Alþýðublaðið - 02.11.1976, Qupperneq 5

b!a£fð Þriðjudagur 2. nóvember 1976.
VIÐHORF 5
Lýst eftir sönnunum.
Vert er að leiðrétta hér eina
missögn, sem kom fram hjá
Einari i þessu sambandi. Hann
talar þar um góðar heimildir,
sem hann hafi haft við ritun
greinabálksins, af þeim
uppljóstrunum, sem „sönnuðu
hlut Bandarikjamanna i valda-
ráninu i Chile”. Ef hér er átt við
beina hlutdeild i valdaráninu
sjálfu, eins og orðalagið bendir
til, þá verð ég að hryggja Einar
með þeirri staðreynd, að i hans
mikla greinaflokki fyrirfinnst
engin sönnun fyrir aðild Banda-
rikjamanna að byltingunni eða
hinum skipulagða og meðvitaða
undirbUningi þeirrar tilteknu
uppreisnar. Úr þessu hygg ég að
hann eigi enn eftir að bæta, þvi að
varla skortir hann til þess vilj-
ann.
Þetta er ekki sagt hér Banda-
rikjamönnum til neinnar afsök-
unar, þvi að samskipti þeirra við
herforingjastjórnina eru á marga
lund ámælisverð og einmitt ekki
sizt á þessu ári, þegar kúgunin
hefur þó magnazt til mikilla
muna. Hins vegar bið ég enn eftir
þvi að sjá skýrar sannanir fyrir
hlut þeirra i valdaráninu 1973.
Merkileg þögn.
Það er i sjálfu sér mun
athyglisverðara, hvað EMJ
sleppir að gagnrýna i grein minni
hér i blaðinu heldur en það smá-
vægilega atriði, sem hann gerir
veður út af. En ég vék m.a. að
grein, sem birtist eftir hann i Þ jv.
11. sept. sl., og fór um hana þeim
orðum, að hún hafi verið ,,að visu
nokkuð góð, en úrelt i nokkrum
atriðum og ónákvæm, enda var
ekki einu sinni haft fyrir þvi að
geta um aðalheimild hennar”.
Þessu lætur Einar Már alveg
ósvarað og virðist þvi sætta sig
mætavel við slikan dóm. Þykir
mér sá óbeini vitnisburður hans
um gæði blaðamennsku sinnar
ekki til marks, að menn geti tekið
hvert hans orð sem óvéfengjan-
legan sannleika.
Um óhlutvendni
,, goðsagnarsmiðanna ’ ’
Ég ætla ekki að ræða hér þær
dylgjur, sem Einar endar grein
sina með, varðandi það fyrsta,
sem eftir mig birtist á prenti um
vandamál Chile (greinina Sigur
lýðræðisins). Athugasemd hans
er ekki á þvi málefnalega plani,
að henni verði svarað (nánar er
vikið að skrifum minum 1973 i
siðara hluta þessarar greinar).
En að baki loðnum glósum Einars
býr hins vegar ákveðin hugsun,
sem rétt er að vara menn við.
Það er alkunnugt orðið, að
vinstri menn hafa lagt sérstaka
rækt við að upphefja sem mest
þeir mega stjórn Alþýðueiningar-
innar, sem rikti i ChÚe undir for-
sæti Allendes. Til þess beita þeir
einhæfum og markvissum áróðri,
sem miðar að þvi að sannfæra
menn um,að stjórn hans hafi ver-
ið landi og þjóð til blessunar og
hafi æfinleg virt leikreglur hins
lýðræðislega réttarrikis, — and-
stætt þvi, sem staðreyndir sög-
unnar sanna. Það var auðskiljan-
legt, að þessir „goðsagnasmiöir”
snerust harkalega gegn greinum
minum haustið 1973, þar sem ég
fagnaði þvi, að vilji meirihlutans
hefði loks borið sigurorð af
óstjórn Marxista, sem voru að
leiða landið til glötunar.
Það var ekki einkaskyssa min
aðtreysta þvi, að herforingjarnir
hefðu hrifsað völdin af hreinni
nauðsyn og með velvilja til þjóðar
sinnar, þvi að margir ábyrgir
aðilar töldu byltingu þeirra rétt-
lætanlega fyrst i stað. Og það
verður að segjast eins og er, að
afstaða sumra þeirra, sem
snerust strax gegn byltingunni og
fordæmdu hana afdráttarlaust, .
var ekki endilega byggð á einber-
um og fullnægjandi rökum — s.s.
