Vísir - 05.04.1971, Blaðsíða 4

Danir hafa aldrei teflt fram svo lélegu
landsliði gegn okkur sem nú — skytturnar
okkar voru ekki nýttar i gær — samt
unnum v/ð 75:72
DANMÖRK er flatt land og tilbrigðalítið fyrir aug-
að, — þannig var handknattleikur danska lands
liðsins í handknattleik í gærdag líka. Það gegndi
furðu, að sigur íslenzka landsliðsins skyldi aðeins
verða 3 marka sigur. Stórsigur var mun nær sanni
að því flestum fannst. Danska landsliðið virtist
skorta flest það, sem landslið Dana hafa verið fræg
fyrir undanfarin ár. Með slíkan mannskap eiga
IDanir ekkert erindi til Miinchen, a. m. k. verður
John Björklund að gera algjört kraftaverk á liðinu,
til að svo verði.
ILaugardalshöllin var eins
full og framast varð, þegar
sænsku dómararnir flautuðu til
leiks, klukkan rúmlega 3 í gær
að afloknu hinu eymdarlega spil
verki á þjóðsöngvum landanna,
sem vel að merkja er að verða
hreint hneyksli. Þegar fullt er
út úr dyrum í ,,höllinni“, viröist
fjárhagurinn hljóta að eiga að
leyfa þann „munað" að hafa
lúðrasveit í húsinu, eins og áð
ur var gert.
Það kom fljótlega í ljós. að
15 danska landsliðinu var enginn
öðrum fremri. Það rétt glytti
í roöaguliið á hinum fræga mark
verði Dananna, Bent Mortensen,
aðrir eru rétt boðlegir leikmenn
en fæstir mundu komast í ís-
lenzkt landslið.
Geir Hallsteinsson lenti strax
í erfiðleikum, missti knöttinn
í fyrstu sókn til Dananna,
skrefin voru dæmd, og áttu eft
ir að verða dæmd mjög nákvæm
lega af sænsku dómurunum. En
þetta boðaði líka það sem koma
skyldi fyrir Geir, — leikur hans
var í molum að þessu sinni, ó-
heppnin elt; hann. Slíkt gerist
vart í kvöld.
Hin stórskyttan okkar, Jón
Hjaltalín Magnússon, var heldur
ekki nálægt sínu bezta, og einn
ig hann ætti að verða betri í
kvöld. Ef svo verður, þá mega
Danir biðja æðri máttarvöld að
hjálpa sér, því hvorki John
Björklund né nokkur annar
megnar að gera sli'kt.
Danir hófu að skora, en Geir
daga í röð. Þá var það ljóður á
ráði skyttanna í fyrrj hálfleik
að leita alltaf upp í hornin, —
þar er Bent Mortensen beztur,
— en skytturnar virðast auðveld
lega geta skotið niðri, þar verja
Danir mun ver eins og flestir
markverðir.
Satt að segja varð þessi lands
leikur næsta lítið spennandi und
ir lokin. Danir virtust svo gjör
samlega vonlausir um að svara
„á viðeigandi hátt“ Ólafur Bene
diktsson varöi lfka mjög vel,
og vörnin var svo pottþétt aö
undrum sætir.
Varnarleikur okkar manna er
að verða sterkari hlið liðsins það
er nýjung, og þessu fagna allir
ekkí sízt markverðirnir, því leik
ur þeirra eflist mjög með góðri
vörn.
' '5'
„Þarna varstu heppinn, gamli minn,“ hugsar Viöar Símonarson, einn bezti leikmaður íslands
í gær, þar sem hann fylgist meö danska markveröinum, sem tekst að verja í hálfslæmri
stöðu, eins og sjá má.

komst inn á línu og jafnaði. —
Hraðinn var mikill, en sóknar
leikur beggja þó frá byrjun í
allmiklum molum, einkum Dan-
anna, sem gerðu sig seka um
margs konar villur, sem fáséð-
ar eru £ landsleikjum. Línu-
menn beggja virtust í vand-
ræðum og dæmd var lína hvað
eftir annað á þá.
