Vísir - 08.06.1973, Page 14
14
Fagnaðarlœti óhorfenda-
skarans hljómuðu þegar
suður sagði fjögur hjörtu
Eins og kunnugt er af
fréttum, þá sigraði sveit
Óla Más Guðmundsson-
ar i sveitakeppni ís-
landsmótsins, og er
langt siðan mótið hefur
verið jafn tvisýnt og
skemmtilegt.
Orslitaleikurinn stóð milli
sveita Ola og Arnar Arnþórsson-
ar, en þær eru báðar skipaðar
ungum mönnum, sem ekki hafa
unnið tslandsmeistaratitilinn
áður, ásamt sitt hvoru parinu
sem margra ára reynslu hefur i
bridgemótum bæði heima og er-
lendis.
Ég man ekki eftir leik með
jafnmörgum slemmutækifærum,
en fjórtán voru slemmurnar, sem
hægt var að vinna.
Að sjálfsögðu var úrslitaleikur-
inn sýndur á Bridge-Rama, og
var staðan i hálfleik 55-40 fyrir
sveit Óla. t seinni hálfleik seig
brátt á ógæfuhliðina hjá sveit Ola,
og þegar lokið var við að spila 34
spil, var sveit Arnar komin 33 stig
yfir. Snerist þá leikurinn við, og
er 39 spil höfðu verið spiluð, þá
var sveit Arnar aðeins 15 stig yfir.
Var þá komið að siðasta spilinu i
leiknum:
Vestur gefur og allir eru utan
hættu.
Sagnir á Bridge-Rama voru
þannig:
að með þvi að vinna spilið væri
mótið i höfn. En hvernig?
Gunnar er gamalreyndur i spil-
inu og ekki var vist, að hanagerði
ströngustu kröfur um opnunar-
punkta i þriðju hendi utan hættu i
siðasta spilinu i leiknum. Útspilið
gaf til kynna, að hann ætti drottn-
inguna lika, sennilega tigulkóng,
ekki drottningu, en ef til vill gos-
ann. Ef hann ætti aðeins annan
hjarta honorinn, þá var spilið
upplagt, en ætti hann báða, þá
þurfti að spila laufinu i þeirri von,
að vestur ætti aðeins tvö lauf. Er
þá hægt að nota laufið sem tromp,
og a-v fá aðeins tvo slagi á tromp
og einn á tigul, þvi annar spaðinn
hverfur niður i lauf.
Ég drap á ásinn og spilaði laufi.
Mikill kliður kom frá áhorfenda-
skaranum. Hvað var nú á seyði?
Var annar hvor með einspil eða
eyðu i laufi? Nei, báðir létu lauf,
og ég átti slaginn i blindum.
Héldu áhorfendur, að ég ætlaði að
spila aftur laufi og tapa spilinu,
eða héldu þeir, að ég ætlaði að
spila hjarta og svina? Þótt ég
hefði ekki verið ákveðinn, hvað
gera skyldi, þá vissi ég, að nú
varð ég að ákveða linuna, þvi ekki
varð aftur snúið. Það væri ófyrir-
gefanlegt að t.apa spilinu, ef
hjartahonorarnir væru skiptir, og
ég þoldi lika honor f jórða rétt. Ég
spilaði þvi hjartafimm og svinaði
sjöinu. Gunnar drap með drottn-
ingu og mótið var glatað, þvi allt
spilið var þannig:
Vestur Norður Austur Suður
Orn Stefán Gunnar Karl
P P !♦ D
1* 3* P 4*
P P P
Varla hafði þulurinn tilkynnt
fjögurrahjartasögn suðurs, þegar
mikil fagnaðarlæti áhorfenda-
skarans hljómuðu inn i spilaher-
bergið. Eftir nokkra stund lauk þó
sögnum með þvi, að allir sögðu
pass.
Gunnar Guðmundsson valdi út-
spil sitt af gaumfæfni, þvi öllum
hlaut að vera ljóst, að þetta var
úrslitaspilið f tslandsmótinu 1973.
