Vísir - 28.09.1973, Blaðsíða 2

Vísir. Föstudagur 28. september 1973
risntsm:
Hvaö finnst yöur um ákvöröun
rikisstjórnarinnar aö sllta stjórn-
málasambandi viö Breta, fari
skip þeirra ekki úr landhelginni
innan viku? >
Þóröur Arason, matsveinn:
—Mér finnst þaö ekki nema sjálf-
sagt. Þaö er búið að gerast svo
mikiö á miöunum, aö i raun og
veru átti að slita stjórnmálasam-
bandinu strax i dag.
Guömundur Kristinsson,
veitingamaöur: —Þaö er
áreiöanlega varhugavert aö slita
stjórnmálasambandinu. Kn
forsætisráöherra hefur lýst svo
miklu yfir, aö úr þessu veröur
ekki bakkað. Annars eru Bretar
algjörir sjóræningjar og engin
hætta á aö þeir fari úr landhelg-
inni, þrátt fyrir hótunina um slit-
Guömundur Þóröarson,
umsjónarmaöur: —Mér lizt vel á
það. Þaö er varfærnislegt og
diplómatiskt að gefa viku frest.
En ég held Bretar séu of þrjózkir
til aö sjá, aö þeim helzt ekki á
þessu.
Ragnar Ragnarsson, fram-
kvæmdastjóri: —Þetta er anzi
góð hótun, en mér finnst
frumstæðislegt að ætla sér að
framkvæma hana. Aö hóta þessu
er góð aöferö, en ég er ekki viss
um aö Bretar trúi þvi, og hopi
þvi hvergi.
Marla Guöbjartsdóttir, húsmóö-
ir: —Mér er alveg saman. Ég
vona bara, aö Bretar fari úr land-
helginni innan viku.
Anna Gestsdóttir, verzlunarkona.
— Bezt væri, aö Bretar færu úr
landhelginni, og ég hef trú á þvi,
aö þeir geri það. Mér finnst bezt,
að þetta fari allt sem friösamleg-
ast fram.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Hringið í símo 86611
6 milli kl. 13-15
Hjálp sem um munaði
Garöar i Breiöholti
hringdi:
„Eftir óveðursnóttina núna,
þegar þakjárn fauk af húsum og
allt ætlaði af göflunum aö
ganga, vaknaði ég til um-
hugsunar um nokkuö, sem ég
haföi annars ekki leitt hugann
aö.
f lesendapistlum dagblaðanna
og stundum á fréttasiöum gef-
ur stöku sinnum aö lita
kvartanir einhverra borgara,
sem telja, að lögreglan hafi
ýmist ekki breytt rétt gagnvart
þeim, verið of harðhent, látiö
sér yfirsjást, eöa eitthvað i
þeim dúr. — En i þessum skrif-
um hef ég aldrei séö (svo aö ég
muni) örla á hinu gagnstæöa.
Hvergi neinar þakkir til lög-
reglunnar fyrir eitthvað sem
hún kann vel aö hafa gert.
Þá komum viö að þvi, hvers
vegna óveðursnóttin vekur mig
til umhugsunar um þetta. Þá
var allt lögregluliðborgarinnar
kvatt út til aðstoðar fólki, sem
átti i erfiðleikum vegna veðurs-
ins.
,Hvað meinar skógnektarstjóri'?
..A undanfórnum Iveim írum
hefur rnjog veriö til umrcöu
manna I milli og I fjðlmiölum
uthlutun Skðgrcktar rlkifina i
tumarbúitaöalðndum á
verndaravcöum hennar
t fréttaipegli útvarpaini il
lunnudag ivaraöi Hákon
Hjarnaion iþurnmgum Arna
Gunnarnonar fréttamanni um
umgengm og uthlutun lumarbU
itaðia I landi Skógrcktar rfkii-
ini viö Hreöavatn, en þar voru
ivðr hans nokkuö ðljóá um á
itcöur fyrir uthlutun Skðgrckl-
arinnar til Jðm Ingvarsionar
logfrcöingi. og Wt hann aö þvl
lifUtja aö Skðgrcklin hafi iVipt
hann og fjolikyldu ham miklum
landiréttindum eöa Itðkum viö
Hreöavatn. er hun taldi ser
skylt aö bcta
NU hefi eg reynt aö komait
eftir þvl. hver þem Itðk eöa
landirettmdi voru. en fc ekki
meö nokkru mðti seö. hvaö
skögrcktarstjðri getur átt viö
Þaö ncsta. sem eg kemst er.
aö mðöuríðlk Jðn> bjð að
Hjaröarholti f um þaö bil þrjátfu
kflðinetra fjarlcgö (rá Hreöa
vatni. og I gomlum jaröabðkum
segir. aö Hjaröárholtikirkja
hafi átt skðgarltók I I.aufshaga
I landi l.azfoss leigandi dr
Sturla Knörikssonl. tem Skðg-
rcktinni er meö öllu ðviökom
andi Þvf má viö bcta. aö eng
inn núlifandi Borgfiröingur veit
til þess, aö ábóendur Hjaröar
holls hafi nytjað þesiar hrls
tekjur slnar. enda erfitt um vik
meö samgóngum fyrri tlma, og
eignarrettur þvl ijálfsagt löngu
fyrndur
Langar mig til þesa. aö Vlsir
komist eftir þvl hjá skögrcktar
itjöra. - hver þein ftðk eöa
landsrettindi voru. hvar og af
hverjum og hvencr þau voru
nytjuö sfbast
Vcntanlega ikyrist þá.
hvaöa áitcöur voru fyrtr þesi
ari Uthlutun akðgrcktaritjðra.
en þab hefur veriö nokkuö ðljðst
fyrir mer og fleirum "
Gamall BargflrMagur
Felur Borgfirðingur-
inn sig á bak við
falskt nafn?
