Vísir - 15.10.1974, Qupperneq 16

VÍSIR
ÞriOiudagur 15. október 1974
Munaði um
tvo hreppa
Okkur varO á i messunni meO
staOsetningu i bænum Leirvogs-
tungu i frétt i gær. SögOum viO
bæinn i Kjósinni, en þar munaói
tveimur hreppum, þvi aö hann er
í Mosfellssveit.
Guðmundur Magnússon bóndi i
Leirvogstungu benti á þennan
misskilning. Hann sagði um leið,
að byssumaðurinn, sem var
tekinn þarna um helgina, væri að-
eins einn af mörgum, sem væru
siskjótandi á landareign hans.
Guðmundur sagði, að skotmenn
stunduðu mikið að skjóta i mark i
sandgryfjum ekki fjarri bænum.
Hinum megin Vesturlandsveg-
arins skjóta þeir á leirum sem
þar eru, og hafa fugl fyrir skot-
mark.
-ÖH.
Stótur við
stýrið
nálgast
metið
Samtals 862 ökumenn höföu
i gær veriö teknir grunaöir um
ölvun viö akstur I Reykjavfk.
Drjúgt bættist viö um helgina,
en þá voru 17 teknir.
Nú nálgast fjöldi ökumanna,
sem grunaðir eru um ölvun við
akstur, þann fjölda sem sam-
tals var tekinn á siðasta ári.
Þá voru 967 kærðir fyrir ölvun
við akstur.
Samkvæmt þessum tölum
má áætla, að nokkuð fleiri hafi
veriö teknir annars staðar en i
Reykjavik, ef miðað er við
reynslu síðustu ára. Heildar-
fjöldi ökumanna sem teknir
eru grunaðir um ölvun við
akstur fer þvi að nálgast tvö
þúsund. t fyrra voru samtals
2154 ökumenn kærðir fyrir
ölvun við akstur. Með þvi
áframhaldi, sem verið hefur I
ár, kemur sú tala til með að
nálgast 2500 I lok ársins.
— ÓH.
----------------------
SKORA Á
STJÓRN
AÐ FELLA
NIÐUR
TOLLA
Samþykkt var i nýafstöönu
landsþingi slökkviiiOsmanna aö
skora á rlkisstjórnina aö fella niö-
ur tolla og önnur aöflutningsgjöld
af slökkvitækjum og öörum
björgunartækjum. Fram kom, aö
gjöld þessi eru allt upp I 90%.
Landsþingið var haldið I Höfn I
Hornafirði, og sátu það um 60
fulltrúar frá 34 félögum slökkvi-
liðsmanna um land allt.
A þinginu voru kynntar nýjung-
ar I björgunar- og slökkvitækni og
flutt erindi um þau mál.
Þá vareinnig samþykkt aö fara
þess á leit við Landssímann, að
stórbætt verði simaþjónusta á
landsbyggðinni, svo tafarlaust
veröi hægt að ná til slökkviliða og
annarra björgunarsveita I
neyöartilfellum, en töluverður
misbrestur mun vera á því.
Formaður Landssambands
slökkviliðsmanna er Guðmundur
Haraldsson I slökkviliöinu á
Keflavlkurflugvelli. — SH
Fœr 500 þósund vegna
ólöglegrar uppsagnar
Dómurer fallinn í máli
manns, sem taldi að
brottvikning hans úr
starfi slökkviliðsmanns á
Keflavfkurflugvelli væri
ólögleg.
Slökkviliðsstjóri á Kefla-
vlkurflugveili sagði slökkviliðs-
manninum upp störfum i júni
1972 án fyrirvara og án þess að
greina nokkra ástæðu fyrir upp-
sögninni.
Svipuð atvik munu hafa gerzt
áður og taldi maðurinn að hér
væri um að ræða hefndarráð-
stafanir af hálfu slökkviliðs-
stjóra. Slökkviliðsmaðurinn var
framarlega i félags- og hags-
munasamtökum slökkviliðs-
mannanna og var hvatamaður
að stofnun Starfsmannafélags
slökkviliðsmannanna og lif-
eyrissjóðs þeirra.
