Alþýðublaðið - 15.12.1977, Qupperneq 6

6
Fimmtudagurinn 15. desember 1977 sss-
Norskt næturlíf
Þegar tslendingar fara til Ut-
landa þykir annað óeðlilegt, en
þeir liti á næturlifið á viðkom-
andi stað. Þetta þykir hluti af
ferðinni, stór hluti meira að
segja. Þegar menn koma heim
til Islands aftur, eru þeir yfir-
leitt mun fróðari um hina ýmsu
næturklúbba og veitingastaði
landsins, sem þeir feröuðust til
en til að mynda menningarsögu
þjóðarinnar og konungatal.
Þetta verður til þess, að þegar
utanlandsfarar ætla að
skemmta sér hér heima, lfkja
þeir gjarnan skemmtiaðstöð-
unni i löndunum tveimur sam-
an. Sá samanburður er afar ó-
hagstæður, þvi hérlendir
skemmtistaðir eru einhæfir og
leiðinlegir til lengdar.
Undirritaður er engin undan-
tekning. Hann hefur eftir föng-
um reynt að kynna sér skemmt-
anasiði sem flestra þjóöa og
þjóðarbrota. Nú nýlega átti
hann þess kost að skoða norskt
næturlif og skyldi þessi athugun
fara fram i Osló.
Tennurnar glömruðu
Við vorum nokkrir saman
kunningjarnir sem ætluðum út
þetta kvöldið, allir sallafinir og
fallegir. Ég hafði meira aö
segja sett upp bindið, sem ekki
gerist nema við jarðarfarir og
stúdentsafmæli. Okkur hafði
nefnilega veriö bent á stað, sem
sagður var finn og hver vissi
nema toppklæðaburður væri
inngönguskilyrði.
Við tókum leigubil að staðn-
um og gengum innfyrir, greidd-
um aðgangseyrinn og settumst
við borð, sem við höfðum pantaö
fyrr um daginn. Klæðaburður
var ekki tekinn svo mjög hátið-
lega á þessum stað, þaö hefði
ekkert skaðað þó bindið hefði
orðið eftir heima, þvi I fáum
orðum vöktum við athygli fyrir
iburöarmikinn kiæðnað.
Við fengum okkur nú ölkollu
og röbbuðum saman, en við
höfðum hugsað okkur rólega
kvöldstund, þar sem við gætum
rabbað saman yfir glasiaf öli og
fengið okkur léttan snúning á
eftir.
En Adam, var ekki lengi i
Paradfs. Hljómsveit hússins hóf
HVAR
skyldi vera auðveldast að finna I úrval af alls kyns vörum á alls
hagnýtar og skemmtilegar kyns verði. Þú finnur það sem
jólagjafir á viðráðan- fl . þig vantar í Domus.... og
legu verði? Við leyfum lj|i|| gleymdu ekki kaffi-
okkur að,mæla með fiMjii teríunni ef fæturnir
Domus. A einum stað ;jaagSféaSgg»‘í eru farnir að lýjast!
bjoðum við geysilegt 1 mhi-w—^
Úrval af fatnaði f
frá Marks og Spencer
Leikföng í þúsundatali
★
Búsáhöld, gjafavörur,
raftæki og skrautvörur
*
Jóladúkar og handklæði
Skíðavörur
Domus hefur nú á
boðstólum mikið úrval
skíðavörum.
I hillunum má m.a.
finna:
Dachstein skíðaskór
Barnastærftir kr. k.670,-
L'nglingastærfiir kr. 10.990,-
Dömu-ogherrastærfiir kr. 12.550,-
——1
Vestur-þýsk skíði með
stálköntum og
öryggisbindingum
l'nglingasta*rftir kr.2t.K50,-
Dömu- og herrastirflir kr. 25.560,-
Barnaskifii rnefi örvggis-
bindingum og stöfum kr. 7.950,-
Skíðablússur
C rval af litum og tegundutn
Verft frá kr......... fi.850,
hljóðfæraslátt og var styrkleiki
efstu tónanna i diskólögunum
svo mikill, að tennurnar glömr-
uðu i gómunum. Það var ger-
samlega vonlaust að halda uppi
samræðum, maður heyrði varla
i eigin hugsunum (og missti
kannski ekki af miklu).
