Vísir - 21.10.1974, Blaðsíða 6
Á
Vlsir. Mánudagur 21. október 1974.
vísrn
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Ritstjórnarfulltrúi:
Fréttaátj. erl. frétta:
Auglýsingastjóri:
Auglýsingar:
AfgreiDsia:
Ritstjórn:
Reykjaprent hf.
Sveinn R. Eyjólfsson
Jónas Kristjánsson
Jón Birgir Pétursson
Haukur Ilelgason
Björn Bjarnason
Skúli G. Jóhannesson
Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Hverfisgötu 44. Simi 86611
Síðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjald 600 kr. á mánuði innanlands.
t lausasölu 35 kr. eintakið. Blaðaprent hf.
Umbrotaár
i stjórnmálunum
Óþarft er að fara mörgum orðum um það
ástand, sem rikti á Alþingi siðasta vetur. Enginn
gat þá með fullri vissu sagt fyrir um fylgi vinstri
stjórnarinnar meðal þingmanna. Þegar ljóst var,
að rikisstjórnin gat ekki myndað meirihluta fyrir
hugmyndum sinum til lausnar efnahagsvand-
anum, átti hún ekki annarra kosta völ en rjúfa
þing og efna til kosninga. Sú ákvörðun hafði hins
vegar i för með sér, að aðeins rúmur mánuður
var milli byggðakosninga og alþingiskosninga.
Orslitin i þingkosningunum leiddu til þess, að
jafntefli varð á þingi milli flokkanna, sem stóðu
að vinstri stjórninni og hinna, sem voru henni
andvigir. Næsta verkefni stjórnmálamannanna
var þvi i þvi fólgið að brjóta upp þær fylkingar,
sem myndazt höfðu i stjórnmálalifinu. Ekki var
aðeins nauðsynlegt að rjúfa þá samstöðu, sem
hafði skapazt á tima vinstri stjórnarinnar. Flokk-
ar, sem ekki höfðu starfað saman i nærri þvi tvo
áratugi, hófu viðræður um stjórnarsamstarf.
Með tilliti til þess var eðlilegt, að viðræður
flokkanna tækju nokkurn tima. Menn þurftu
nokkrar vikur til að laga sig að breyttum að-
stæðum. Samstaða tókst og mynduð var rikis-
stjórn, sem nýtur stuðnings 42 þingmanna og
hefur fylgi 67,6% kjósenda á bak við sig. Liður nú
að þvi, að á samstöðu flokkanna reyni á þingi.
Samhliða kosningunum urðu nokkrar svipt-
ingar i röðum vinstri manna. Klofningsflokkur
Bjarna Guðnasonar þurrkaðist svo að segja út i
byggðakosningunum og bauð ekki fram til þings.
Hópar klofnuðu út úr Alþýðuflokknum og
Framsóknarflokknum og gengu til samstarfs i
Samtökum frjálslyndra og vinstri manna, sem þá
þegar höfðu klofnað. 1 kosningunum var það
helzta stefnumið samtakanna að tryggja áfram-
haldandi vinstri stjórn með þvi að breikka
stuðningshóp hennar. Ekki verður sagt, að kjós-
endur hafi hrifizt af þeim boðskap. Fylgi samtak-
anna minnkaði um 4,3% og þau eiga nú aðeins tvo
menn á þingi i stað fimm áður.
Allt bendir til þess, að á þeim fáu mánuðum,
sem eftir eru af árinu, verði enn umbrot i stjórn-
málunum. Eftir fáeinar vikur mun Gylfi Þ. Gisla-
son hætta formennsku i Alþýðuflokknum. Eðli-
legt er, að menn velti þvi fyrir sér, hvort breyting
verði á stefnu flokksins með nýjum formanni. 1
stjórnarmyndunarviðræðunum á liðnu sumri
lagði Alþýðuflokkurinn á það áherzlu að sitja
sömu megin og Alþýðubandalagið. Óneitanlega
er það visbending um það, að flokkurinn ætli að
sveigja stefnu sina meira til vinstri en áður.
Flokksþing Alþýðubandalagsins verður haldið
á næstunni. Sagt er, að Ragnar Arnalds muni þá
hætta formennsku i bandalaginu. Innan þess er
nú deilt um það, hvort horfið skuli frá þeirri
venju, að aðrir gegni formannsstörfum i banda-
laginu en raunverulegir leiðtogar þess. Verði
tekin upp ný stefna, er liklegt að Magnús
Kjartansson verði næsti formaður Alþýðubanda-
lagsins.
Þegar á allt er litið, er augljóst, að þetta ár er
mikið umbrotaár i stjórnmálunum. Fylkingar
hafa riðlazt, og nýir menn valizt til forystu i þjóð-
málum og flokkum. Þjóðin hlýtur auðvitað að
hafa áhuga á þessum umbrotum, þvi að hagur
hennar og framtið ræðst mjög af þvi, hvernig mál
skipast hjá stjórnmálaflokkunum. — BB.