Arið 1969 fór fram undir-
skriftasöfnun meðal slökkviliðs-
mannanna þar sem samtals 44
starfsmenn fóru fram á, að
slökkviliðsstjóranum yrði gefið
fri. Einn maður var kjörinn af
hverri vakt til að annast fram-
kvæmd undirskriftasöfnunar-
innar og var umgetinn slökkvi-
liðsmaður forsvarsmaður
söfnunarinnar á sinni vakt.
Slökkviliðsmaðurinn höfðaði
mál á hendur rikissjóði, þar
sem hann taldi, að uppsögnin
væri ólögleg og ekki gefin næg
skýring á ástæðunni.
Dómurinn, sem kveðinn var
upp i málinu hjá borgardómara,
gerði utanrikisráðherra fyrir
hönd varnarmáladeildar utan-
rikisráðuneytisins og fjármála-
ráðherra fyrir hönd rikissjóðs
að greiða stefnandanum
388.827.93 krónur ásamt vöxtum
frá 1. april 1973. Þetta gerir nær
500 þúsund krónur. Auk þess á
rikissjóður að greiða máls-
kostnað 75.000 krónur.
Af 388 þúsundunum eru 158
þúsund i laun, 30 þúsund i orlof
og 200 þúsund i miskabætur.
Enn er óvist hvort rikissjóður
mun áfrýja þessum dómi. Ef
svo fer ekki kemur slökkviliðs-
maðurinn til með að fá nær 500
þúsund krónur upp I hendurnar
sem skaðabætur. Nokkrir hafa
beðið eftir úrslitum þessa máls
með nokkurri eftirvæntingu og
eru sumir að hugsa sér til hreyf-
ings vegna samsvarandi upp-
sagnarmála.
— JB.
MJOG BREYTILEGT GERLA-
MAGN í SJÓ HJÁ AKUREYRI
„Ekki er hægt að segja, að
þessar rannsóknir hafi leitt i
ljós neina aðkallandi hættu.
Hættulaust er að borða fisk, sem
veiddur er á þessu svæði, en
varasamt með skelfisk. Það er
ekki talið æskilegt að baða sig i
sjónum enda litið gert.”
Þannig svaraði Hörður
Kristinsson hjá Náttúrugripa-
safninu á Akureyri, þegar við
spurðum hann um mengun I sjó
við Akureyri, en sagt er frá
henni i blaðinu Islendingi.
„Heilbrigðiseftirlit Akureyr-
ar fól Náttúrugripasafninu að
gera þessar rannsóknir,” sagði
Hörður. „Ein af ástæðunum fyr-
ir þvi, að óskað var eftir rann-
sókn, kann að vera sú, að
kræklingur, sem áður var hér
mjög mikill, hefur minnkað
verulega. Sama er að segja um
sumt annað smálif i sjónum.
I ljós kom, að geysilegar
sveiflur eru á kóligerlamagni i
sjónum eftir veðráttu og sjávar-
hreyfingu. Þannig getur
kóiigerlamagnið i 100 millilitr-
um af sjó verið frá 20-30 upp I
16000. Mest er mengunin þar
sem sjórinn er kyrrastur, svo
sem I dokkinni við bryggjurn-
ar.”
1 Islendingi segir.aömengunin
hafi ekki skaðað botndýralif i
sjónum, og súrefnismagn i hon-
um sé eðlilegt. Næringarmagn
hans er eðlilegt nema viö skolp-
rörin, sem opnast út i sjóinn
með jöfnu millibili frá
Höpfnersbryggju út á Tangann.
Kóligerlamagn á Pollinum hefði
ekki reynzt hærra en gert var
ráð fyrir, en fjöldi gerla við
Glerárósa hefði komiö á óvart.
Aftur á móti væri innsti og aust-
asti hluti Pollsins nokkuð hreinn
og gætti þar áhrifa frá Eyja-
fjarðará.
Ennfremur segir, að straum-
mælingum á firðinum sé ekki
lokið, en þegar sé ljóst, að þeir
séu flóknir og liggi i lögum.
„Það hlýtur að verða kapps-
mál okkar að finna straumana
og koma skolprennslinu út i
þá,” sagði Hörður. „Rannsókn-
in er til þess gerð að finna, hvar
við stöndum i þessum málum og
hvað gera má til úrbóta.”
