Vísir - 21.07.1973, Blaðsíða 9

Vlsir. Laugardagur 21. júli 1973.
9
Eins og ég gat um i siOasta
þætti, þá mæta Austurrikismenn
gráir fyrir járnum á næsta
Evrópumót meö heimsmeist-
arana I tvimenning, Babsch og
Manhardt, i fararbroddi. Þeir
félagar voru I vinningssveitum I
meistarmóti Vlnarborgar og
einnig I Austurrikismótinu. Hér
er spil frá þvl fyrrnefnda.
¥
♦
*
♦
¥
♦
*
G-7
A
K-8-6-5
K-D-G-10-5-2
enginn
K-6-5
Á
¥
A-K-10-6-3
G-10-6-3-2
♦
*
10-4-3-2
4
D-G-8-7-5-4
9-7
Staöan var
austur gaf.
n-s á hættu og
*
¥
♦
*
A-D-9
9-8-7-6-3
9-2
A-D-8
„Eitur"slangan
gerði usla
Vestur Noröur
24 P
6 ^ P
1 opna salnum, þar sem
Manhardt og Babsch sátu n-s,
gengu sagnir:
Austur Suöur yestur Noröur '
34 P 5+ &¥
P 6 ¥ Allir pass
A-v fengu aöeins trompásinn og
n-s fengu 1430.
Aö minu áliti er sögn vesturs
afar slæm, þvl liklegt er, aö þaö
standi slemma hjá n-s. Þetta
viröist tilvaldiö tækifæri til þess
aö segja fjögur grönd og reyna
aö fá n-s til þess aö halda aö
slemmuathugun sé á feröinni.
Arangurrlkast er þó sennilega aö
segja sex tígla strax.
1 lokaöa salnum gengu sagnir
þannig:
Austur Suöur Vestur Noröur
P 1 ¥ 2G 4 4»
54 5 G p 6 ¥
Fjórir niöur og 700 upp 1
slemmuna.
I siöarnefnda mótinu kom
„eitur’-slanga fyrir. Staöan var
allir á hættu og vestur gaf.
6 A-G-8-4
¥ K
♦ G-9-7-6-5
* K-9-8
A D-10-9-7-6-3-2
¥ D-G-10-8-5-2
¥ enginn
jl ekkert
A K-5
¥ 6-3
4 A-10-8-4-3
4, A-7-4-2
6 enginn
¥ A-9-7-4
t K-D'2
D-G-10-6-5-3
Sagnirnar voru stuttar á báöum
boröum. Þar sem sveit Manhardt
sat a-v gengu sagnir þannig I
Allir pass opna salnum:
Tveggja tigla opnuninn sýndi
a.m.k. 5-5 i hálitunum. Suöur hélt,
aö jólin væri komin og doblaöi.
Hann spilaöi siöan út laufás, sem
var trompaöur i blindum. Siöan
kom tromp á ásinn, laufadrottn-
ing, sem var gefin. Slöar i spilinu
spilaöi sagnhafi tlgulkóng og lét
hann fara, þegar suöur lét ekki
ásinn og spiliö var unniö. Þaö
geröi 1660.
Vestur var töluvert svartsýnn I
lokaöa salnum, þvi hann kaus aö
opna á þremur spööum. Enginn
haföi neitt viö þaö aö athuga og
sagnhafi fylgdi vondri sögn eftir
meö verri spilamennsku og varð
einn niöur.
Þaö er athyglisvert, aö ekki er
hægt aö vinna slemmuna, ef
suöur trompar út, en þaö er bezt
aö þiö prófið sjálf.
Slönguhendur eins og vesturs
eru harla sjaldséöar og vart hægt
aö lá suöri aö nefna hana „eitur”
slöngu, þegar árangurinn kom i
ljós.
Valdamikill Svíi
styður okkur
Hús- og landeigendur hafa ekki
ætlö talið sig bræöur. Borgararn-
ir, sem flest húsin byggöu, og
bændurnir, sem landið áttu, eld-
uöu löngum grátt silfur. Þessar
stéttir standa þó sameiginlega aö
félagsskap, Hús- og landeigenda-
sambandi Norðurlanda, sem hélt
þing sitt I fyrsta sinn hér á landi
fyrir skömmu.
