Vísir - 24.04.1972, Blaðsíða 2

2
VÍSIR. Mánudagur 24. apríl 1972.
vimsm:
Hve lengi gætuð þér
verið án sjónvarps?
Jón P. Jónsson, nemi. Ja, það er
nú ekki svo gott að svara þessu,
ánnars horfi ég svo litið á sjón-
varpið, og hef alltaf gert, að ég
held að ég fyndi ekkert fyrir þvi,
þó það bara hætti alveg öllum út-
sendingum. Annars getur maður
svo litið sagt um þetta. Maður
verður bara að prófa.
I.óla Bloch.Nú veitég ekki. En ég
er nú til dæmis nýkomin frá
Bandarikjunum, og þar horfði ég
einhver ósköp á sjónvarpið, og
ætli maður geri ekki það sama
hér. En ég kann vel að meta sjón-
varpið og heid, að það væri ó-
mögulegt að vera alveg án þess.
Itagnar Pétursson
verksmiðjustjóri. Viku. Alls ekki
lengur. Enda hef ég þannig at-
vinnu aö ég gel alltaf horft á sjón-
varpið þegar mér dettur i hug,
svo það væri ekki gott að missa
það.
Pála Sveinsdóttir, húsmóðir. Ég
get bara alveg verið án þess. Eg
horfi ekki svo mikið á það, og tek
útvarpið þá frekar fram yfir.
Fjóla Grimsdóttir, nemi.Ég held
ég gæti alveg verið án þess i
langan tima, Ég hef engan áhuga
á þessu sjónvarpi og horfi eigin-
lega aldrei á það. Svo tek ég
frekar útvarpið fram yfir. Án
þess gæti ég ekki verið.
Gunnar Þór Kárason, verzlunar-
maður. bessu get ég bara varla
svarað. Ég er nú ekkert sérstak-
lega háður sjónvarpinu, horfi á
suma þætti og annað. En samt
vildi ég nú ekki að það hætti. Og
útvarpið, nei, ég tek það alls ekki
fram yfir.
Snjódekk Einars
vekja stöðugt
meiri athygli
Sœnska fyrirtœkið Gislaved hefur
keypt einkaleyfið á Norðurlöndum
llálka á vegum er fleirum
vandamál, en Reykvikingum ein-
um. Að minnsta kosti hefur hug-
mynd ungs íslendings að nýrri
gerð snjódekkja vakið mikla at-
hygli viða um heim og hafa mörg
fyrirtæki sýnt áhuga á fram-
leiðslulcy finu.
Varl eru liðin nema f.jögur ár
Vart cru liðin nenia fjögur ár sið
an Kinari Kinarssyni flaug fyrst
snjódekk, sem væru þeim cigin-
leikum gædd, að hleypa fram
nöglunum við það eitt, að loft-
þrýstingnum i dekkjunum væri
litillega brcvtt.
,,Ég hef sótt um einkaleyfi á
þessari uppfinningu minni i
nokkrum helztu iðnaðar-
löndunum”, segir Einar, og telur
upp Krakkland, Japan, Kanada,
býzkaland og England. ,,bað er
lika verið að athuga með einka-
leyfi fyrir mig i Bandaríkjunum.
bar eru tveir framleiðendur
reiðubúnir að hefja framleiðsluna
að hluta til. Annað fyrirtækið
framleiðir ventla, en hitt snjó-
nagla, svo nú þarf bara dekkja-
framleiðandann, en þeir eru
margir slikir, sem sýnt hafa
áhuga. . .”
Hafa engir framleiðendur á
Norðurlöndunum áhuga?
„Jú”, svarar Einar, sem er
lærður vélstjóri, en starfar nú á
teiknistofu Hita veitunnar.
„Fyrirtækið Gislaved i Sviþjóð
hefur greitt fyrir mig einkaleyfið
á Norðurlöndunum með það fyrir
augum, að hefja framleiðsluna
einhvern tima á næstunni. betta
fyrirtæki framleiðir 8 þúsund
dekk venjulegrar tegundar á dag,
svo það hefur auga leið, að undir-
búningurinn að fjöldaframleiðslu
snjódekkjanna minna kostartölu-
verðan tíma og geysilegt fé”.
Enn sem komið er hafa ekki
veriðgerð nema tuttugu snjódekk
samkvæmt hugmynd Einars. bau
hefur hann öll gert sjálfur með
sinum eigin smiðatólum, ,,. . . svo
að það hlýtur að iiggja i augum
uppi, hversu einföld smiði þetta
er i raun og veru”, segir Einar og
hlær við.
En nú eru snjódekk bönnuð
viða? „Já, það er rétt”, svarar
uppfinningamaðurinn, hættir að
hlæja og dregur upp úrklippu úr
bandarisku blaði, þar sem skýrt
er frá þvi, að nokkur fylki hafa
lagt 200 dollara sekt og sex mán-
aða fangelsi við þvi að nota
nagladekk. „En”, segir Einar,
„nagladekkin min hljóta að sigla
liðlega framhjá þessu banni.
Nagla þeirra getur hver sem er
dregið inn með einu handtaki
hvenær sem er. bannig má draga
naglana inn og út allt að 50
sinnum án þess að bæta lofti á
dekkin. Og oftar þarf vart á nögl-
unum að halda á einum vetri i
venjulegu árferði”.
Að þvi er Einar segir, hafa
engir islenzkir aðilar sýnt áhuga
á fjöldaframleiðslu snjódekkja
með þessu sniði, en margir hafa
hins vegar auðveldað honum til-
raunir að gerð dekkjana á ýmsan
hátt.
