Vísir - 20.03.1973, Blaðsíða 2
2
Vísir. Þriöjudagur 20. marz. 1973
visntsm:
Hafið þér farið i leikhús i
vetur?
Leifur örn Dawson, málari: Ég
hef ekkert séö, nema reviuna, og
mér fannst hún ekki nógu góð.
bað var allt of gamalt efni. Ég er
að hugsa um að skella mér á Fló á
skinni bráðlega, ég hef mest
gaman af einhverju léttu.
Magnús Valdem arsson, verk-
smiðjustjóri: Ég ætlaöi einmitt
að sjá Atómstöðina á laugardag-
inn var, en svo komst ég ekki. Ég
hef séð nokkur stykki i vetur, og
mér hefur fundizt þaö nokkuð
gott.
Hafsteinn Júliusson, bygginga-
meistari: Ég hef ekki farið
nýl., en ég er aö hugsa um að
sjá Indiána. bað hefur margt
nýstárlegt verið á boöstólum i
vetur, og það er til bóta.
Ólafur llalidórsson, verkamaöur:
Ég hef nú bara séö Súperstjörn-
una i Austurbæjarbiói, og mér
fannst mjög gaman að þvi.
Annars finnst mér flest leiðinlegt
og litið spennandi i leikhúsunum i
vetur.
Loftur Steinbergsson, rennismiö-
ur: Ég hef nú ekki komizt ennþá,
en ég hef mikinn hug á að sjá Fló
á skinni.
Fjóla Guðm undsdóttir, hús-
móöir: Nei, það hef ég nú ekki
gert, en ég hef áhuga á aö gera
það. bað er margt, sem mig
langar til að sjá og ég hugsa mér
gott til að sjá.
„Landhelgin"
eyðilögð
og nú œttu landhelgisjólamerkin að
verða verðmœtari, því litið seldist
Þaö kostar talsvert umstang aö eyöileggja upplag af slfkum merkjum.
Fyrst þurfti aö haida tii borgarfógeta, þar sem gengið var frá öllum
formsatriöum. — Hjaiti Zophanfasson og Sigtryggur Eyþórsson.
tökkuöum örkum. Bríittósalan
var þvi 525.520 krónur og nettó-
hagnaður 160.526 krónur.
„Eftir atvikum getum við verið
ánægðir” sagði Sigtryggur enn-
fremur. En þess má geta, aö
merkið kom ekki á markaðinn
fyrr en 15. desember.
I eyðileggingu i gær fóru 768
ótakkaðar arkir af jólamerkinu,
en 6777 arkir af þeim tökkuðu. I
gærmorgun var haldiö með ark-
irnar i pappakassa til borgar-
fógeta, Sigurðar Helgasonar, en
þaðan var haldið i prentsmiðju
ísafoldar.
bar tók svo eyðileggingin við,
en hún fór þannig fram að arkirn-
ar voru skornar niður i mjóar
ræmur.
Loks voru svo myndamót og
filmur eyðilagðar.
bannig að það er vist litil hætta
á þvi nú, aö nokkur geti náð sér I
slika örk, — ja, nema þá á öllu
hærra verði.
Þaö má búast við, að ótökkuð
örk, sem kostaði áður þúsund
krónur, hækki um helming nú
þegar, en takkaðar arkir kostuðu
áður 240 krónur.
— EA
Aður en la'ngt um liður
verða sennilega jóla-
merki þau, sem útgefin
voru af Safnarablaðinu
fyrir Landhelgissjóð,
orðin nokkuð verðmæt.
,,Það er litið upplag,
sem hefur selzt, og þar
af leiðandi verða merkin
orðin eftirsóttur safn-
gripur, er frá liður”,
sagði Sigtryggur Ey-
þórsson, ritst jóri
Safnarablaðsins, þegar
Visismenn fylgdust með
eyðileggingu á þvi upp-
lagi, sem eftir var i gær-
morgun.
Siðasti söludagur merkjanna
var 1. marz, en merkin hafa verið
i sölu um tvo og hálfan mánuð.
