Alþýðublaðið - 29.07.1977, Blaðsíða 9

Föstudagur 29. júlí 1977.
...TILKVÖLDS
spékoppurinn
Ég vii gjarnan kvarta yfir þessari kaffivél, það er ekki
hægt að sjóða nema 4 egg i henni i einu!
Útvarp
Föstudagur 29. júli
7.00 Morgunútvarp. Veðurfregnir
kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Fréttir kl.
7.30, 8.15 (og forustugr.dagbl.),
9.00 og 10.00. Morgunbæn kl.
7.50. Morgunstund barnannakl.
8.00: Vilborg Dagbjartsdóttir
les söguna „Núttpabbi” eftir
Mariu Gripe (4)'. Tilkynningar
kl. 9.30. Létt lög milli atriða.
Spjailað við bændur kl. 10.05.
Morgunpopp kl. 10.25. Morgun-
tónleikar kl. 11.00: Zdenék og
Bedrich Tylsar leika með
kammerhljomsveitinni i Prag,
Konsert i Es-dúr fyrir tvö horn,
strengjasveit og fylgirödd eftir
Georg Philip Teleman, Zdenék
Kosler stj./Ludwig Streicher
og kammersveitin i Innsbruck
leika konsert i D-dúr fyrir
kontrabassa og strengjasveit
eftir Johann Baptist Vanhal,
Otmar Costa stj./Sinfóniu-
hljómsveitin i Vin leikur
Sinfóniu nr. 4 i D-dúr op. 18 eftir
Johann Christian Bach, Paul
Sacher stj.
12.00 Dagskráin. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Veðurfregnir og fréttir. Til-
kynningar. Við vinnuna: Tón-
leikar.
14.30 Miðdegistónleikar. Artur
Rubinstein leikur á pianó
Polonesu nr. 6 i As-dúr op. 53 og
Andante Spianto og Grande
Polonesu i Es-dúr op. 22 eftir
Chopin. Ruggiero Ricci og Sin-
fóniuhljómsveitin i London
leika Carmen-Fantasiu op. 25
eftir Bizet-Sarasate og Sigena-
ljóð nr. 1 oþ. 20 eftir Sarasate,
Pierione Gamba stjórnar.
15.45. Lesin dagskrá næstu viku.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15. Veðurfregnir.).
16.20 Popp
17.30 „Fjöll og firnindi” eftir
Arna óla. Tómas Einarsson
kennari les um ferðalög Stefáns
Filippussonar (7).
17.50 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Cr atvinnulifinu. Magnús
Magnússon og Vílhjálmur
Egilsson viðskiptafræðingar
sjá um þáttinn.
20.00 Sinfóniskir tónleikar.
„Rómeó og Júlia,” svita nr. 2
op. 64 eftir Serge Prokofieff.
Filharmoniusveitin i Moskvu
leikur undir stjórn höfundar.
20.30 Norðurlandaráð og smá-
þjóðirnar. Erlendur Patursson
lögþingismaður i Þórshöfn I
Færeyjum flytur erindi.
21.00 Tónleikar frá útvarpinu i
Baden-Baden. Pianótrio i
g-moll op.15 eftir Bedrich
Smetana. Yuval trióið leikur.
21.30 Útvarpssagan: „Ditta
mannsbarn” eftir Martin
Andersen-Nexö. Siðara bindi.
Þýðandinn, Einar Bragi, les
(24).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsagan:
„Sagan af San Michele” eftir
Axel Munthe. Þórarinn Guðna-
son les (20).
22.40 Afangar. Tónlistarþáttur
sem Ásmundur Jónsson og
Guðni Rúnar Agnarsson
stjórna.
