Tíminn - 11.08.1966, Qupperneq 3

FIMMTUDAGUR 11. ágúst 1966
TÍMINN
FIMMTUGUR I DAG:
HERMANN J. EIRÍKSSON
! dag er Hermann J. Eiríksson,
skólastjóri fimmtugur, en hann
er fæddur þann 11. águst 1916 að
Hrauni í Reyðarfirði. sonur hjón
anna Þorbjargar A. Jónsdóttur
og Eiriks Jóhannessonar. Her-
mann ólst upp á Eskifirði og vand
ist þar í æsku vinnu og vosi ís-
lenzkrar alþýðu, sem um þessar
mundir var að hefja sókn ti'l nýs
og betra lífs, minnug á vordrauma
og hugsjónir aldamótaáranna, þeg
ar skáldin ortu frelsissöngva sina
og ungmennafélagshreyfingin
nam þá og gerði að voldugri her-
hvöt til þjóðarinnar.
Þetta andrúmsloft sveif yfir
vöggu Hermanns og æskustöðvum,
enda mun snemma hafa vaknað
með honum löngun til að auka
þekkingu sína og í því skyni inn-
ritaðist hann í Kennaraskóla Is-
lands og lauk þaðan ágætu prófi
vorið 1941. Sama ár réðist hann
til kennslustarfa í Keflavík, fyrst
og fremst sem íþróttakennari, en
hafði þá strax einnig _ á hendi
almenna kennslu, bæði í Kefia-
vík og Innri-Njarðvík, sem þá
heyrði undir Keflavíkurskólahér-
að.
Árið 1946 tók Hermann við
skólastjórn barnaskólans í Kefla
vík og hefir hann nú gengt því
embættl í 20 ár eða réttan fimmt-
ung aldar.
Hefir hann unnið þessi ábvrgð
armiklu störf af stakri skyldu-
rækni og trúmennsku, svo vart
verður á betra kosið, enda nýtur
hann virðingar og vináttu sam-
starfsmanna sinna og þeirra
annarra er verka hans eiga að
njóta, sem fyrst og fremst eru börn
in og foreldrarnir. Allir þessir aðil
ar bera til Hermanns óskorað
skólastjórí
traust. Síðan árið 1943 hefir Her
mann verið skólastjóri Iðnskóla
Keflavíkur og átt sætý í rtjórn
sambands iðnskóla á íslandi frá
stofnun þess 1948. Þá hefir hann
einnig átt sæti í fræðshiráði Gul!
bringusýslu frá 1947. Ýmis fleiri
trúnaðarstörf hafa hlaðist á Her-
mann til viðbótar við timafrek
skyldustörf. Enda þótt eg viti, að
Hermanni er lítt að skapi, að
verk hans séu á torg borin, þá
kemst ég ekki hjá að geta um
nokkur þeirra? Hann er formaður
sóknarnefndar Keflavíkur, ritari
í stjórn Kaupfélags Suðurnesja,
æ. t. í stúkunni Vík var hann um
langt skeið og hefir auk þess
gegnt þar flestum öðrum trúnað
arstörfum. í nýafstöðnuin kosning
um var Hermann kosinn í bæjar-
stjórn Keflavíkur, sem 4. maður
á lista Framsóknarflokksins. Þá
er hann félagi í Rótarík'.úbb Kefla
víkur og var forseti klúbnstns um
eitt skeið.
Hér er mörgu sleppt af félags-
mála- og trúnaðarstörfum Her-
manns, en af þessari stuttu upp-
talningu má samt nokkuð marka
dugnað hans og félagshyggju.
Kvæntur er Hermann Ingigerði
Þ. Sigmundsdóttur, ágærri konu,
sem búið hefir manni sínum mynd
arlegt og gott heimili og reynst
honum í hvívetna öruggur lífs-
förunautur. Eiga þau hjónin fjög
ur mannvænleg börn. Tvö þeirra,
Þorbjörg og Karl eru uppkomin
og búsett hér í Keflavik, en tveir
yngstu drengirnir, Eirikur og
Guðmundur eru enn í foreldra-
húsum.
Allt frá því Hermann ungur hóf
kennslustörf í Keflavík, höfum
við átt samleið og samstarf við
barnaskólann hér og hefir sam-
vinna okkar tekizt með ágætum og
aldrei á hana fallið minnsti skuggi.
Þykist ég vita, að svipuð sé saga
annarra samikennara hans, enda °r
Hermann góðgjarn Jg skilnings
ríkur yfirboðari, reglusamur í
starfi. vinnufús og tilbúinn að
greiða úr hvers manns vanda.
Slíkir menn vaxa af verkum sin
um og með þeim er gott að starfa.
Ég hef átt því láni að fagna að
vinna einnig með Hermanni að
ýmsum félagsmálum hér í Kefla
vík, t. d. í stúkunni Vík og Kaup-
félagi Suðurnesja, og tel mig því
dómbæran á mannkosti afmælis-
barnsins og starfshæfni, sein að
mínu viti horfir hvort tveggja til
'heilla og blessunnar fyrir Kefiavík.
Vil ég nota þetta tækifæri og
senda Hermanni og fjölskyldu
hans innilegar árnaðaróskir okk
ar hjónanna um leið og ég þakka
honum samfylgd og samstarf frá
liðnum árum.
Hallgr. Th. Bjöinsson.
Fimmtugur er í dag Hermann ■
Eiríksson skólastjóri barnaskól-
ans í Keflavík. Hann er fæddur
11. ágúst 1916 á Hrauni í Fáskrúðs
firði. Fjölskylda hans fluttist til
Eskifjarðar, þegar Hermann var
barn að aldri, og ólst hann því
upp þar, og stuiidaði sem ungur
maður ýmsa vinnu sem t.il féll,
einkum þó sjómennsku, eir.s og
faðir hans.
