölda við-
fangsefna og miðlað upplýsingum
milli aðildarrikjanna. Stór þáttur
starfsins fer fram á vegum
starfshópa sem skipaðir eru sér-
hæfðum fulltrúum. Starfshópar
þessir kanna mál sem undir þá
heyra, veita greinagóöar
leiðbeiningar sem öll verka-
lýðsfélög innan Alþýðusam-
bandanna og önnur tengd samtök
eiga greiðan aðgang aö.
Norræna Fulltrúaráðið er til
húsa hjá Sænska Alþýðu-
sambandinu, sem annast fjár-
reiður og fleira varðandi
tæknileg framkvæmdaatriði.
Aðildarfélögin greiöa árlega 10
aura af hverjum félagsmanni i
skatt til samtakanna.
Þessi samtök eru einnig mjög
virk i ýmsum alþjóðamálum, eru
i nánum tengslum við Alþjóða-
samband frjálsra verkalýðs-
félaga. Evrópusamband verka-
lýðssamtakanna og Alþjóöa-
vinnumálastofnunina. Þá láta
þessi samtök einnig til sin taka
ýms önnur alþjóðleg vandamál,
svo sem baráttuna gegn hringa-
valdinu, mengunarhættunni,
aðstoð viö frumstæðar þjóðir, og
þannig mætti lengi telja.
Við höfum gert allt of litið að
þvi að hagnýta okkur þessi
samtök og það feikna magn
upplýsinga sem þau hafa viðað
að sér um málefni verkalýðs-
hreyfingarinnar og viðhorf
hennar til þjóðlegra og alþjóð-
legra vandamála.
Þ.P.
Tor Aspengren
,,Höfum ákveðið, að bjóða út aukið hlutafé, 30 milljónir kr.”
„Væntum styrks frá verkalýðshreyf.
ingunni til að rétta hag og áKt bankans
ÍL
Eins og kunnugt er ákváðu eig-
endur Alþýöubankans h/f, að
hervæðast til nýrrar sóknar á
fundi, sem haldinn var 25. okt.
■s.l.
Alþýöublaðið fékk stutt viðtal
viö Stefán M. Gunnarsson,
bankastjóra og leitaði frétta um
ástand og horfur.
„Lausafjárstaða bankans er
ekki nægilega sterk eins og nú
standa sakir”, sagði banka-
stjórinn i upphafi, ,,þar ber
ýmislegt til, auk þess áfalls,
sem bankinn varð fyrir. Segja
má, að sparifjáraukning hafi
ekki orðiö, en það hefur þó
haldizt i horfinu frá 1. júni s.l.
Viö höfum ákveöið að bjóða út
aukiö hlutafé um 30 milljónir.
Við væntum styrks frá verka-
lýðshreyfingunni, til þess að
rétta hag og álit bankans.”
„Hvernig undirtektir hefur
útboðið um hlutaf járaukn-
inguna fengið”.
„Við höfum fengið mjög
jákvæðar undirtektir, einkum
’hjá aðstandendum Sparisjóðs
Alþýðu sem var fyrirrennari
bankans, eins og kunnugt er.
Fundurinn um daginn, þann 25.
okt. var ágætlega sóttur og þar
rikti fullur einhugur um eflingu
bankans.”
„En hvað svo frekar um
lausaf járstöðuna? ”
„Við höfum unnið aö þvi, að
auka tryggingar fyrir þeim lán-
um, sem vantryggð voru. Okkur
hefur orðið þar talsvert ágengt,
en þaö hefur aftur kostað að
þurfa að lengja upphaflegan
lánstima. Þetta er auðvitað al-
gert lifsspursmál aö tryggingar
fyrir lánunum séu nægar á
hverjum tima þó það kosti
örðugri lausafjárstöðu i bili.”
„Hvað um viðskipti bankans
úti á landi?”
„Þau þurfum við að auka og
eigum að geta þaö, þó það sé a 11-
miklum erfiðleikum bundið.
Hugmyndir hafa komið fram
um samvinnu við sparisjóðina,
sem við viljum reyna að koma
á. Um það hefur verið rætt, aö
senda menn út á land i þeim tvi-
þætta tilgangi, að kynna starf-
semi bankans fyrir verkalýðs-
félögunum og freista að ná sam-
bandi við sparisjóöina.”