23.30 Fréttir. Dagákrárlok.
SEK EÐfl
SAKLAUS?
eftir: D.Y.Cameron
Hún kinkaði kolli. Hún sagði
honum, aö hún væri fædd og upp-
alinn i Pendetruin og hefði átt þar
heima alla ævi. Auðvitað hafði
hún ferðast viða i sumarleyf-
inum, en hún gat hvergi hugsað
sér að eiga heima nema þar. Það
var svo gjörólikt öðrum hlutum
Englands.
Hann brosti, svo að andlitið og
grá augum ljómuðu. — Ef góður
guð hefði aðeins gert Cornwall að
eyju, andvarpaði hann, striðnis-
lega.
Hún fitjaði upp á nefið. — Þið
þessir útlendingar skiljið nú
aldrei neitt!
— Hvað verð ég talinn útlend-
ingur lengi?
Hún yppti öxlum. — Tuttugu,
þrjátiu, fjörutiu ár...
Hann hallaði sér aftur á bak og
skellti upp Ur og Corinne gladdist
yfir þvi að sjá hann svona ró-
legan. — Þetta var ágætt, sagði
hann, þegar þau voru að fara. —
Þakka yður fyrir samræðurnar.
Heyrið þér.... ég verð að fara
aftur til Redruth núna, en vilduð
þér láta mig vita, hvernig stúlkan
hefur það? Hann lét hana fá
heimilisfang sitt. — Ég leigi tvö
herbergi hjá Pentrees i Rose
Cottage.
—Ég kannast við staðinn, sagði
Corinne. Þar fer vel um hann,
hugsaði hún, þvi að Susan Pen-
tree var mjög góð eldabuska.
— Ég hef svo miklar áhyggjur
af barninu... Katy, sagði hann til
skýringar. —Égá við, húner ekki
mikið meira en smákrakki.
Corinne minntist þess, að Katy
var tuttugu og sex ára, en hún leit
ekki út fyrir að vera það.
— Ég get heldur ekki annað en
velt þvi fyrir mér, hvað er að hjá
henni, fyrst hún hleypur svona
fyrir bilinn, hélt Tim áfram. —
Ég gatekki annað en ekið á
hana...
Skyndilega fór Corinne að
gruna margt. Lagði hann ekki of
mikla áherzlu á sakleysi sitt.?
2. kafli
Corinne ók Tim til spitalans.
— Mér finnst ég mega til með
að lita inn og vita, hvort einhver
breyting er, áður en ég fer, sagði
hann, og bættiþvivið aö hann ætl-
aði að leigja bil til að aka til Re-
druth. Það var ekkert nýtt aö
frétta á spitalanum. Liðan Katy
var óbreytt. Þaö birti ögn yfir
Tim. — Það var þó gott, sagöi
hann. — Þá bendir allt til, að hún
lifi þaö af.
Corinne kinkaði kolli. Hún vissi
ekki, hvort þetta óbreytta ástand
var góös eða ills viti, en hún gat
ímögulega dregiö niður i Tim
með þvi að segja það. Paö var
ekki heldur talað lengur um að
flytja hana á St. Lukes og það olli
henni einnig hugarangri, en hún
þagði. Hún ók Tim að bilskúrnum
og kynnti hann fyrir SamBiggs,
svo að þeir gætu samið um bila-
leigu.
— Þökk fyrir, sagði Tim við
hana, þegar gengið hafð verið frá
öllu. — Ég veit ekki, hvað ég hefði
gert án yðar.
Corinne brosti. Hún var svo vön
að sjá um allt fyrir Harold. Hún
veifaði til Tims, þegar hann ók á
brott i bilaleigubilnum, en svo
gekk hún upp hæðina, sem hún
hafði staöið á, þegar slysið var.
Hérsettisthún á stein og staröi út
á hafið. Tim er ágætis náungi,
hugsaði hún, og hann virðist hafa
áhuga á starfi sinu. Það er upp-
örvandi að hitta einhvern, sem
fannst hann vinna gagn i stöðu
sinni. Fötin hans fórulika vel,
hugsaði hún áfram, meðan hún
veltiþvifyrirsér.hvorttilværi sá
klæðskeri, sem gæti saumað föt á
Harold, sem færu honum svona
vel... hann gat nú klætt sig
betur.
