Vísir - 02.03.1974, Page 2

2
Visir. Laugardagur 2. marz 1974.
vfeusm:
Ilvaöa álit hafiö þér á prófkjöri
stjórnmálaflokka?
Jóhannes Atlason, iþróttakenn-
ari: — Prófkjör gefa kjósandan-
um tækifæri til að velja stjórn-
málamenn til framboðs. Samt
getur það vel verið, að vinsælir
menn hafi meiri möguleika en
aðrir til að komast áfram. En
mér finnst, að fólk eigi að nota
þetta, þvi hér er um gott tækifæri
að ræða til að koma sinum manni
að. \
Örn Friðrik Clausen, læknanemi:
— Þau eru ágæt leið fyrir hvern
flokk til að kanna innbyrðis veik-
leika og góð leiö til að fá mat fólks
á þeirri aðstöðu, sem flokkurinn
er i. Þá koma kannski i ljós óvin-
sælir menn, sem ekki borgar sig
að tefla fram.
Eirikur Pétursson, háseti: — Ég
held, að fólk hafi ekki almennt
áhuga á prófkjörum. Það vill
helzt láta rétta sér pólitikusana
upp i hendurnar, eins og alltaf
hefur verið.
Róbert Róbertsson, lögreglu-
þjónn: — Ég held, að flokkarnir
stjórni hvort sem er innan frá og
hafi mest áhrif á, hver verður
hvað, svo ég held, að prófkjör séu
ekki áhrifamikil. En þau geta
verið til að gefa linuna.
Guöný Helgadóttir, húsmóöir: —
Ég tel þau heppileg fyrir þá, sem
vilja velja stjórnmálamenn i
sviðsljósið. Svo verður barátta
við þetta, þvi auðvitað vilja allir
komast að sem bjóða sig fram.
Baldur Sigurjónsson, fram-
kvæmdastjóri: — Prófkjörin
veita aðhald, fólkið vill velja sér
sjálft menn til framboðs. Og auð-
vitað eiga menn ekki að geta
hlaupið inn á framboðslistana
fyrirhafnarlaust.
„Hún
á
nú
heldur
ekki
að
vera
nein
bjútí-
queen,
bless-
unin"
„Þeir sem fara út í
leiklistina verða að vera
reiðubúnir til þess að túlka
margbrotnustu manngerð-
ir. Maður hefur ekki leyfi
til þess að vera hrokafullur
fyrir sina eigin persónu.
Annars er þetta ekkert ný
reynsla fyrir mér, vegna þess að
ég hef þurft að setja mig i spor
annarra, til dæmis i Hárinu og
Klukkustrengjum, og það þýðir
ekkert að leika bara góðu
manneskjurnar, drottninguna
eða prinsessuna.”
Þetta sagði Brynja Benedikts-
dóttir leikkona, þegar við röbbuð-
um við hana, en i leikriti Jökuls
Jakobssonar, Kertalog, fer hún
með hlutverk konu, sem i ofboði
sinu rifur utan af sér öll fötin og
stendur nakin á sviðinu með bak-
ið i áhorfendur.
,,Ég veit, að þetta getur vakið
umtal um mig, sem ég hefði getað
komizt hjá annars, en i þessu fagi
lærir maður að brjóta af sér allt
slikt,” sagði Brynja ennfremur.
„Það er kannski erfitt fyrir
miðaldra konu að láta sjá svona
aftan á sig, en hún á nú heldur
ekki að vera nein „bjútiqueen”
blessunin.”
— EA.
— segir Brynja Benediktsdóttir, sem afklœðist
í leikriti Jökuls Jakobssonar, Kertalog.
ILESENDUR HAFA ORÐIÐ £
Gömul bílnúmer
Hilaeigandi simaöi:
„Ég er einn i hópi þeirra,sem
hafa verið að endurnýja bila sina
að undanförnu. Viðskipti min við
Bifreiöaeftirlit rikisins hvetja
mig til að skýra frá furðulegum
vinnubrögðum, sem þar tiðkast.
Fyrir hálfum mánuði lagði ég
inn númeraspjöldin af „gamla”
bilnum, sem ég hafði þá nýlega
selt, og sagði starfsmanni eftir-
litsins, að þau ættu að fara á
nýjan bil siðar i mánuðinum.
