Vísir - 22.09.1970, Síða 9

V1SIR . Þriðjudagur 22. september 1970.
9

— Hvemig notaðir þú
góða veðrið um helgina?
Björk Dagnýsdóttir, húsmóðir:
„Ég var nú bara heima hjá mér
aö gæta bús og bama.“
Helgi Skaftason skrifstofumað-
ur: „Ég dundaði við að taka upp
kartöflur uppi í Selási. — Nei,
því miður var það rýrt, setn
kom undan.“
Kristjana Nielsdóttir, skdlarnser
frá Akureyri: „Ég var fyrir norð
an og við sltruppum í biiferö til
Ólaifsfjarðar.“
Jóna Haulcsdóttir, skólamær:
„Ég var að vinna í Hafnarbíói,
eins og venjulega."
Reirnar Sigurðsson, bókhaldari:
„Ég hélt mig heima við — innan
dyra og fór ekki út úr húsi
allan da^inn.‘‘
Ingi B. Jónasson, bifvélavirki:
„Ég var að vinna, og fékk varla
einu sinni kajffitíma, svo að ég
vissd nú tninnst af því, hvað
wBðrið var gott.“

a
a
a
a
a
a
«
■ Vísir skýröi frá því þann
15. september s.l. að kona
ein á Vopnafirði hefði þá
í sex vikur gert tilraunir
til að ná til sín barni er
hún hefur umráðarétt yfir,
en konan er móðuramma
bamsirts og hafði bama-
verndamefndin f Kópa-
vogi fengið henni barnið
í hendur.
■ Faðir bamsins á Seyðis-
t'irði fékk barnið síðan í
heimsókn til sfn og mun
hafa verið umsamið, að
barnið dveldist hjá honum
og hans fólki einhvem
tíma. Er rúm vika var
liðin, spurðist amman
fyrir, um hvernig fólk-
ið ætlaði að senda
barnið aftur til Vopna-
f jarðar. Var henni þá sagt,
að barnið vildi ekki til
hennar aftur.
■ Konan leitáði þá til barna-
verndamefndar í Kópa-
vogi og bað um aðstoð
hennar til að ná baminu
aftur. Nefndin I Kópavogi
skrifaði þá sýslumanni á
Seyðisfirði og bað hann
um að koma barninu aft-
ur til síns löglega umráð-
anda. Hann fól hins vegar
barnaverndarnefndinni á
Seyðisfirði að athuga mál-
ið. Nefndin gerði það, og
að tillögum hennar lét
sýslumaður málið ekki til
sín taka, þar eð bama-
verndamefnd tjáði honum
að bamið vildi ekki fara
til ömmu sinnar á Vopna-
ór finópiim ■;
.. ... . u.iUiniinniijí
jþaenig höfur málið staðið í
þófi um 7 vikna skeið, og
nú er Bamavemdarráð ísilands
farið að rannswko A'.fi,.
Guðmundsson fulltrúi bama-
vemdamefhdar í Kópavogi
sagði að verið gæti að Bama-
vemdarráðið taek; máliö alveg
að sér, en ef nefndinni í Kópa-
vogi yrði faliö að annast málið
áfram, yrðij ef til viiil sendur sáil
fræðingur á hennar vegum til
Seyðisfjarðar um næstu helgi.
Sagði Ólafur að þessi seinagang
ur á máií sem þessu væri vissu
lega mjög til baga, því erfitit
væri að raska högum bams er
það hefðj fest rætur á ákveðn
um stað, hins vegar væri iaga
legur réttur ömmu bamsins á
Vopnafirði ailgjör’ega sniðgeng-
inn, og hePði verið heppilegra að
flytja bamið strax til Vopna-
fjaröar í upphafi og rannsaka
síðan málið nánar.
Læiur yfirvöld
annast málið
Er Vísir hafðj samband við
Hansinu Sigifinnsdóttur, ömmu
bamsins á Vopnafirði, sagði hún
okkur að bamið væri 10 ára
telpa og hefði dvalið hjá henni
undanfarin 3 ár, en s.l. vor hefði
hún fengið bréif rrá bamavemd
arnefndinni í Kópavogi og var
henni í þvi falið að annast um
bamið áfram og láta það ekki
frá sér, nema í samráði við
nefndina. Bamið hafð; aldrei
heimsótt föðurfólk sitt á þes'su
þri-ggja ára tímabili sem það
var á Vopnaf. og k-vaðst Hans-
£na ekkj hafa ímyndað sér að
ætlunin værj að halda baminu
fyrir sér, er það fékk að fara
til Seyðisfjarðar i sumar. Hans
ina sagði þó að hún hefði ekki
frekari afskii>ti af máiiiau í bilii

