Vísir - 10.06.1971, Síða 8

8
V1SIR . Fimmtudagur 10. júní 1971,
Otgeíandt: KeyKiaprenr ní.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R Eyjólísson
Ritstjóri • Jónas KristjánssoD
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: BröttugOtu 3b. Simar 15610 11660
Afgreiðsla Bröttugötu 3b Simi 11660
Ritstión ■ Laugavegi 178. Simi 11660 f5 ilnur)
Askriftargjald kr. 195.00 á mánuði innanlands
I lausasölu kr. 12.00 eintakið
Prenfsmiðia Vlsis — Edda ht
Hö/uð hrörnandi strúts
jgjörn Sigfússon háskólabókavörður er einn hinna
fjölmörgu kjósenda, sem ógnar sú „hrollvekja“, sem
af því mundi leiða, að Alþýðubandalagið og Fram-
sóknarflokkurinn mynduðu ríkisstjórn. Björn Sigfús-
son segist árið 1937 og óbrigðult síðan hafa fylgt
þeim framboðslistum, sem hafi beitt sér skýrast fyr-
ir myndun víðtæks vinstri flokks. Hann var einn af
forystumönnum Þjóðvarnarflokksins á sínum tíma.
Nú segist Björn Sigfússon munu styðja Sjálfstæðis-
flokkinn. Hann segir í grein í Morgunblaðinu: „Næsta
ríkisstjórn þarf að vera tveggja flokka stjórn með
meira atkvæðafylgi en sú, sem situr. Það verður Sjálf-
stæðisflokksins að mynda hana með öðrum og vera
flokka ábyrgastur við að efna heit sín til hagsældar.
Ef á hinn bóginn færu í stjórn saman Alþýðubandalag
og Framsókn, haga þau núna kosningaslag sínum svo,
að 1. sept. í sumar yrði ljúft með þeim, en við fall
landhelgisstríðsvíxils þeirra réttu ári síðar spryngi
sú stjórn, ef ekki fyrr, og hvor aðilinn mundi reyna.
að meiða hinn til örkumla í fallinu. Þeir vantreysta
hvor öðrum meira en Sjálfstæðisflokknum, ög því
ber mér sem ábyrgum þegni þaö eitt að kjósa D-
listann.“
Bjöm Sigfússon segir, að stuðningur sinn við EFTA-
inngöngu og iðnvæðingu sé vinstristefnueðlis. Hon-
um mislíki sú einangrunarhneigð, sem ríki í Fram-
sókn og Alþýðubandalagi. Dulmálslykil kommúnista
til að einangra ísland sé ekki að finna í fræðum Len-
íns, heldur í þýzk-amerískum afbrigðum nýmarxism-
ans. Hann segist mótmæla og sveia þessari einangr-
unarstefnu, eins og Lenín hafi gert, þótt af öðrum
ástæðum sé.
Hann segir, að vinstraafturhald hafi vaxandi áráttu
til að slíta samböndin við umheiminn. „Nýmarxistam-
ir“ vilji algert stríð. Stefnt sé að „splundmn hvers
verkalýðsfélags, hverrar stofnunar þingræðisins".
„Það fæst ég ekki um í dag“, segir Björn Sigfússon,
„nema að því háskalega leyti, sem ríkisstjórnaraðild
f slíkum splundrunartilgangi kynni að tortíma, óvilj-
andi eða jafnvel með vilja einhvers flokksmanns, lífs-
rfíöguleikum þessa smáríkis meðal siðaðra þjóða“.
Nýmarxistarnir hafi hrakizt á flótta vegna þeirrar
þjáningar, sem vanmáttarkennd og hrömandi hug-
sjónir hafi bakað þeim. Því óttist þeir nú siðmenningu
og áhrif annarra þjóða. „Einangrum ísland, hugsa
þeir, ef hér skyldi finnast nægur uppblástur og þeir
landshættir, að í sandi megi fela innflutt umskiptings-
höfuð sitt, höfuð hrörnandi strúts“, segir Bjöm Sig-
fússon að lokum.
Orð Björns Sigfússonar, sem var á sínum tíma ná-
inn samstarfsmaður Héðins Valdimarssonar og Sig-
fúsar Sigurhjartarsonar, eru þörf viðvömn til þeirra,
sem ekki sjá í gegnum kosningaspil Alþýðubandalags-
'ins og skilja þá hrollvekju, sem aðild þess flokks að
ríkisstjórn mundi verða allri þjóðinni.
