Alþýðublaðið - 15.03.1977, Blaðsíða 6

6 USTMR RfiEMBUaftlG
Þriðjudagur 15. marz 1977
ný íslenzk kvikmynd... „Morðsaga” ný íslenzk kvikmynd... „Morðsaga” ný íslenzk kvikmynd
Kvikmynd sem kemur
rækilega á óvart
tslenzk litkvikmynd, 90
minútur, höfundur og
stjórnandi Reynir
Oddsson, frumsýnd
1977.
Morösaga kemur þægilega og
rækilega á óvart. Þaö eru aöal-
lega tveir hlutir sem maöur
hefur ekki biiizt viö svo góöum
sem raun ber vitni. Sá fyrri er
tæknihliöin sem er meö ágætum
þótt hún sé ekki gallalaus
sökum bilunar i kvikmynda-
tökuvél. Hinn hluturinn sem
maður undrast yfir er leikurinn.
Maöur hefur vanizt of sterkum
leik á hvita tjaldinu hjá leik-
urunum okkar sem er skilj-
anlegt þar sem þeir eyöa
mestum hluta leikferils sins á
leiksviði. Ég var næstum viss
um aö leikurinn i Morösögu væri
þar af leiöandi stundum of
sterkur og vantaöi heildarsvip.
Sú varö þó ekki raunin á.
Leikurinn er hreint út sagt
frábær.
Það er skemmtileg hrynjandi
i leiknum og mátuleg spenna.
Þaö er vafasamt aö vera aö
draga fólk i dilka en ég get ekki
látiö hjá liöa aö minnast á
nokkra sem skiluöu sinum hlut-
verkum sérstaklega vel.
Steindór Hjörleifsson sem
Róbert var mjög sannfærandi
og kraftmikill i túlkun sinni á
þessum veikgeðja manni sem
meö hörku og ruddaskap reynir
aö breiöa yfir þær finu taugar
sem hann hefur.
Róbert hefur greinilega orðiö
aö vera haröur I viöskiptalifinu
og smámsaman gerir hann ekki
greinarmun á þvi hvar harkan
lendir, hann gengur sjálf-
viljugur inn i hlutverk harö-
stjórans án þess aö gera sér þaö
ljóst og þaö lendir á konu hans
og dóttir sem er svo kannski
ekki dóttir hans þegar allt
kemur til alls.
Guörún Ásmundsdóttir
sannar svo að ekki veröur um
villzt aö hún er sjálfsagt bezta
kvikmyndaleikkona sem viö
eigum. Guörún kemur persónu,
Margrétar, konu Róberts, svo
vel tilskilaaö engu skeikar. Þaö
er hreint lygilegt hversu
nákvæm hún er i túlkun sinni á
Margréti sem á yfirborðinu
virðist kúguö og undirgefin en
fer sinu fram eins og hún getur,
a.m.k. þegar Róbert er ekki
heima. En Margrét er á flótta
og sem meðal notar hún alkóhól
og svefnpillur.
Það koma þó timar sem hún
hættiraö flýja og stendur upp og
segir sina meiningu, sbr.
matarboðiö og eftirleik þess. En
húnkoönar þó fijótt niöur gagn-
vart hörku Róberts þar sem húij
hefur engar beinar sannanir
fyrir framhjáhaldi hans. „Ég
veit þú heldur framhjá mér þótt
ég geti ekkert sannað,” segir
húnviðRóbert og hann hálfpart-
inn hlær að henni.
Þóra Sigurþórsdóttir leikur
dótturina og kemur vel út. Þóra
er nýgræöingur og var
uppgötvuö meö hálfgeröum
Hollýwood stil sitjandi uppi á
búöarboröi I tfzkuverzlun. Hún
er virkilega skemmtileg í hlut-
verki önnu og ekki sizt fyrir þá
sök að hún hefur þann fersk-
leika til aö bera sem nauðsyn-
legur er fyrir hlutverkiö. Einnig
hefur hún mjög myndrænt og
svipbrigðarikt andlit sem hjálp-
ar henni mikið viö aö koma
persónu önnu til skila á sann-
færandi hátt. Þaö veröur erfitt
fyrir Þóru aö koma meö annaö
hlutverk á svipuöu gæöastigi ef
hún heldur áfram á leiklistar-
brautinni. Gallinn er sá aö ef
hún fer aö læra leiklist, þá er
hætt viö aö hún missi fersk-
leikann sem gerir framlag
hennar svo athyglisvert og
minningarvert.
Aörirleikarar standa sig meö
mestu prýði og má þar nefna
t.d. Guörúnu Stephensen, Ró-
bert Arnfinnsson sem roskin
hjón sem eru sérstaklega
sjálfum sér samkvæm, Pétur
Einarsson og Sigrúnu Björns-
dóttur sem nýrik og einstaklega
athyglisverð ung hjón. Einnig
Elvu Gisladóttur sem leikur
vinkonu önnu og viröist töluvert
lifsreynd, en hefur alla slna
vizku frá vinkonunum.
