Vísir - 12.02.1975, Side 2

2
Vfsir Miftvikudagur 12. febrúar 1975
risinsm:
Hver er versti
tími dagsins?
Björgvin Jónsson, nemi: — Ég
held aö dagurinn sé bara allur
jafngóöur. Morgnarnir eru ágætir
lika, ef litiö er aö gera, er hægt að
lúra áfram.
Sigrlöur Haröardóttir, skrif-
stofustúlka:— Ég veit það ekki.
Sennilega á milli fjögur og sex
þegar dagurinn er farinn að verða
langur og að styttast i að
vinnutimanum ljúki. Morgnarnir
eru ekkert vandamál.
Guöni Már, verkamaöur:
Klukkan átta á morgnana er
djöfull erfiður timi. Það er svo
erfitt að vakna þá. Sennilega er
bezti timinn upp úr miðnætti. Af
hverju? Ég held við ættum að
fara sem minnst út i þá sálma.
Siguröur Nicolaison. — Ætli þaö
sé ekki þegar maður vaknar,
hvenær sólarhringsins sem það
annars er. Annars er enginn timi
dagsins verri en annar.
Brynjólfur Lárusson. — Þegar
maður vaknar á morgnana. Og
svo er bezti timinn auövitað
þegar maöur fer að sofa aftur.
Friömar Friömarsson. —
Klukkan 11.30 á föstudögum er
bezti timi vikunnar. Þá er borgað
út. Versti timi vikunnar er svo á
mánudegi, þegar búiö er að eyða
kaupinu aftur.
Strikuðu yfir yfirlýsinguna en
sðmdu sjólfir
aðra nýja
„Við undirritaöir nemendur i
4. bekk b Vélskóla islands, lýs-
um yfir undrun okkar á þvi at-
hæfi nokkurra óprúttinna
businessmanna I Reykjavik aö
ætla aö leita stuönings I Vél-
skóla islands viö afturhald og
skipulagsleysi á nýtingu sjávar-
afla innan islenzkrar land-
helgi”.
Þetta rituöu allir nemendur 4.
bekkjar b. undir, en þeir höföu
eins og aörir vélskólanemar
fengiö undirskriftaplagg meö
allt öðrum texta, þar sem lýst er
undrun á afskiptum stjórnvalda
á þvl, til hvaöa vinnslustööva á
Húnaflóasvæöinu rækjubátar
þar megi selja afla sinn.
Nemendur bekkjarins
strikuðu rækilega yfir þann
texta, en sömdu sjálfir þann,
sem aö framan fer.
—SH
n* «t*Urrm«lr Bwwndar 1 V*l»kóU yflr
»»4run afck*r t «t 14r»s«*l.ðu« »t fvl, ixl vinnslu-
nM«w týifcjubíiir *ss* **1Í* *fl» »inn.
xttmixm vl» iHi»» fcfntjtú®. >*r »•»» vi<* teljus, «®r-
ilv*r **k*Srkun * tlmtmrt vlSurfconr-lrí'
Oí 4t8«rS»r«iiil* tii *s rtösui* »tu »lnu». l»iM «11 »lortr»
M»r* og át8«rS»r r*r *fc*rSi»u*r * frj&fcej**Si
*j&w*owi*tStt«rt»n*r.
'j//J' ■
Yfirmannaefni ó skipum
mótmœla rœkjuskömmtun
208 nemendur I Vélskóla ts-
lands og Stýrimannaskólanum
hafa undirritað yfirlýsingu, sem
felur I sér undrun á afskiptum
stjórnvalda af rækjuveiöum á
Húnaflóa, segir I fréttatilkynn-
ingu frá útgerð m/b Nökkva HU
15. Yfirlýsingin var á þessa leiö:
„Við undirritaðir nemendur I
Vélskóla tslands/Stýrimanna-
skólanum i Reykjavik lýsum
undrun okkar á afskiptum
stjórnvalda af þvl, til hvaða
vinnslustöðva rækjubátar á
Húnaflóasvæðinu mega selja
afla sinn.
