Vísir - 18.01.1971, Síða 6

Víkingar höfðu aðeins einn
víking til að beríast við Fram
Hinn rauðskeggjaði Guð
knésett Framarana einn
Með alls ónýta menn í marlo'
sínu urðu Víkingar aö láta' f
minni pokann gegn Frömurum
í 1. deildinni í handknattleik í
gærkvöldi í geysiskemmtilegum
leik. Hvert skotið öðru lélegra
sigldi i netið hjá þeim Vfking-
unum, og enda þótt liðið ætti
annars afbragðs leik, þá komu
þau sannindi í ljós, að lið verð-
ur að hafa a. m. k. markvörð,
sem ver eitthvað öðru hverju.
Þessi tvö lið eru greinilega mjög
jöfn, en reyns'ia og yfirvegun Fram-
aranna var þung á metaskáiunum.
Áreiðanlega eru Framaramir að
sigla út úr þessari miklu lægð, sem
þeir hafa verið í að undaniPömu og
það væri fráleitt að fara að telja
þá ekki eiga í fullu tré viö lið
Haukar, FH og Vals á næstunni.
Þvert á móti má reikna með hörð-
um leikuai þessara aðila.
Bros forráðamanna Fram að
loknum leiknum i gærkvöldi voru
þau blíðustu, sem um varir þeirra
jón Magnússon gat ekki
— Markvarzla i molum
’hafa leikið um langan tima. Og
það var vonlegt, allt tal um botn-
baráttu liðsins hilýtur að hjaðna
héðan í frá. íslandistitillinn er
mögufeiki, þótt ótrúilegt sé.
Leikur liðanna var allan tímann
jafn, en Fram hafði þó yfirleitt
1 mark yfir f fyrri háWleik en 5
sinnum jöfnuðu Víkingar án þess
að takast að komast yfir. Vamim-
ar skiluðu sínu hlutverki prýðilega
af hendi, e.t.v. vegna þess að sókn-
arloturnar voru dálítið einkenndar
af mikilili taugaspennu leikmanna.
Það var eins og lei'kmenn heifðu
ekki dug í sér að reyna að komast
í gegn, en léku dálítið ruglingslega
fyrir utan vömina.
Það var dæmigert fyrir Víkings-
markverðina, að í byrjun varði
markvörðurinn tvívegis skot af
línunni, — en auðveld skof f gegn
um vömina fengu að fara í netið
viðstöðulaust hvað eftir annað.
Þá var það hálf ergilegf fyrir
Vfkingsaðdáendur að sjá Einar
Magnússion hengslast þetta um.
Það er svo greinilegt að þessi lei'k-
maður getur miklu oftar komizt í
skotstöðu, — og EF hann stekkur
upp og réttir úr handleggjunum,
þá er það fátit, sem getur stöðvað
hann. í gærkvöldi skoraði hann
aðeins eitt einasta mark. Sá leik-
maður, sem vakti mesta athyglina,
var Guðjón Magnússon, unglinga-
landsliðsmaður, rauðskeggjaður og
mikilúðlegur, ber Víkingsnafnið
sannarlega með rentu. Guöjón barð-
ist allra manna bezt í gærkvöldi
og er stórhættulegur leikmaður,
ógnar manna mest f sókn og verst
veil. Bara að hann Einar hefði eitt-
hvað af skapinu hans Guðjóns.
Annars varð ég fyrir vonbrigðum
með fleiri en Einar, Páll Björgvins-
son var t.d. langt frá sínu bezta
og Magnús Sigurðsson sömuleiðis.
í seinni hálfleik hélt sama á-
fram, Fram leiddi, en tóksf nú að
auka muninn f 2 mörk f 7:9 og í 3
mörk f 7:10. Fram virtist hafa náð
tökunum í þessum leik.
Að' vfsu ógnuðu Vikingar allan
tímann og sigurinn var ekki inn-
siglaður fyrr en undir lokin með
marki Sigurðar Einarssonar 16:13,
en þá voru Víkingar hafnir að leika
maður gegn manni.
Raunar fannst mér lélegur dómur
Óla Ölsen, þegar hann dæmdi bolt-
ann af Víkingunum, þegar staðan
var 14:12 og Víkingar sóttu, gera
’mikið strik í reikninginn. Hefðu
Víkingar skoraði þá. en 4 mínútur
vx>ru eftir, er ekki að vita hvað
gerzf hefði, en í stað marks Vfk-
inga, skoraði Gylfi Jóhannsson
15:12, og þar með var draumurinn
búinn má segja.
Framliðið var ákaflega jafnt í
þessum leik, enginn áberandi veik-
ur hlekkur, en meðalmennskan
no'kkuð áberandi. Fram er og verð-
ur snyrtilegt lið, en vantar ein-
hvem Ijóma.
Mörkin fyrir Fram: Axel, Gylfi
og Sigurður Einarsson 3 hver,
Pálmi 2 (bæði úr vítaköstum), Sig-
urbergur 2, Stefán, Guðjón og Am-
ar 1 hver.
Fyrir Viking: Guðjón Magmlsson
4, Georg 3, Sigfús, Asmundur, Ein-
ar Magnússon, Magmis Sig., Gunn-
ar Gunnarsson og Páll Björgv.,
allir skomðu sitt markið hver. —
Guðjón Magnússon, rauðskeggj-
aður víkingur, kempulegur á
velli, eiris og sjá má á myndinni.
ilÍlM
ÍI-ÍÍÍlS;
Þegar Geir var settur úr
leik - kom annar / hans stað
Leikur Jónasar Magnússonar vakti geysiathygli
áhorfenda i fullskipaðri Laugardalshöllinni
Geir Hallsteinsson átti bágt
í gærkvöldi. Hann var lagður
í einelti og skoraði aðeins
helming þeirra marka, sem
hann er vanur, eða 4 mörk.