Handrit myndarinnar er gott
og greinilegt er að Reynir hefur
næmt eyra fyrir dialóg þvi allar
samræöur virka mjög eölilegar
og hvergi ber á stiröleika sem er
oft svo einkennandi fyrir
dramatisk verk. Kvikmynda-
taka ersæmileg þótt ekki sé hún
gallalaus. Gallarnir munu þó
mest stafa af bilun I kvik-
myndatökuvél og mesta furöa
er aö þeir skuli þó ekki vera
meira áberandi en raun ber
vitni viö stækkun upp I 35 mm úr
16 mm.
Hljóövinnsla er þvi miöur
ekki góö þar sem maöur er á
stöku staö I vandræðum meö aö
heyra þaö, sem fram fer en þaö
stafar af einhverju leyti af fjár-
skorti og tækjaskorti.
Æskilegast heföi veriö aö fara
Mæögurnar: Þóra Sigurþórsdóttir, og Guörún Asmundsdóttir.
Reynir Oddsson kvikmyndagerðarmaður í viðtali við Alþýðublaðið:
ÉG ER ENGINN
KVIKMVNDAJÖFUR
;
■
■
;
Reynir Oddsson kvikmyndageröarmaöur
Reynir býr i ieigu-
íbúð i austurbænum,
þar sem hann, þrátt
fyrir miklar annir
samfara frumsýningu,
gaf sér tima til þess að
rabba við mig.
„Jæja, þaö væri kannske ekki
úr vegi aö spyrja fyrst hvaö
fyrirbæriö Morösaga hafi
kostaö?”
„Ég veit þaö satt aö segja
ekki nákvæmlega, en ég reikna
meö ef allt er taliö þá megi
reikna meö svona á aö giska 50
miljónir. Þetta er náttúrlega há
upphæö og ég er búinn aö vera
aö slá lán og aöra fyrirgreiðslu
hjá vinum og kunningjum sem
hafa reynst mér mjög vel. En
þetta er auövitaö bundiö i
myndinni ennþá og þaö liöur
einhver timiþartilmaöur fer aö
sjá pening og geta borgaö skuld-
irnar, en ég er aö vonast til aö
geta borgaö myndina niöur á
þremur árum. Þaö veltur aö
sjálfsögöu allt á almenningi
sem ég vona aö komi til aö sjá
myndina en þaö má gjarnan
koma fram aö miöaverö sem
sumum finnst nokkuð hátt er
mjög svipaö og á noröurlöndum,
Bandarikjunum og Bretlandi.
Reyndar má segja þaö aö
erfiöleikar númer eitthaifi veriö
peningaleysi og myndin ber
þess nokkur merkisérstaklega i
sambandi við eftirvinnslu
hljóösins, en æskilegast heföi
veriö aö geta talaö inn á hana
alla upp á nýtt. Nú aörir
erfiöleikar voru t.d. veörið o.fl.
Þaö voru ýmis vandamál sem
komu upp og þaö tókst misjafn-
lega aö yfirstiga þau eins og
gengur og gerist. En ég vil taka
þaö fram aö þaö voru sérstak-
lega þau Liney Friöleifsdóttir,
bræöurnir Höröur og Benedikt
Torfasynir og Rune Eirikson
sem mestogbesthafa hvatt mig
og liðsinnt og án þeirra hjálpar
heföi Morösaga ekki oröiö til.”
„Hvað viltu segja um setn-
inguna i endann. Af hverju
settir þú hana? Hún virkar á
mig eins og nokkurskonar
afsökun fyrir moröinu.”
„Þaö voru töluvert miklar
umræöur um þaö mál og niöur-
staöan varö sú aö setningin
bTeytti ekki neinu til eöa frá og
auk þess vil ég alls ekki aö
myndin afsaki þá athöfn aö taka
líf nokkurs manns. Sama hvern-
ig hann er innrættur. Þaö er
alltaf eitthvaö gott i ölium ef
grannt er aö gáö. Einnig haföi
morðiö á Miklubraut mikil áhrif
á mig og ég hugsa aö þaö hafi
kannske gert útslagiö um
setninguna.”
„Nú finnst mér tónlistin
nokkuö sundurlaus. Var þaö
meö vilja gert?
„Já. Ég vildi ná þessari
hvunndagsstemmingu sem
maöur sjálfur upplifir á
hverjum degi. Þaö gengur
enginn gegnum heilan dag og
heyrir alla tónlist I heillegu
samhengi. Það var tekin sú
ákvöröun aö nota vinsæl popp-
lög sem allir kannast viö sem
mótvægi viö klassikina og
útfararsálminn. Þaö veröa svo
aörir aö dæma um hvortaö þaö
hefur tekist aö ná fram hvunn-
dagsstemmingunni sem ég var
að leita eftir. Músikkin er mjög
sundurlaus.”
„Hvaö viltu tjá þig um
islenzka kvikmyndagerö?
„Aö minum dómi er varla
hægt aö tala um islenska kvik-
myndagerö. Þaö er held ég
aöallega vegna þess aö kvik-
myndageröarm enn hér
vantar hvatningu sem aftur
leiðir svo til þess aö þeir veröa
hræddari viö aö taka áhættu og
hafa ekkert allt of mikla trú á
sjálfum sér.
Nú sér maður ekkert frá
þessum mönnum sem kalla sig
kvikmyndageröarmenn sem
heitið getur, þótt þeir séu flestir
á ffnum bllum og eiga annaö
tveggja ibúöir eöa einbýlishús.
Frá frumsýningu myndarinnur Morösögu i Stjörnubiói.