Vísir - 21.01.1971, Side 9

V I S IR . Fimmtudagur 21. janúar 1971.
9
Hamingjusamir íslendingar í vetrarleyfi á Las Olas á suðurhluta eyjunnar Gran Canaria.
í stað ferðast menn mikið til
annarra landa á miðju sumri,
sem er hinn „hefðbundni" sum-
arleyfistfmi okkar.
Margir kostir við
vetrarorlof
Menn hafa nú farið til sólar-
Ianda á þeim tima, sem helzt
er að vænta sólar á tslandi.
Þessar feröir hafa vissulega orð-
ið fólki tii upplyftingar og hress
ingar. Hins vegar virðist aug-
ljóst, að aukin vetrarorlof hafa
fjölmarga kosti bæði frá sjónar
miði einstaklingsins og þjóðhags
legu sjónarmiði.
Frá sjónarhóli einstaklingsins
fær hann með vetrarferð til sól-
arlanda hvíld frá hörðum ís-
lenzkum vetri og fjörefni I
skammdeginu. Eftir til dæmis
þriggja vikna orlof i sólinni má
búast við, aö það sem eftir lifir
vetrar líði fljótt. Síðan á ein-
staklingurinn kost á íslenzka
sumrinu, og gæti hann fariö upp
í fjöll og út í sveitir um helg-
ar.
íslendingar eru önnum kafnir
á sumrin. Margir vinna þá dag
sem nótt, hvort sem þeir eiga
aö heita í sumarleyfi eða ekki.
Sumar um mií ’an vetur
é
Vetrarorlof hefur ýmsa kosti umfram sumarorlof
□ íslenzka skammdegið liggur sem mara á at-
vinnulífi og hugum manna. Það hefur þann
eina kost, að á eftir kemur vor í bæ. Það er því ekki
ónýtt íslendingnum, ef hann getur skapað sér sum-
ar á miðjum vetri.
□ íslenzkir blaðamenn kynntust slíku sumri nú
I vikunni, þegar þeir heimsóttu Kanaríeyjar.
Þetta var önnur ferð Flugfélags íslands á þessum
vetri með fullfermi ferðalanga til hinna sólríku
eyja. Um miðjan janúar er, eins og raunar allt árið,
á eyjum hinnar eilífu sólar, 20—25 stiga hiti, logn
og sól.
Þingmenn úr öllum flokkum
báru í fyrra fram tiilögu um
p vetrarorlof. Þeir var umhugað
p um, að þeir, sem vildu, ættu
kost á að sækja heim sólarlönd
á vægu verði. Forystumenn
verkalýðsfélaga hafa ekki sízt
áhuga á þessu. Á öðrum Norð-
urlöndum og annars staðar er
algengt, að verkalýðsfélög beiti
sér fýrir ferðum félaga sinna
I vetrarorlof til sólarlanda. Sum
verkalýðsfélög eiga sjálf húsa-
kynni f þessu mlöndum og
skipuleggja orlofsferðir til
i þeirra.
Tillaga þingmannanna varð
! ekki útraxld á alþingi í fyrra,
Iog kemur hún aftur til meðferð
ar þingslnis I vetur.
Aldrei kalt,
aldrei of keitt
Kanarieyjar er einn hagstæð
asti staðurinn fyrir vetrarorlof
þelrra sem sólarinnar leita. Eyj-
arnar eru spænskar, en liggja
tj vestur af Afriku. Vegna hafs-
a. Ins er voðráirU JHifn aldrel kalt,
aldrei þrúgandi hiti. Höfuðborg
in Las Palmas er engin stór
borg, þar búa aðeins 250 þús
und manns. Þar hafa undanfar-
in ár risið glæsilegustu gisti-
hús, sum ,,Iúxus“ önnur hentug
þeim, sem úr minna hafa að
spila. Alls staðar er skammt til
strandar. íbúar eru spænskir,
brosmildir og þægilegir við-
móts. Ferðamenn verða ekki fyr
ir áleitni peningagráðugra, sem
vilja reyta af þeim skyrtuna
eins og víða gerist.
Þeir, sem vilja, geta farið
með fjölskyldu sína og tekið á
leigu fyrir lítið fé þægilega íbúð
niðri við strönd. Setið á svöl
unum og notið sólar eða synt
i sjónum. Sparað sér útgjöld
og ofskipulag með því að elda
sjálfir ofan í sig. Keypt mat
og drykk fyrir smámuni á oikk
ar mælikvarða.
Þeir, sem vilja, geta líka
svaliað í næturlífi Las Palmas.
Þarna eru margir ferðamenn,
elnkum að vetrarlagi, ef íslend-
ingurinn vill halla sér að þelm.
Þarna er urmull Svía, og víða
eru auglýsingaskilti bæði á
spænsku, ensiku þýzku og
sænsku. Ólíklegustu menn skilja
eitthvað í sænsku.
Þetta er fomt eldfjallaland.
Fjöll og dalir með strjáíli byggð.
: Asnar og kaktusar. Friðsælir
litlir gististaðir og minjagripa-
. verzlanir lengst uppi í fjöllum.
Ef einhver man ekki hvernig eld
gígur lítur út, getur hann klifið
fjöll.
Okkur var sagt, að á hverju
ári væri sól alla daga nema tíu.
StUndum rigndi milli fjögur og
sex síðdegis, var sagt, en ekki
geröist það, meðan íslenzkir
blaðamenn dvöldust á eyjunni
Gran Canaria.
Borg fríhafnanna
Las Palmas er borg toll-
frjálsra verzlana, „fríhafna",
þar sem vörur, jafnvel fullkomn
ustu rafmagns, útvarps- og
sjónvarpstæki fást á verði, sem
er líklega lægra en nokkurs
staðar annars staðar. Þetta er
land „skattflóttans", þangað
sem efnamenn fara til að spara
sér skattgreiðslur.
Þó skyldi enginn vera of
fljótur á sér við kaupskapinn.
Þótt veröið, sem ritað er á
verðmiðann meö hlutunum í'
búðarglugganum, sé lágt, þá
geta menn náð enn betri kjör-
um með þvi að tvístiga svolítið
og vera íbyggnir ú svip. Kaim-
maðurinn „slær þá gjaman af“
verðinu, svo að um munar.
Flugfélag Islands fór fyrstu
ferð sína með 90 manna hóp
Islendinga til Kanaríeyja um
áramótin. Miðað var við tveggja
vikna dvöl, en tiu úr hópnum
kusu að vera úfram og fara
heim seinna. Allir, sem við
hittum luku lofsorði á þennan
stað. Við hittum Islenzk hjón,
sem höfðu fbúð ú suðurhluta
eyjarinnar. Þau löbbuðu sig í
næstu búð eftir mat, auk þess
sem þau höfðu beinllnis komið
með mat með sér frá íslandi.
Vetrarorlof er nýtt íslending-
um, og aðeins örfáir hafa not-
fært sér þaö undanfarin ár. Þess
Fyrst og fremst veldur veðrátt-
an því, að atvinna liggur mikið
niðri að vetri. Þetta sýna at-
vinnuleysisskýrslur glöggt, en
minnkun aitvinnunnar með vetr
arkomu er þó miklu meiri en
þær tskýrslur sýna. Þjóðhags-
lega væri miklu hagstæðara, að
menn gætu unnið lengur á sumr
in en þeir gera við framleiðsl-
una í stað þess að fara í sum
arleyfi. Þetta gildir um nær aila
landsmenn að frátöldum sjó-
mönnum á vetrarvertíð.
Auðvitað ættj ekki að skylda
neinn til að taka vetrarorlof.
Menn skyldu ráða því.
í Þýzkalandi hefur mjög víða
verið ýtt undir vetrarorlof. Fyr-
irtæki hafa gefið starfsfólki
nokkrum dögum lengra leyfi,
ef það tekur vetrarorlof. Enda
settu Þjóöverjar I vetrarorlofi
mikinn svip á Las Palmas.
í ýmsum löndum öðrum hef-
ur veriö gefin hvatning til vetr-
arorlofa.
í fyrirtækjum hefur verið
efnt til samskota. Ein vlnsæl
leið um þessar mundir er að
menn minnki við sig reykingar
og leggi til hliðar sem því nem
ur. Raunar getur það allt eins
vel átt við um utanferðir á öör-
um ttmum.
Á þeim tímum, sem íslending-
ar reyna réttilega að laða ferða-
menn til íslands með þvi að
benda á hreint loft og hreint
vatn, er athyglisvert, að Kanarf
eyjar eru umluktar hafi og iðju-
ver, sem spúa frá sér mengun,
eru fáséð.
Þó ber að gæta þar þeirrar
varúðar, sem víðast hvar gild-
ir erlendis, að sjóða vatn, áður
en það er drukkið.
Nokkrir ferðalangar fóru fyr
ir nokkrum dögum frá sólar-
eyjum, þar sem hiti var 25 stig,
og lentu á Keflavfkurflugvelli
I 13 gráðu frosti. Þeir munu
ljúka upp einum munni um það,
að auðveldara er að horfast i
augu við Islenzka veturinn, eft-
ir að hafa kynnzt surnri um
miðjan vetur suður við strendur
Afrlku.
— HH

