Vísir - 27.01.1969, Blaðsíða 6

LAUGARASBIO
Madame X
Sýnd kl. ' og 9.
AUSTURBÆiARBIO
HASKOLABIO
NYJA BIO
Leikstjóri: Gunnar Eyjólfsson
ÞýBing: Bjarni Guðmundsson
Leiksmiöian S Lindarbæ
GALDRA-LOFTUR
sýning I kvöld kl. 8.30.
Aðgöngumiðasalan I Lindarbæ
er opin frá kL 5-8.30. Simi
21971.
Angélique og soldáninn
Frönsk kvikmynd t litum.
Isi. texti Aðaihlutverk Michele
Merciei. Koberi Hossein.
Bönnuö b*hnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5 og 9.
Sér grefur gr'óf, bótt grafi
Bönnuö börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síöasta sinn.
Auglýsið í VBSI
Vér flughetjur
fyrn tima
tslenzkur .xti.
Amerisk CinemaScope litmvnd
Stuart Whitman Sarah Miles
(og fjöldi annarra leikara)
Sýnd kl. 5 og 9.
Lady L
íslenzkur texti.
Sophia Loren — Paul Newman
David Niven.
Sýnd kl. 5 og 9.
—H—g-----...........

„Rússarnir koma"
„Rússarnir koma"
íslenzkur texti.
Víðfræg, og snilidar vel gerö.
ný, aniérnk gamanmynd í al-
gjörum sérflokki. Myndin er i
litum og Panavision. Sagan hef
ur kon.iö út á fslenzku.
Sýnd kl. 5 og 9
Allra síðasta sinn.
Þjóbleikhúsiö:
CANDIDA
eftir B. G. Shaw
■!■
)j
ÞJÓÐLEIKHÚSID
HERRANÓTT MENNTASKÓL*
ANS 1 kvöld kl. 20.30
PÚNTILA OG MATTI
miðvikudag kl. 20
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13.15 ti’ 20. - Sfmi 1-1200.
LEYNIMELUR 13 miðvikudag
Allra siðasta sýning.
MAÐUR OG KONA fimmtud.
40. sýning.
ORFEUS OG EVRYDÍS föstud.
Aðgöngumiðasalan í Iðnó er
opín frá kl. 14, sími 13191.
V1 S IR . Mánudagur 27. janúar 1989.
j
(What did you do in the war
daddy?)
Sprenghlægileg og jafnframt
spennandi, ný, amerísk gaman-
mynd í litum og Panavision.
James Cobum
Dick Shawn
Aldo Ray
Sýnd kl. 5.15 og 9
Bunny Lake horfin
(Bunny Lake is missing)
íslenzkur texti.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.15
Bönnuð innan 12 ára.
Gyöja dagsins
Ahrifamikil, frönsk verðlauna-
mynd í litum, meistaraverk
leikstjórans Luis Bunuell. —
Sýnd kl. 9.
Bönnuð börnum.
Jjjóðleikhúsið frumsýndi
„Candidu" eftir Bemhard
Shaw sl. föstudagskvöld. Það
er ekki laust við,að sumum hafi
fundizt viöfangsefnavali stofn-
unarinnar dálítið ábótavant aö
undanfömu, en þar hefur hver
sinn smekk, og skylt er aö geta
þess, aö „Púntilla og Matti“ er
þar alger undantekning, - og allt
sem viðvíkur meðferöinni á
þeim þróttmikla sjónleik Þjóð-
leikhúsinu til sóma. Og ekki er
unnt að gagnrýna valið á þessu
nýja viöfangsefni með nokkurri
sanngimi — Bemhard Shaw
stendur fyrir sínu og „Candida"
hans er viðurkennt leiksviðs-
verk. Það var og fyrir löngu
kunnugt, að þama yrði færustu
leikurum Þjóöleikhússins teflt
fram á svið, undir stjóm Gunn-
ars Eyjólfssonar. Valinn maður
í hverju rúmi.
Sýningin reyndist líka mjög
vönduð og áferðarfaileg hvað
allan ytri útbúnað snertir, leik
mynd, búningar og lýsing að því
er virðist eins og bezt veröur á
kosið. Leikstjórn Gunnars er
hnitmiöuð og röggsamleg, hrað-
inn hóflegur, staðsetningar þaul
hugsaðar — þótt undirritaður
sé honum þar ekki að öllu leyti
sammála hvaö við kemur hreyf-
ingum og staösetningum Marsh-
banks, og sýningin bráþráða og
hnökralaus frá upphafi til enda
— að ööru leyti — hvað það
snertir. Enda valinn maöur í
hverju rúmi eins og áöur getur.
En það er eins og slíkt reyn
ist ekki nóg, hvað sem veldur.
Kannski er það skilningur leik-
stjórans á persónum leiksins. Og
ef til vill er skilningur hans þar
réttur, þegar allt kemur til alls,
þótt okkur beri þar ekki saman.
Hver er kominn til að fullyrða
að sá, sem gagnrýnir hafi alitaf
rétt fyrir sér? Hins vegar verður
gagnrýnandinn að segja það,