—SH
TEKNIR
FYRIR
AÐ SELJA
BRUGG
Tveir strákar, 15 og 16 ára voru
handteknir um helgina fyrir að
selja brugg i Hafnarfiröi.
Þeir höfðu selt sex flöskur, en
tekjurnar voru fremur smáar,
eða um tvö þúsund krónur fyrir
allt saman.
Strákarnir höfðu bruggað
sterkt öl úr efnum, sem fást alls
staðar i búðum.
Þess má geta að Áfengis-
verziun rikisins hefur einkarétt á
íramleiðslu og sölu áfengra
drykkja hér á landi. Liggja háar
sektir við þvi að brjóta gegn þeim
lögum.
-ÓH.
Óvenjulegir gestir hjá
Rjúpnaveiðin hefst í dag:
VON 4 MEIRI
RJÚPUí ÁR
EN í FYRRA
„Rjúpnaveiðin á að verða mun
betri I ár en hún varð i fyrra,”
sagði dr. Finnur Guðmundsson,
fuglafræðingur i viðtali við Visi.
„Að visu getur veðrið haft ein-
hver áhrif á veiðina, en stofninn
er mun sterkari en hann var I
fyrra.”
Rjúpnaveiðitiminn hefst i dag
og stendur til 22. desember.
Rjúpnastofninn tekur sveiflur,
eins og kunnugt er og nálgast nú
hámark.
„Riúpnafjöldinn er venjulega
mjög mikilí fjögur ár af hverjum
tiu, þau ár, sem enda á 4, 5, 6 og 7,
■<-----------------------m.
Rjúpan kann bara vel viö sig
uppi i Breiðholti, enda þótt þar
sé orðin mannabyggð. Aðeins
örfá ár eru siöan Reykvíkingar
sóttu mjög i rjúpu á þessum
slóðum. (Ljósmynd Visis
Bj.Bj.)
r
6 rjúpur í einum garði í morgun og 1 í öðrum í gœrkvöldi
ar við Hólastekk hvorki meira né
minna en sex rjúpur I garöinn hjá
Breibholtsbúar, sem búa i
Hólastekk og Urðarstekk hafa svo
sannariega fengið óvenjulega
gesti I heimsókn. Eða eru rjúpur
vappandi um I görðum manna
svona dags daglega?
Spikfeit og sælleg rjúpa heim-
sótti Ibúana við Urðarstekk 5 I
gærkvöldi, og I morgun fengu ibú-
sér.
Rjúpurnar eru hinar rólegustu
og spökustu og leiða mannskepn-
una aðmestu hjá sér. Asgeir Guð-
laugsson sem býr aö Urðarstekk
5, kvaðst t.d. hafa komizt það
nálægt rjúpunni 1 gærkvöldi, að
ekki voru nema um 2 metrar á
milli.
Sú rjúpa kom siðan við i næstu
görðum, en vappaði svo i róleg-
heitum upp I Hlið svokallaða, á
milli Breiðholts 1 og 3, og hvarf
þar sjónum.
— EA.
og hámarkið er árið sem endar á
6. Lágmark verður aftur mjög
skyndilega árið sem endar á 8, og
það svo mjög, að þá getur orðið
nær ógerningur að fá rjúpu
keypta i búðum.
Hvað veldur þessum sveiflum
er ekki vitað, en þar eru einhver
óhagganleg öfl að verki. Ofveiði
kemur ekki til greina hér hjá okk-
ur, og það þótt veiðimönnum
fjölgi eitthvað frá þvi sem verið
hefur. Veðurfar hefur einhver
áhrif. Þannig var siðasta
hámark, árið 1966, ekki mjög
hátt, vegna þess að það ár viðraði
illa á aðalvarpstöðvum rjúpunn-
ar, svo að um 50% af ungunum
drápust. Þar á móti kemur, að þá
virðist lágmarkið heldur ekki
verða mjög lágt, eins og verður
raunin á, þegar hámarkið er
mjög hátt.
Það er auðveldast að veiða
rjúpuna fyrst á haustin, þegar
snjór er aðeins á fjallatoppum,
þvi hún heldur sig þá við og ofan
við snjólínu i hópum. Þetta vita
allir rjúpnaveiðimenn og sækja
hana þangað, áður en snjór verð-
ur meiri og rjúpan dreifist
meira.”
— SH.
STRAKAR