Hann spilaði út spaða-kóng, og ég
átti að vinna fjögur hjörtu á þessi
spil:
♦ A-10
¥ A-9-8-7-2
♦ 8-7-6-2
* D-9
Útspil K
y G-10-5
4 A-4
Jf. A-K-G-10-8-7
A A-10
v A-9-8-7-2
4 8-7-6-2
4. D-9
4 D-G-8-6-5-4
¥ 6-3
4 D-9-3
4 6-2
A 9-2
¥ G-10-5
4 A-4
^ A-K-G-10-8-7
Útspil Gunnars villti mikið fyr-
ir mér og gerði útslagið, að ég fór
ekki hina leiðina, og þar að auki
er ég ekki framsóknarmaður.
Að öllu gamni slepptu, þá er
mjótt á mununum, hvor leiðin er
betri, og eru sumir ennþá að
reikna út prósentutölurnar.
t lokaða salnum spiluðu Guð-
mundur Pétursson og Óli Már
þrjú grönd, og sveit Óla græddi 10
stig á spilinu.
Min fyrsta hugsun var sú, að
ekki þurfti að svina spili i þremur
gröndum, þvi niu slagir eru bein-
þéttir. Gat það verið, að þessir 20
meira, sem fást fyrir fjögur
hjörtu unnin, væri það sem skipti
sköpum? Eða væru 4 hjörtu ef til
vill óvinnandi og mótið þar með
tapað?
Ekki virtist liklegt, að ómögu-
legt væri að vinna f jögur hjörtu á
þessi spil og þvi dró ég þá ályktun
SÍMI
86611
VÍSIR
Visir. Föstudagur 8. júni 1973.
KROSSGÁTAN"
LOK'~Ð
SfnftNfW
LBáfí/?
Ffítfá'
fíVJR.
5fíJfí
HL.
BfíRJN
T/mB-
UR
JfífíT
GOK
‘bJ&fíd
Kfíy/z
muáL
K!
fífíó
vE~
5/EL
OFKfífí
SERfíL.
SVO_
VLRUR
LfíBB
+ 7
TfíE
RuSLi
fí
LRfíKK
fí
KEYR
BL'JÐ
fíR
DREKK
fí ÖRT
PUKJ
HORN
SKLLJN
$rÉTr
HV/LLi
T>ULU
A7?
mjoá
Hfí/íRU
+Z>KÓLl
TfíuTfiblR
VÖKTuK
STÓfí
HfíPP
LEVFJót
SKftRT
QRIPO/n
’/STRU
KRflFTaR
'OSTÖE
UGUfí
skfíP/
FfíeiV
/nfíL'n
fHHD-
RUfí/
ÆS
Fu&l
uhnh)
TfíFE
JTJLtTTi
ifí/nfíH
FfíLL/N
r/snft
fíHN'O
RftSTHZ
<-----
/nyNT
VEGUR
/NN-4-
FOP
■óTorz
50P/
K/nD
PR/1<
73fíL
'JL'fíT/D
JfíPL
E)R
EEV
5TÆÐ1
oeTtur
liERJfí
ST
/161
'OGRElTr
HllKlR
UNG
V/Ðl
OK/
VE/ÐlR
bViPfíB
5NERT
/NG
fíR/N
GjfíLD
1
SjOÐfí
KEKR
JftJOB
GömuL
FÍHfí
DROP
u/ft
5KOÓ
fíRDÝR
'/L'pr
oRá/
fíRfí.
SRÚfí
7 ,
5JO
SPENHfí
FfíL/n
fíR
6ROm
HN/á-
NL/fV
FE/T/
-r T
fíRKfí
K'/rrhj
5ý£>ur
FoRSE.
/fífíHN
SvftLl,
VuRT
fíR
7
5 TftND
KLUKKl)
JOTNfí
Nfí
1
E/NS
íilbrri
ER.lL
M
5í
e
(A
O
V)
M
Cfi
■n!
;0
43
33
Uð
U.
'o
■vl
•nJ
V
V
<0
3
VD
V
lú
q:
w
s
:j
>1
Vú
Nl
o
Pö
>
33
<1
v
>
§
3j
-4
9:
nS
$
K
33
Uc
V-
-4
*
*
*
^C
<^C
-4
q:
nI
4)
Q:
Fö
-4
4)
<4
U.
C4
K
k
•Nl
4)
Uj
*
34
3j
V)
43
4)
fii
U.
40
U:
n\
<^c
43
43