Vísir - 12.04.1975, Blaðsíða 7

Visir. Laugardagur 12. april 1975.
cTVlenningarmál
„Expectans expectavi" ('í “
Fósturskóli íslands
heldur sýningu á starfsemi skólans að
Lækjargötu 14 B laugardaginn 12. april og
sunnudaginn 13. apríl kl. 2-6 e.h.
Kvikmyndasýning kl. 3 báða dagana.
Skólastjóri.
Auglýsing um ferða-
styrk til rithöfundar
i lögum nr. 28/1967, um breyting á og viðauka við lög um
almenningsbókasöfn nr. 22/1963, er svofellt bráðabirgða-
ákvæði:
„Þar til gagnkvæmar höfundagreiðslur vegna afnota I
bókasöfnum innan Norðurlanda verða lögteknar er
heimilt, ef sérstök fjárveiting er til þess veitt f fjárlögum,
að veita rithöfundum styrki árlega til dvalar á Norður-
löndum.”
1 fjárlögum fyrir árið 1975 er 100 þús. kr. fjárveiting
handa rithöfundi til dvalar á Norðurlöndum.
Umsóknir um styrk þennan óskast sendar stjórn Rit-
höfundasjóðs islands, Skipholti 19, fyrir 8. mai 1975.
Umsóknum skulu fylgja greinargerðir um, hvernig
umsækjendur hyggjast verja styrknum.
Reykjavík, 11. aprfl 1975.
Rithöfundasjóður islands.
VISIR flytur nýjar fréttir
Vísiskrakkamir bjóða fréttir sem
skrifaðar voru 2 'A klukkustund fyrr.
VÍSIR fer í prentun Íd hálf-ellefu að
morgni og er á götunni klukkan eitt.
^ ^fréttimar VISIR
Sinfóníuhljómsveit íslands:
13. tónleikar i Háskóiabiói
Stjómandi: Karsten Andersen
Einleikari: Vladimir
Ashkenazsy
Söngsveitin Fílharmónla
Söngstjóri: Garðar Cortez
Tónleikar sinfón-
iunnar, þar sem
Ashkenazy er
einleikari eða Söng-
sveitin Filharmónia
flytur eitthvert kór-
verk, eru alltaf ein-
hvern veginn meiri
viðburður en ,,venju-
legir” tónleikar, alla
vega er Háskólabió
troðfullt, þegar þessir
aðilar taka þátt i
flutningi.
Tónleikarnir hófust á
,,Coriolan”-forleik Beethovens
við leikrit eftir samtímamann
hans, von Collin, og lýsir það
hinum rómverska herstjóra
sem reis upp gegn þjóð sinni og
féll fyrir vikið. Beethoven var
mjög hrifinn af leikritinu, hafði
hann mikla samúð með
Coriolanusi, og tekst honum vel
að lýsa manngerð hans og ör-
lögum i tónum. Verkið er samið
I sorgar-iöntegund Beethovens,
eins og t.d. 5. sinfónian, c-moll.
Hljómsveitin lék verkið af mikl-
um krafti og innlifun.
Múrarar
Nokkrir múrarar óskast til starfa i Vest-
mannaeyjum.
Breiðholt hf. Simi 81550.
Útkoman varð kórnum og stjórnanda hans til mikils sóma.
en maður hefur heyrt áður gert,
og þá finnst manni ósjálfrátt, að
svona eigi það að vera.
Hljómsveitin var ekki eins
góð og i forleiknum, ekki nógu
samtaka.
Frúrnar hrukku við
Sinfónla Haydns, nr. 94, var
sú þriðja i röðinni af sinfónium
þeim er hann samdi fyrir Eng-
landsförina 1790. Uppnefnið
Surprise” fékk hún vegna smá-
TONLIST
eftir Jón
Kristin Cortez
Ashkenazy:....alltaf tekst honum að koma á óvart. Myndirnar eru
frá æfingu. (Ljósm. J. K. Cortez)
Morgunblaðinu,að ekki leist öll-
um kórfélögum á blikuna, þegar
æfingar hófust, enda er verkið
þrælerfitt til æfinga, ómstritt og
vandsungið áallan máta. En allt
gekk að vonum, þeir „vantrú-
uðu” sneru aftur og tóku til við
æfingar, og útkoman varð kórn-
um og stjórnanda hans til mikils
sóma.
Eitt af þvi erfiðasta í þessu
verki er að halda réttri tónhæð,
þvi hljómSVeitarútsetningin er
ákaflega ómstríð, oft er ekki
gott að átta sig á hvaða tón skal
grlpa ef eitthvað bregður út af.
En kórnum tókst það meistara-
lega vel, hver einasti tónn var
nákvæmur. Mikill kraftur er i
kórnum og góðar styrkleika-
breytingar. Ef eitthvað er, þá
mættu vera fleiri karlaraddir,
þeir voru helst til fáir, þannig
að þeir höfðu ekki styrk á við
kvennaraddirnar — Sópraninn
var mjög tær og bjartur, var
aldrei um neina áreynslu að
ræða hjá honum, sömuleiðis alt-
röddin, fallegur hljómur.
Töfrar úr flygli
Talið er að Beethoven hafi
samið a.m.k. sjö pianókonserta,
en konsert sem hann samdi á
unglingsárum slnum, svo og
Fantasla fyrir pianó, kór og
hljómsveit, eru yfirleitt ekki
talin til pianókonserta hans. Sá,
sem við heyrðum Ashkenazy
leika, er kallaður númer 2, en á i
raun að vera nr. 1, en númerin
rugluðust i fyrstu útgáfu.
Ashkenazy lék verkið af sinni
alkunnu snilli, var unun að
heyra hvernig hann eins og
töfraði tónana úr flyglingum, og
alltaf tekst honum að koma
manni á óvart, hvert verk sem
hann spilar ber hans einkenni,
það þarf ekki meir en að hann
leiki eina litla hendingu öðruvisi
atviks i upphafi annars kafla, er
hljómsveitin er búin að leika
nokkra takta veikt, kemur allt i
einu mikill og sterkur hljómur,
sem átti að „láta frúrnar
hrökkva við”. í sjálfu sér er
þetta frekar ómerkilegt, og
virðist fortissimomerkinuhafa
verið bætt inn f eftir á, þvi ekki
er það i frumhandritinu.
Sinfónfan er létt og skemmtileg,
enhljómsveitin lék dálitið þung-
lamalega, tókst þeim best með
menúettinn i þriðja kaflanum.
„Expectans expectavi” eru
upphafsorð annars kafla
,,Sálma”-sinfóniu Stravinskys,
oglauslega þýtt „Ég hefi vonað
og vonað”. Mætti snúa orðum
þessum upp á söngstjóra
kórsins, þvi fram hefur komið i
Óhræddur kór
Það góða við Filharmóniuna
er, að kórinn er ekki hræddur
við aö ráðast i erfið verkefni,
það verður gaman að heyra
hvernig þeim tekst með
Carmina Burana, sem verður
flutt 11. desember, á næsta
starfsári.
Hljómsveitin lék mjög vel, að
visu voru smáerfiðleikar i
upphafi verksins, er hljóðfærin
komu fleiri og fleiri inn, en það
jafnaðist út undir styrkri stjórn
Karstens Andersen, sem hélt
öllu saman með röggsamri
stjórn sinni að vanda. Allar inn-
komur hans til kórsins voru
góðar, þar bjátaði ekki á. Það
hlýtur að vera gott að syngja
undir stjórn hans.