Jónas Magnússon, hinn
ungi landsliðsmaður FH,
var sannarlega hetja
dagsins, þegar FH vann
Hauka með 4 marka
mun 21:17 í gærkvöldi
frammi fyrir 1800 áhorf-
endum, sem mjög marg-
ir voru komnir sunnan
úr Hafnarfirði til að sjá
viðureignina. Leikur Jón
asar í gærkvöldi og að
undanfömu hefur breytt
FH-Iiðinu mjög mikið.
Liðið hefur nú meiri létt
leika og fjölbreytileika í
leik sínum.
Þá er annar unglingalands-
liðsmaöur FH ekki heldur slakur,
Ólafur Einarsson. Báðir þessir
leikmenn eiga þó áreiðanlega
eftir aö bæta við krafta sína og
hæfni.
Þessi leikur FH og Hauka
var góður handknattleikur, en
Óneitanlega bar hann þess merki
að hér var barizt um toppsætiö
í 1. deild, svo og að hér var
á ferðinni einhvers konar „inn-
anbæjarkrónika" úr Hafnarfirði,
sem jók e.t.v. talsvert á hörk-
una.
Alla vega var 5 Haukanna vís-
að af velli, — og 4 FH-ingar
hlutu sömu örlög, alls 9 leik-
menn, sem fengu 2 miínútna
hvíld hver. Óvenju há tala þaö.
Undir lokin var þaö meira
yfirvegaður sóknarleikur FH,
sem færði þeim öruggan sigur.
Greiniiegt var frá upphafi að
þessi lið mundu mjög jöfn aö
gæðum. Bæði leika góðan hand-
knattleik og sóknarleikurinn er
fjölbreyttur og kemur oft á ó-
vart. Haukar fóru undir lokin
að skjóta f alilt of mikilli tví-
sýnu, þegar þeir voru 2 mörk
undir Þeir tó'ku „sjensa“ eins
og það er kallað. FH lék hins
vegar þar til þeir komust í góö
færi, sem komu f ljós, einkum
vinstra megin þar sem Jónas
Magnússon opnaði hvað eiftir
annað.
Það voru Haukam.r, sero
höfðu forystuna megnið af fyrri
hálflei'k, eða þar til rúmar 6
mínútur voru eftir af hálfleikn-
um að Þorvaldur Karlsson skor-
ar 7:6 og Kristinn Stefánsson
sikorar 8:6. Þessum tveim mörk-
um héldu FH-menn fram að
hléi.
Og þessum tveggia marka mun
var erfitt að hnekkja í síðari
hálfleiknum. Þrátt fyrir góðar
tilraunir stóðu þessi tvö mörk
alltaf eftir, — og það var eins
og þetta gerði Hauka vonlausa,
þegar mínútumar liðu, án þess
að árangurinn ætlaði að koma
í Ijós. Þeim tókst að minnka
muninn hvað eftir annað f eitt
mark, en PH bætti alltaf viö
iafnharðan.
Og þegar vonilausu skotin
fóru að koma, breyttist staðan
fljótlega úr 16:15 í' 17:15, 18:15
og 19:15. Þessi fjögur mörk voru
þaö sem FH nægði til sigurs og
sigurinn eftir æ=i=nenniindi op
ógnvænleg átök undir Iokin
var 2117.
FH virðist nú hafa skapað
nýtt lið, heilsteypt lið og gott.
Þó er greinilegt aö liðið á eftir
að batna að mun á næstu mán-
uöum, þegar hinum ungu leik-
mönnum vex þróttur. Geir Hall-
steinsson var gersamlega lagð-
ur í einelti og naut sfn lítt, en
í fjarveru hans kom Jónss hinn
ungi skemmtile,’a f liós. Þá er
gaman að sjá Ólaif Einarsson.
sem virðist alveg ódrepandi og
gefst aldrei upp. Það er rétti
andinn! Öm Hallsteinsson kom
ágætlega frá þessum leik, og I
markinu stóð Birgir sig ágæt-
lega, einkum þegar á leið og
þörfin var hvað mest. Kristján
Stefánsson kom og skemmtilega
frá þessurn leik. Vöm FH var
góð. og áreiðanlega á Birgir
Bjömsson sinn stóra þátt f að
stýra henni.
í Haukaliðinu er Þórarinn
Ragnarsson stöðugt f framiför og
er orðinn einn bezti maður liðs-
ins. Markvarzla liösins er dálft-
ið happa og glaona kennd. Get-
ur verið róö en einnig alveg af-
leit og það f einum og sama
leiknum Það sem brást f þess-
um leik var hið þrönga spil
Haukanna inni á 1 ínunni og
inni í vörn andstæðingsins.
Langskotin voru lfka heldur ó-
nákvæm. begar fram f sótti.
Möricin fyrir FH: Ólafur o«
Geir 4 hvor Kri^tíán Stefáns-
son, Jónas Magnúscon. öm I
Hallsteinsson 3 hver, Gils 2 og
Birgir B og Þorvaldur Karlsson
eitt hvor.
Góðir dómarar voru þeir
Reynir Ólafsson og Biöm Krist-
jánsson. Þó ætti að forðast að
setia dómara, sem t»ætn mögu-
lega átt has'Tnona að gæta
Það eæti R^'Tiir hat'
sem þjáWari Vals, enda bótt vif á
grunum hann sízt um að notfæra jg
sér s'líkt. — JBP |