Bjöm Helgason, lögfræöingur:
Vetrarorlof myndi ég ekki taka
mér nema til þess eins aö verða
mér úti um sumarauka með því
að bregða mér til sólarlanda.
Neyddist ég hins vegar til að
eyða vetrarfríi hér heima þætti
mér llklegt, að ég eyddi því að
einhverjum hluta á hestbaki t. d.
Finnur Gíslason, vélstjóri: Það
er vafaiaust svo margt sinnið
sem skinnið hvaö varöar þessi
blessuð vetrarorlof. Ég persónu-
lega er ekkert tiltakanlega upp-
veðraöur yfir þeim, sízt núna
á gamalsaldri þegar ég get ekki
lagt stund á vetraríþróttir í
slíku frti. Nei, líklega kæmi mér
það bezt, að komast í hlýindi
suðrænnar sólar.
vsíisra:
— Hvernig mynduð þér
eyða vetrarorlofi, —
byðist yður bað nú?

Eyiólfur Þorvaldsson, skip-
stjóri: „Ja, iíklega myndi ég
helzt kjósa að komast i sólina
einhvers staðar hjá þeim þarna
suðurfrá.
Smári Amgrímsson, háskóla-
nemi: Ef efnahagurinn leyfði
myndi ég umsvifalaust koma
mér héðan úr kuldanum og til
einhvers sólarlandsins.
Jósef Sigurösson, verkamaður:
Vetrarorlof myndi ég ekki vilja
taka mér. Vildi miklu heldur
geyma mér það orlof til sum-
arsins og eyða þá fríinu hér
heima fyrir eins og ég er vanur.