Hægt var að velja á milli takk-
aöra arka og ótakkaðra arka.
Þúsund stykki af ótökkuöum örk-
um voru útgefin, en átta þúsund
stykki af tökkuðum örkum.
Alls seldust 232 stykki af ótökk-
uðum örkum, en 1223 stykki af
t prentsmiöju tsafoldar var vel frá merkjunum gengiö. Þau voru
skorin niöur I mjóar ræmur, og þar meö eyöilögö.
ÚTVARPIÐ
„Mig langar að koma á framfæri
þakklæti minu og margra ann-
arra til rlkisútvarpsins fyrir þætti
þá, sem eru nær mánaðarlega og
bera heitiö „A listabrautinni”
sem Jón B. Gunnlaugsson stjórn-
ar.
1 þessum þáttum, sem upp á
siðkastiðeru fluttir kl. 14 á sunnu-
dögum koma fram ungir lista-
menn, leikarar, söngvarar, auk
margra annarra sem spjallað er
Meiri vatnshalli mundi
laga göturnnar
Margt er skrifað i blöðin um
hvaö valdi fyrst og fremst þvi, að
malbikaðar götur borgarinnar
breytast i ófærö á útmánuðum
hvert ár. Frumorsökin er að
sjálfsögðu, að steinar i malbikinu
eru gljúpir og ekki slitsterkir,
enda erfitt að finna reglulega
gamalt og „sterkt” grjót hér á
landi. Næsta stærsta orsökin, sem
enginn nefnir, er vatnsaginn.
Litið virðist gert til aö verja tjóni
með þvi að hafa niðurföll opin,
þegar asahlákan skellur á. Nægi-
legur vatnshalli i götulögn er lika
ákaflega mikilvægur. Er það álit
bréfritara, að verjast megi mjög
miklu tjóni með þvi aö stuðla að
þvi, að ekki safnist vatn á götum.
Er þetta vel gerlegt meö vinnu-
flokkum.
Þessu til sönnunar skal á það
bent, að malbik i brekkum eins og
Nóatúni ofan Laugavegar, virðist
endast helmingi lengur en malbik
á láréttum götum. Astæðan er sú,
að vatnshalli er nægilegur.
Björn Tryggvason,
Sporðagrunni 16,
Reykjavik.
OG UNGA FÓLKIÐ
við á léttan og frjálslegan hátt,
auk þess sem flutt er margvislegt
efni með þátttöku þessara ung-
menna.
Þetta hefur vantað og sannar-
lega timi til kominn, að ungu fólki
gefist i vaxandi mæli tækifæri á
að koma fram undir svipuðum
kringumstæðum. bað vekur
áhuga þeirra, er fram koma, ekki
siður en þeirra, er heima hlusta
og á stofnunin þakkir skildar fyrir
þetta framtak, sem mér er kunn-
ugt um að ungt fólk kann vel að
meta, sem og fjöldi annarra
hlustenda.
Meö kveöju
Sigrlöur Jónsdóttir, kennari.”
Fiskbúðaiiousir
í Breiðholti
Agnar Kristjánsson Breiöhoiti
III:
„Mann undrar það stórlega, að
það skuli énginn fisksali koma
auga á þá möguleika, sem leynast
hér i þessu verðandi stærsta ibúð-
arhverfi borgarinnar — og reisa
hér upp fiskbúð i Breiðholti efra.
Ég hef frétt af þvi, að þessi fisk-
búð, sem til stóð að opna hérna,
verði ekki opnuð. Eigandi hennar
hætti einhverra hluta vegna við
þaö, og það virðist enginn ætla að
taka þar upp þráöinn, sem hann
sleppti.
Hér er nýtizkuleg stórverzlun,
sem selur matvörur, og hafði hún
fisk á boðstólum nokkurn tima,
en sú sælan er nú liðin.
beir sögðu mér I verzluninni,
þegar ég undraðist það, að þeir
skyldu hættir að selja fisk, — að
heilbrigðiseftirlitið hefði gripið
fram fyrir hendurnar á þeim og
bannað það.
Svo núna erum við Breiöholts-
búar fisklausir.”