Vísir - 17.08.1970, Blaðsíða 2
Danskar rauðsokkur herskáar
— mótmæla „notkun karla á kvenl'ikamanum"
Vill aðeins karlmenn
„Ekki sérlega fullægjandi ráð
stöfun", sagði RoKer Vadim um
daglnn um hjónaband sitt og
bandarlsku leikkonunnar Jane
Eonda. Vadim sagði að hann kysi
o<rðið miklu fremur félagsskap
karla en kvenna, og þessi leik-
stjóri, sem uppgötvaði og kvænt
ist síðar Brigitte Bardot, hefur
til skamms tíma búið með Jane
Fonda og á bam með Chather-
fne. Deneuve heldur því fram að
ætti hann aö velja sér 3 félaga
tfl þess að sigla með umhverfis
jörðina þá yrðu þeir allir karl-
kyns.
aaaDDDaaaD
Jack the Ripper
Einna frægastur allra morð-
ingja er eflaust Jack the Rlpper
hinn brezki. Hann reikaði um göt
ur East End í London árið 1888
og myrti gleðikonur á hinn hrylli
legasta hátt. Nú hefir læknir einn
við Konunglega skurðlæknaskól-
ann (Royal College af Surgeons)
komið fram með þá kenningu, að
þessi morðingi, sem lögreglan
þykist aldrei hafa haft uppi á,
hafi verið lávarður, og sé það
þess vegna sem Scotland Yard
hafi ekki viljað láta pppi raun-
verulegt nafn hans. Umræddur
læknir segist og vita sjálfur með
vissu hver Jack the Ripper hafi
verið, „en“, segir læknirinn, „ég
segi það ekki opinberlega. Mað-
ur verður að taiba tillit tfl ætt-
ingja hans“.
5—6 danskar rauðsokkur birt
ust skyndilega á myndlistarsýn
ingu I Charlottenborg í Kaup-
mannahöfn um daginn. Tilefni
heimsóknar rauðsokkanna var
það, að eitt verkið á sýningunni
var eins konar landslagsmynd,
gífurlega stór, en landslagið allt
var skreytt með fjölda af nökt-
um kvenmyndum. Konumar voru
sýndar í alls konar kynferðisleg-
um stellingum og aðstæðum.
Rauðsokkumar vildu mótmæla
kröftuglega þessari meðferð lista
mannanna sem að verkinu stóðu
á konunni og héldu því fram að
karimenn hefðu engan siöferðis-
legan rétt til að nota konu sem
tákn einhverrar óskaveraldar karl
manna. „Þeir láta æsilegar, nakt-
ar stúlkur dansa í kringum sjálfa
sig eins og allur heimurinn snú-
ist um að fá sem flestar konur
til að hátta framan í þessum Don
Juan fígúrum", sagöi ein rauð-
sokkan og bætti við, „við vilj-
um sjálfar hafa einkarétt á brjóst
um vorum og kynfærum." „Lista
verkið hefði eins getað sýnt hóp
nakinna kvenna dansa kringum
reður", sagði ein, „og brjóst okk
ar og kynfæri eru ekki hlutir
sem karlmönnum leyfist að nota
án þess að spyrja okkur aö þvi.
Þaö kann að vera að sumar kon
ur hafi lyst á að taka þátt I
kynlífsvangaveltum karlmanna,
en við erum ekki allar þannig —
einkum vegna þess að kynlífs
hugmyndir karla ná ekki mikið
lengra en umhverfis þeirra
eigin nafla!"
Ein rauðsokkanna sem mótmæltu kynlífslistaverkinu. „Við viljum sjálfar hafa eirikarétt á bjjóstum vorum og kynfærum", sögðu
rauðsokkumar.
Uppömmdi fréttir fyrir komir!
aaaaaaaaaD
— 2 konur bæjarstjórar / Þýzkalandi
Kappakstur
Fjórir bílar óku með ógnar-
hraða 20 mílna vegalengd um
Mið-Sviss á miðvikudaginn var.
Þeim fyrsta ók maður nokkur,
blóðugur í andliti, en áverkann
hafði hann hlotið er honum lenti
saman við eiginmann ástkonu
sinnar sem kom að konunni og
elskhuganum á versta tíma. Bíl
númer tvö ók hinn fjúkandi reiði
eiginmaður og hafði sá falskt
skegg í andliti og morð f augna
ráðinu. Dulargervið hafi hann not
að til að komast að parinu á hinu
óheppilega andartaki. Hinum
þriðja ók maður einn sem var
vitni að árekstri eiginmannsins
og elskhugans og hélt hann að
hann gæti e. t. v. afstýrt morði.