Ánægjulegt var að sjá Ólaf
Benediktsson, sem hvaö. eftir
annað varði stórvel. ísland náði
að halda frumkvæðinu í sínum
höndum, og satt að segja virtist
ekkert annað koma til greina
en 5slenzkur sigur. Það mátti
heyra á tóninum frá áhorfenda
pöllum aö ísland væri ekki í
hættu. a.m.k. var Island nú mun
minna hvatt en t.d. gegn Rúmen
unum, Danir jöfnuðu aðeins í
2:2, 3:3 og 4:4, — og eftir það
var Island stöðugt yfir síðustu
45 mínútur leiksins.
Danir voru sannarlega ekki
heppnir með v5taköst sín. Ólaf
ur Benediktsson okkar langbezti
markvörður varði 3 vítakast-
anna frá Dönum, eitt fór örugg
lega í netið, en það fimmta rétt
skreið inn fyrir línuna á síðustq
mínútum leiksins, aumt loka-
mark fyrir auraan leik Dananna.
Af vítaköstum íslands átti Jón
Hjaltalín skof í stöng á 14. mín.
þegar staðan var 4:4, en eftir
það skoraöl Gísli Blöndal úr 4
vítaköstum fyrir ísland, mjög
rugglega.
Seinni hálfleikurinn fannst
mér dapurlegur fyrir þá sk að
Jón Hjaltalín naut sín ekki sem
skyldi. Maöur á borð við hann
hefði átt að skora.mun meira
yfir fremur lágvaxna leikmenn
Dana, sem að auki stilltu upp
flatri vörn, svo furðulegt sem
það var. Þær tilraunir, sem gerð
ar voru til að skjóta yfir vörn
ina heppnuðusf að því leyti að
boltinn áttj greiöa leið i gegn,
en leikmenn brenndu um of af.
Eftirminnilegt var skot Bjarna
Jónssonar, sem skoraði glæsi-
lega með uppstökki og skoti,
10:7.
I kvöld hljóta leíkmenn okk-
ar að skjóta mun meira. Til
hvers eru „falibyssurnar“ ef
þær eiga ekki aö puðra því sem
við eigum tii á danska markiö?
Sama var um skot frá Geir að
segja, aðeins eitt langskot heppn
aðist honum í gær. Óvenjulegt
er þetta, og gerist varla tvo
Skutu niður fánann
Dönum tókst ekki að „skjóta niður“ íslenzka lands-
liðið. En íslenzka fánann tókst þeim að skjóta niður,
eins og myndin sýnir, þó ekki nema að hálfu leyti.
„Dauði punkturinn“, sem var
fylgikvilli hvers einasta lands-
leiks hjá okkur hefur einnig ver
iö læknaður annað er ekki að
sjá. Niðurstaðan verður sú, að
íslenzka landsliðið sé £ fram-
för á mörgum sviðum. Sóknar-
leikurinn er þó nokkuð vand-
ræðalegur stundum, og þrátt
fyrir mjög afgerandi leikmenn,
góða skotmenn, vantar enda-
hnútinn allt of oft. —JÐP
Mörkin í isimlsleik
ísloEids og
Dniimerkur
22 ÍSLAND: Gisli Blöndal 5 (4
úr vitaköstum), Geir Hallsteinsson
4, Viðar Simonarson 2, Gunnsteinn
Skúlason 2, Bjarni Jónsson eitt og
Jón Hjaltalín eitt.
H DANMÖRK: Arne Andersen
og Iwan Ghristiansen 3 hvor, Bent
Jörgensen 2, Vagn Olsen 2, Claus
From eitt.
Hvílíkur
nýliði
Ólafur Benediktsson, nýliðinn
i marki íslenzka landsliðsins er
sannarlega ekk; amalegt tromp
hjá liðinu. Annar eins nýliði
hefur ekki birzt á fjölunum áð-
ur. Ólafur varði stórkostlega vel
5 gær, enda vömin fyrir framan
hann mjög góð, einkum þegar
liða tók á leikinn.