Hákon Bjarnason skrifar:
,,Ég hef verið utanbæjar
nokkra daga, og þvi hefur ýmis-
legt i dagblööunum fariö
framhjá mér. Ég haföi lofaö
„Gömlum Borgfiröingi” aö
segja frá tildrögum að byggingu
sumarbústaðar i Jafnaskarös-
landi, ef hann vildi gera svo vel
og segja til nafns.
I VÍSI hinn 13. sept. kveðst
hann heita Sæmundur
Jóhannesson.
Með þvi aö ég er allkúnnugur i
Borgarfiröi og kannaöist ekki
viö þetta nafn, lét ég gá i
þjóðskrána. Kom þá i
Ijós, að ekki er til neinn Borg-
firöingur með þessu, hvorki
ungur né gamall.
Nú er aðeins tvennt til.
Annaðhvort er Sæmundur
Jóhannesson Borgfirðingur
utangarösmaður i þjóöfélaginu
og er hvorki á kjörskrá né skatt-
skrá, eða þá hitt, aö „Gamall
Borgfiröingur” hefur sagt ósatt
til nafns. — Er hvorugt gott.
Þvi vil ég enn biðja þennan
„Gamla Borgfirðing” að koma
fram i dagsljósið, svo aö ekki
verði villzt á mönnum, og þá
skal ég gefa honum greiö og
skýr svör.”
rnikill ðsibur hér á
ndir dulnefnl og •
i skort á
.Gamnll Horgfiröing
r.fa um I Vlsi I K»r
sumarbustaö viö
BORGFIRÐINGURINN
HEITIR....
Söguhetja bréfsins viö uppáhaldsiöju sina.
Hérna uppi i Breiðholti sá ég
um nóttina lögreglumenn leggja
lif sitt i hættu uppi á húsþökum
i svoleiðis hifandi hvassviðri, aö
þaö var i rauninni vart stætt
nema i skjóli. — Alla nóttina
voru þeir á þönum.
En ekki eitt orö... ekki minnsti
þakklætisvottur.
Eftir að mér kom þetta i hug,
fór ég að velta vöngum yfir
þessu. Augu min opnuðust fyrir
þvi, að sennilega er stór þáttur i
starfi lögregluþjóna beinlinis
hjálparstarf viö nauöstatt fólk.
Má mikiö vera, ef þaö koma
ekki oftar en einu sinni og jafn-
vel oftar en tvisvar sinnum
fyrir þau augnablik i starfi lög-
reglumanns, að hann verður aö
leggja lif sitt i hættu (eða i þaö
minnsta limi sina) fyrir
borgarana.
Aldrei heyrir maður samt orði
vikiö aö þeim i þakklætisskyni.
— Á skömmunum sýnist mér
hins vegar aldrei standa, ef
einhverjum mislikar viö þá
(hvort sem það er svo aö ósekju
eöa ekki).
Þetta er óhæfa, drengir góðir.
— Ég vil að minnsta kosti koma
á framfæri viö þá f lögreglunni
beztu þökkum fyrir veitta aö-
stoð óveöursnóttina. Þá fannst
' mér sannast gamla máltækiö:
„Oft þegar neyðin er stærst, er
hjálpin næst.”
Og þaö var vissulega hjálp,
sem um munaði.”
Hver er Borgfirðingurinn?
Hrrbavatn. cr |óngu upplýst míl.
en rf sa ..gamli" vildi gera svo
vel aö birta nafn sitt og gangast
viögreininni. vcri mér ancgja ab
þvl ab nfja þetta upp enn einu
sinni
Þókk fyrir birtinguna
Hákon BJarnason.

Leyndarmál
vatnanna
í njósnamálunum eygjum við aldrei snurðu,
enda fer nú tæknin sffellt aö batna.
En Rússarnir eru fjöldamörgum til furöu
farnir að njósna um starfsemi fslenzkra
vatna.
Ben. Ax.
SAGA AF SKYNSOMUM HUNDI
AÐ AUSTAN
Kæri Vfsir!
„Mig langar til aö koma að
frásögn af hundi, sem ég átti,
þegar ég bjó á Seyöisfiröi.
Hann var vanur að liggja hjá
forstofudyrunum heima, ef
hann var ekki með mér. Ef svo
yngsta barninu var hleypt út,
- stóð hann alltaf upp og lagðist
hjá þvi, ef barnið settist, en
labbaöi sig meö, ef barnið gekk
eitthvaö.
Giröing var um lóöina og á
henni hlið meö grind fyrir. Ef nú
barniö fór áleiöis að hliðinu,
byrjaði hundurinn aö gelta, þar
til einhver kom aö. Hann vissi
sjáanlega, að ekki gat barniö
opnað hliðið þvi að lokan var
utan á grindinni.
Þegar ég vann aö þvi aö
byggja sundhöllina á Seyðis
firði, fór ég oftast á hjólhesti
ferða minna. Svo var það einu
sinni, að ég lánaöi rafvirkja
hjólið til að skjótast eitthvað. —
Þegar hann kom til baka, sagði
hann mér, að hundurinn minn
hefði fylgt sér alla leiðina fram
og til baka geltandi og lægi
hann nú hjá hjólinui’
Jón Vigfússon frá Brúnum.