Tíminn - 29.03.1966, Page 10

r
TIMINN
WILSON
Framíhald af bls. 13.
Grimcmds væri ihrein vitleysa.
Þótt allar skoðanakannan
ir 'spái miklum sigri Verka-
mannaflokksins við þingkosn-
ingamar, sem fram fara á
fimmtudaginn, hafa leiðtog-
ar flokksins verulegar áhyggj-
ur. Þeir eru hræddir um, að
margir fylgjendur flokksins
muni telja það óþarfa að fara
á kjörstað, þar sem sigurinn
sé „öruggur“ hvort sem er.
Wilson sagði á blaðamanna
fundi sínum í dag að allt væri
undir því komið, hverjir greiða
atkvæði á fimmtudagskvöldið.
Hann gerði sitt til þess að fá
verkamenn til þess að greiða at
kvæði, með því að senda út
langa yfirlýsingu, þar sem
hann ákærði íhaldsflokkinn fyr
ir að hafa í hyggju að hækka
niðurgreidda húsleigu, ef flokk
urinn fengi völdin.
Heath fullyrti í dag, að Wil-
son talaði tveim tungum um að
ild Bretlands að Efnahags-
bandalagi Evrópu, og skoraði á
forsætisráðherrann að skýra
sjónarmið sitt frekar. Wilson
svaraði því til, að ríkisstjórn
sín myndi halda áfram að leita
eftir því, hvaða skilyrði eru
fyrir inngöngu Breta í banda-
lagið.
Um Rhodesíumálið sagði
Heath, að hefja yrði viðræður
við stjórn Ian Smiths þar í
landi, en forsætisráðherrann
sagði, að ráðamenn í Rhodesíu
hefðu gert öllum það ljóst, að
þeir hafi engan áhuga á samn-
ingaviðræðum.
KOMMAR í MOSKVU
Framhald af bls. 13.
ir hafi lofað kommúnistaflokkum
ýmissa Austur-Evrópuríkja, að
flokksþingið verði ekki notað til
þess að reka kínverska kommún-
ista úr alþjóðasamtökum kommún-
ista. Einnig er talið, að ekki verði
: um að að ræða neinn kommún-
istískan „toppfund" í sambandi við
flokksþingið.
Sérstakan áhuga vekur, hvort
lögð verður áherzLa á að endur-
reisa Stalín og stfjórn hans á
þessu flokksþingi. Að undanförnu
hefur ýmislegt bent til þess, að
leiðtogarnir í Kreml vilji draga
úr þeim fordæmingum á Stalín,
sem Krústjoff hóf moð ræðu sinni
á flokksþinginu 1956..
Af þeim ríkjum, sem kommún-
istar ráða, eru það aðeins tvö, sem
ekki mæta — Kína og Albanía.
Ástæðan er deilan milli Moskvu
og Peking. Kommúnistaflokkarn-
ir í Norður-Víetnam og Norður-
Kóreu hafa sent fulltrúa á þingið,
en bæði þessi ríki hafa haft mjög
náið samband við kínverska komm
únista.
FÁRVIÐRI
Framhald af bls. 13.
on, þegar stórt tré brotnaði
skyndilega í stormkviðu og féll á
þau.
Brezkar þyrlur létu sig óveðrið
engu skipta og fóru til bjargar
43 mönnum, sem voru um borð í
„Ocean prince“ — sem er olíu-
borunarpallur — í Norðursjó.
Fimmtán metra háar bylgjur virt-
ust á tímabili ætla að rífa pall-
inn frá akkerisfestunum —
skammt frá þeim stað, þar sem
pallurinn „Sea Gem“ sökk í fyrra,
en þá fórust 13 manns.
Á meðan áhöfnin af „Ocean
Prince“ stigu á land,’ báðu 33
menn á öðrum olíuhorunarpalli
— ,,Constellation“ um hjálp. Var
pallurinn á reki, — og björgunar-
skip og dráttarbátar frá Hollandi
héldu í átt til pallsins. Síðar
lægði vindinn nokkuð, og áhöfnin
tilkynnti, að hún þyrfti ekki á
hjálp að halda.
„Bretagne" — norskt skip —
var á leið til Rotterdam, er leki
kom að skipinu í nótt. Var það
þá fyrir utan Holland, og bað
það um hjálp síðar í nótt, þegar
það hafði fengið mikla slagsíðu.
