Alþýðublaðið - 19.01.1978, Síða 5

bia^íð Fimmtudagur 19. janúar 1978
5
STEFNUMIÐ
Örbirgd og audur
Jafnaðarstefnan er i eðli sinu alþjóðahyggja.
Hún stefnir ekki einungis að auknum jöfnuði
innan hvers þjóðfélags, heldur einnig milli
þjóða heims og að réttlátari skiptingu
heimsins gæða meðal mannkyns
alls. Jafnaðarmenn hafa þegar náð
nokkrum árangri innan þeirra landa,
þar sem þeir hafa verið við völd. Sé hins
vegar litið til heimsins i heild, blasa við hrika-
legar andstæður i lifskjörum þjóða i milli. Ann-
ars vegar. eru neyzlusamfélögin, þar sem vakt-
ar eru upp alls kyns gerviþarfir og offita er
heilsufarslegt vandamál — þetta eru þjóðfélög
ofgnóttar. Hins vegar eru vanþróuðu rikin, þar
sem alþýða manna rétt skrimtir, er jafnvel
vannærð og hungursneyð vofir yfir, ef eitthvað
bregður út af. Þjóðartekjur á mann i Banda-
rikjunum nema um $5.000 á ári á Indandi
rúml. $100. Og það sem meira er: þetta bil
breikkar stöðugt — riku þjóðirnar verða æ rik-
ari á sama tima og þær fátæku standa að mestu
i stað, þar heldur hagvöxturinn rétt i við fólks-
fjölgunina.
Ástæðanna fyrir þessari misskiptingu lifs-
gæðanna er vissulega að nokkru að leita i mis-
jafnri dreifingu náttúruauðlindanna og. þjóð-
félagsgerð og hugsunarhætti vanþróuðu þjóð-
anna sjálfra, en ýmsir þættir i samskiptum
iðnrikjanna við þróunarlöndin vega hér þungt.
Oft ráða útlendingar yfir náttúruauðæfum þró-
unarlandanna og flytja arðinn úr landi. Verð á
iðnvarningi, sem þróunarlöndin verða mestan
part að flytja inn, hefur hækkað meira en verð
á hráefnum, aðalútfutningsvörum þeirra.
Vaxtagreiðslur og afborganir af alþjóðlegum
lánum, sem gjaldeyris- og fjármagnsskortur
rekur þróunarlöndin til að taka, aukast ár frá
ári og eru að sliga sum fátækustu rikin. Auk
þessa er efnahagslif þróunarlandanna afar
viðkvæmt fyrir þá sök, að ein eða fáar vöruteg-
undir eru uppistaðan i útflutningi þeirra.
Ljóst er, að til þess að minnka þetta bil milli
auðugra þjóða og snauðra dugir ekkert minna
en samstillt átak allra þjóða heims. Vanþróuðu
þjóðirnar verða að gera sitt til að draga úr
fólksfjölguninni. Koma verður efnahagslegum
samskiptum iðnrikja og þróunarrikja i annað
og betra horf, innleiða „Nýtt alþjóðlegt efna-
hagskerfi” (New International Economic Ord-
er) eins og samþykkt hefur verið af Sameinuðu
þjóðunum. Auk þess verða hin auðugri riki að
stórauka beina efnahagsaðstoð sina við þró-
unarlöndin. Um 1970 settu Sameinuðu þjóðirn-
ar riku þjóðunum það mark, að fyrir árið 1975
skyldu þær veita samtals einu prósenti af ár-
legum þjóðartekjum sinum (Gross National
Product) til þróunarhjálpar. Svo langt var hins
vegar frá þvi, að þetta mark næðist, að sett var
nýtt, og skyldi nú að þvi stefnt að veita 0,7% af
þjóðartekjum i þróunarhjálp i síðasta lagi 1982.
Norðurlöndin hin hafa um árabil staðið sig
með ágætum i þróunaraðstoð, enda jafnaðar-
menn þar áhrifamiklir. Sviþjóð hefur þegar
Ályktanir sídasta SUJ-þings
um utanríkismál-seinni hluti
Afvopnunarmál
A næsta ári mun allsherjarþing
Sameinuðu þjóðanna koma
saman til aukafundar og ræða
afvopnun.
Vigbúnaðarkapphlaupið er i
dag mesti ógnvaldur og friðar-
spillir sem mannkynið á við að
glima. Aldrei fyrr hefur eins
miklu fé og kröftum verið sóað i
hinar og þessar drápsvélar.
Kostnaðurinn við vigbúnaðar-
kapphlaupið I ár er jafn mikill og
árstekjur 1800 milljóna manna i
36 fátækustu rikjum heims.
