Vísir


Vísir - 08.11.1969, Qupperneq 8

Vísir - 08.11.1969, Qupperneq 8
3 VÍSIR Útgefandi: Reykjaprent h.f. Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson Ritstjóri: Jónas Kristjánsson Aðstoöarritstjóri: Axel Thorsteinson Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson Auglýsingar: Aðalstræti 8. Simar 15610, 11660 og 15099 Afgreiðsla: Aðalstræti 8. Sími 11660 Ritstjóm: Laugavegi 178. Simi 11660 (5 línur) Áskriftargjald kr. 165.00 á mánuöi innanlands 1 lausasölu kr. 10.00 eintakið Prentsmiöja Vísis — Edda h.f. Eitt var nauðsynlegt Reynsla allra lýðræðisþjóða er sú, að þegar mikla (' örðugleika ber að höndum, er nauðsynlegt að gera hlé / á harðvítugum stjórnmáladeilum. Fyrst og fremst ) leysa slíkar deilur aldrei neinn vanda; þær þvert á ) móti auka vand'ræði. Og í öðru lagi er það óskynsam- \ legt, og ber vott um mikið ábyrgðarleysi þeirra (( manna, sem þjóðin hefur falið þingmennsku og önn- (i ur mikilvæg störf, ef þeir eyða tíma og kröftum til // slíkra átaka, þegar allt er undir því komið, að gengið \ sé á hólm við erfiðleikana með samstilltu átaki. ( Þetta sjónarmið hefur því miður of sjaldan verið ( haft í huga hér á íslandi. Það hefði t. d. skilyrðislaust / átt að ráða þegar þjóðin stóð andspænis þeim mikla ) vanda, að reisa við efnahagslífið eftir ófarir vinstri ) stjórnarinnar. Þeir sem þá urðu í stjórnarandstöðu, \ hefðu sannarlega átt að hafa hægt um sig.og láta þá, l sem við þrotabúinu tóku, hafa vinnufrið. í þess stað / hóf stjórnarandstaðan strax illvígar deilur, árásir og oft beina skemmdarstarfsemi gegn ráðstöfunum, sem nauðsynlegar voru til að afstýra efnahagshruni og blátt áfram til að bjarga efnahagslegu sjálfstæði þjóð- arinnar. Slíkt ábyrgðarleysi á sér ef til vill einhver fordæmi einhvers staðar, en varla mörg. Núverandi ríkisstjórn fór öðruvísi að, þegar efna- hagsáföllin riðu yfir, fyrir tveimur árum. Henni þótti eðlilegt og sjálfsagt, þrátt fyrir allt, sem á undan var gengið, að leita samráðs við stjórnarandstöðuflokk- ana og kanna, hvort unnt væri að ná við þá nokkru samkomulagi um viðhlítandi ráðstafanir. Hér var frá stjórnarinnar hálfu gengið að verki með einlægum samstarfsvilja og fullri hreinskilni. Fulltrúum stjórn- /( arandstæðinga var gefinn kostur á að kynna sér jafn- i1 óðum öll gögn, sem ríkisstjórnin lét afla um ástand / og horfur, og þær skýrslur voru mun ýtarlegri en ) nokkru sinni áður, þegar þurft hefur að undirbúa ) efnahagsráðstafanir. Gtjórnarandstaðan vissi því eins ) vel og ríkisstjórnin, hvað um yar að ræða og að sam- \( stöðu var mikil þörf. Hvernig brugðust þá stjórnarandstæðingar við? / Sumir munu segja: „Eins og vænta mátti“! Þeir /) véku sér hjá að leggja nokkuð til, sem leitt gæti til )) lausnar á viðfangsefninu. Það sem helzt mátti ráða í um afstöðu þeirra var, að þeir vildu hvei-fa í veiga- \\ miklum atriðum til gömlu hafta- og ófrelsisstefnunn- ! ar, sem þeir máttu vita að ríkisstjórnin gat ekki fall- / izt á, þar sem það hefði engin lausn verið og auk þess ) í andstöðu við vilja mikils meirihluta þjóðarinnar. ) Enginn skyldi efast um að stjórnarandstæðingar ) trúi á höft og ófrelsi til lausnar á flestum vanda. Það V hafa þeir svo oft sannað áður. En hér mun þó hafa n ráðið meira, að þeir vildu ekki samstöðu. Þeirra eina ;/ áhugamál var eins og fyrr, að koma ríkisstjórninni / frá Það eitt var nauðsynlegt. Fyrir því áformi varð ) þjóðarheill að víkja. . , \ VISIR . Laugardagur 8. nórember 1969. Þjóðarmorð í frumskóg- iidíi Brasilíu — af milljónum Indiána lifa nú 50 þúsundir Neves, forstjóri „Indíána- verndarinnar“, talinn sekur um skipulögð morð. Brasilíu- stjóm heitir málsókn og vék Neves úr starfi. □ Svíar vöktu athygli á þjóðarmorðinu í Brasilíu fyrir nokkrum árum. Um all- an heim varð mönnum hverft við þessi tíðindi, enda al- mennt talið, að Brasilíumenn væru öðrum umburðarlyndari í málum kynþátta. „Við Iét- um það viðgangast, að Hitler útrýmdi sex milljónum Gyð- inga,“ sagði sjónvarpsmaður- inn Torgny Anderberg. „Hér í Suður-Ameríku er sama sagan að gerast á þessari stundu, og heimurinn lokar augunum fyrir því.“ Þjóðfræð ingurinn Lars Persson segir: „í Suður-Ameríku á sér nú stað útrýming á átta milljón- um Indíána.