Húsnæðisvandamálin á hinum
Norðurlöndunum eru um margt
öðru visi en hér. Frændum okkar
þótti athyglisvert, hve Islenzka
rikisvaldið heföi stutt að þvi, að
einstaklingar eignuöust sjálfir
þak yfir höfuö sin. Hjá þeim er
mikill vandi, aö húsaleigan hækk-
Pi- geypilega i nýbyggðum hús-
um. Þannig yrði að greiða allt að
32 þúsund islenzkar krónur á
mánuði i leigu fyrir sæmilega
stóra Ibúö I Sviþjóð, ef ibúðin væri
i nýju húsnæði, en i ömlu húsnæöi
kannski bara 5 þúsund islenzkar á
mánuöi. Rétteraöhafa i huga, að
kaupgjald i Sviþjóð, svo og verð-
lag, er yfirleitt hærra en hér, ef
samanburður er gerður á núver-
andi gengi krónanna.
Sten Ankarcrona tók viö for-
mennsku af Páli S. Pálssyni og
sagði, að Svium bæri hiklaust að
styöja íslendinga i landhelgis-
málinu og það af alefli.
Sten Ankarcrona er stjórnar-
formaður i hvorki meira né
minna en 45 fyrirtækjum I Svi-
þjóö, sem öll eru meöal hinna
stærstu þar, og þvi von, aö hlust-
að veröi á áskorun hans þar I
landi, enda mun ekki af veita.
Gefur öll listaverk sin
Frú Margrét Jónsdóttir, kona Þórbergs Þórðarsonar, hefur gefið
Listasafni Alþýöusambandsins öll listaverk sin, 33 að tölu. Margrét
hefur safnað málverkum ýmissa helztu málara okkar. 1 safninu eru til
dæmis sex verk eftir Benedikt Gunnarsson, fjögur eftir Jóhann Briem,
fjögur eftir Ninu Tryggvadóttur og fjögur verk Einars G. Baldvinsson-
ar, auk tólf annarra listamanna.
Sérstök sýning á verkunum verður i haust i húsakynnum Listasafns
ASI.

Fólksflutningar
Á vorin verba talsveröir fólks-
flutningar. Skólabörn i Reykjavik
fara i ferðalög I sveitina, og
sveitarbörnin leggja oft leið sina
til Reykjavikur. Þetta er sagt, aö
sé leiðin til að „auka gagnkvæm-
an skilning”, þegar talað er um
„austur” og „vestur”. Skólabörn
frá barnaskólanum á Akri i
Blönduhlið voru einn hópurinn,
sem leitá borgarllfið i Reykjavik.
Myndin er tekin viö húsakynni
barna- og unglingablaösins
Æskunnar.
að villast!
Öþarfi
Margireru vegvilltir á þeysingi
um landið, vegir oft illa merktir
eöa ekki. Fæstir þekkja að marki
staðhætti. Itarlegar vegahand-
bækur bæta úr skák. Útgáfufélag-
iö örn og örlygur hafa sent frá
sér vegahandbók meö algerlega
nýju sniði. Bókin byggir á hinu
nýja veganúmerakerfi Vega-
gerðarinnar.
A hverri textasiöu er uppdrátt-
ur af viðkomandi landssvæði I
þremur litum. Á hverju korti eru
númer vegar og nafn, áfanga-
staöir og fjarlægð milli þeirra. Þá
eru yfirleitt tilgreindarfjarlægöir
frá Reykjavik, Akureyri, Egils-
stööum og Höfn i Hornafirði. 1
texta er rakin i stuttu máli saga
og sérkenni viðkomandi staöa.
Margt Ijósara
um œttir manna
Menn segja sitt hvaö um niöur-
stööur manntalsins, sem hér var
gert áriö 1970. Sumir segja, aö
niöurstööur þess hafi aidrei birzt
alþjóö, aö þvi marki, sem stefnt
var aö. Eitthvaö vantaöi vist, en
ekki er ónýtt að fá greinargóðar
upplýsingar um manntaliö áriö
1816, sem nú liggja fyrir.
I fullri alvöru talað er manntal-
ið 1816 merk heimild um okkur.
Ættfræðifélagiö hóf útgáfu þessa
mikla verks áriö 1947. Nýlega
kom fimmta bindið, og á siöasta
heftiö að koma í ár. Þetta er
fagnaðarefni þeipi, sem láta sig
mannfræöi og þjóölegan fróðleik
varða. Þetta var fyrsta manntaliö
á íslandi, sem getur um
fæðingarstað fólks. Fyrir bragðið
verður margt ljósara um ættir
manna. Þaö er einnig mikilvæg
heimild um hagsögu landsins.
Mannfjöldi á landinu mun hafa
verið um 50 þúsund árið 1816.