„Hvernig yrði þvi sambandi
háttað?”
„Verkalýðsfélögin eiga sina
sjóði, sem þau auðvitað geyma i
sþarisjóðunum, a.m.k. þar sem
bankaútibú eru ekki starfrækt.
Reiðufé sparisjóðanna er auö-
vitað notað að hluta til þess að
efla og tryggja atvinnumögu-
leika og sitthvaö annaö, sem
svæðisbúar bera fyrir brjósti.
Þar ættum við aö geta komið inn
i myndina og með gagnkvæmri
samvinnu gætu báðir haft hag
af. Við teljum enn ekki nægan
skilning á þvi, hvaö fjárhags-
lega sterkur áhrifaaöili, eins og
bankinn á að verða, getur stutt
hina faglegu hreyfingu. Þennan
skilning þarf aö auka.”
„Þú munt hafa látið I það
skína, að til væru þeir aðilar,
sem gráta myndu þurrum tár-
um þó rekstur Alþýðubankans
gengi ekki of vel. Attirðu við
einhverja sérstaka?”
„Ekki sem ég sé ástæöu til að
nafngreina. Hitt má vera vitan-
legt, að verkalýðshreyfingin,
sem er eigandi bankans m.a. á
sina andstæðinga. Þeim hinum
sömu er auðvitað ljóst, að þvi
öflugri sem bankinn yrði þvi
meiri hlyti sóknarmáttur
hreyfingarinnar að vera. Þetta
leiðir af sjálfu sér.”
„Munt þú sem bankastjóri
fylgja einhverri sérstakri stefnu
i lánamálum, og þá hverri?”
„Ég tel, að hlutverk bankans
sé og hafi raunar alltaf átt að
vera, að styðja viö smærri láns-
aöila, sem aðstoöar þurfa. Það
eru eins og er aðallega skamm-
timalán, og þar er eftirsókn
mikil.”
„En hvað virðist þér um
framtið bankans?”
„Ég tel að við séum á öruggri
leið. Framtiðin og þaðhve hratt
stigst, byggist vitanlega á þvi,
hvað fast eigendur standa bak-
við bankann. Við hljótum að
vænta þess, að verkalýðs-
hreyfingin láti okkur, ekki siður
en aðrar lánastofnanir, njóta
nokkurs af sjóöaeignum sinum.
Þar er um að ræða stóreignir
m.a. i reiðufé, sjóöir sem lltið
eru hreyfðir, s.s. lifeyrissjóðir,
sjúkrasjóöir og verkfallssjóöir,
þó auðvitað sé nokkuö bundið
verðtryggðum skuldabréfum.”
Nokkurraróánægju mun hafa
gætt hjá ykkur, stjórn bankans,
vegna blaðaskrifa um vandræði
hans. Viltu segja eitthvað þar
um?”
„Já. Það er rétt, að við höfum
talið, að of mikiö væri gert aö
þvi að gera þetta æsifréttamál.
Hér var af okkar hálfu aöeins
- rætt við Stefán M.
Gunnarsson,
bankastjóra
Alþýðubankans
verið aö leiðrétta hörmuleg
mistök, sem gerzt höföu. 1 raun
og veru var verið að kippa þvi i
lag, sem aflaga haföi fariö og
gat, jafnvel hlaut, aö rýra traust
bankans. Þetta var ekkert
laumuspil, og þjónaði engum
tilgangi aö ausa út um það alls-
kyns fréttaburði, stundum
miöur vingjarnlegum.”
„Hafa einhverjar breytingar
á starfsháttum verið gerðar,
eða fyrirhugaöar?”
„Já. Við höfum unnið að þvi
að styrkja innviði bankans, ef
svo mætti segja, það er með
auknu aðhaldi og eftirliti, tiðari
endurskoðun m.a. og dálitilli
breytingu á starfsliöi, þar má
nefna fækkun bankastjóra, svo
eitthvað sé talið”, sagði Stefán
M. Gunnarsson, bankastjóri að
lokum.