Vísir - 03.05.1972, Blaðsíða 20

vism
Miðvikudagur :t. mai 1972.
Vinsœlt
hœnsnahús
- hefur fimm sinnum
verið kveikt í því á
tveimur sólarhringum
Tvisvar var kvi'ikt i gömiu
hænsnahúsi við Grensásveg i
fyrradag. i gær var einnig kveikt
i húsinu tvisvar sinnum, og siðast
i morgun varð slökkviliðið að
drifa sig þangað efst á Grensás-
veginn og slökkva eld i téðu
hænsnahúsi.
Þetta hús — sem hænsn bjuggu
i fyrr á árum hefur nú lengi staðið
ónotað, hvereinasta rúða brotin i
þvi og húsið raunar að öllu leytii
dapurlegu ástandi. Hænsnaeig-
andinn mun ekki lengur bera
ábyrgð á kofanum, og hefur
borgin yfirráð yfir þvi, að þvi
slökkviliðsmenn töldu.
„En börn hafa gert sér þarna
leikvang og finnst skemmtilegast
að kveikja i kofanum”, sagði
slökkviliðsvarðstjóri i morgun,
tn vonandi förum viö að losna við
ófögnuðinn og ónæðið af honum.
Við erum búnir aö kvarta þaö oft
viö borgaryfirvöld, aö ég held
þeir ætli að fjarlægja þessa
brunarúst i dag eða á morgun”.
-GG
HVERS VEGNA
EKKi BROSA?
Skyidu íslendingar vera
fúlli cn annað fólk í heim-
inuin? ltandaríkjainenn eru
heldur óhressir yfir fram-
komu flugfreyjanna okkar og
finnst vist heldur nöturlegt að
sjá ekki bros öðru hvoru og
spyrja: Why don't they smile?
Pessari spurningu eiga Loft-
leiðainenn erfitt með að
svara, livað þá tslendingar
almcnnt, þvi að staðreyndin er
sú að við brosum minna en
aðrar þjóðir. Erla Agústs-
dóttir eftirlitsflugfreyja hjá
Loftleiðum: ,,l>etta er rétt.
I>ær eru sparar á brosin
blessaðar.” Well. Why don't
wc smilc?
I>ctta merki tröllriöur nú ver-
öldinni. I>essi brosmilda
figúra á að minna fólk á að
brosa, brosa og brosa. GF
Gjaldeyrisstaðan hefur versnað
um lOOO milljónir fró óramótum
- ef erlend lán og framlög eru tekin út úr dœminu
Gjaldeyrisstaðan hefur í
rauninni versnað um 1000
milljónir frá áramótum.
Staðan versnaði um 179
milljónir í marzmánuði,
og voru þó i marzlok i
g jaldeyris,,sjóði'' 4551
milljón króna, rúmlega
fjórir og hálfur milljarð-
ur.
En í febrúar ,,batnaði"
staðan um 242 milljónir,
en þar verður að taka með
erlent lán, sem inn kom
og nam 562 milljónum. Sé
lánið dregið frá, má telja,
að staðan haf i versnað um
320 milljón krónur í
febrúarmánúði.
Þessi reikningurer ekki
fullkomin skýring á stöð-
unni, en hann sýnir i aðal-
atriðum, hvernig staðan
versnaði í febrúar.
i janúar versnaði staðan
um 268 milljónir, en þá
komu inn sérstök dráttar-
réttindi hjá alþjóðabank-
anum, sem námu 215
milljónum. Með því mætti
segja, að staðan hafi
„versnað um 483
milljónir" í janúar, ef
hugsað er um þróun ís-
lenzkra efnahagsmála sér
i lagi. 215 milljóna fram-
laginu er að sjálfsögðu
bætt við gjaldeyriseign,
og á sama hátt er erlenda
láninu bætt við eign sam-
kvæmt reglum um erlend
lán til langs tíma. Ef hins
vegar er hugsað um horf-
urnar í efnahagsmálum
hér á landi, er réttara að
taka þessa erlendu aðstoð
út úr dæminu.
Því kemur út, að staðan
hafi í rauninni versnað
um sem næst 980 milljón
krónur frá áramótum.
—HH.
HJUKRUNARKONUR
Á VÍFILSSTÖÐUM
SEGJA ALLAR UPP
Á Vif ilsstaðahælinu hafa
hjúkrunarkonur ákveðið að segja
upp starfi sinu.
Hjúkrunarkonur hafa ekki gert
sig ánægðar með laun sín, eins og
komiö hefur fram i fjölmiðlum og
annars staðar, og 7. april barst
Stjórnarnefnd rikisspitalanna i
hendur skjal frá Vifilsstöðum,.
undirritað af hjúkrunarkonum
þar, en þær eru 19 að tölu.
22. april síðastliðinn ságði sú
fyrsta upp, og siðan bætast stöð-
ugt fleiri við. t skjalinu segir
meðal annars, að starfsálag sé
allt of mikið, mjög erfitt sé að
ráða fleiri hjúkrunarkonur til
starfa, og sé það án efa vegna allt
of lágra launa og ófullnægjandi
starfsskilyrða.
Hjúkrunarkonurnar 19 vinna þó
ekki allar fulla vinnu, en samt
hafa þær allar skrifað undir fyrr-
nefnt skjal. — EA.
