Vísir - 03.05.1972, Blaðsíða 3

VÍSIR. Miðvikudagur 3. mai 1972.
3
Til tannlœknis í Evrópu!
- fjölskylda flýgur með Loftleiðum til Evrópu, þvi það er ódýrara að fó þannig lœknishjólp
The New York Times, banda-
riska dagblaöið, birti 22. apri'.
forvitniiega sögu. Segir þar frá
konu einni, Louise Shaw að nafni,
sem býr i borginni VVinston-Salem
i N-Carolina, Bandaríkjunum.
Tannlæknir hennar hins vegar,
sem heitir dr. Manfred Freise,
býr og starfar i Bonn.
Það er nefnilega svo dýrt að
fara til tannlæknis i Bandarfkjun-
um, að frú Shaw sparar sér 50%
kostnaðarins með því að fljúga til
Bonn við og við, — og vel að
merkja, þá með LOFTLEIÐUM.
Frú Shaw datt I hug að leita sér
lækninga i Evrópu fyrir tveimur
JÚNÓ OG PAFUGLINN eru
komin tii borgarinnar, nánar til-
tekið á Seltjarnarnesið, þar sem
Leikféiag Húsavikur hyggst
haida á þeim sýningar n.k. föstu-
dags-, iaugardags- og sunnudags-
kvöid, i félagsheimili Nesbúa.
Leikrit þeirra er sem kunnugt
er eftir Sean O’Casey, en Júnó og
Páfuglinn er einmitt það leikrita
hans, sem aflaði höfundi heims-
frægðar. Leikritið fjallar um þau
átök, sem átt hafa sér stað i irsku
þjóðlifi siðustu áratugina og sem
fréttir eru nú daglega sagðar af.
1 leikritinu fær hver deiluaðili
sina sneið og þar blandast saman
á irskan hátt kimni og tregi, skop
og voveiflegir atburðir.
Alls eru leikendur fjórtán tals-
ins, en með aðalhlutverkin fara
Sigurðúr Hallmarsson
(Páfuglinn) og Herdis Birgisdótt-
ir (Júnó). Þýðinguna gerði Lárus
Sigurbjörnsson, en Eyvindur Er-
lendsson setti leikinn á svið.
Þetta er fyrsta leikför Leik-
félags Húsavikur til Suðurlands,
en þaö er að góðu kunnugt meðal
leikhúsgesta Norðurlands.
Hávaði af dynjandi skothrið
barst viða um Seitjarnarnes i
gærdag. Og raunar ekki að undra,
þótt víða hafi hvellhljóðin borizt,
þvi aö verki voru tugir lögreglu-
manna, sem skutu úr skamm-
byssum i mark. Koma lögreglu-
menn jafnan saman i æfingabúð-
um sinum þar yzt á Nesinu einu
sinni á ári, og halda við skothæfni
sinni.
„Viö erum með skammbyssur,
caliber 22 og skjótum i mark á 15
metra færi”, sagði okkur varð-
árum, þegar hennar gamli tann-
læknir i Winston-Salem sagði
henni, að það myndi kosta hana
1000 dollara ( um 90.000 isl.kr. )
að fá sér sex gullkrónur i tennur
sinar. „Ég fór heim og skældi of-
boðlitiö, af þvi við höfðum hrein-
lega ekki efni á þviliku”.
Maöur hennar, Bynum Shaw,
fyrrum erlendur fréttamaður við
The Baltimore Sun, núverandi
kennari við blaöamannaháskóla,
ráðlagði henni að skrifa til út-
landa eftir upplýsingum.
Hún gerði það. Siöan flaug hún
með Loftleiðum til Evrópu
(Luxemburgar), var I Bonn um
Félagið hefur starfað um
margra ára skeið og hefur nú á að
skipa mörgum áhugaleikurum.
Af verkefnum, sem það hefur tek-
ið til meðferðar á siðustu árum
má nefna „Volpone”, sem það
sýndi og flutti einnig i útvarpi ár-
ið 1966, „Lukkuriddarinn” 1967,
einþáttungurinn „Táp og fjör” og
„Nakinn maður og annar i kjól-
fötum” 1968, „Puntilla og Matti”
1969, „Þið munið hann Jörund”
1970 og „Er á meðan er” 1971. Af
eldri verkefnum má nefna „Te-
hús ágústmánans” og „Alt
Heidelberg”.
Leikfélag Húsavikur starfar i
gömlu samkomuhúsi i Húsavik og
þykir furðu sæta, hvað þvi hefur
tekizt að skapa þar góðar sýning-
ar við hin erfiðustu skilyrði.