Var skiþinu siglt í strand, og
áhöfnin ftott í land. Enginn slas-
aðist eða fórst.
Annað s'kip brezka olíuskipið
„British Strength" strandaði milli
Bath og Hansweert í morgun. Var
það á leiðinni til Antwerpen með
fullfermi af olíu. Hollenzkir
dráttarbátar voru í kvöld á leið
að skipinu. Þeir ætla að reyna að
draga það á flot.
Danska flutningaskipið „Ulla
Degn“ kom til Hollands í dag með
nokkurt magn af sjó í vélarrým-
inu, en skipið var á leið frá Dan-
mörku til Suður-Afríku, er leki
kom að skipinu í stonminum.
TYRKLAND
Framhald af bls. 13.
sæti í efri deild tyrkneska þings-
ins og var í dag kjörinn forseti
á fundi í sameinuðu þingi lands-
ins. Það var stjórnarflokkurinn,
sem bauð hann fram, en hann
fékk einnig stuðning flestra stjórn
arandstöðuflokkanna, m. a. Lýð-
veldisflokksins, sem lýtur stjóm
fyrrverandi forseta, Ismet Inönu,
Verkamannaflokksins og ÍVý-tyrk-
neska flokksins. Fékk Sunay 461
atkvæði, en í þinginu eru 532
þingmenn. Einn annar frambjóð-
andi var í kjöri, Alpaslan Turkes,
og fékk hann 11 atkvæði. Nokkrir
stjórnmálamenn aðrir fengu örfá
atkvæði, en 47 þingmenn sátu hjá.
Sunay er fimmti forseti lands-
ins. Hann er kvæntur og á þrjú
börn. Sunay er 66 ára gamall.
HEIMSBIKARINN
Framhald af bls. 13.
daga, en hann hvarf frá sýn-
ingarstað í London sunnudag-
inn 20. marz. Hundurinn Pickl
es, sem á sunnudagskvöldið fór
í kvöldgöngu með eiganda sín
um í garði einum í London,
fann bikarinn grafinn i jörðu
undir runna einum, og hljóp
með hann til eiganda síns, Da
vid Corbetts, sem hélt beint
niður, á lögreglustöð. Bikarinn
er úr gulli og tryggður fyrir
rúmlega 3.6 milíjónir króna.
Bikarlnn var til sýnis í að-
eins 20 mínútur í dag, og ein
ungis blaðamenn og blaðaljós-
myndarar fengu að sjá hann.
Hann var síðan læstur inn í
skáp á lögreglustöðinni og
verður þar til 4. apríl. Þá
verður hann lagður fram í rétt
inum, er mál Edward Betch-
ley, 47 ára gamals hafnarverka
manns sem ákærður er fyrir
þjófnaðinn, verður tekið fyr-
ir.
Fundur heimsbikarsins hef
ur vakið mikinn fögnuð. Tals
maður brezka knattspyrnu-
sambandsins sagði, að hann
yrði hér eftir læstur inni í
bankahólfi. Blöð í Brazilíu
heiðruðu Pickles sem „hetju
heimsbikarsins", og fram-
kvæmdastjóri alþjóðaknatt
spyrnusambandsins lýsti yfir
ánægju sinni með fundinn.
Bikarinn er nefndur eftir
Jules Rimet, sem eitt sinn var
forseti alþjóðasambandsins.
Ilann er nú látinn.
NATO
Framhald af bls. 13.
kvæmdar. En það væri hlut-
verk frönsku stjórnarinnar að
■ tilkynna nánar opinberlega
um það mál.
Á morgun, þriðjudag, mun
Ball taka þátt í fundi fastaráðs
NATO, en þar mun hann
leggja fram skýrslu um NATO
og Vietnam. Síðar mun hann
ræða afleiðingar frönsku áætl-
unarinnar um að hætta að
taka þátt í sameiginlegri her-
stjórn bandalagsins, við full-
trúa hinna NATO ríkjanna á
fundi, þar sem Frakkland mun
ekki eiga fulltrúa.
FORSETINN
Framhald af bls. 24.
sem verðskuldar aðdáun allra. ís-
land er gott dæmi þess, hvílíkan
skerf smáþjóð, og við erum líka
smáþjóð, getur lagt til heimsmenn
ingarinnar."