þegar gengið var fram hjá ýms-
um þýðingarmiklum atriðum
(stjórnarskrárbrotum Allendes
og fréttum af byltingarundirbún-
ingi flokksmanna hans) eða reynt
að skapa falska mynd af ástandi
mála i Chile (forsetanum t.a.m.
lýst sem friðsamlegum umbóta-
manni, sem hafi verið staöráðinn
i að fara æfinlega að lögum og
lýöræðislegum reglum, en fortið
hersins lýst á mjög neikvæðan
hátt, sbr. Alþýðubl. 11. sept. sl.).
Þeim, sem þannig hafa tekið þátt
i að mynda óraunsæja goðsögu
um Alþýðueininguna og ágæti
hennar, ferst sizt af öllum að
gagnrýna mig fyrir að hafa
skjátlazt um nokkur veigamikil
atriði, sem áttu sér þó flest eðli-
legar skýringar (t.d. sú megin-
forsenda min, að herforingjarnir
lýstu þvi yfir við valdaránið, að
þeir hygðust endurreisa lýðræðis-
skipulagið).
Þessir sömu menn, sem sjá sér
einhvern hag i þvi að lýsa stjórn
Allendes sem ágætri, löghlýðinni
umbótastjórn og reyna jafnóðum
að kveða. niður öll mótrök gegn
þeirri marxisku „söguskoðun”,
þeir vila ekki fyrir sér að rang-
túlka og fordæma málflutning
minn i heild eins og einhvern
fasiskan afturhaldsboðskap. Þeir
velja sér hina auðveldustu leið að
varpa rýrð á afstöðu mina með
þvi að draga fram vissa galla á
greinum minum, þannig geta þeir
„afgreitt” röksemdir mótherja
sins með þvi að hafna þeim öllum
jafnt án málefnalegrar rökræðu,
en beita óspart fölsunum og róg-
burði til að fylla i eyðurnar.
Sannleikurinn skiptir þar ekki
máli, heldur hvað gagnar bezt i
baráttunni fyrir söguskoðun hinn-
ar marxisku efnishyggju? — Það
er spurning, hvort hin siðlausu
meðöl þessara Marxista upplýsi
ekki meira en ætlun þeirra var
um sannleiksgildi málstaðar
þeirra i heild.
(Slðari hluti greinarinnar birtist
á morgun).
Aa&)'ý3endar!
AUGLYSINGASlM!
BLADSINS ER
14906
GERRÆÐISLEG
VINNUBRÖGÐ
— segir stjórn Stúdentaráðs um hinar
nýju reglur um úthlutun námslána
Eins og kunnugt er af skrifum
fjölmiðla, hafa nýjar reglur um
úthlutun námslána tekið gildi.
Þessar nýju úthlutunarreglur,
sem voru samdar af fulltrúum
rikisvaldsins i stjórn Lánasjóðs-
ins, eru i flestum atriðum afar
gallaðar og virðast beinlinis
samdar með það fyrir augum að
hrekja vissan hóp manna frá
námi og minnka þannig útgjöld
rikisins veena námsmanna.
Það er vert I þessu sambandi
að benda á þau vinnubrögð sem
menntamálaráðherra virðist
hafa tileinkað sér i skiptum sin-
um við námsfólk, og berlega
komu i ljós við samþykkt úthlut-
unarreglanna. Flestir muna enn
hvernig hann sveikst aftan að
námsmönnum, þegar samning
hinna illræmdu lánalaga stóð yf-
ir. Þá var sérstakri nefnd falið
að semja drög að frumvarpi til
nýrra laga um námslán, og þar
áttu námsmenn fulltrúa ásamt
Alþingi og ráðuneytum. Siðar
kom i ljós, að sú nefnd þjónaði
einungis þeim tilgangi að draga
námsmenn á asnaeyrum, þvi
þegar frumvarpsgerðin var kom
in á lokastig, var nefndin látin
hætta störfum, og menntamála-
ráðherra lagði sjálfur fram nýtt
frumvarp, gjörólikt frumvarpi
nefndarinnar. Svipuðum vinnu-
brögðum var beitt við samþykkt
hinna nýju úthlutunarreglna.
Þær voru keyrðar i gegnum
stjórn Lánasjóðsins á mjög
stuttum tima, i trássi við vilja
allra fulltrúa námsmanna.