Slökkviliðið umkringt ungum aödáendum i gær.
Maður ók ó staur
Ljósastaur varð skyndilega
þvert i vegi ökumanns eins, sem
ók um Skeiðvallarveg i rauðabitið
i morgun.
Ók maðurinn bfi sinum beint á
staurinn og hlaut við skellinn
nokkur meiðsl, þótt verr væri
staurinn á sig kominn — sver og
þungur trédrumbur.
Lögreglan kom fljótlega á vett-
vang, og grunar hún nú bilstjór-
ann um ölvun við aksturinn. _gG-
VEIÐA VARLA I SOÐIÐ
- Hef tapað milljónum í vetur segir Magnús Gamalíelsson á Olafsfirði
,,í siðasta mánuði fiskaöi
Sigurbjörg aðeins KO tonn og auð-
vitað þýðir þetta milljóna tap
fyrir mig. Báturinn er aöeins
búinn að afla 900 tonn siöan um
áramót svo það er varla aö maöur
hafi fengiö fisk i matinn” sagöi
Magnús Gamalielsson útgeröar
niaður á ólafsfirði i samtali við
Visir í morgun.
Togbátar fyrir norðan hafa átt
við algjört aflaleysi að striða i
vetur. Magnús sagöi að þeir hefðu
farið allt i kringum landið en
fengið sáralitinn afla. Kvaðst
hann vart muna eftir slikri ör-
deyöu. A Sigurbjörgu er 14 manna
áhöfn og einnig rekur Magnús
fiskvinnslustöö á Olafsfirði og
sagði hann það ekki vera neitt
leyndarmál aö hann væri búinn
aö tapa milljónum króna á út-
geröinni i vetur. ,,En þaö þýðir
ekki annað en að vera bjartsýnn
og lifa i von um að aflinn glæðist”
sagði Magnús að lokum.
-SG-
UTSEÐ MEÐ
VERTÍÐINA
- eymdarhljóð í körlunum - aflabrögð skórst hjó
Breiðfirðingum - aflamagn svipað og í fyrra
,,l>að er útséð með vertiöina —
þetta er búið”, sagði sérfræðing-
ur vor i aflamálum Reykvikinga,
er við hittum hann i morgun.
„Þetta hefur verið og er af-
skaplega dapurlegt hjá Reykja-
vikurbátum. Ætli þeir stærri fari
ekki að færa sig yfir á trollið —
raunar einn þegar búinn aö þvi,
Viðeyin, enda ekkert annað að
gera. Aflinn er bara andskotans
eymdarkropp, þetta fjögur til tólf
tonn. Það vcröur að segja eins og
það er. Þeir hafa komið sæmilega
frá vertiðinni, Breiðfirðingarnir,
en þeir eru lika þeir einu”.
Svo er að heyra, að aflamagnið
eftir alla vertiðina hangi i þvi að
vera svipað og i fyrra. Og i fyrra
var afskaplega léleg vertið —
fékkst varla bein úr sjó fyrr en
undir lok, að svolitil hrota kom,
sem bjargaði flotanum i bili.
„En maður má vist ekki vera
með botnlaust eymdarhjal”,
sagði sérfræðingurinn niöur við
höfn„.þetta hlýtur að taka ein-
hvern kipp á endanum. Hins veg-
ar þýðir ekki að neita gangi nátt-
úrulögmála — ekki á meðan volgt
er i manni hlandið”. —GG
Dýrt spaug að nálgast launin:
Stórskemmdu nýja
bifreið í eltingafeik
við vinnuveitandann
Það getur reynzt
mönnum dýrt spaug að
nálgast launin sín. Það
fengu nokkrir vermenn að
reyna, þegar þeir stór-
skemmdu nýja bifreið, er
þeir reyndu að elta uppi
útgerðarmanninn til að fá
hjá honum laun.
Vermenn sunnan með sjó óku
glaðir i bragði á nýrri Toyota-
bifreiö til borgarinnar á
sunnudag og ætluðu að gera sér
nokkurn dagamun. Hins vegar
skorti þá skotsilfur til kaupa á
ljúfum veigum. Fara þeir þvi
heim til atvinnuveitanda sins til
að fá frá honum aura. En þar
komu þeir að lokuðum dyrum,
þvi útgerðarmaðurinn hafði
farið i ökutúr. Félögunum þótti
slikt hið mesta glapræði af
manninum og ákváðu að leita
hann uppi á bilnum fína. Eftir
að hafa ekið vitt og breitt um
borgina sjá þeir, hvar hinn
langþráði maður ekur sæll og
glaöur eftir Miklubraut, gjör-
samlega óvitandi um hina
hrjáðu vermenn. Hraða þeir nú
för sinni á eftir manninum og
þykir hagur sinn hafa stórum
batnað. En þeir gættu ekki að
sér i ákafanum, þegar einn bill
var milli Toyotunnar og bils
útgerðarmannsins. Óku þeir
aftan á þann bil á fullri ferð, og
skemmdist nýi biilinn mikið.
Þar sem þeir stóðu yfir brakinu
sáu þeir, hvar fofStjórinn ók
leiðar sinnar i mestu
makindum. En ferðin eftir
laununum hafði gert þá stórum
fátækari.
—SG