Þá minntist ísraelsforseti þess,
að Alþingi væri elzta löggjafar-
samkoma heims, ennfremur
meðal mikilvægra starfa íslands-
forseta áður hefði verið það, að
hann hefði verið forseti Alþingis
á 1000 ára afmæli þess. Einnig
væri íslenzkan ein elzta þjóðtmiga
Evrópu og hinar auðugu bók-
menntir þeirrar tungu áttu rætur
sínar að rekja langt afur í mið-
aldir oig engu síður gætu nú-
tíma íslendingar lesið þær bók-
menntir en íisraels börn 2000 ára
gamla hebresku bíblíu sinnar. ísr
aelsforseti ræddi um nútímabók-
menntir íslendinga, sagði menn-
ingarlíf vera auðugt og útgáfu-
starfsemina mikla. Einnig hefði fs
lendingum með mikilli vinnusemi
kunnáttu og tækni, tekizt að koma
upp blómlegum iðnaði og fj öl-
breyttu ,nýtízku atvinnulífi. Á al-
þjóðavettvangi hefði ísland ávallt
eins og fsrael viljað varðveita
frið og rétt þjóða og einstaklinga.
Að lokinni ræðu ísraelsforseta
tók hr. Ásgeir Ásgeirsson til máls,
og fer ræða hans hér á eftir:
Herra forseti!
Ég þakka hjartanlega þetta
kvöldboð, þar sem ég fæ tækifæri
til að hitta og sjá svo marga for
ystumenn ísraelsþjóðarinnar. Eg
minnist og með ánægju heimsókn
ar Ben Gurion, forsætisráðherra,
og Golda Meir, utanríkisráðherra,
til íslands fyrir nokkrum árum.
Ég hef einnig haft þá ánægju að
hitta yður, herra forseti, eitt sinn
áður við jarðarför Winston Churc
hills. Þar gengum við hlið við hlið
í skrúðgöngunni, ísrael og fsland.
Ég ásetti mér þá að þiggja svo
fljótt sem auðið væri yðar vinsam
lega boð til hins forna og nýend
urreista ríkis fsraelsþjóðarinnar.
Þessi ferð er að nokkru leyti
pílagrímsför. ísrael er ennþá í vor
um augum Landið helga, eins og
flestra kristinna manna og jafn-
vel Múhameðstrúarmanna. Ég
kom hingað með mikilli eftir-
væntingu. Vonir mínar hafa vissu
lega rætzt á heillar viku ferða-
lagi með yðar ágætu leiðsögu-
mönnum og miklu gestrisni. Það
eru fáir staðir um heim allan,
sem hafa jafn mikið • aðdráttar-
afl og Jerúsalem og Landið helga.
Þó margt sé ólíkt um hagi fsra-
els og íslendinga, þá er og margt
náskylt og af sama uppruna. Það
nægir að nefna blessunarorðin og
hin tíu boðorð. ísrael hefur gefið
oss og heiminum bibliuna, þann
hluta sem vér nefnum hið gamla
testamenti. Yðar forfeður, Abra-
ham, Móses og Davíð bonungur,
svo ég nefni einhverja, eru einnig
mikilmenni hins kristna heims.
Fjöldi íslendinga heitir biblíunöfn
um. Hugmyndaheimur vor er mót
aður af norrænni, grískri og hebr
eskri menningu.
Það er og líkt með oss, að báðar
þjóðirnar tala fomt mál, sem hef
ur lítið breytzt um langan aldur,
þó öll tungumál þurfi að mynda
nýyrði af fornum stofni með vax-
andi þekkingu og breyttum at-
vinnuhattum. Haldreipið eru hin-
ar fornu bókmenntir, biblían, og
Islendingasögur sem einnig hafa
átt ríkastan þátt í að varðveita
þjóðerni og e ndurreisa sjálfstæð
lýðveldi í báðum löndunum. Hvað
væru ísraelsmenn án hins gamla
testamentis eða íslenzkt þjóðerni
án hinna fomu sagna.
En eitt stingur þó sérstaklega i
stúf, en það er lega landanna og
nágrenni þeirra. ísland er eyja í
miðju Norður-Atlantshafi, landa-
mærin eru hafið, og allir nágrann
ar fjarlægir. Hafið hefur lengst af
verið hin bezta landvörn, og þó að
fslendingar væru um langan aldur
undir erlendum yfirráðum, þá
höfum vér enga í sögu að
segja af ofsóknum né herleiðing-
um.