sem hann telur og veit sannast
og réttast, án tillits til þess
hvort aðrir eru honum þar sam
mála; án tillits til þess hvort
skilningur hans og leikstjóra eða
leikara fer saman eöa ekki.
Erlingur Gíslason leikur prest
inn, séra Jakob Mavor Morell,
hinn róttæka áróðursmann og
umbótafrömuð. Slíkur persónu-
leiki kemur aftur og aftur fram
í leikritum Shaws f ólíkum gerv
Séra Jakob Morell (Erlingur Gíslason) og Burgess tengdafaðir
hans (Valur Gíslason).
Candida (Herdís Þorvaldsdóttir) og Eugene (Sigurður Skúias.).
um; með þá sem meðalgöngu-
menn og að meira eða minna
leyti túlkendurr sinna eigin skoö
ana, hneykslaði hann samtíð
sína, en þeir hinir sömu meðal-
göngumenn hafa orðið allóþyrmi
iega fyrir baröinu á þróuninni —
meðal annars fyrir sitt eigið
framlag til hennar — og
hneyksla nú engan framar. Fyrir
það er broddurinn óneitanlega
úr mörgum af verkum Shaws
en snilld hans í persónusköpun
blívur engu að síður. Erlingur
leikur hinn flugmælska klerk af
mikium þrótti og tilþrifum, en
skortir að mínum dómi einlægni
og innfjálgni. Jafnvel þótt hann
sé fyrst og fremst lýöskrumari,
verður hann að sýna hæfileika
til að blekkja sjálfan sig og aðra
á hannfærandi hátt. Það tekst
Eriingi hins vegar ekki. Leikur
hans verður kaldranalegur og ut
angra jafnvel í samleiknum
við Candidu, sem Herdis Þor-
valdsdóttir leikur af mikilli nær-
fæmi og alúð, og kemur að því
seinna. Sigurður Skúiason leikur
Eugene Marshbanks, skáldiö, og
gerir úr honum furðulegt og með
öllu óskiljanlegt skrfpi, sem höf
undurinn gefur að mínum dómi
hvergi tilefni til. Þetta raskar
gersamlega allri þungamiðju
leiksins og gerir viöbrögð ann-
arra leikenda út í hött og ó-
sennileg. Þarna hlýtur að vera
um leikstjómaratriði að ræða,
hvemig svo sem á því stendur.
Og þar sem leikur Herdísar er
fyrst og fremst svörun viö fram-
komu og viðbrögðum skáldsins
og eiginmannsins nýtur skilning
ur og túlkun hennar á hlutverk-
inu sín hvergi til neinnar hlítar,
þótt hún bjargi svo sannarlega
því, sem bjargað verður.
Valur Gíslason leikur Burgess
verksmiðiueiganda, fööur Cand-
idu Og Valur bregzt ekki, enda
væri þaö saga til næsta bæjar.
Hann túlkar hinn hversdagslega
íhaldsama og kaldrifjaða at-
vinnurekanda á mjög sannfær-
andi hátt, leggur meiri áherzlu
á hið mannlega en sérþróaða í
fari hams, og nær fyrir bragöið
samúð áhorfenda, e.t.v. umfram
það sem Shaw ætlast til. Gísli
Alfreðsson leikur aðstoöarprest-
inn af miklum tilþrifum, en að-
dáun hans á sjálfum klerkinum
bíöur óneitanlega nokkurn
hnekki fyrir túlkun Erlings á
þvi hlutverki. Jónína Herborg
Jónsdóttir leikur Prósepinu
Gamett, pipraðan einkaritara
prestsins. Hún tekst á við hlut-
verkið, en nær hvergi tepruskap
og rómantískri sveimhyggju
piparmeyjarinnar — leikur hana
sem vanstillta frekjudós, sem
mér er til efs að nokkur Breti
þyldi sem einkaritara í návist
sinni, jafnvel nú. Enn síður
brezkur klerkur fyrir aldamötin.
Nóg um það. Gagnrýnandinn
þarf ekki endilega að hafa rétt
fyrir sér, og það er von mín
Þjóöleikhússins vegna, að mér
skjátlist þarna, og þeir verði
fleiri sem telji þessa sýningu
merkan leiklistarviðburð, en hin
ir, sem reynast mér sammála.
Og skylt er að geta þess að frum
sýningangestir tóku sýningunni
mjög vel og þökkuðu leikurum
frammistööuna með langvarandi
lófataki I lokin. —
isí ir -Bækur -Menningarmál"

Loftur Guðmundsson skrifar leiklistargagnrýni:
Meb skritnu fólki
Ný, brezk gamanmynd í litum.
Walter Chiari, Clare Dunni.
íslenzkur texti.
Sýnd kl. 5 og 9.
BÆJARB
HAFNARBIO

STJÖRNUBÍÓ
KOPAVOGSBIO