Mótmælum við slikum af-
skiptum, þar sem við teljum, aö
sérhver takmörkun á viöur-
kenndri heimild skipstjórnar-
manna og útgerðaraöila til aö
ráöstafa afla slnum leiöir til
skertra kjara og sjómanna og
útgeröar og óþarfrar skerðingar
á frjálsræði sjómannastéttar-
innar”.
Eins og fram kemur annars
staðar I blaöinu, haföi 4. bekkur
b I Vélskólanum annað álit á
málinu. —SH
t / /■■ A ■/■■■■
<r* - ' ('■//<4/' t/f/
, -y-' .... ?
/ v > / ' * .' c< 4
*/ 7 . -
jfj/avtSS t/té
<;/y'
<r.
■■ S/ft/
.fi
Cc. '
*//«/?<« r/ <■ 7
C/-r ' C
w- !'!<">••!
)cJ (k&MW-ri,
/IJ . Á* ■
/uicyfbcn jý-j VKb
Þannig lítgr plagg nemenda 14. bekk b I Vélskóla tslands út, eftir aö
nýja yfirlýsingin haföi veriö á þaö rituö.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
„Ekki" breytir öllu —
en það gerir sam-
hengið líka
Hugleiðingar
um þingfrétt
Fóstureyðingafrumvarpið hef-
ur nú verið lagt fyrir þing á ný,
að lokinni endurskoðun, en að
henni vann stjórnskipuð nefnd,
sem I voru eingöngu karlar.
1 fréttaþættinum „Þingvik-
an” I sjónvarpinu, laugardaginn
1.þ.m. var m.afjallaðum þegar
Matthías Bjarnason heil-
brigöisráðherra fylgdi frum-
varpinu, i núverandi mynd, úr
hlaði. Sýnd var kvikmynd úr
þingsölum við það tækifæri og
fluttur kafli úr framsöguræðu
ráðherra.
Aö sögn þingfréttaritarans
tóku einnig til máls alþingis-
mennirnir Sigurlaug Bjarna-
dóttir, Magnús Kjartansson,
Bjarnfriður Leósdóttir og
Sverrir Hermannsson.
Ræðum Magnúsar og Sverris
voru gerð nokkur skil, en ekki
minnzt á hvað Sigurlaug og
Bjarnfríður hefðu haft fram að
færa.
Má vera að tilviljun hafi ráðið
þvl, að fréttaritarinn lét hjá liða
að birta ummæli þeirra
alþingismanna, sem af liffræði-
legum ástæðum gætu haft
reynslu af meðgöngutima,
barnsfæðingum og móðurhlut-
verki. Þó læðist sá grunur að
manni, að þau viðhorf þekkist
og hafi jafnvel fylgi, að konur
ættu ekki að skipta séraf laga-
setningum um málið, en eftir-
láta lagasmiðum úr hópi karla
að ákveða „hvað þeim sé fyrir
beztu”.
Hér er um svo mikilvægt mál
að ræða, að varla er að vænta
réttlátrar niðurstöðu, nema
reynsla, viðhorf og rök þeirra,
sem á hrin, fái að sitja I fyrir-
rúmi.
I ljósi þess leyfum við undir-
rituð okkur að átelja þann
fréttaflutning er hér hefur ver-
iö lýst frá löggjafarsamkundu
þjóðarinnar.
Björg Einarsdóttir,
Björg Sveinbjörnsdóttir,
Gunnar Sigurösson,
Jón Kristjánsson,
Lilja ólafsdóttir.