Ég flýði úr þessum hávaða og
inn i snyrtiherbergi. Þar kastaði
ég vatni, þvoði mér um hendur
og horfði aödáunaraugum i
spegilinn. Svo gekk ég út. Þá
var þrifið i mig og litill maður af
suðrænum uppruna sagði mér á
kyndugrinorsku, að ég skuldaöi
sér 2.50 kr. (100 islenzkar krdn-
ur). Ég sagði honum sem satt
var, að það gæti ekki verið, ég
hefði aldrei séð manninn fyrr.
Þá sagði hann mér, að það kost-
aði 2krónurað nota þvagskál og
handþvottur 50 aura. Ég borg-
aði manninum, treglega þó, en
þakkaði jafnframt minum sæla
fyrir,að mér var ekki illti mag-
anum.
1800 krónur fyrir einn
bjór
Er ég sneri aftur i danssalinn,
varmjög af kunningjum mlnum
dregið vegna hávaðans og á-
kváðu þrir okkar að yfirgefa
þennan stað og reyna að finna
eitthvað skárra. Við röltum nú
góða stund um i miðborginni og
fundum sallafinan stað.
Við keyptum okkur einn bjór
hver á bamum og fengum svo
reikning. Þar stóð 138 krónur
(norskar). Við kölluðum þegar
á þjóninn og báðum hann að
leiðrétta þennan misksilning.Við
værum nýkomnir og værum enn
á fyrsta bjór. Þjónninn benti
okkur kuldalega á það, að rejkn
ingurinn væri hárréttur, bjórinn
kostar 21 krónu og á fyrsta glas
bætist 25 krónur. Hver bjór
kostaði sem sagt 46 krónur eða
sem næst 1840 krónur.
Ég sá, að þarna væri tæpast
vært vegna rikjandi dýrtíöar og
lagði enn land undir fót.
1 Osló er veitinga- og dans-
stöðum lokað klukkan 12 á
föstudögum.þó einhverjirkunni
að vera svo djarfir að hafa þá
opna hálftima lengur. Þó eru
tveir næturklúbbar tii i þéssari
500.000 manna borg. Nú var
ákveðiö að fara i annan þeirra.
Næturklúbbur.
Undirritaðúrhafði aldrei áður
komið I næturklúbb en gerði sér
háar hugmyndur um hvernig
slikur staður ætti að llta út.
Kertaljós á borðum, góð tónlisty
ekki of hávær, kurteist og elsku-
legt fólk, sem bæðist afsökunar
ef það rækist á mann. En um
fram allt, enginn troðningur.
NU, við komum að nætur-
klúbb, sem heitir Leopard (eða
eitthvað annað hættulegt dýr af
kattarættinni). Þar stóö hópur
manns fyrir utan og tróðst. Ég
spurði mann, sem I hópnum
stóð, hvort búið væri að loka
staðnum. Sá starði á mig og
sagði að svona væri þetta alltaf.
Þetta var illur fyrirboði,
þarna var eitthvað sem ég
kannaðist við. Er ég hafði troð-
ist eins og hinir, fengið þr jú oln-
bogaskotogspark ikálfann, var
ég kominn að dyrunum. Þar
stóð stór og ljótur dyravörður,
illilegur mjög. Hann leit á mig
sagðimérsvo að snautast inn en
augnaráðiö gaf til kynna að það
væri á eigin ábyrgð. Allt var
mjög kunnuglegt.
Er inn var komið mætti mér
ógurlega þungt loft mettað
tóbaksfnyk og gamalli svita-
fýlu. Mikil drykkjulæti bárust
mér til eyrna og dauðadrukkin
stúlka féll á gólfið fyrir framan
mig (féll fyrir mér). Enn var
allt kunnuglegt.
Svo kom atvik, sem glöggvaði
fyrir mér, hvað þessi staður
minnti á. Hann minnti mig á
leiðinlegan islenzkan skemmti-
stað af verstu gerðinni. Ég fór
umsvifalaust út og heim á hótel.
Ég ætlaði ekki að eyða meiri
tima og peningum á næturlif,
sem var jafn fátæklegt (ef ekki
fátæklegra) og islenzka nætur-
lifið.
Hvaða atvik er maðurinn að
tala um?
Jú, ég fór á barinn og beið þar
i 10 minútur eftir afgreiðslu. Er
ég loksins náði tali af þjóninum
bað ég um bjór. Svarið var: Þvi
miðúr, við seljum ekki bjór hér.
Axel Ammendrup
'xJ
DOMUS