Vísir - 10.08.1972, Side 16

vísir
Fimmtudagur 10. ágúst 1972
Heiðmörkin
fékk fleiri
gesti en flest
sumarmótin
„Paö hafa örugglega farið um
það bil 9-10.000 manns upp i Heið-
mörk um Ver/.lunarmannahelg-
ina, þ.e.a.s. ef miðað er við fimm
manna bíla”, sagði Vilhjálmur
Sigtryggsson hjá Skögræktarfé-
lagi Reykjavikur, þegar blaðið
rabbaði við hann.
„Frá 31. júli 8. ágúst fóru 1.960
bilar upp i Heiðmörk og má fast-
lega reikna með aö mikill meiri-
hluti þeirra bila hafi verið þar á
ferð um sjálfa Verzlunarmanna-
helgina. Þaö voru reyndar ekki
allir sem flentust þar alla helgina,
en sumir tjölduðu þó og dvöldust
þar eitthvaö.”, sagði Vilhjálmur
ennfremur.
Það má þvi með sanni segja að
Heiðmörkin laði jafn margt fólk
að sér um þessa helgi og þau úti-
mót sem haldin eru viðs vegar um
landið. Fjölmennast var á
Laugarvatni, um það bil 14-15.000
manns, en sennilega á svo Heið-
mörkin annað sæti hvað gesta-
fjölda snertir.
Þeir sem ekið hafa veginn upp i
Heiðmörk hafa án efa orðið varir
viðallt það ryk, sem er þar á veg-
um á sólskinsdögum. Ryk-
mökkurinn þyrlast upp þegar ek-
ið er eftir veginum, og blaðið
sneri sér til gatnamálastjóra og
spurði hann hvort ekki hefði verið
gerð einhver áætlun um að ryk-
binda veginn.
„Það hefur ekki verið gerð nein
áætlun um rykbindingu á vegin-
um ennþá. Þessar götur og vegir
sem eru fyrir utan sjálfan bæinn
verða svolitið útundan hjá okk-
ur.”, sagði gatnamálastjóri.
Efnið sem notað er til rykbind-
ingar, er calsiumclórið sem er
dýrt efni og að þvi er gatnamála-
stjóri tjáði blaðinu, verður að
l'ara varlega með það, þar sem
það inniheldur salt, sem getur
verið hættulegt gróðrinum.
Calsiumclórið mæst smám sam-
an úr veginum þegar rigna fer en
að þvi er gatnamálastjóri sagði
má gera ráð fyrir þvi að vegurinn
i Heiðmörk verði tekinn til at-
hugunar.
—EA
Stal smá'
peningum
- lét 25
þúsundir
eiga sig
25 þúsund haföi þjófurinn á
milli handanna, an þess að hafa
hugniynd um — og hann lét sér
nægja aðstela peningabuddu með
litilræðiicn lét þúsundirnar vera.
Það var vonlegt, að hann kæmi
ekki auga á sjóðinn, þvi að
eigandinn, ein afgreiðslustúlkan
i Domus, komekkiauga á hann
sjálf, þegar hún áttaði sig a þvi,
að búið var að stcla peninga-
buddunni úr veski hennar. — Hún
hélt i fyrstu að 25 þúsundirnar
væru farnar Ifka.
Það hafði einhver komizt i
veski hennar, þar sem hún hafði
lagt það frá sér á meðan hún var i
vinnunni. En 25 þúsundin hafði
hun gcymt i umslagi neðst i
botninum á veskinu, og ntundi
ekki cinu sinni eftir þvi sjálf — en
varð þeim mun fegnari þegar hún
fann þær aftur. -GP
Heyrðum hvin og högg,
og sóum svo olíubílinn
hendast niður"
Olíubíll volt 20 metro út
af veginum í Kömbum
„Farþeginn sem með mér
var, ákvað i fyrstu að sitja
áfram inni i bilnum á meðan ég
ræddi við þá sem i hinum jepp-
anum voru, cn cinhverra hluta
vcgna hætti hann við það og
kom á eftir mér. Rétt á eftir
kastaðist siðan oliuhillinn á
jeppann”.
Svo sagðist Magnúsi Hall-
grimssyni verkfræðingi frá i
viðtali við blaðið i dag, en
Magnús ók jeppa þeim, sem
oliubill kastaðist á og tók með
sér út af veginum i Kömbum i
gærdag.
„Ég kom akandi niður veginn,
og ætlaði mér upphaflega aust-
ur fyrir fjall að hitta þar vinnu-
flokk sem hefur verið þar við
vinnu varalinunnar frá Búrfelli
til Rvikur., en mætti flokkn-
um á þessum stað. Ég lagði
bilnum utarlega við veginn, og
rétt þegar við höfðum heilsað
þeim i hinum jeppanum, heyrð-
um við gifurlegan hvin og högg.
Þegar við litum við sáum viö
oliubilinn svifa niður og sáum
að jeppinn var farinnn meö.”
„Þeir sem voru i hinum jepp-
anum höfðu séð til oliubilsins og
sögðu að hann hefði verið á gif-
urlegum hraða. Þegar við kom-
um til bilstjórans furðuðum við
okkur á þvi hve litið hann virtist
slasaður, og það eina sem hann
hugsaði um var billinn sjálfur.