Fréttamaður NTB um kosningarnar á Islandi:
,,..þá mundi verða tímabi
með minnihlutastjórnum"
Fréttamaður norsku
fréttastofunnar NTB,
Helge Giverholt fjallaði
í gær um alþingiskosn-
ingarnar. Hann segir, að
samsteypustjórn Fram-
sóknar, vinstri sósíalista
„Einhverjar tvísýnustu
kosningamar“
Fréttamaöurinn segir, að á
sunnudaginn gangi íslendingar
til einhverra tvísýnustu kosn-
inga eftir stríð. ... Það sé ekki
mikið sem þurfi til þess, að
stjórnarbreyting verði. Á síö-
asta kjörtímabili hafi stjórnar-
flokkarnir aöeins haft stuðning
32ja af 60 þingmönnum, og Umsjón; Haukur
IIIISIIIIIII
M) WMi
og kommúnista gæti
ekki lifað lengi, þótt þeir
flokkar ynnu meirihlut-
ann, ef á annað borð
væri unnt að koma slíkri
ríkisstjóm saman. ; —
„Næsti kosturinn er þá“
segir hann, „að vinni
stjórnarandstaðan, þá
muni á íslandi verða
tímabil með minnihluta-
stjórnum. En það mun
varla vera freistandi fyr
ir þá kjósendur, sem
muna tímana fyrir
1959“.
þessi naumi meirihlutj hafi
byggzt á 3,2% meirihluta kjós-
enda.
Því , liggi samsteypustjórnin
vel við höggi. Þó sé óvissan
mikil beggja vegna víglínunn-
ar. Fáir treysti sér til þess, nú
í iok kosningabaráttunnar, að
spá því með vissu, hver úrslitin
verði.
Tromp ríkisstjómarinn-
ar em efnahagsmálin
Beztu tromp rikisstjórnarinn-
ar séu á sviði efnahagsmála. Við
kosningarnar árið 1967 hafi Is-
land verið í miöri kreppu, sem
hafi aukizt hratt, þegar Bretar
feldu gengi sterlingspundsins þá
um haustið. Róttækar ráðstaf-
anir hafi veriö nauðsynlegar.
Þótt þær hafi verið mjög óvin-
sælar, þá haifi þær haft þau á-
hrif, sem þeim var ætlað. Nú
séu Iífskjörin aftur batnandi og
með inngöngu í EFTA og kröft-
ugri iðnvæðingu hafi ríkis-
stjórnin séð til þess, að atvinnu
lífið sé ekki jafnviðkvæmt fyrir
hagsveifium erlendis og áður hafi
verið. Þessu hafi kjósendiu-
ekki haft ástæðu tij að gleyma.
Stjómarandstaðan
leggur áherzlu á
landhelgísmál
Stjómarandstaöan hafi í kosn-
ingabaráttunni lagt aðaláherzl-
una á hagsmuni íslendinga af
sjávarútvegi. Þetta sé ekki
síæm aðferð i landi, þar sem 90
af hundraði útflutningsins hafi i
um árabil verið afuröir sjávgr- j
útvegs. Nú sé fiskveiðilögsagánj
efst á baugi. R'ikisstjórn haflif
í vor gert tillögur um stækkunl
landhelgi til að vemda hags*-
muni Islendinga fyrir aúkinni.
sókn erlendra veiðiskipa. Stjóm
in hafi viljað láta kjósa þing-
nefnd, sem legði drögin að
stækkun landhelgi í 50 mílur.
Tillagan hafi verið samþykkt,
en stjórnarandstaðan hafi bar-
izt hart á móti. Stjórnarandstaö-
an hafi viljað fylgja harðri
stefnu og ákveða þegar í staö,
að fiskveiðilögsagan skyldi
verða 50 sjómllur frá og með
1. septemiber 1972.
Enginn vafj sé á því, að þessi
ákveðna stefna, sem ýti til hlið-
ar öllum nefndum og samning-
um hafi haft veruleg áhrif á
kjósendur í kosningabarátt-
unni.
Ungu kjósendurnir
Þó að efnahagslegt jafnvægi
og landhelgin hafi verið efst á
baugj í deilum flokka fyrir
kosningar, þá séu, segir Helge
Giverholt, nóg önnur atriöi,
-sem geti haft áhrif á úrslitin.
Einn þeirra þátta sé hin mikla
fjölgun atkvæðisbærra manna úr
107 þúsund áriö 1967 upp í 121
þúsund í dag. Þessi aukning
stafi fyrst og fremst af lækkun
kosningaaldurs úr 21 ári í 20
ár og gæti það gefið til kynna,
að vinstri flokkarnir hefðu af
því mest gagn.
Þessir flokkar hafi einnig
fengið nokkrar undirtektir fyrir
þau sjónarmið, aö eftir tólf ár
meö sömu ríkisstjórn, kynni að
vera heilbrigt að skipta.
Veikleikar stjómarand-
stöðunnar nugljósir
Veikleikarnir í kosningabar-
áttu stjórnarandstöðunnar séu
hins vegar augljósir. Þeir hafi
ekki getað boðið upp á neina
aðra rlkisstjórn, enda sé ekki
auðvelt að hugsa sér, að þeim
muni takast aö mynda ríkis-
stjórn saman, ef svo færi, að
þeir ynnu meirihluta í alþina-
iskosningunum á sunnudaginn.