Lega ísraels fyrir botni Mið-
jarðarhafs, oft og tíðum í þjóð-
braut milli stórvelda síns tíma,
sem bárust á banaspjótum, skap-
aði þjóðinni önnur og ólík örlög.
Það er oftlega saga mikilla hörm
unga, allt frá dögum Assíríu-
manna til Rómaveldis og jafnvel
fram á vora daga, svo ég tiltaki
nánar^ 14. maí 1948, þegar hið
nýja Ísraelsríki var stofnað. Stór
veldi fyrri tíma nú fallin í yalinn
og úr sögunni. En hið unga ísraels
ríki lifir nú í endurnýjung sinna
lifdaga.
fsraelsmenn hafa að vísu átt sín
blómaskeið inn á milli. Og þá
húgsa ég helzt til ríkisstjórnarára
Davíðs og Salomons, og síðar
þeirra tímabila, þegar kristnar
þjóðir og Múhameðstrúarmenn
sýndu þeim umburðarlyndi, veittu
trúarfrelsi og settu suma afburða
menn þeirra til hárra metorða. Þá
fengu gáfur og snilli fsraels
manna að njóta sín í vísindum og
bókmenntum. En á okkar ævi,
sem nú lifum, keyrði þó um koll,
þegar myrtir voru um 6 milljónir
af þeim 18, sem talið er að hafi
lifað í dreifingunni.
En þegar neyðin var stærst, var
hjálpin næst og nýtt ríki stofnað
í hinu fyrirheitna landi. Sá atburð
ur sýnist mér mestur í sögu fsra-
el á síðustu áraþúsundum. Um
þetta hef óg hugsað margt þessa
síðastliðnu viku. Hér er lifað og
starfað óttalaust, þótt mörg við-
fangsefni séu erfið og ýmsar hætt
ur yfirvofandi. Afköstin eru ótrú
lega mikil og verkefnin ótæm-
andi. Það er einhver „hulinn
verndarkraftur", sem veldur, að
þessi þjóð er enn við lýði. En ég
skil vel, að hin dreifða, landlausa
þjóð gat aldrei gleymt Jerúsalem
og hinu Fyrirheitna landi.
Herra forseti! Ég endurtek
þakkir mínar fyrir þetta heimboð.
Ég dáist að landi yðar, litbrigð-
um, og tilbreytingu. Ég undrast
þá orku, sem breytir eyðimörk í
ákur og aldingarða. Og þó finnst
mér mest koma til fólksins sjálfs,
margra þeirra manna, sem ég hef
hitt fyrir, alúðar og gestrisni.
Mér hefur verið það ánægja, að
sjá daglega Davíðsstjörnuna
blakta við hlið hins íslenzka kross-
fána.
Hafið þið öll beztu þökk!
RAGNAR
Framhald af bls. 24.
gefa þessum húsakynnum nafnið
Unuhús, eftir hinu fornfræga Unu
húsi við Garðastræti, sem raunar
stendur enn, þótt ætlunin hafi
verið að láta það víkja burt fyrir
mörgum árum. Sápugerðin Frigg
var í hinu húsinu þangað til á
síðasta ári, að hún var flutt í
stærra verksmiðjuhús, en eftir
það fór Ragnar að undirbúa end-
urinnréttingu Frigghússins, og
þar eru nú nærri fullbúnir tveir
sýningarsalir á tveim hæðum, ná-
lega níutíu fermetrar hvor. Munu
í neðri salnum eiga að verða sýn-
ingar á verkum íslenzkra myndlist
armanna, en í salnum á efri hæð-
inni sýndar að staðaldri málverka-
litprentanir og bækur eftir ís-
lenzka höfunda.
LJÓSMYNDUN
Framhald af bls. 24.
ráðherra. Venjan hefur verið sú
hin síðari ár, að blaðaljósmyndar-
ar fengju að koma á vettvang og
taka myndir, þegar stórir viðburð
ir eru að gerast. Nú ríkti hins veg
ar sú leynd yfir undirskriftinni,
að enginn gat upplýst, hvar hún
færi fram, og seinna var tilkynnt
að ráðuneytið mundi sjálft láta
annast myndatöku af undirskrift
inni og senda blöðunum myndir
um kvöldið.