A hverri minútu er 1 milljón
dollara varið til vopnafram-
leiðslu. Samanlagður kostnaður
við vopnaframleiðslu ársins 1976
er hærri en samanlögð útgjöld
allra þjóða heims á sviði heil-
brigðis- og menntamála, en láta
mun nærri að 1500 milljónir
manna þjáist vegna ófullnægj-
andi heilbrigðisþjónustu, um 800
milljónir manna eru ólæsir og
óskrifandi. Alvarlegast er þó að i
dag eru til gjöreyðingavopn að
styrkleika 150.000 Hiroshima
sprengja og æ meiri likur eru á
þvi að möguleikar til „vinnings” i
kjarnorkustyrjöld verði taldir lik-
legir, tilkoma nifteindasprengj-
unnar bendir eindregið til þess.
Sú slökun á spennu sem átt
hefur sér stað á undanförnum
árum i samskiptum risaveldanna
hefur minnkað hættuna á kjarn-
orkustyrjöld, en þá heldur vig-
búnaðarkapphlaupið áfram með
enn meiri hraða en fyrr. Þessu til
sönnunar nægir að benda á áætl-
anir Bandarikjamanna um fram-
leiðslu nevtrónu- eða nifteinda-
sprengjunnar svonefndu. Hér
þarf þvi bersýnilega fleira að
koma til svo unnt sé að stöðva hiö
geigvænlega vigbúnaðarkapp-
hlaup og hefja i stað þess af-
vopnun.
31. þing SUJ bendir á þá skoðun
sina að ekki sé unnt að stöðva
vigbúnaðarkapphlaupið og
minnka um leið verulega likur á
nýrri heimsstyrjöld nema með
þvi að leggja niður hernaðar-
bandalögin, þ.e. Atlantshafs-
bandalagið og Varsjárbanda-
lagið. Þvi marki verður þá og þvi
aðeins náð að til komi fyrst m.a.
eftirtaldar aðgerðir.
alAframhaldandi útbreiðslu
kjarnorkuvopna verður að
stöðva. Samninginn um bann
við útbreiðslu kjarnorkuvopna
verður að styrkja m.a. á þann
hátt að samvinna á sviði
kjarnorku við riki, sem ekki
samþykkja alþjóðlegt eftirlit
með kjarnorkuáætlunum
sinum verði bönnuð.
b) Framleiðslu nýrra
gereyðingarvopna verður að
hindra, svo sem framleiðslu
nevtrónusprengjunnar.
c) Viljayfirlýsingum risaveld-
anna um bann við öllum til-
raunum meö kjarnavopn
verður að fylgja eftir.
d) Koma verður á auknum hern-
aðarlegum upplýsingaskiptum
milli stórveldanna.
e) Koma verður skrið á SALT
viðræðurnar, afvopnunarvið-
ræður milli USA og Sovétrikj-
anna. Bæði stórveldin þurfa að
gefa eftiraf kröfum sinum svo
út úr þeim komi jákvæður
. árangur.
f )■; Stöðnuninni i viðræðum
hernaðarbandalaganna um
gagnkvæma fækkun i herjum
þeirra i Mið-Evrópu verður að
ryðja úr vegi.
g) SUJ skorar á þingmenn
flokksins að þeir nú þegar beri
fram tillögu á Alþingi þess
efnis að Island leggi til á alls-
herjarþinginu að þjóðir heims
skuldbindi sig til þess að
stöðva aukningu framlaga til
hernaðar og styðja allar þær
tillögur er miða að þvi að
draga úr vigbúnaði.
31. þing SUJ telur að lslendingar
eigi að leita eftir samvinnu við
hin Norðurlöndin um að koma
ofantöldum atriðum i fram-
kvæmd.
Það er skoðun SUJ aö með þvi
einu að segja landið úr NATO og
láta bandariska NATO-herinn
fara af landi burt, sýni lslend-.>
ingar i verki vilja sinn um afnám
hernaðarbandalaga og stöðvun
vigbúnaðarkapphlaupsins.
,, Ber uf sverbot’ ’ í Vestur-
Þýzkalandi
Af hálfu Vestur-Evrópubúa hef-
ur lengi verið bent á V-Þýskaland
annars vegar og Austur-Þýska-
land hins vegar sem dæmi um tvö
ólik stjórnkerfi. V-Þýskaland sem
dæmi um riki þar sem fullkomið
lýðræði sé við liði, fullt frelsi tii
orðs og æðis sé virt. A-Þýskaland
sem dæmi um kúgunarstjórn
kommúnista, þar sem heil þjóð
búi i „fangabúðum”.