Skœruliðasamtök
inn á vettvang
Sameinuðu þjóðana
Fyigzt meö talningu atkvæöagreiöslunnar á aiisherjarþinginu.
Jáin og nei-in birtust á töflunni t.h. á myndinni.
Menn spá þvi, að það eigi
eftir að draga dilk á eftir
sér, þegar 105 aðildarrriki
Sameinuðu þjóðanna sam-
þykktu á fundi allsherjar-
þingsins á dögunum að
veita þjóðfrelsishreyfingu
Palestínuaraba bæði
áheyrnarrétt og málfrelsi
á þeim fundi allsherjar-
þingsins, þar sem fjallað
verður um Palestinu.
A móti tillögunni voru aöeins
fjögur riki: ísrael, Bandarlkin,
Bolivia og Dominlkanska lýð-
veldið. Þau sem sátu hjá voru Is
land, Danmörk, Vestur-Þýzka-
land, Ástralía, Kanada, Belgia,
Luxemburg, Holland, Burma,
Laos og nokkur Suður-Ameriku-
riki.
Þau, sem studdu tillöguna, voru
Frakkland, Italia, Grikkland,
Tyrkland, Portúgal; Spánn,
Noregur, Sviþjóð, Finnland,
Nýja-Sjáland, Japan og flest
Suður-Amerikurikin, öll
kommúnistarikin og þriðji
heimurinn, eins og Afrikurikin og
þróunarlöndin hafa verið kölluð.
„Þetta er uppgjöf Sameinuðu
þjóðanna fyrir morðum og villi-
mennsku”, sagði fulltrúi Israels,
Josef Tekoah, þegar úrslit at-
kvæðagreiðslunnar lágu fyrir.
Þjóðfrelsishreyfing Palestinu-
araba er stjórnmálaarmur
skæruliðasamtaka Palestinu-
araba. Ekki öfugt eins og ætla
mætti. Skæruliðasamtökin A1
Fatah urðu til á undan og voru
foreldri þjóðfrelsishreyfingar-
innar. *•
Til þess að knýja önnur riki til
að leggja hlustir við kröfum sin-
um hafa skæruliðasamtökin ekki
skirrzt við að beita hinum fólsku-
legustu hryðjuverkum. Undir
dulnefnum eins og „Svarta
september” hafa þau myrt
iþróttaíóík á olympiuleikum tekið
af lifi saklaust starfsfólk sendi-
ráða erlendra rikja á grund ein-
hvers algerlega óviðkomandi
rikis. Og varla verður tölu komið
á minniháttar glæpaverk þeirra,
eins og mannrán — sem til
skamms tima þóttu dauðasök i
menningarrfkjum — eða þá flug-
vélarán.
Arangur Palestinuarabanna af
hryöjuverkum þeirra er mikill.
Þeir hafa i allflestum tilfellum
fengið kröfum sinum framfylgt,
þegar þeir hafa beitt fólskubrögð
unum. — Þeir hafa fengið bófa
sina lausa úr fangelsum með þvi
einu að ráðast á saklaust fólk og
hóta að bæta moröum þeirra á
listann yfir önnur hryllingsverk
sin. — Alls staðar hefur verið látið
undan nema með einni eða tveim
undantekningum.
Og hver undanlátssemi hefur
auövitað um leið hvatt skæruliða-
samtök Palestinuarabanna til
nýrri ,,dáöa”.Það hefðienda ekki
verið mannlegt, ef þeir heföu ekki
gengiö á lagið.
Þegar Israeismenn harð-
neituðu strax f upphafi að eiga
nokkra samninga viö hryðju-
verkamennina og vöruðu
Evrópuriki og aðra við aö láta
undan kúgunum ofstækismann-
anna, með þvi að slikt mundi
aðeins kalla yfir þá og aðra —
kannski alsaklausa áhorfendur —
fleiri kúgunaraðgerðir, þá
reyndust þeir þvi miður alltof
sannspáir.
Það var þetta, sem Tekoah
hafði i huga, þegar hann sagöi, að
Sameinuðu þjóðirnar — eða öllu
heldur aðildarriki þeirra — hefðu
gefizt upp fyrir morðum og villi-
mennsku. Það var látið undan
kúgurunum.
I umræðunum um tillöguna
reifuðu talsmenn hennar auðvitað
það, að hér væri um að ræða að
veita fyrrverandi Ibúum
Palestinu rétt til að taka þátt i
umræðum um framtiðarlausn
Palestinu. Hver gæti staðið gegn
slikri sanngirniskröfu?