Hann sagðist hafa misst hann á
milli gira og að bremsurnar
hefðu ekki virkað.”
Slys þetta átti sér stað um
klukkan fjögur i gærdag. Oliu-
billinn sem er frá Oliuverzlun
Islands, var á leið austur með
vegaoliu i malbikunarstöð hjá
Selfossi, og þegar billinn fór út
af rann olian út úr honum. Bil-
stjóri oliubilsins reyndist ekki
mikið slasaður, en hann er þó
viðbeinsbrotinn og nokkuð mar-
inn. Þótti furðu sæta að hann
skyldi ekki slasast meira. Þess
má geta að hann hafði ekki unn-
ið við akstur oliubifreiða nema i
tvo daga, þegar slysið átti sér
stað.
Bifreiðarnar báðar eru taldar
gjörónýtar, en oliubillinn nam <
ekki staðar fyrr en hann haföi
oltið fimmtán til tuttugu metra
utan vegar.
—EA
Larissa
kemur í dag
Larissa, kona Spasskís er
nú væntanleg til landsins i
dag, að þvi er Rússarnir Nei
og Krogius segja. Fer þá
hagur Spasskis áreiðanlega
að vænkasl og líklegt að i
kvöld tefli hann af miklum
krafti.
GRUNNT ER A ÞVI
GÓÐA MILLI MYNT-
SAFNARA OG BÁRÐAR
Grunnt er nú á þvi góöa niilli
Myntsafnarafélags islands og
Rárðar Jóhannessonar sem
teiknaði hinn nýja minnispening
Skáksambandsins. Eins og áður
liefur komið fram gagnrýndu
myntsafnarar fyrri peninginn
harðlega og var sagt frá þvi i Visi
fyrir nokkrum dögum.
Bárður svaraði hins vegar fyrir
sig og kvaðst hafa unnið við
slæmar aðstæður og sagði árásir
myntsafnara á sig vera ómakleg-
ar.
Nú hefur Myntsafnarafélag Is-
lands sent okkur á Visi stutta yf-
irlýsingu þar sem myntsafnarar
gera grein fyrir sinum málum
varðandi peninginn.
Segjast þeir aldrei hafa sótzt
eftir þvi að kaupa alla peningana
eins og Bárður segir. Siðan rekja
þeir þau atriði sem góður minnis-
peningur verður að hafa fyrir
safnara. .Fyrst og fremst, segja
þeir, að gott tilefni sé til útgáf-
unnar, þvi næst að peningurinn
hafi listrænt gildi, i þriðja lagi að
hann sé vel unninn og ennfremur
að upplag hans sé fyrirfram
ákveðið og tryggt sé að hann
verði ekki endursleginn”. Siðan
segir i bréfi mynt-
safnara að sú gagnrýni sem kom-
ið hafi frá þeim varðandi fyrri
peninginn beinist aðallega að þvi
„hve hörmulega Ijótir og illa
gerðir peningarnir eru”. Mynt-
safnarar telja það enga afsökun
fyrir Bárð Jóhannesson að hann
hafi unnið við erfið skilyrði og
timinn til verka hafi nánast eng-
inn verið. Þá telur stjórn Mynt-
safnarafélagsins hæpið að til séu
á Islandi nægilega góð tæki til
þess að slá vandaðan minnispen-
ing, en vonast til að nýi peningur-
inn geti orðið Bárði, Skáksam-
bandinu og Islendingum til sóma.
GF
Hœð og ris,
stólar brenna
borð og
í Kópavogi
enn einu sinni kveikt í
á smíðavellinum
„Þetta var næst stærsti kofinn
hérna, hæð og ris og meira að
segja voru borð og stólar i hon-
um”, sagði Hlynur litli, sá eini
af smiðunum á smiðavellinum
við Kársnesbraut, sem mættur
var þegar blaðamaður og ljós-
myndari komu þangað i morg-
un. í gærkvöldi var enn einu
sinni kveikt i einum af kofunum,
sem börn hafa smiðað þarna á
vellinum. Slökkviliðið var kall-
að á vettváng, en kofinn, sem
fylltur hafði verið með ýmsu
bréfadrasli, svo að hann brynni
betur, brann til kaldra kola.
„Ég veit vel hver gerði
þetta”, sagði Hlynur litli cnn-
fremur og hélt áfram að negla i
kofann sinn.
„Ertu nokkuð hræddur um að
kvcikt verði i þinum kofa?”
„Nei, ég passa hann”, sagði
Hlynur og mátti ekki vera að
þessu masi lengur.
Lögreglan i Kópavogi stáð-
festi. að hér hefði verið um
ikveikju barna að ræða, en ekki
væri vitað hvort aö verki hefðu
verið börn, sem hafa verið
þarna á vellinum að smiða, eða
utanaökomandi börn. Hefur
þetta komið fyrir tvö undanfar-
in kvöld og nokkur áður, að
kvcikt hafi verið i þarna á
smiðavellinum.
—ÞS
„Þetta er alveg ónýtt"
sagöi Hlynur þegar hann
skoðaði rústirnar.