Hvernig er ástand lýðræðis og
frelsis i þessu dæmigerða þjóð-
félagi borgaralegs lýðræðis.Vest-
ur-Þýskalandi, hverjar eru stað-
reyndir málsins? Eftir stúdenta-
óeirðir sjötta áratugsins greip um
sig mikil skelfing meðal v-þýsku
borgarastéttarinnar. Farið var
að takmarka valdsvið stúenta-
hreyfinga mikið, þeim var t.d.
bannað að fjalla um almenn þjóð-
félagsmál, og áhrif stúdenta á
eigin mál mikið skert. Þetta þótti
hinni hægrisinnuðu borgarastétt
ekki nóg. Fyrir 5 árum fengust
samþykkt lög um „Berufsever-
bot”. 1 þessum lögum er fólki sem
starfar eða vill starfa hjá hinu
opinbera gert að hlita þvi að gera
sérstakri nefnd grein fyrir skoð-
unum sinum, jafnframt rannsak-
ar þessi nefnd fyrri lifsferil um-
sækjenda. Hún m.a. athugar
hvort viðkomandi hafi tekið þátt i
starfi hópa sem séu þjóðfélaginu
hættulegir. Nú hefur þessi nefnd
svipt 3000 manns atvinnu sinni,
allt frá skúringarkonum til for-
stöðumanna rikisfy rirtæk ja.
Þessum mannréttindaskerðing-
um hefur siðan verið fylgt eftir
með enn frekari skeröingum
mannréttinda sem beinast fyrst
og fremst gegn sósialistum. Allar
þessar skerðingar á mannréttind-
um eru gerðar i stjórnartið
stjórnar undir forystu jafnaðar-
Frh. á 10. siðu
31. þing SUJ ályktar:
— Að nauðsyn er á fullum
stuðningi við saharönsku þjóð-
ina i baráttu hennar fyrir sjálfs-
ákvörðunarrétti' og sjálfstæði
undir stjórn hinnar einu og lög-
legu hreyfingar Sahara það er
F. Polisario hreyfingarinnar.
— SUJ fordæmir yfirgang og
nýlendukúgun Marokkó og
Máritaniu á saharönsku þjóð-
inni og krefst þess aö þessar
þjóðir yfirgefi nú þegar Sahara
og skili völdum i hendur hinum
einu réttu talsmönnum þjóðar-
innar.
— SUJ hvetur alla jafnaðar-
menn til að styöja frelsisbaráttu
saharönsku þjóðarinnar undir
stjórn F. Polisario.
— SUJ hvetur fulltrúa Islands
hjá Sameinuðu Þjóðunum að
berjast fyrir rétti saharönsku
þjóðarinnar til sjálfsákvörðun-
ar og frelsis.
— SJU hvetur alla islensku
þjóðina til að sýna i verki vel-
vilja sinn og stuðning við sahar-
önsku þjóðina.
Noröurlandaráð
Þing SUJ hvetur til þess aö
gerðar verði gjörbreytingar á
starfi og starfsháttum Norður-
landaráðs. Þing SUJ lýsir yfir
fullum vilja sinum til aukins
norræns samstarfs milli þjóð-
þinganna og á öllum sviðum
Þingið vill koma eftirfarandi
áskorunum á framfæri varðandi
breytingar á Noröurlandaráöi:
a) Að til Norðurlandaráðsþings
verði kosnir fulltrúar beinum
kosningum i aðildarlöndun-
um.
b) Að Norðurlandaráð færi út
umræöu- og ákvarðanasvið
sitt i alþjóðamálum, þannig
að þar verði engin mál und-
anskilin.
c) Að Norðurlandaráö hefji um-
ræður um afvopnunar- og
öryggismál og reyni að móta
þar sameiginlega afstööu.
Gegn „Aronsku”
Þing SUJ varar stórlega við hugmyndum um
að leigugjald verði tekið fyrir NATO herstöð-
ina á Miðnesheiði. ítrekar þing SJUJ enn þá
stefnu sina, að ísland á að fara úr NATO og
herinn á brott.
náð 1%-markinu, og Noregur er alveg að ná
þvi. Hér á landi er annað uppi á teningnum. Á
fjárlögum ársins 1978 eru veittar 40 milljónir
kr. til stofnunarinnar^Aðstoð íslands við þró-
unarlöndin”, sem hefur með þessi mál að gera.
Sú upphæð er innan við einn hundraðasta úr
prósenti af áætluðum þjóðartekjum ársins (490
milljarðar). Auk þess hafa íslendingar þegið
verulega fjárhæð úr Þróunarsjóði Sameinuðu
þjóðanna og þiggja enn framlög til rannsókna
frá ýmsum stofnunum SÞ. Þessi frammistaða
er þjóðarskömm. Hér verða jafnaðarmenn að
hafa forystu um skjótar úrbætur. Ein leið væri
sú, að sett yrðu lög um árlega áfanga að þvi
marki, að íslendingar veittu 0,7% þjóðartekna
til þróunarhjálpar ekki seinna en 1982.
—KO