Fjórða bflnum ók svo lögreglu-
maður einn sem vildi ná hinum
þremur og kæra fyrir of hraðan
akstur.
Þó svo eigi að heita að konur
I Evrópu njóti mannréttinda til
jafns við karlmenn er það ein-
hvem veginn svo að það þykir
fréttnæmt ef kona velst I ábysgö
arstöðu. Kcenréttindakonur
benda gjaman á að konur séu
alls ekki verr fallnar til þess aö
gegna embættum eöa mikilsverö
um störfum en karlar og benda
í því sambandi oftlega á Indíru
Gandhi og Goldu Meir. Samt er
eins og konur séu hræddar eöa
feimnar við að taka virkan þátt
í þjóömálum og opinberu starfi.
Þjóöverjum finnst það t. d.
fréttnæmt, aö tveimur þorpum
í landi þeirra er stjórnað af kon
um. Þessi þorp eru ekki stór,
telja eitthvað ( kringum 1000 í-
búa. Þau eru bæöi í Baden-Wiirt
em'berg og er Else Beuchert bæj-
arstjóri í Perouse og Gertrud
Weiler f Kieinbottwar. Þær hafa
báðar sagt að f fyrstunni hafi
þær alls ekki viljað takast þessi
störf á hendur og verið logandi
hræddar viö aö eiga að fara að
starfe með kaitaiönnum og hafa
yfir þeim að segja.
Konurnar vom báðar starfs-
menn á bæjarskrifstofum þorpa
sinna áður en þær urðu bæjar-
stjórar og þær otuðu sér síður en
svo fram, heldur voru það sam-
borgarar þeirra sem kusu þær ó-»
pólitískt. Er Gertmd Weiler geröj
ist bæjarstjóri hafði Else Beuchert •
þegar verið bæjarstjóri í eitt ár,*
og er Gertmd kom til hennar áð-J
ur en hún var tilnefnd og spurði •
hvort hún ætti að veröa við á-J
skorunum um framboð, sagöi*
Else: „Nei, gerðu það ekki!“«
Núna brosa þær báöar að þess-J
ari endurminningu og finnst hún«
bamaleg. *
Else er nú 41 árs gömul enj
hún hefir verið bæjarstjóri í 15«
ár. Hún hefir átt við mörg vanda,
mál að stríða á þessum tima, því J
íbúum hefir fjölgað um ríflega*
100% siíðan hún tók við. Hún hef J
ir látiö stækka skóla og bætt við*
menntaskóla. Þykir henni hafa
tekizt stjómin vel, sem bezt sést
á því hve lengi hún hefir gengt
embættinu.
Gertmd Weiler er 57 ára. Und-
ir hennar stjóm hafa orðið svip-
aðar breytingair á hennar bæjar-
félagi • og Perouse, þorpi Elsu.
Hún hefúr látið byggja mjög ný-
tízkulegt bamaheimfli sem rúmar
Fyrir aðeins 8 vikum bar Har
old Wilson hátt í lífinu. Hann var
leiðtogi lands síns. Bjó 1 húsi
með virðulegasta heimilisfangi
sem Breti hefir um aö velja og
hafði talsvert á fjórðu millj. fsl.
króna í árslaun. Og svo, einn
kosningadag, missti hann at-
vinnu sina, húsiö og mest af
laununum. Sennilega hefir sumar
allt aö 1300 bömum. Gertmd seg
ist hafa svo mikið að gera, að
hún megi ekki vera að því að
hafa viðtalstíma fyrir borgarana
— enda eru þeir fáir sem vilja
kvarta yfir stjórn hennar. Þær
Gertmd og Elsa segja nú báöar
aö þær viti nú vel „að kona
getur verið bæjarstjóri — rétt
eins og hvaö annað“.
ið verið heldur dapurlegt fyrir
aumingja Harold, en nú hefir
loksins Dirt til: Hann hefir selt
útgefanda einum einkarétt á út-
gáfu sögu um forsætisráðherraár
sín fyrir næstum 22 milljónir
ísl. króna, en þaö er talsvert
meira en hann vann sér inn sem
forsætisráðherra f sex ár.
Wilson græðir á
endurminningum