í framhaldi af athugasemd
Ellsabetar Gunnarsdóttur I
„Lesendur hafa orðiö” I gær, tel
ég rétt, að fram komi öll máls-
greinin, sem hún gerir þar at-
hugasemd við. Hún var þannig I
blaðinu:
„En það er rétt að fram komi
að á fundi þessa bráðabirgða-
sýningarráðs lét Ellsabet
Gunnarsdóttir bóka, að hún
teldi rétt að hússtjórnin tæki að
Oft er talað um, hve konur
hafi á slðari árum, og þó einkum
slöustu árum, oröið eftirhermur
karla I þvi sem sízt skyldi. „Nú
sitja þær að sumbli á öldurhús-
um og lepja „dauðann” úr skel
eða skeið I heimahúsum,” segja
menn. Þetta er þó ekki rétt,
nema að nokkru og þó helzt á
yfirborðinu.
Konur eru að hjartans mennt
kjarni mannkyns, einmitt af þvi
að þær hafa skilið hlutverk sitt
allt til þessa við uppsprettulind-
ir lífsins — og ekki slegið undan
I andstöðu gegn meingun og
morðum, siðleysi og grimmd.
Og enn vaka þær gegn aukn-
um aumingjaskap ofdrykkju og
lasta. Það sýna bezt samþykktir
og umræður kvennaþinga á
hverju ári. Þar er framsýni og
vizka i fyrsta sæti I málum
kirkju og kristilegrar menning-
sér listrænt mat gagnvart
umsækjendum um sýningar á
Kjarvalsstöðum og sat þvi hjá
við afgreiðslu þeirra mála, sem
fyrir lágu.”
Ekki mæli ég prentvillum bót,
en það er þó lán I þessu óláni, að
slöari hluti málsgreinarinnar
sýnir, svo flestum lesendum
hlýtur að hafa orðið ljóst, að
orðið ,,ekki”hefur fallið niður —
,,að hún teldi ekki rétt.... ” —
ar og stefnt gegn þeirri hnignun
I neyzlu drykkja og eiturefna,
sem hér rikir nú.
Konur, nú er ykkar ár, segið
þið. Og ég veit eitt verkefni á
þessum vegum, sem þið megið
ekki gleyma.
í fyrra var samið frumvarp
og að mestu leyti mótað af konu,
einni hinna ágætustu úr ykkar
hópi. Þaö er um ráöstafanir
vegna ofdrykkju. Ef það yrði að
lögum, mundi Island standa
einna fremst allra landa á þessu
sviði. Þarna er einnig þörfin
mest og neyðin stærst. Enginn
getur mælt böl eiginkonu eða
móður ofdrykkjumanns eða
drykkjusjúklings. Það er bóta-
laust böl.
Fylgið nú þessu frumvarpi
eftir. Sjáið um að það verði lagt
fyrir núverandi þing. Vakið yfir,
að það verði rætt, en sofni ekki
enda hefði hún varla setið hjá
annars.
Ég fagna þvi, að orðrétt bók-
un Ellsabetar skuli hafa komið
fram I Visi, en þótti nauðsyn-
legt, að fullt samhengi fengist I
þá málsgrein, sem vitnað var
til. Þar fyrir utan er ég hjartan-
lega sammála Elisabetu um, að
prentvillan var meinleg.
Sigurður Hreiöar
i nefndum og kæruleysi
skilningslausra sálna.
Þið eigið einmitt nú ágætar
konur og frábæra fylgismenn
þessa málefnis á Alþingi. Fylgið
þessum hugsjónum fram til sig-
urs. Auðvitað er margt annað,
sem um þarf að hugsa. En þetta
er fyrst — á þessu ári ykkar, ef
rétt er á litið. Hve fagurt er orð I
tima talað. Eyðið ekki tíð og
tima i smámuni, meðan gullin
tækifæri streyma fram hjá.
Takið saman höndum, treystið
samstöðu á fundum og þingum,
sendiö áskoranir.
Auövitað er mikilsvert að
koma körlunum að uppþvotti og
ryksugu. Það er alveg sjálfsagt.
En hitt er samt meira vert ef
tækist að fjarlægja þá flöskunni
og fleygja brennivininu i vask-
inn.
Arellus Nlelsson
Konur, vakið sem fyrr!
— mikilsvert mól ó Alþingi