Þessir fyrrverandi Ibúar
Palestinu flúðu á sinum tima
land, eftir að þeir höfðu snúizt á
sveifmeð innrásarherjum Araba,
sem réðust á hið nýstofnaða
Israelsriki 1948 og undu ekki
ákvörðun allsherjarþings Sam-
einuðu þjóðanna þá. Þegar
Israelsriki, sem allir bjuggust
við, að yrði molað undir hæl
Arabanna, hrakti þá af höndum
sér,leiztPalestinuaröbunum ekki
á blikuna og fólkið flúði með
leifum innrásarherjanna.
Enn vilja forystumenn þessa
fólks ekki viðurkenna ákvörðun
allsherjarþingsins frá þessum
tima um aðskilnað Palestinu og
Israelsrikis. Enn eru þeir ráðnir i
að standa við gömul og ný heit sin
um að eyða tsraelsriki og reka
tsraelsmenn i sjóinn.
Fyrir um þaö bil tiu árum hefðu
fáir treyst sér til þess að ljá
slikum málstað atkvæði. Heims-
álitið var allt á móti slikum
hryðjuverkaaðferðum og
kúgunaraögerðum. — Þvi
einkennilegra er það, að samtök
Palestinuaraba skuli fá slikan
hljómgrunn núna. Eru menn
orðnir linari af sér nú? Þola þeir
verr hótanir eða kúgunartil-
raunir?
Það má vera. En hitt hefur
Aröbunum tekizt furðuvel að bera
fyrir sig sem skjöld bágindi og
fátækt flóttafólks Palestinu, sem
enn býr i aumum tjaldbúðum við
hin verstu kjör.
Áróður Araba, sem benda á, að
Gyðingar lifi i vellystingum
praktuglega af jörðum þessa
flóttafóiks heima i Palestinu,
hefur tekizt furðuvel að koma
fólki til að gleyma öðrum stað-
reyndum. A sama tima og Araba-
rikin fengu yfir sig flóttafólkið frá
Palestinu, fengu tsraelsmenn yfir
sig HELMINGI fleira flóttafólk
— Gyðinga frá Evrópu, Yemen og
öðrum Arabarikjum og frá
Norður-Afrikulöndum ýmsum.
Og það er einmitt fólkið, sem sagt
er lifa i vellystingum praktuglega
i dag.
Munurinn liggur að mestu i
móttökunum, sem flóttafólkið
fékk, hvert i sinu griðlandi.
Palestinuarabarnir hafa dregið
fram lifið með aðstoð flótta-
mannahjálpar Sameinuðu þjóð-
anna, sem rekin er með fram-
lögum meðal annars þeirra
þjóða, sem eiga um sárt að binda
undan hryðjuverkum A1 Fatah. —
En Arabarnir, kynbræður þeirra,
hafa litla aðstoð veitt þeim, nema
þá við að ala á hatrinu á Israel.
En það er ekki þetta, sem var
efst i hugum fulltrúanna á alls-
herjarþinginu, þegar þeir greiddu
atkvæði sitt með þvi að fulltrúi
þjóðfrelsishreyfingarinnar skyldi
sitja fundinn um Palestinu og fá
að taka þar til máls. Þeim var
ofar i huga að styggja ekki oliu-
seljendur, svo að ekki yrði
skrúfað fyrir oliuna til þeirra.
Ótti og aftur ótti og pólitik.
Það var lika ótti, sem á sinum
tima réð mjög þeirri einu at-
kvæðagreiðslu, sem áður hefur
farið fram á allsherjarþinginu
um, hvort. aðili, sem ekki átti sæti
á allsherjarþinginu, fengi að sitja
fund þess. Eina skiptið, sem slikt
hefur verið borið upp áður, var
árið 1947.
Þá var það spurningin um,
hvort Gyðingar I Palestinu ættu
aö fá að sitja fund allsherjar-
þingsins um Palestinu, en
Israelsriki var þá enn óstofnaö.
Sú tillaga var felld og Gyö-
ingarnir fengu ekki að sitja
fundinn.
Þeirra mistök lágu i þvl, að þeir
reyndu að fara meö friði, telja
menn á sitt mál með rökum og
beita skynseminni.
Palestinuarabar hafa látið sér
það glappaskot Gyöinganna að
kenningu verða.
Nú skulu menn vera viðbúnir
þvi, að fleiri skæruliða - eða bar-
áttusamtök, eða hvað þær kaíia
sig þessar hryðjuverkasveitir,
komi i kjölfar þjóðfrelsis-
hreyfingar Palestinuaraba og
krefjist þess að sitja fundi alls-
herjarþingsins. Og Guð hjálpi þvi
fólki, sem fyrir barðinu á þeim
verður, ef ekki verður látið undan
kröfum þeirra strax.