Er ekki aö efa, að marga höfuð-
borgarbúa fýsi að sjá Þingeying-
ana túlka lifsviðhorf frænda sinna
á Irlandi i hinu athyglisverða og
skemmtilega verki Sean O’Casey.
Aðgöngumiðasala er i bóka-
verzlun Sigfúsar Eymundssonar.
—ÞJM
stjóri i morgun, „þetta var nú
bara æfing i gær, en svo tekur al-
varan við”.
Alvaran?
„Jájá — keppni milli vakta. Við
höfum keppni milli vakta i skot-
hæfni og sundi. Min vákt vinnur
alltaf”.
Sögðust kylfingar hjá Golf-
klúbbi Ness hafa hrokkið við i
gær, er skothrið lögreglunnar
dundi. Hins vegar rótaði kollan
sér ekki i fjöruborðinu. Orðin
ósköpunum vön. —GG
tima, og svo aftur heim með
Loftleiðum og hafði hún þá nýjar
gullkrónur i munninum og hafði
eytt i feröinni samtals 500
dollurum, eða helmingi þess, sem
læknishjálpin hefði kostað i
heimaborg hennar. Af þessum 500
dollurum kostaði farið með Loft-
leiðum báðar leiðir 210 dollara.
Og þessi Evrópuferð reyndist
ekki aðeins ódýr — i ljós kom
siöar, að hjónin fengu skattafrá-
drátt vegna hennar, þar sem
frúin var að leita sér lækninga.
Og frú Shaw var svo ánægð, að
hún gaf eiginmanni sinum i jóla-
gjöf ferð til dr. Freise tannlæknis
i Bonn. Einnig gaf hún 14 ára
dóttur þeirra hjóna ferð þangaö
austur, þvi að hún þurfti að fá
aðstoð fótasérfræðings. Þessar
lækningaferðir fara hjónin i
sambandi við fri sin, njóta lifsins i
rikum mæii, fljúga ódýrt, fá góða
læknishjálp, og „svo græðum við
bara 50% á öllu saman!”
Verst, að islenzkir tannlæknar
eru ekki tiltakanlega ódýrir og
ekki nógu margir til að þjóna
öllum Amerikönum, en annars
væri ekki svo vitlaust, að allir
Islendingar lærðu tannlækningar
og færu svo aö græða dollara. . .
—GG.
Stúlka fyrir bíl
Slys varð i gærkvöldi um klukk-
an 20,30 á Barónsstig á móts við
Sundhöllina.
14 ára stúlka varð fyrir bil er
hún gekk vestur yfir götuna.
Lenti hún fyrir bil er ók i suöur.
Stúlkan var flutt á slysadeild
Borgarsjúkrahússins, en mun
ekki alvarlega sködduð. —GG
Klifu
Hallgríms-
turn
Fjórir piltar tóku sig til i
gærkvöldi og klifu upp vinnu-
pailana utan á turni II a II-
grimskirkju.
Var lögreglunni tilkynnt
siðla i gærkvöldi, að þrir eða
fjórir piltar sveifluðu sér efst
á turninum, og að einn þeirra
sæti ofan á krossinum, upp-
ljómuðum með rafljósum.
Lögreglan ætlaði fyrst varla
að trúa eigin eyrum, „satt að
segja hélt ég að enginn kæmist
þarna upp. Það á ekki að vera
hægt að komast upp á vinnu-
pallana".
En hugsanlega hafa
drengirnir farið inn i turninn
snemma um kvöldiö, þegar
fólk gat farið að njóta útsýnis.
Siðan hafa þeir haldið kyrru
fyrir i turninum og þannig
komizt út á vinnupallana.
„Hefði Landhelgisgæzlan
verið búin að fá þyrluna, þá
hefði veriö upplagt aö sækja
drengina með licnni. Við klif-
uin nú samt upp cftir þeim —
mér skilst þctta hafi verið eitt-
hvert veðmál hjá þeim”, sagði
lögreglumaður einn Visi i
morgun. —GG
aðií
slagsmólum
Ungur piltur lenti á föstudags-
kvöldiö var i slagsmálum utan við
samkomuhúsið Ungó i Keflavik.
Hann var svo rækilega hristur til,
að brotnaöi annar fótleggur hans i
þessum ryskingum.
Sagði Keflavikurlögreglan, að
fótbrot þctta væri reyndar hið
eina, sem til tiðinda mætti telja
eftir þessa löngu helgi.
„Reyndar náðum við i sex bil-
stjóra, sem við grunum um ölvun
við aksturinn — en annars hefur
helgin verið sérlega róleg”.
