Tíminn - 14.01.1966, Side 12

12
ÍÞRÓTTIR
TÍMINW
ÍÞRÓTTiR
FÖSTUDAGUR 14. janúar 1966
FRIÐRIK ÓLAFSSON SKRIFAR UM REYKJAVÍKURMÓTIÐ
1. umferð
1. nmferð:
GnJKmundur S.—Guðm. P. Vz—V2
Eero Böök—G. Kieninger V2—V2
OKelly—Robert Wade biðskák
Friðrik—Freysteinn 1—0
Vasjúkof—Jón Kristinss. biðskák
Biörn Þorsteinss. — Jón H. 1—0
Fyrsta umferð alþjóðlega skák-
mótsins í Reykjavík varð ekkí
vettvangur neinna óvæntra at-
vika. Athygli áhorfenda beindist
að sjálfsögðu fyrst og fremst að
skákum erlendu meistaranna, en
ekki er ósennilegt að skákir ís
lendínganna innbyrðis hafi veitt
þeám nokkra ánægjn, því Þær
voru allar fjörlega og hvasst tefld
ar.
Björn Þorsteinsson varð fyrstur
til að Ijúka sinni skák. Hvorki
hann né andstæðingur hans Jón
Hálfdánarson tefldu byrjunina
ýkja markvisst, en Jón hafði síð-
asta orðíð hvað það snerti og
náði Bjöm þá yfirburðastöðu. Svo
óþægileg var aðstaða Jóns, að
hann kom engum vömum við og
varð að gefast upp eftir 17 leiki
eftir hatrama kóngsókn af hálfu
Bjiörns.
Finninn Böök og Vestur-Þjóð-
verjinn Kieninger urðu næstir til
að Ijúka sinni skák. Finninn náði
heldur betra tafli út úr byrjun-
inni og gerði sitt ítrasta t51 að
auka yfirburðina, en Vestur-Þjóð
verjinn varðist af mikillí seiglu og
tókst að halda á sínu. Samið var
jafntefli eftir um það M 30
leiki.
Þeír nafnarnir Guðmundur Sig-
urjónsson og Guðmundur Pálma
son áttu í miklum sviftingum þetta
kvöld og gerðu vist fáir ráð fyrir
friðsamlegum endalokum. Sá fyrr
nefndi fómaði peði í byrjuninní
og náði við Það hættulegri kóngs
sókn, en með hnitmiðaðri skipta
munsfórn tókst andstæðingi hans
að bægja frá öHum hættum og fá
fram endatafl þar sem yfirburðir
hins í liði, þ. e- a. s. skíptamun
urinn, skiptu engu máli. Samdist
þá jafntefli með keppendum.
Friðrik náði snemma betri
stöðu í skák sinni við Freystein,
sem tefldi byrjunina ekki sem ná-
kvæmast. Jók Friðrlk yfirburði
(Tímamynd)
Þrír af eriendu skákmönnunum, frá vinstrl: Wade, O'Kelly og Kieninger.
sína hægt og sígandi og náði að
síðustu hættulegri kóngssókn eftir
ótímabæra atlögu andstæðingsins
á kóngsvængnum. Sóknin reynd
ist afgerandi og varð Freysteínn
að grfast upp í 35 leik.
0‘Kelly tókst í upphafi tafls að
sundra peðastöðu andstæðingsins á
drottningarvængnum og skipti
hann síðan upp til endatafls, þar
sem hrókar hans nutu sín vel
gegn bakstæðum peðum Wades,
og passívum hrókum. Skákín fór
í bið, en vinningurinn er aðeins
tímaspursmál fyrir 0‘KeIly.
Jón Kristinsson vaidi í skák
sinní við Vasjúkof trausta vörn
en vandteflda. Vasjúkof fór sér
rólega framanaf, en með nobkurri
lagni tókst honum að sfcapa sér
góð færi á miðborðinu og mynda
óþægilegan þrýsting, sem gerði
Jóni verulega erfítt fyrir, en Jón
varðist vel þrótt fyrir mikið tíma
hrak og tókst nokkum veginn að
halda liði sinu til haga. f bið-
skákínni stendur hann að sjálf-
sögðu mun verr að ví-gi, en ekki
er víst að öll von sé ó£L
NITTD
JAPÖNSKU NinO
HJOLBARÐARNIR
(flostum stærðum fyrirliggjandi
{Tollvörugoymslu.
FUÓT AFGREIÐSLA.
DRANGAFELL H.F.
Skipholti 35 — Sími 30 360
EYJAFLUG
MEÐ HELGAFELLl KJÓTI9 ÞÉR
ÚTSÝNIS, FUÓTRA
OG ÁNÆGJULEGRA FLUGFERÐA.