,.'4
L ;

Þjóðfélaginu ber skyida til að sjá um að öll börn þess njóti góðrar umönnunar. Ekki er
nóg að hafa bamaleikvelli og dagheimili til að forða þeim af götunni — í alit of mörgum
tilfellum þarf að ráðstafa bömum inn á heimili aðstandenda þeirra eða annarra, ef foreidrar
geta af einhverjum ástæðum ekki annazt afkvæmi sitt. Fjölmargar deilur spretta svo upp
vegna umráðaréttar yfir börnum og eru hjóna skilnaðir algengasta orsökin.

Deilt um umráða-
en léti bamavemdarnefndina í
Kópavogj annast málið fyrir sig
en móðir stúikunnar býr í Kópa
vo-gi.
Var á Seyðisfirði
til 6 ára aldurs
Vdð höfðum samband við föð
urömmu stúlkunnar, á Seyðis-
firði, Bergþóru Guðmundsdótt-
ur, þar eð ekki rey-ndist unnt að
ná símasambandi við föður
bamsins, sem býr með konu
sinnj á Seyðisfirði. S-agði Berg-
þóra @ð telpan heifði aidzt upp
þar á Seyðisfirði hjá þeim tiil
sex ára aldurs að vemlegu leytd,
en þá var hún send norður á
Vopnafjörð ti'l móðurömmu sinn
ar. bar var stúlkan, Hansina,
sa'ðan næstu þrjú árin, unz hún
fékk að fana í heimsókn tiil Seyð
isfjarðar. Sagði Bergþóra að
móðursystir bamsins og maöur
hennar hefðP fcomið með hana
tiil SeyðisfjarSar og sagt að bam
ið mætti vera í heimsókninni í
um hálfan mánuö annars væri
það ekkj svo fasitákveöið með
tímann.
„Vill ekki norður“
Sagði Bergþóra að strax á
fyrsta degi heiinsóknarinnar
hefði bamið farið að tala um að
það viildi alls ekki fara aftur
tiiil Vopnafjarðar og hefði stúlk-
an síðan ed linnit bænum sfnum
um að fá að vera áfram á Seyð
isifirði. Þá sagði Bergþóra að
sonur sinn, faðir stúlkunnar, og
hans kona vildu ekkert frekar
en fá að hafa hana áfram hjá
sér, en ekki kvaðst Bergþóra
geta sagt um það, hvað úr mál
inu yröi, og er Ví-nr spurði hana
hvort teipan yrð; samt ekki
send til ömmu sinnar á Vopna-
firði, þar eð hún væri löglegur
u-mráöandi þess þá sagðist
Bergþóra ekkj geta svaraö því,
þar eð sér væri málið ekki svo
kunnugt. Bergþóra sagðj að son
ur sinn, faði-r stúlkunnar, hefð-i
farið til Vopnafjarðar að ræða
við ömmu barnsins þar, en hún
hefði þá ekkert viljað við hann
tala.
Sérstaða hvers
máls metin
Sem fyrr segir hefur Bama-
verndarráð íslands mál þetta nú
tiil athugunar og er ekki go-tt að
segja hvemig það f framtíðinni
veltdst, en lagabókstafur er til
sepi heimilar barna verndamefnd
um að úrskurða dvalarstað
bams, þrátt fyrir það aö lög-
legir forráðamenn bamsins, for
eldrar eða aörir geri kröfu til
að fá það til sín.
Björn Bjömsson hjá Barna-
vemidamefnd Reykjavíkur tjáöi
Vísi að venjulega væri reynt að
meta svona mál frá ölilum hiið
um og meta hvert einstakt til
fellj út frá sinni sérstöðu. Þá
sagðd Bjöm að auðvitað væri
æskilegt að svona málum væri
hraðað sem mest, en því miöur
væri þetta of þungt í vöfum
eins og dæmj sýna.
Barnaverndarráð hefur svo ný
lega fengið máldð t'iil athugunar
að ekki liggur neiitt fyrir um
hvað úr þessu getur orðið þann
ig að enn verða aðsitandendur
bamsins að biða og sjá hverju
fram vindur. —GG
í deilumáli sem því, er skýrt er frá hér á síðunni, er reynt
að fara sem mest eftir vilja- bamsins sjálfs, og þá er það
uppeldisfræðinga að kanna málið og draga ályktanir.