—bJM
Listaakademía á Seltjarnarnesi
„Listaakademia” nokkur á
Seltjarnarnesi opnaði á sumar-
daginn fyrsta málverkasýningu i
anddyri lþróttahúss Seltjarnar-
ness.
Listaakademian er samsett af
nokkrum áhugamönnum um
myndlist, og er leiðbeinandi
þeirra Sigurður Kr. Arnason list-
málari.
Hópinn skipa 10 manns, og sýna
nú 9 meðlimir.
Hafa þau þrisvar sinnum farið
út fyrir borgina og málað og sýna
nú 28 oliumálverk.
1 vetur komu þau saman tvo
tima i viku hverri i Mýarhúsa-
skóla og stunduðu námið.
Fólkið er á öllum aldri, en sá
elzti er um sjötugt.
..lilsiaHKaueiiuaii a oenjai uai ueai, ua vmsui.
Sigurður Kr. Árnason, kennari námskeiðsins, Magnús Valdimarsson í Pólum, ...Unnur Jónsdóttir, ...Anna G. Bjarnadóttir, Sigríður Gyð»
Sigurðardóttir, Anna K. Karlsdóttir, ...Björg isaksdóttir, Jóhannes ólafsson, Guðmundur Karlsson, Garðar Ólafsson úrsmiður.
LESENDUR
MHAFA
(m ORÐIÐ
Gróft Hlutleysis-
brot hjó
Einari Braga
b. 11. skrifar:
„Mánudaginn 10. aprii siðast-
liðinn talaði Einar Bragi skáld
um daginn og veginn i Rikisút-
varpinu. beir, sem hlustuðu á
þennan reiðilestur hans, hljóta að
undrast, hvað útvarpið er orðið
kommúniserað undir nýrri vinstri
stjórn. Ég man ekki eftir þvi, að
flytjendur þáttarins um dag og
veg hafi nokkru sinni gert sig
seka um slikt hlutleysisbrot. En
einsdæmin eru verst, eins og allir
vita. bað er eins og þetta
kommadót þykist hafa einhvern
einkarétt á ættjarðarást og allir
séu þjóðsvikarar nema þeir.
Einar Bragi var eitthvað að tala
um asna klyfjaða gulli. Gömul
saga, sem allir kunna. Væri asn-
inn kinverskur eða rússneskur og
hlaðinn guili, mundi liklega fljótt
koma annað hljóð i strokkinn og
öll borgarhlið standa upp á viöa
gátt hjá þessum lýð. — Reykjavik
14.4.72 — b.H.”
Hótel Síríus
fyrir skók-
túristana
Niu ungir skólamenn i 4. bekk B i
Gagnfræðaskóla Akureyrar
senda eftirfarandi uppástungu
um hvernig leysa má hótelskort i
sambandi við skákeinvigið: „bað
voru einhverjir hugmynda-
snauðir menn að væla út af þvi, að
það vantaði hótelrými fyrir ein-
vigi þeirra Spasski og Fischers.
Hvernig væri að nota okkar.
gömlu og góðu nýsköpunartogara
sem hótelskip. bað á vist hvort
sem er að leggja þeim núna inni i
Sundahöfn, og þar er svo hægt að
bjóða gistirými gegn vægu gjaldi.
beir gátu nú hangið i Siriusi
hérna um árið!”
Ahugi fyrir
steréó-útvarpi
J.S. skrifar: „bað er kvartað yfir
þvi hjá þeim á útvarpinu, eða öllu
heldur simanum, sem sér um að
dreifa útvarps og sjónvarpsefni
um landið, að ekki sé áhugi fyrir
stereo-útvarpi. Hvilik fásinna!
Ahugaleysið er auðvitað fyrst og
fremst hjá þvi opinbera,- eins og
alltaf.
Eflaust vita þessir ágætu herr-
ar ekki að stereo-alda gengur yfir
landið. Allir eru að fá sér þessi
ágætu hljómflutningstæki. Sfgild
tónlist, og raunar öll tónlist, er
stórum betri, sé hún flutt með
stereo-tækjum en venjulega. bað
er ástæðan fyrir þvi að fólk kaup-
ir þessi tæki, sem eru raunar rán-
dýr.
En útvarpssendingar i stereo?
Jú, við skulum aðgæta útvarps-
dagskrána i eins og eina viku. bá
komumst við að raun um að
meginhluti hennar er einmitt tón-
list. Fyrir okkur hlustendur væri
það augljóst mikið þarfaþing að
fá sendingar i stereo, enda gerist
það mjög algengt að útvarpstæki,
ekki bara plötuspilarar og segul-
bandstæki, séu seld hér gerð fyrir
stereosendingar. Sjálfur hlustaði
ég fyrir nokkrum árum á stereo-
útvarp erlendis. bað var aldeilis
munur að heyra slikt.
Núermér sagt að þetta fyrirtæki
kosti sáralitið, liklega örfá hundr-
uð þúsunda, sumir segja örfáa
tugi þúsunda. Hvað um það,
stereo-útvarp þurfum við að fá.
Og þá þýðir ekkert að segja eins
og blessaður fjármálastjóri út-
varpsins. „Fyrst liggur beinast
við að bæta útsendingar, þannig
að þær nái til allra landsmanna”.
Nei, útvarpið hefur haft meira en
30 ár til þess. Auk þess væri sjón-
varpið ekki komið inn á eitt ein-
asta heimili, ef beðið væri eftir
sliku”.
HRINGIÐ í
SÍMA 86611
KL13-15