AFGREIÐSLURNAR
OPNAR ALIA DAGA.
SKIPAÚTGERÐIN
Framhald af 9. síðu.
En nú var ekki lengur hikað af
minni hálfu og Hekla send af
stað til útlanda samdægurs.
Kom svo skipið heim rétt fyrir
miðjan apríl og fór fyrst tvær ferð
ir til Vestmannaeyja um páskana
og síðan 5 strandferðir fram til
29. maí með marga farþega og
mikinn flutning, alls um 1800
tonn, mest frá Rvík til Austfjarð-
anna.
Munu ýmsir, svo sem Sveinn
Guðmundsson framkvæmdastjóri í
Héðni, vita, að það var mikils virði
að fá Heklu í strandferðirnar á
umræddum tíma, einmitt þegar haf
ísinn var að lóna frá landinu og
mikils þurfti við í flutningamál-
unum, en vitað er að síldarverk-
smiðjur á Austfjörðum urðu samt
síðar tilhúnar en skyldi á síðast-
liðnu vori vegna skorts á nægum,
heppilegum strandferðaskipum.
Ég fór sjálfur með Heklu til
útlanda síðustu ferð í haust og
heyrði engan talfæra, að málningu
á farþegarými væri sérstaklega
áfátt, þótt fólki á ströndinni hefði
verið gefið tækifæri til að nota
skipið í einn og hálfan mánuð áð-
ur en utanlandssglingar hófust.
Munu menn viðurkenna, að for-
sjá og gifta fylgdi öllum mínum
ráðstöfunum í þessu máli, en
Emil Jónsson ráðherra mun hljóta
harðan dóm fyrir sina framkomu.
Stöðubreytingar.
Þegar Þyrill hafði verið seldur,
taldi ég það sjálfsagt, að yfirmenn
þokuðust til baka í stöðum eftir
þörfum á sama hátt og þeir höfðu
áður hækkað. Gerði ég því m.a.
ráð fyrir, að skipstjórinn á Herðu-
breið, sem hafði skemmstan skip-
stjóratíma hjá útgerðinni, yrði 1.
stýrimaður á Heklu, sem hann
hafði verið áður en hann varð skip
stjóri á Herðubreið.
En hvað halda menn að hafi
gerzt í þessu sambandi? Emil
Jónsson boðar mig upp í stjórnar-
ráð og spyr með miklum þjósti,
hvort ég sé farinn að gera ráð-
stafanir um stöðubreytingar á
skipunum án síns leyfis.
Spurði ég þá, hvort hann myndi
ekki, að hann væri nýbúinn að
selja eitt skip úr flota útgerðar-
innar.
„Það er alveg sama, ég harð-
banna þér a ð hreyfa nokkurn
mann í stöðu nema með mínu
leyfi!“ sagði ráðherrann.
Leiðrétting fékkst svo ekki á
þessu hjá ráðherranum fyrr en
eftir langt þvarg af hálfu stétta-
félaganna, Skipstjórafélags ís-
lands og Stýrimannafélags ís-
lands. Vakti framferði ráðherrans
í þessu máli víðtæka undrun.
Hagsýslumálin.
Það hefur látið vel í eyrum ým-
issa manna á undanförnum árum
að heyra talað um hagsýslutillög-
ur i sambandi við Skipaútgerð rík
isins, sem áttu að geta sparað
ótaldar millj. kr., en auðvitað var
óhræsis forstjórinn á móti öllum
endurbótum!!
En hafa menn hugleitt, hve iít-
ið hefur opinberlega verið skýrt
frá þessum hagsýslutillögum Eru
þær eitthvert feimnismál, aðeins
þægilegar til að segja að forstjóri
Skipaútgerðarinnar sé afturhalds-
samur?
Um hvað fjölluðu þessar tillög-
ur? Um endurnýjun gamalla
skipa, sem m.a. kostaði 21 millj.
kr. að gera við á árinu 1964? Nei.
Um endumýjun húsa? Já.
A. Teiknaður var lítill skáli til
byggingar á Grófarbryggju, en
eftir að gagnrýni var beitt, viður-
kenndu tillögumenn, að bryggjan
væri helmingi of mjó fyrir bygg-
inguna.
B. Síðar var teiknaður annar
skáli til byggingar á hafnarbakk-
anum vestan Grófarbryggju í líkri
stöðu og tollbúðarskálinn hins veg
ar, sem ýmsir telja óvinsælustu
byggingu við höfnina, vegna þess
hvað hún kreppir að umferð, og
hefði skáli Skipaútgerðarinnar auk
ið þá kreppu enn meir. Ekki er
beinlínis upplýst, hvað tafið hef-
ur þessa skálabyggingu annað en
það, að fjárveiting var aldrei látin
í té.