“ Pað hefur gerzt á síðustu ár- um, að „Indíánaverndin“, sem sett var á fót til að vemda það, sem eftir var af Indíánum Bras- ilíu, hefur sjálf tekið virkan þátt í drápi þeirra. Tilgangurinn: að rýma til i-jrir Evrópunlönnum, sem riutt höföu til Iandsins og skorti landrými. Indíánar Brasiliu hafa orðið að þola ótal hörmungar. Evrópu- menn komu þar forðum daga uppfullir aðdáunar á hinum ein- földu og saklausu þjóðum, sem við þeim tóku. Portúgalarnir hrósuðu hinum limafögru, nöktu konum, sem spígsporuöu um ströndina, innfæddir féllust strax á hin nýju trúarbrögð og greiddu hina minnstu greiðvikni með dýrmætum gripum. 12 milljónir drepnar Síóan hófst nýr tími. Nýlendu menn, konquistadorarnir. byrj- uöu harmleikinn, og talió er, að Spánverjar og Portúgalar hafi drepiö tólf milljónir Indíána i Suöur-Ameríku á meðan þeir „hreinsuðu til“ í löndum sínum. Evrópskir ævintýramenn sýndu miskunnarlausa grimmd í sókn eftir gulli og landi, og árin fyrir fyrri heimsstyrjöldina komu gúmmísafnararnir til sögunnar. -Ef til vil voru þeir verstir. Gúmmíæðið í Brasilíu stóð ekki ýkja lengi, en það var trylltara en gullæðið í Kali- forníu. Indíánamir voru taldir hæfari en svertingjar til að safna kátsjúki. Þrælkuðum Indí- ánum var beitt af slíkri hörku aö sú regla gilti að jafnaði, að tækist þrælnum ekki að safna eins miklu og fyrir hann var Iagt dag. hvern. var af honum höggvið annaö eyraö. Við ann- ar slíkt „brot“ missti hann hitt eyrað og við hið þriðja var hann líflátinn, höggvinn í spað. Kátsjúkæðið lognaðist út af, og borgvirki þrælahaldaranna hrundu. Síðan skapaðist nokkur friður í áratugi. „Indíánavernd- in“ átti að vernda þessa frum- byggja AMERÍKU frá tortím- ingu, og þeir skyldu halda á- kveðnum landshlutum, þar sem hvítir menn máttu ekki eignast land. Tími leigumorðingja Þessi friður hélzt þó aðeins tiJ loka síöari heimsstyrjaldar- innar. Bylgja Evrópumanna reið yfir Brasilíu. Þeir þurftu land- rými, en landið byggðu mest Indíánar. Útþenslustefna þess- ara Iandnema og eigenda stór- jarðanna, fazendeiros, stöðvað- ist á Indíánunum. Fazendeiros gerðu út leigu- morðingja, sem réðust á þorp Indíánanna og drápu þá, hvar sem til þeirra náðist. Samkvæmt lögum skyldi land renna til ríkis ins, ef enginn bjó þar lengur. Er búið var að myrða Indíán- ana, er bjuggu á ákveðnum svæð um, varð því svæðið eign hins opinbera. Svo var eftirleikurinn auðveldur, þar sem ekkert virt- ist því til fyrirstööu, að landið gengi til stórjaröeigendanna. Það eru engin dæmi frá þessum árum um málsókn á hendur hvítum mönnum fyrir morð á Indíánum. Öllum brögðum var beitt. Indíánum var gefið „eldvatn" og þeir síðan mvrtir, er þeir gerð ust- 'drukknir. Þeim var byrlað eitur f nwtvælum, og sögum komið á kreik um „faraldur" í röðum þeirra. „Læknar“ fóru um þorpin og sprautuðu eitri í grandalausa Indíánana. „Enginn eftir árið 1980“ „Árið 1980“ spáir prófessor Darci Ribeiro, þjóðfræðingur í Brasilíu, „yerður hér enginn Indíáni á lífi. Indíánar Brasilíu hafa f eitt skipti fyrir öll verið dæmdir til dauöa.“ Brasilíustjóm virðist hafa vaknað við vondan draum, er heimsblöðin tóku að skýra frá meöferð á Indíánum þar í landi. Rannsókn var hafin, og stjórnin lét sjálf birta skýrslu um málið, þar sem opinskátt er greint frá hryðjuverkunum. Starfsmenn „Indíánavemdarinnar" urðu margir að víkja úr starfi, meðal þeirra forstjórinn. Lofað var, að menn þessir yrðu frekar sótt ir til saka, en þeir skipta hundr- uðum. Engin málsókn hefur þó enn verið hafin á hendur þeim, þótt í skýrslu stjómarinnar séu þeir taldir berir að morðum á saklausu fólki, flestir mörgum slíkum. Með aukinni tækni hlífir frumskógurinn Indíánunum, frumbyggjum Suður-Amerfku, í æ minna mæli. Þeir eru utan- veltu og „fyrir" í heimi nútím- ans. Því má spyrja, eins og þjóðfræðingurinn gerði hér aö framan: Veröur hinum átta milljónum Indfána í Suður-Am- eríku útrýmt næstu árin? í Brasilíu er talið, að aðeins milli 50 og 100 þúsund Indíánar hjari við illan leik af þeim milljónum, sem þar voru fyrir nokkrum öldum. Hver verða örlög þeirra, sem enn lifa? Ilililllllll M) IMTM Tappað af gúminitré.

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.