Ég tek það skýrt fram, að núm-
er þau, sem ég tók af bilnum voru
algjörlega gallalaus og jafngóð
nýjum.Þegar ég i gær ætlaði að
fá skirteini á nýja bilinn, var mér
sagt, að innlögðu skiltunum hefði
verið fleygt fyrir viku og ég yrði
þvi strax að panta ný, greiða fyrir
þau kr. 500 og biða siðan eftir
þeim i eina viku. Mér sýndist
margir verða fyrir þessu sama þá
stuttu stund sem ég beið þarna af-
greiðslu. Eina skýringin, sem
fékkstá þessu, var sú, að húsnæði
væri ekki fyrir hendi til þess að
geyma númerin.
Hreinsab væri út einu sinni i
viku og ekkert mat færi fram á
ástandi innlagðra númera. Þarna
virðist enn um að ræða algjört
skeytingarleysi um hag bifreiða-
eigenda, og jafnvel vaknar sú
spurning, hvort einhverjir annar-
legir samningar hafi verið gerðir
við framleiðanda skiltanna um
aukin viðskipti.
Að öllu athuguðu er þarna um
að ræða mikið og óþarft bruðl
rikisstofnunar á kostnað bifreiða-
eigenda, auk þess tima, sem glat-
ast við þetta amstur.”
„EIGNARRETTUR SVIVIRTUR I
HAFNARFIRÐI"
Trésmiöur úr Hafnarfirði kom að
máli við Visi:
„Það þykir flestum ánægjuefni
að fá i hendur jákvætt svar við
lóðarumsókn. Hætt er hins vegar
viö, að sú ánægja verði skamm-
vinn, þegar lesin er önnur siða
úthlutunarskilmála bæjarstjórn-
ar Hafnarfjarðar.
Þar eru væntanlegum hús-
eigendum settir slikir kostir, að
önnur eins skerðing á persónu-
frelsi imannréttindum og ekki sizt
eignarrétti hefur ekki þekkzt sið-
an á myrkum dögum konungs-
veldis á Islandi.
Lóðarhafa er óheimilt samkv.
skilmálum að ráðstafa eign sinni
(raunar eign bæjarstjórnar) að
eigin þörfum i a.m.k. fimm ár.
Venjulegur byggingartimi húss
er frá einu og hálfu ári til tveggja
og hálfs árs. Þrjú ár þurfa svo að
liða frá þvi að húsið er ibúðarhæft
og þar til ibúðarhafi hefur rétt til
að skoða það sem sina eign.
Það er rétt að leyfa skilmálum
bæjarstjórnar að koma fyrir augu
væntanlegra lóðarumsækjenda i
Hafnarfirði. Orðrétt segir i
skilmálunum: „Lóöinni er úthlut-
að til viðkomandi lóöarhafa til
byggingar fbúðar til eigin afnota.
Er honum óhcimilt aö ráöstafa
lóöinni eða tilhcyrandi
mannvirkjum til annarra aöila i
næstu þrjú árin frá þvi húsiö er
orðið íbúðarhæft....
Brot á ákvæðinu varða þvi, að
bæjarsjóði er heimilt að aftur-
kalla lóðarveitinguna og/eða
segja upp lóðarsamningnum, og
fellur þá lóðin aftur til bæjarins
með tilheyrandi mannvirkjum án
nokkurs endurgjalds fyrir lóöina,
en fyrir mannvirkin skal þá
lóðarhafa einungis greiddur
sannanlegur útlagður byggingar-
kostnaður.... vextir greiðast ekki
af slikum greiðslum....”
Ef „lóðareigandi” neyðist til að
hverfa frá „eignum” sinum á
þeim fimm árum, sem ég nefndi
að framan, þá þýðir það miðað
við núverandi verðlag a.m.k. 3,5
milljóna tjón fyrir viðkomandi.
Lóðargjöld yrðu nefnilega ekki
endurgreidd — 500 þúsund — við-
komandi fengi ekki greitt fyrir
eigin vinnu, sem i 90% tilfella er
vægilega reiknuð 20% af
byggingarkostnaði þ.e.a.s. 1,4
milljónir. Visitölubætur yrðu ekki
greiddar, sem lágt metnar eru
um 2 milljónir, ef húseignin væri
þjóðnýtt af bænum eftir þrjú ár.
Hvenær verður hafizt handa um
byggingu Hafnarfjarðarmúrsins
(sbr. Berlinarmúrsins)?”