C. Engar alvarlegar tillögur
komu fram um byggingu varan-
legs húsnæðis fyrir meginstarf-
semi útgerðarinnar, en ósk af
minni hálfu um það efni var mætt
með því að ekki væri tímabært
að ræða um slíkt. Þó kom það
fram, að fengi Skipaútgerðin ein-
hvern tíma að reisa umrætt fram-
tíðarhús, þá ættu hæðirnar í því
sennilega að vera aðeins 2,5 m.,
en sérfræðingar í vöruhúsabygg-
ingum á vegum Efnahagssamvinnu
stofnunar Evrópu, sem hér voru
á ferð í opinberum erindum fyr-
ir fáum árum og ég ræddi þá við,
töldu hiklaust, að hæðir í fram-
tíðarvöruhúsi Skipaútgerðarinnar
ættu að vera 6 metra háar.
Eg er reiðubúinn að ræða nán-
ar við Emil Jónsson um hinar
stórbrotnu og nytsömu hagsýslu-
tillögur á hans vegum í sambandi
við Skipaútgerðina.
Um dýra umbúðakassa og fleka
til flutnings í skipum, sem ekki
voru smíðuð eða henta fyrir slík-
an flutning, og sem tæki og að-
stöðu vantar víðast á höfnum til
þess að lyfta og færa til, en flytja
yrði að mestu án allrar hleðslu
aðra leiðina (til Reykjavíkur).
Eg er reiðubúinn að ræða nán-
ar um hagsýslutillögur, þar sem
höfuðskepnunum við ísland var að
mestu gleymt; stormum, sjávar-
gangi og mismunandi hæð sjávar;
tillögur, þar sem talið var heppi-
legt, að skip, sem hafa megintekj-
ur af árstíða- og tækifærishundn-
um vöruflutningi, skyldu vera mín
útubundin á öllum höfnum árið
um kring samkvæmt löngu fyrir-
framgerðum ferðaáætlunum, og
skyldi þetta einnig gilda um staði
eins og Hornafjörð með 8—10
mílna straumi í ósnum á föllum
og eins Krókfjarðanes, þótt Gils-
fjörður sé næstum þurr um fjör-
una og í opinberri leiðsögubók
fyrir sjómenn við ísland standi:
„Gilsfjörður er alllangur en
mjög grunnur fjörður milli Kaldr-
ana og Króksfjarðarness. Hann
er ekkí skipgengur’’.
Ég er reiðubúinn að ræða nán-
ar þá hagsýslutillögu að breyta
hinu gamalkunna og vinsæla skipi
Esju í skoffín með því að rífa
úr henni 2. farrými og breyta í
vörurúm, þótt burðarþolið myndi
vart aukast við það nema um 10
—15 tonn eða samsvarandi þunga
innbyggingar, sem úr væri rifin,
en skipið hefur nú fyrir tiitölu-
lega mikið lestarúm miðað við
burðarþol, full 100 rúmfet á mót
tonni.
Ég er tilbúinn að ræða þá hag-
sýslutillögu að gera Herjólf með
10.000 rúmfeta lestarými að hring
ferðaskipi kringum land, þótt
Herðubreið og Skjaldbreið með
14.000 rúmfeta lestarými^ séu allt
of litlar til sinna ferða. f nefndri
tillögu um Herjólf, sem fléttuð
var inn í víðtækari samgönguáætl-
un fyrir þjóðina, var fastur svefn-
rúmafjöldi farþega misreiknaður
64 í stað 21, en það gerði tillög-
una bara enn fráleitari en ella.
Hvaða erindi átti skip með nefnd-
um einkennum í hringferðir kring-
um land?
Eg er tilbúin,, að ræða nánar
þá hagsýslutillögu að gera Djúpa-
vog að mikilli umhleðsluhöfn fyr-
ir Austurland, þótt þar sé vara-
söm höfn, samanber m.a. eftir-
greinda umsögn í leiðsögubók fyr-
ir sjómenn við ísland:
„Innsiglingin er einnig þröng og
varasöm fyrir ókunnuga, því bæði
eru rif og sker beggja vegna, og
auk þess grunnur kollur mjög ná-
lægt leiðarlínunni.
Af fleira er að taka í þessu
efni, en framangreint skal látið
nægja í bili.
f stórletruðum breiðbálki hinn
8. þ.m. töldu hjálparkokkar Emils
við Alþýðublaðið, að hann hefði
skorið forstjóra Skipaútgerðarinn-
ar niður við trog, og stóðu þeir
auðheyrilega með uppbrettar erm
ar og hlökkuðu til að fá slátrið,
en blessaðir piltarnir mega vara
sig á því, að ekki lendi annar í
troginu en ætlað var.
Guðjón F. Teitsson.