Svo hætti hún að hugsa um
þetta og leit á töskurnar tvær,
sem hún hélt á. Hún lagði sina við
hliðina á sér og neyddi sig til aö
opna tösku Katys. I henni var blá
budda, rauttpeningaveskiogum-
slag, litil púðurdós og greiöa. Auk
þess var penni, naglaþjöl og
lyklakippa með tveim lyklum á.
Corinne virti þetta forvitnislega
fyrir sér, meðan hún braut heil-
ann um, hvaða þýðingu þetta
heföi.... Innihaldið var ekki ólikt
innihaldinu i töskunni hennar,
nema hvað hún var lika með
vasabók. Það var engin slik i
tösku Katys. Svo leit hún I budd-
una , en I henni var tæpt pund i
smápeningum, og tók umslagið.
Utan á það var ritað til frk. K.
Light, Blenheim Cottage, Pende-
truin. Þegar hún gat loks fengið
af sér að opna bréfið var aöeins
reikningqr i þvi. Næst leit hún i
peningaveskið. I þvi var punds-
seðill, fimm punda seðill og i einu
hólfinu var blóðgjafarspjald, tvö
bókasafnskort, frimerki og til-
vitnun, liklega rituð af Katy
sjálfri: „Lát hina dauðu fortið
vera grafna að eilifu.Hún staröi á
þessi orð I ofvæni. Lýsti þetta ein-
hverju merkilegu? Var Katy aö
reyna að gleyma fortíb sinni?
Hún hélt áfram að hugsa um til-
vitnunina, þegar hún hafði
stungið öllu i töskuna. Svo hallaði
hún sér aftur á bak og lét sólina
skina á andlit sitt og fann hafgol-
una leika um hárið. Það var mjög
róandi. Hún vissi nú, að hún yrði
að fara til Blenheim Cottage og
litast um, þvi að hún hafði hvorki
fundið nafnneinsættingja né vinar
i töskunni, en hún vildi ekki fara
þangað ein. Hún ætlaði að biðja
úshjálp Katys, Madge Polsack,
að koma með sér. Auk þess gat
Madge kannski sagt henni sitt af
hverju... hún hafði unnið hjá Katy
frá þvi að hún flutti inn i húsið.
— Þvi miður, vina min sagði
Madge Polsack og hristi höfuðið,
þegar Corinne kom til hennar, —
en ég kemst ekki með þér núna.
Það munaði minnstu, að Cor-
inne missti móðinn. Hún varð að
faraþangaðídag.Ættingjar Katy
hefði átt að vera búnir að fá að
vita um slysið nú þegar.
— En ég skal segja þér, hvað ég
get gert. sagði Madge. — Ég skal
koma með þér i kvöld, þegar ég er
búin að gefa Jim aö borða.
— Ætlarðu að gera það? Cor-
inne tók strax boðinu. Að visu
varð hún aö biða, en hún sann-
færði sjálfa sig um aö það gerði
ekkert til. Hún gat bara hringt
eða sent skeyti til þeirra, sem hún
fyndinafniðá tilaö bæta fyrir töf-
ina. Henni fannst einhvern veg-
inn, aö hún ætti ekki að fara ein að
húsinu. Hún vissi ekki, hvers
vegna henni fannst það, en
kannski var það vegna þess, aö
hún hefði heldur kosið sjálf, að
Það er kominn nyr vatna-/' >
buffalo sem viíl taka aiff Hvaða
þér völdin f hjörðinni, heitír -
Frekur! i v hapn? . ,
/ -
Ég veit ekki
' hvað hann
) heitir í „
alvörunni...
if-an ég hef heyrt hann^’Ji
kaílaðan „King Kong"!'1