Og hvernig sem á þvi stendur,
er Keflavikin og næsta umhverfi
vinsæll staður að heimsækja,
þegar vel viðrar. Reykvikingar
og aðrir steðja mjög suður eftir
steypta veginum, þegar sólin
skin, og hafa lögreglumenn æfzt
vel viö umferðarstjórn.
„Eiginlega skeöi ekkert i
Keflavik markvert um helgina
nema fótbrotiö. Jú, svo hélt
iþróttafélagið hér viðavangs-
hlaup, og tóku á 4. hundraö
manns þátt i þvi”.
—GG
„Ó, tak i burt þetta morðfúsa hatur,” segir þarna Júnó. „Hvar varst
þú, þegar kúlurnar tættu sundur drenginn minn...?”
Páfuglinn og Joxer (Ingimundur Jónsson) takast á. „Geturðu sannað,
aö ég hafi logið mig út úr þvl,”
Kímni og tregi, skop og
voveiflegir atburðir . . .
Lögreglan með
skammbyssur
Reynt að firra íbúa Skipholts
og Nóatúns óþœgindum[ að veitingahúsunum "
Þó Glaumbær opni
ekki á ný, og þó Sigmar
opni ekki skemmtistað i
Skeifunni, er
skemmtanalif höfuð-
borgarinnar ekki að liða
með öllu undir lok. Bæði
er að Röðull hefur fengið
vinveitingaleyfi sitt
framlengt til eins árs, og
Þórscafé er liklegt til að
stækka um helming.
Röðull hefur selt sinar vinveit-
ingar á bráðabirgðaleyfi i nær tvö
ár, eða þar til nú fyrir fáeinum
dögum, að samþykkt var I
borgarráði með fjórum
atkvæöum gegn einu að mæla
ekki á móti þvi, að dómsmála-
ráðuneytið endurnýji vinveit-
ingaleyfi staðarins. En til þess
var sett þaö skilyröi, að eigandi
veitingahússins breyti útgangi
þess þannig, að hann snúi út i
Nóatún.en ekki út i Skipholt eins
og verið hefur fram til þessa. En
kvartanir undan hávaða hafa
veriö alltiðar frá ibúðaeigendum
við Skipholt svo sem kunnugt er.
A sama borgarráðsfundi og
levfi Röðuls var afgreitt, var
einnig tekin til umræðu umsókn
frá eigendum Þórscafés og sam-
þykkt.
Borgarráö samþykkti fyrir sitt
leyti, að þeim eigendum yrði
leyfð veitingastarfsemi á jarðhæð
hússins, en hvort vínveitingar
verði leyfðar þar, er enn óvist.
„Okkur stendur þessi fyrsta
hæö hússins til boða, en höfum
ekki hug á að hefja þar veitinga-
rekstur nema við fáum þar vin-
veitingaleyfi”, útskýröi Björgvin
Arnason, annar eigandi Þórs-
cafés I viðtali við Visi i morgun.
Hann kvað miklar breytingar á
salarkynnum Þórscafés standa
fyrirdyrum. „Nei, við ætlum ekki
aö koma þar upp diskóteki. Það
var jú hugmyndin á timabili, en
viö ákváðum að lokuní að hafa
hljómsveitina áfram á staönum
til að ieika fyrir dansi. • Við
kunnum þvi betur — ennþá.”
„Yrði fyrsta hæðin tengd dans-
salnum á annari hæðinni ef þiö
takið fyrstu hæðina i notkun á
annað borö?”
„Nei, ekki til að byrja meö f það
minnsta. Hugmyndin er sú, að
gamli salurinn yrði opinn vinlaus
fyrstu daga vikunnar, en lokaöur
um helgar, en þá yröu vinveit-
ingadansleikir á fyrstu hæðinni.
Siðar væri svo hugsanlegt að opna
milli hæða.”
Þá má að lokum geta, þess, að
borgarráð hefur beint þeim um-
mælum til lögreglustjóra og um-
ferðarnefndar, aö geröar verði
sem fyrst ráðstafanir til aö draga
ur umferð bifreiða að kvöldlagi
um Skipholt í sambandi við
rekstur Röðuls, t.d. með þvi, að
banna stöður leigubifreiða i Skip-
holti og á Nóatúni við gatnamót
Skipholts, en þess i stað
ætla leigubifreiðum stööu i
Brautarholti. Og aö ööru leyti
með aukinni umferðarstjórn og
löggæzlu á þeim tima sóiar-
hrings, þegar hætt er á, að um-
ferð valdi sérstöku ónæði fyrir
ibúa nærliggjandi húsa.
-ÞJM