Vísir - 10.01.1970, Side 1

Ungur Keflvík-
ingur slasast
í Víetnam
# Ungur piltur frá Keflavík,
James Clark aö nafni,
bandarískur í föðurætt, varð
fyrir slysi f Víetnam um síð-
ustu helgi. James gekk á jarð-
sprengju og missti annan fót-
inn um hné auk þess sem hann
missti sjónina. Læknar munu
hins vegar hafa góða von um
að hann fái sjónina aftur.
Um stund var James vart hug
að líf, en nú mun hann vera á
batavegi að því talið er.
James Clark er 19 ára gamall
og hefur lengst af búið hjá móð
ur sinni að Sólbakka Bergi í
Keflavík.
iWÉtlÉ
• Það er sagt, að hvinurinn frá
farþegaþotum sé tiltölulega
lítill miðaö við hávaðann frá
nútímadansmúsik eöa skellinöðr
um unglinganna Þessi skemmti
lega mynd Ástþórs Magnússon-
ar er frá opnun sýningarinnar
Við unga fólkið í Tónabæ f gær-
dag. Einn hinna virðulegu boðs
gesta virðist fá meira en þægi-
legan skammt og stingur fingr-
unum í hlustir sér. Raunar sá-
ust fleirj gera slíkt hið sama
meðan Pops ein helzta bitla-
hljómsveitin, lék fyrir gesti.
• Sýningin var opnuð af Geir
Hallgrímssyni borgarstjóra,
en eins og getið hefur verið í
fréttum, sýna ungmennasamtök
ýmis f höfuðborginni þarna
hvað þau hafa á boöstólum fyrir
félaga sína. Aðgangur að sýn-
ingunni er ókeypis og stendur
hún til 15. janúar.
Heilu hverfín
Flensan i hámarki á Austurlandi — Hertekur
næstum hvern ibúa — / Húnavatnssýslu var
einn maður við gegningar á 2-3 bæjum
■ Flensan er nú að ná
hámarki í kauptúnum
á Austurlandi, en þar hef-
ur hún verið hvað skæð-
ust. Að sögn héraðslækn-
isins á Eskifirði er flensan
mjög í uppgangi þar, en á
Reyðarfirði virðist hún
hins vegar hafa náð há-
marki. Þar var naumast
nokkur maður uppistand-
andi í heilu hverfunum,
meðan sóttin var sem
verst.
Á Norðfirði var reynt að byrja
skólana aftur eftir jólafríið núna í
vikunni, en þeim var lokað aftur
vegna þess hve fáir nemendur
komu. Atvinnulíf er í dái á þessum
stöðum vegna veikinnar, þar sem
hún hertekur nærri hvern mann,
meðan faraldurinn stendur, en það
bráir furðu fl' af mönnum. Þeir
liggja yfirleitt þrjá daga rneð 40
stiga hita að sögn læknanna þar
eystra og síðan fylgir slappleiki í
nokkra daga. Þyngst leggst veikin
á gamal enni.
— Talsvert hefur verið íér um
eftirköst, sagði héraðslæknirinn á
Hvammstanga, Guðmundur Jóhann
sson en flensan er svo að segja
fstaðin hér og ekki orðið vart við
ný tilfelli síöustu daga. Veikin
gekk hér yfir frá jólum og núna
fra-" 'Tir áramótin. Seaja má rð
helmingur héraösbúa hafi lagzt
nema nvað tveir hreppar sluppu
alveg, Staðarhreppur og Bæjar-
hreppur í Hrútafiröi. Þeir hafa
haft gott af einangruninni. Á sum-
um bæjum, til dæmis í Víðidalnum
var ástandið mjög slæmt, einn mað
ur varð kannski að sinna "eoning-
um á þrem bæjum. En um þetta
leyti er einmitt mikill annatími hjá
bændum. Margir bændur hafa líka
ekki gefið sér tíma til þess að leggj
ast og það hefnir sín vissule.p".
Mikið hefur borið á lungnabólgu,
scm er mesta hættan sem fylgir í
kjölfar "-nsunnar.
„VÁRLA VERRA EN í
FLÓTTAMANNABÚÐUM
— segja hjónin i Garðshorni, sem búa i
hjólhýsi meðan bústaður þeirra er fluttur
undan nýju Kringlumýrarbrautinni
— Þetta er eins og sígauna-
búskapur, sagði Þorgrímur
Einarsson, en hann býr nú í
hjólhýsi, sem stendur á hlað
inu heima við bústað hans í
Fossvoginum. — íbúðarhúsið
er laust við grunninn, stend-
ur á tjökkum og bíður þess
að víkja fyrir nýju hraðbraut
inni, sem kemur þarna þvert
yfir dalinn.
Það eru tvö íbúðarhús, sem
eru „í veginum“, en stórvirkar
vinnuvélar, sem nú eru að ryðja
fyrir þessari nýju braut norður
á bóginn frá umferðarbrúnni
frægu nálgast nú óðum og húsin
verða flutt einhvern næstu
daga.
— Þetta er varla verra en I
flóttamannabúðum, segir Þor-
grfmur, en hann rekur þarna
"tóðrarstöðina Garöshorn og
byggði húsið fyrir nokkrum ár-
um. Viö fáum grunn undir hús
ið hérna dálitlu vestar og þar
verður það á löglegri lóð, en
þarna sem það var átti það ekki
rétt á sér og varð auðvitað að
víkja fyrir veginum.
— Kona Þorgrfms Sigríður
Guöbjartsdóttir, virtist ekkert
kunna illa þessum landnemabú-
skap, bauð upp á kaffi og
heimabakað. Eldavélin var á sín
um stað.
— Við hötum hérna rafmagn
og hita, útvarp og sjónvarp og
hvað viljið þið hafa það betra,
sagði Þorgrímur.
— Hvað þurfið þið að búa hér
lengi.
— Sennilega þrjár vikur. Við
erum búin að vera hérna eina
viku og ekki orðiö neitt meint
af. Þeir flytja húsið yfir á nýja
grunninn á morgun. og svo er
eftir að ganga frá því þar.
44
— Fer ekki eitthvað af gróðr
arstööinni undir veginn?
— Sennilega svona einn þriðji
Það má n-“ ’rlega búast við, að
stöðin verði afkastaminni, þegar
teknar eru plöntur, sem eru að
vaxa upp. — En þetta verður
bætt samkvæmt mati. — Þetta
er sem sagt ekkert upplagt tæki
færi til aö skammast út í bæjar
yfirvöldin. Þetta er auðvitað ó-
hjákvæmilegt. —
— Og viö vildum miklu held
ur búa hérna í skúrnum heldur
en flytja eitthvaö inn í bæ á
meðan húsið yrði flutt.
— Og hvérnig haldið þiö að
þið kunniö við hávaðann?
— Við erum orðin svo ágæt-
lega vön honum af Reykjanes-
brautinni. segir Þorgrímur. —
Það drepur hver hljóöbvlgjan
aðra á þessum tveimur braut
um og hávaðinn verður mun
meiri á brautinni fjær, upp
brekkuna.
— Ég kann svo vel þessum
nið, bætir Sigríður við, þetta
hljómar orðiö eins og lækjamiö
ur í mínum eyrum.