ÞRID.IUDAGUR 29. marx 1966
IÐNAÐUR
Framhald al i5. siðu.
samtök vinnuveitenda og Alþýðu-
sambands íslands gerðu með sér
11. desember s.l. um undirbúning
og framkvæmd vinnurannsókna.
Og að lokum vil ég þakka og
vekja athygli á Iðnaðarmálastofn
un íslands, sem unnið hefur mik-
ið og gott brautryðjendastarf á
þessu sviði.
BJÓRINN
Framhald af bls. 19.
lingar. Bjórbannið er þó enn meiri
flónska, þvi bjór er hollur og
nærandi, en það verður ebki sagt
um píputóbak. Allar stéttir þjóð
félagsins ættu því að geta verið
sammála um þá kröfu, að flónsku
flís þessi sé dregin úr íslenzkri
áfengislöggjöf.
Fjárhagshliðin er ekM aðalat-
riði í bjórmálinu, en þó er hún
ekki einsMs virði. Líbur eru til
að íslenzka þjóðin eyði 40—50
millj. í erlendum gjaldeyri fyrir
bjór. Nokkuð af þeim gjaldeyri
væri faægt að spara, ef hér væri
búinn til og seldur íslenzkur bjór.
TaMst okkur að búa til bjórteg-
undir, sem jafnast á við það sem
bezt gerist erlendis, er líMegt að
um verulegan útflutning gæti
verið að ræða. Ýmsir halda þvi
fram, að við höfum betri sMlyrði
til að búa til góðan bjór, en aðrar
þjóðir, sökum þess, að hér sé kost
ur á betra vatni. Það hlýtur að
taka nokkurn tíma fyrir fslendinga
að læra að framleiða bjór, sem
jafnast á við beztu tegundir er-
lendis, því þar hefur þessi iðn-
grein þróast í fleiri aldir. Engin
ástæða er þó til að ætla, að við
getum ekki lsért að búa til góðan
bjór. Reynist sMlyrði hér á ein.
hvern hátt hagkvæmari ættum við
að geta farið fram úp öðrum við
bjórframleiðslu. Til þess að það
megi takast álít ég, að við verðum
að leyfa innflutning á bjór svo inn
lenda framleiðslan hafi við eitt
hvað að keppa. Vera má að þetta
verði ein af fáum framleiðslu-
greinum, þar sem við höfum betri
aðstöðu, en aðrar þjóðir. Eigi er
ástæða til að loika augum fyrir
þeim þætti málsins.
Ummæli dr. Helga
Tómassonar.
Þann 25. febrúar s. 1. birtist
stutt grein í Morgunblaðinu eftir
Jón Gunnlaugsson. Heyrt hefi ég
að greinarhöfundur neyti ekki
áfengis. Hvað sem því líður er
greinin skrifuð af viti og sann-
girni. Eftirfarandi ummæli tekur
greinarhöfundur úr ræðu, sem
dr. Helgi Tómasson hélt á stúku-
fundi: „Til þess að fara varlega
fullyrði óg að það sé að minnsta
kosti alveg ósannað mál að ölið
hafi kennt nokkrum manni að
neyta áfengis." Ennfremur sagði
dr. Helgi: „Menn skyldu varast að
neyta hinna svonefndu sterku eða
brenndu drykkja, brennivíns, kon-
jaks, viskís, romrns o. fl. og alls
ekM án þess að þynna þá ræM-
lega vel út, og þessir áfengu drykk
ir eru skaðlegastir alls áfengis. fyr
ir líffæri manna. Aftur á móti eru
hin svonefndu léttu vín eða borð
vín ekki jafn skaðleg og brenndu
drykkirnir og minnstan skaða
gerir vissulega ölið. Auk þess eru
f ölinu miMl og holl fæða, sem
gerir þaðr að'' verkum, að menn
verða fljótt saddir af öldrykkju
og minnkar þá löngun til dryfckj-
unnar“.
Þetta sagði dr. Helgi Tómasson,
sá íslenzkur' læknir, sem hafði
einna mesta reynslu í því, að fara
með ofdrykkjumenn. Ég er ekki
í vafa um, að sala bjórs verður
leyfð hér eins og í öðrum lönd-
um. Hvenær það verður get ég
ekki sagt um. — ÆsMlegt væri að
við fengjum sem fyrst að njóta
þessa holla gleðigjafa án þess að
þurfa að brjóta lög og reglur.