Tíminn - 13.03.1966, Qupperneq 12

12
SUNNUDAGUR 13. marz 1966
TjMINN
T rúlofunar-
hringar
afgreiddir
samdægurs.
Sendum um allt land.
H A L l D Ó R
Skóðavörðustíg 2.
Auglýsið í Tímanum
BARNALEIKTÆKI
★
ÍÞRÓTTATÆKI
Vélaverkstæði
BERNHARÐS HANNESS.,
Suðurtandsbraut 12,
Sími 35810.
Rýmingarsala!
Nýii% glæsilegir svamp-
SVEFNSÓFAR
seljast með 1500 kr. af-
slætti. Nýir gullfallegir
svefnbekkir á aðeins kr.
2300 og 2.900. Ný, vönduð
teak-sófaborð 150x50 sm á
háifvirði: kr. 1750.
Selium einnig nýuppgerða
eins manna svefnsófa frá
kr. 1950, tveggja manna á
kr. 2.900, 3.500 og 3.900.
Sófasett á aðeins kr. 4.500.
Svefnstóla á kr. 1500.
Gerið kjarakaup.
Sendum gegn póstkröfu.
SÓFAVERK5TÆÐIÐ,
Greftisgötu 69, sími 20676.
Vil selja dráttarvél, Mass-
ey Harris Cony (benzín),
smiðaár 1956 Mótor 1 góðu
lagi og vélin gangfær. Til-
valin vél við létta heimilis-
vinnu. Tækifærisverð. All-
ar uplýsingar veitir
Páll Marvinsson,
Sandfelli, pr. Hofsós,
Skagafirði.
1ÓI II | W/rW'
Jll «m 'dr
S*(M££.
Ql Qj 01 Ð u D
D 5 imr
Einangrunargler
Framleitt etnungis úr
úrvals gleri — 5 ára
ébyrgð.
Pantið tímanlega.
KORKIÐJAN h. f.
Skúlagötu 57 Sími 23200.
BIFREIÐA-
EIGENDUR
Vatnskassaviðgerðir,
Elementaslripti.
Tökum vamskassa úr og
sstjum í.
Gufuþvoum mótora o.fl.
Vatnskassav<»rkstæðið,
Grensásveo 18,
simi 37534
Heilbrigði, hreysti, fegurð
HEÍLSURÆKT ATLAS
13 æfingabréf með 60 skýr-
ingamyndum — allt í einni
bók. Aflraunakerfi ATLAS er
bezta og fljótvirkasta aðferðin
til að fá mikinn vöðvastyrk.
Æfrngatími: 10—15 mínútur á
dag Árangurinn enun sýna sig
eftii vikutíma. Pantið bókina
strax í dag — hún verður send
um hæl. — Bókin kostar kr.
175,00. — Utanáskrift okkar er
Ileiísurækt Atlas, ipósthólf 1115
Reykjavík.

Eg undirritaður óska eftir að mér verði sent eitt
eintak af Heilsnrækt Atlas og sendi hér með gjald-
ið, kr. 175.00 'vinsamlega sendið það í ábyrgðar-
bréfi eða póstávísun).
Nafn ..
Heimili
♦ BILLINN
Eent an Ioecar
Sími 1 8 8 33
MENN OG MÁLEFNI
Pramhaia af bls. 7
tíma þurfa íslendingar að hafa
ráðizt í nýjar virkjanir, ef hér
á ekki að verða stórfelldur raf-
orkuskortur eftir t.d. 10 ár.
Ekkert er hægt að fullyrða
um hvað þessar nýju virkjanir
muni kosta, en allir eru þó sam
mála um, að þær verði hlutfalls
lega dýrari en Bú.rfellsvirkjun.
Nokkur bót hefði það verið í
þessum efnum, ef það ákvæði
hefði verið í samningnum, að
verðið, sem álbræðslan greiddi,
hækkaði í samræmi við það. sem
innanlandsverðið á raforku
hækkaði vegna nýrra orkuvera
og annars óhjákvæmilegs kostn
aðar. Þessu er ekki að heilsa,
því að samið er um óbreytt raf-
orkuverð til 25 ára.
Niðurstaða alls þessa verður
sú, að mestar líkur eru til, að
álhringurinn fái raforku frá Búr
fellsvirkjun undir framleiðslu-
verði og íslendingar verði
vegna þess að ráðast miklu
fyrr í nýjar orkuframkvæmdir,
sem muni hækka raforkuverð
hjá þeim meðan hringurinn býr
við óbreytt verð.
Þegar allar framangreindar
staðreyndir eru íhugaðar, sést
vel, hvílíkar skýjaborgir þeir út-
reikningar Jóhanns Hafsteins
eru, að íslendingar muni græða
nær 900 millj. á raforkusölunni
til álbræðslunnar næstu 25 ár-
in! Miklu meiri líkur eru til
þess, að vegna hennar verði ís-
lendingar að búa við mun óhag-
stæðara raforkuverð næstu ára-
tugina en ella. í fyrsta lagi staf-
ar það af því, að raunhæfar lík-
ur verða til þess, að verðið, sem
álbræðslan greiðir, nægi ekki til
að standa undir stofn- og rekstr-
arkostnaði þess hluta Búrfells-
virkjunaj, sem bræðslan fær til
afnota. í öðru lagi vegna þess,
að þetta knýr okkur til að ráð
ast miklu fyrr í nýjar orkufram-
kvæmdir en verða myndi, ef
ef við byggjum einir að
Búrfellsvirkjuninni.