Handbendi menntamálaráð-
herra i stjórn Lánasjóðsins
höfðu fullyrt að reglurnar
myndu sæta nákvæmri og
timafrekri rannsókn i ráðu-
neytunum, þannig að samtök n-
amsmanna fengju tima til að
athuga þær og koma ábending-
um sinum á framfæri við ráð-
herra. En fram til þessa hafa
það þótt eðlileg vinnubrögð, að
hagsmunasamtök fengju ráð-
rúm til að koma á framfæri
skoðunum sinum og athuga-
semdum við þau lög og reglur er
varða meðlimi þeirra, áðir en
slikt tekur gildi. Þvi er þó ekki
að heilsa þegar námsmenn er
annars vegar, að dómi mennta-
málaráðherra.
Reglurnar voru samþykktar
frá stjórn LÍN á laugardaginn
16. október. Daginn áður hafði
ráðherra i viðtali við tvo full-
trúa námsmanna lofað að beita
sér f yrir þvi að úthlutað yrði enn
um sinn samkvæmt gömlu út-
hlutunarreglunum, þvi nauð-
synlegt myndi að athuga regl-
umar rækilega, og kanna áhrif
þeirra. Nýju reglurnar komu
svo i hendur ráðherra á mánu-
daginn þar á eftir, og á þriðju-
degi undirritaði hann þær og
staðfesti þar með gildistöku
þeirra. Þannig voru nú efndir
hans á loforðum sinum. Þetta
eru dæmafá vinnubrögð.
Af þessari hröðu afgreiðslu er
ljóst, að Vilhjálmur mennta-
málaráðherra hefur ekki getað
kynnt sér reglurnar til hlitar á
þessum skamma tima, og þvi
skrifað undir reglur sem hann
tæpast veit til fullnustu hvað
þýða. Ennfremur er það ein-
muna virðingarleysi af honum
gagnvart nokkrum hagsmuna-
samtökum, að skeröa sjálfsagð-
an rétt þeirra til að fjalla um
þau mál, sem varða lifskjör og
framtiðarmöguleika félaga
sinna. Veit Vilhjálmur t.d. að
þessar reglur gera ekki ráð fyr-
ir þvi, að námsfólk fái lánsvið-
bót vegna barna þess? Veit
hann að afleiðingar þess hljóta
að verða að barnafólk frá al-
þýðuheimiium hrekst unnvörp-
um frá námi?
Það er sorglegt að verða vitni
að hinni harkalegu kjaraskerð-
ingarstefnu sem nú er rekin af
offorsi gegn alþýðu manna. Má
þar minna á stórfellda minnkun
á kaupmætti launa undangengin
ár, hin ósvifnu bráðabirgðalög
sem svipta sjómenn sjálfsögð-
um rétti þeirra til frjálsra
samninga og verkfalla, svo og
hinna nýju vinnulöggjöf sem
mun að engu gera þá áfanga,
sem alþýða landsins hefur náð
með áratugabaráttu. Sú kjara-
skerðing, sem námsmenn sæta
nú, er einungis eitt birtingar-
form þessarar stefnu.
Það er sjálfsögð krafa, að Vil-
hjálmur Hjálmarsson mennta-
málaráðherra veiti hagsmuna-
samtökum námsmanna svig-
rúm til að fjalla um reglurnar,
og dragi þvi annað tveggja stað-
festingu sina til baka, eða taki
óskir námsmanna um breyting-
ar, til greina á annan hátt.
Stjórn Stúdentaráðs
Háskóla Islands.
Sölufólk!
Hringið til okkar
og pantið föst
hverfi til að
selja blaðið í
Alþýðublaðið -
afgreiðsla
sími 14900
Breytt símanúmer
SKRIFSTOFA
RÍKISSPÍTALANNA
Frá og með mánudeginum 1. nóvember
verður simanúmer SKRIFSTOFU
RÍKISSPÍTALANNA 24160.
Gjaldkeri, launadeild og innkaupastjóri
verða þó áfram með sima 11765.
Tillcynning:
Flugffralrt frö London
Við höfum skipt um þjónustuaðila í London, og bjóðum nú
betri þjónustu á flugfrakt þaðan en áður.
Farmsöludeild okkar veitir allar nánari upplýsingar
í síma 8 48 22.
FLUGFÉLAC
íSLAJVDS
LOFTLEIDIR
frakt
Pélög sem leggfa áherslu á tiraöa og hagkvœma þjonustu