Þetta sýnir ótvírætt, að ekki
er ráðlegt fyrir okkur að selja
raforkuna ódýrara en Norð-
menn gera. í stað þess fáum
við um 20% lægra verð en
þeir. f stað þess bindum við
verðið til 25 ára, en Norðmeun
fá hækkanir samkvæmt vísitölu
á fimm ára fresti, og telja það
þó hvergi nærri fullnægjandi.
Slíkur er munurinn á þessari
raforkusölu hjá okkur og þeim.
Það er ókjarasamningur, sem
ekki er hægt að mæla bót, að
semja þannig um fast verð á
raforku til langs tíma, án þess
vitað sé með neinni vissu hver
JÓN EYSTEINSSON,
lögfræSingur
Sírm 21516
Lögtræðiskrifstofa
Laugavegi 11.
ÞORSTEINN JÚLÍUSSON
héraðsdómslöcrmaður,
Laugavegi 22
(inng Klannarst.)
Sím] 14045
stofn- og rekstrarkostnaður Búr
fellsvirkjunar verðúr, og því
síður stofn- og rekstrarkostnað-
ur næstu virkjana. Þetta er af-
leiðing þeirrar óheillastefnu, að
ríkisstjórnin var búin að bíta í
sig, að koma hér upp álbræðslu
hvað sem það kostaði. Þetta
hlaut að leiða til ömurlegrar út-
komu. Loftkastalareikningar
Jóhanns Hafsteins munu ekki
reynast betur en nýju fötin keis-
arans til þess að hylja þá hörmu
legu staðreynd.
BRÉF TIL BÚNAÐARÞ.
Framhald af 9. síðu
lega í þófinu, þegar ráðsnjallir
menn íæru að halda bræjunum tíl
haga.
Ég tel útilokað að fyrirbyggja
misnotkun á svona tryggingu.
Hvernig á að sanna eða afsanna
slíkt? Dýralæknar okkar eru of
þarfir menn bændum til að þvæla
þeim í að votta að dauður gripur
sé dauður. í þessu frumvarpi er
líka verið að hampa ríkisfé. Eg
álít það hróplega misnotkun á rík-
isfé að greiða með því hræ af
gripum. Ef ríkisfé er á lausu, á
að nota það til að fyrirbyggja
sem mest búfjárdauða. Þar má
nefna lambalát, votheysveiki, doða
í fé, bráðapest og m.fl. Votheys-
veikin út af fyrir sig, er stór
mál fyrir bændur. Það er ekki
nóg að segja eins og Halldór Páls-
son „vothey er óþverri, sem ekki
á að gefa fé.“ Það þarf að koma
í veg fyrir veikina. Vafalaust geta
vísindin það, ef fé er fyrir hendi.
Þá má nefna afurðatjón af völd-
um júgurbólgu og ýmissa kvilla
í kúm. Það ætla tryggingarnar
ekki að bæta ef gripurinn drepst
ekki. En mætti ekki bæta eitt-
hvað úr því með fé og vinnu
fróðra manna.
Alvarlegasti þverbresturinn í
þessum tryggingum er su, að með
þeim er ekki verið að skapa verð-
mæti. Þær verka bar sem skattur
á framleiðsluna. Þær taka af okk
ur andvirði dauða gripsins, sem
er einskis virði og greiða svo
hluta af því aftur. Bara hluta af
því, sem þeir tóku, hitt fer í kostn
að. Svona fargan kostar mikið og
er stóratvinnuvegur fyrir skrif-
Stofulið og alls konar umboðs-
menn. Kannski það vegi ekki svo
lítið hjá áhugamönnum.
Svo háttar í okkar harða landi,
að í landbúnaði er blessunarlega
lítið um stóráföll þannig að menn
standi eftir öreiga vegna tjóns á
búfé. Þetta er smá upptíningur,
sem verður að taka sem afföll.
f greinargerð búfjártryggingar-
frumvarpsins segir að ekki sé hægt
að tryggja uppskeru garðyrkju-
bænda t.d. kartöflur, hún sé svo
áfallasöm. En þar segir að garð-
yrkja sé svo vel borguð að menn
þoli áhættuna, þurfi enga trygg-
ingu. Þetta er einmitt það, sem
landbúnaðurinn þarf allur að búa
við. Góða afkomu, sem gefur
rekstraröryggi, næga tryggingu og
jafnar venjuleg afföll, sem verða
í framleiðslunni. Því er ekki að
neita að til eru stóráföll, eins og
á Þórustöðum í Ölfusi á síðasta
ári, en þar þarf ríkissjóður að
grípa inn í eins og hann hefur
gert og bændur borga í hann
jafnt og aðrir. Þess háttar tilfelli
geta talizt til almannavarna, en
þær eru nú töluvert umtalaðar.
f umræðum á Alþingi um líf-
eyrissjóð fyrir alla landsmenn
benti Ólafur Björnsson prófessor
á að sjóðsstofnun á þessum verð-
bólgutímum er tilgangslítil. Fast-
ar sjóðatekjur og vextir hafa við
verðbólgunni. Bændur hljóta því
að mótmæla báðum þessum frum-
vörpum, sem stefna að beinni
kjaraskerðingu þeirra og ætlast til
af fulltrúum sínum á Búnaðar-
þingi að þeir hafi vit fyrir for-
ystunni og felli þau.
Hörður Sigurgrimsson.