Hermann lauk kcnnaraprófi
1941, og varð það haust kennari
við barnaskólann ( Keflavik. Hann
hefur átt heima í Keflavík síð
an. Skólastjóri Darnaskólans varð
hann 1946, og þegar á árinu JP43,
varð hann skólastjori Iðnsxóians
í Keflavfk. Hvorutveggja starfið
hefur hann haft á hendi síðan.
Kona Hermanns er ingígerður Þ.
Sigmundsdóttir, ættuð úr Reykja
vík, og eiga þau 4 börn
Auk 'skólastjórastarfsms hefur
Hermann sinnt ýmsum félagsmál-
um, svo sem getið er nánar á öðr
um stað í blaðinu- Hann er maður
félagslyndur, gætinn, hógzær og
ráðhollur, og mjög farsæll í starfi.
Aflaði hann sér mikils trausts sem
ungur maður, og iiefur haldið því
síðan, enda að fulluin verðieik-
um. Stjórn barnaskóiar.s hefur
honum farið farsællega úr hendi,
en kennslu og upeldisstörf láta I
honum mjög vel. Nýtur hann þar
við góðrar þekkingar og kunnáttu,
sem hann hefur öðlast við nám
og starf. Hann umgengst nemend
ur sína, yngri sem eldri, af lip-
urð, en sýnir þó af sér festu. sem
ungu fólki er gott að vita af.
Þessar línur eiga að færa Her-
manni og hans glæsilegu fjöl-
skyldu beztu hamingjuóskír í
tilefni afmælisdagsins. Að rekja
sögu afmælisbarnsins nánar er
ekki tilhlýðilegt, þar sem sagan
verður ekki sögð að gagni enn
sem komið er, og svo öfgalausum
manni sem Hermanni myndi ekki
falla málalengingar nema mið-
lungi vel.
Af hans hálfu er alls góðs að
vænta í þágu menningar- og fram
faramála bæjarfélagsins, enda
stendur það þegar í kosninga-
annálum, að til þess nýtur hann
trausts.
Kvikmyndagdgnryni
Valtýr Guðjonsson.
Landbúnaður
Elskendur i fímm daga
L‘amant de cinq jours. Nýja
bíó. Frönsk-ítölsk frá 1961.
Leikstjórn: Philippe de
Broca. Tónlist: Georges De-
leure.
Antoine (leikinn af Jean-
Pierre Cassel) er hinn mesti
æringi. Madeleine (Micheline
Presle) tízkuhúseigandi sér fyr
ir honum að öllu leyti, bæði
hvað viðkemur efnalegum gjöf
um og ástum. Dag nokkurn
kynnist hann Claire (Jean Se-
berg) vinkonu Madeleine. á
tizkusýningu. Claire er raunar
gift heimakærum fornleifafræð
ingi og er helzta yndi hans að
grúska í gömlum bókum. Ant-
oine og Claire verða ástfangin
við fyrstu sýn og upphefst þá
„hið ofsalegasta ástarævintýri
eins og segir i efnisskrá. Eiga
þau saman örfáa happasæla
daga, þar til Madeleine fer að
gruna ýmislegt, miður þægilegt
hennar vegna. Af því tilefni og
til að forðast hneyksli, stofnar
hún til veizlu, þar sem boðin
eru, auk fjölda annarra. njónie
Claire og Georges (Francois
Périer) og Antoine. Georges
leikur á alls oddi, verður vin
ur allra, ekki sizt Antoines, en
þau Claire og Antoine virðast
litla ánægju af hafa. Þau vita,
sem er, að leiknum er lokið og
daginn eftir hittast þau í sið
asta sinn. Sami hversdagsleik-
inn færist nú yfir líf þeirra
beggja, en minningin utn að
þau hafi verið elskendur í
fimm daga, mun vafalausr ekki
líða úr minnum þeirra.
Philippe de Broca er meðal
helztu gamanmyndahöfunda
Frakklands. Elskendur í firom
daga er fimmta kvikmynd hans
er hingað berst til lands og
verður að teljást góð útkoma,
miðað við aðra ágæta kvik-
myndahöfunda þess lands. Áð-
ur eru komnar Ástaleikur (Les
jeux de 1‘amour, Austurbæjar-
bíó), Frá einu blómi til annars
(Le farceur, Háskólabíó) sem
er sú lakasta. Cartouche og
skemmtilegasta mynd hans
hingað til, Maðurinn frá Rio.
Jean Pierre Cassel ieikur að-
alhlutverkið i umræddri Kvik-
mynd, sem og í tveim fyrstu
myndum Broca. Það er ávallt
jafn skemmtilegt að sjá þenn-
an ærslafulla grínleikara, sí-
fellt dansandi og sönglandi, þó
stundum alvarlegur Jean Se-
berg er all-mjög breytt frá pvi
hún birtist í Á bout de souffle
Godards, en fer ágætlega með
sitt hlutverk, sem og aðrir
leikendur.
Elskendur i fimm daga er
eins konar lofsöngur um ástina
en franskar ástarmyndir hafa
jafnan haft sérstöðu í kvik-
myndaheiminum. Andrúmsloft
þessarar myndar er allt mjög
,,franskt“ í eðli sínu, einnig
sem myndin er krydduð með
léttum og skemmtilegum húm-
or, ásamt aðlaðandi tónlist
Deleuresý er gerir hana heili-
andi á sinn sérstæða hátt. Sem
sagt: Dágóð upplyfting og bless
unarleg tilbreyting innan um
allt það endemis rusl, er geng
ið hefur í kvikmyndahúsunum
sumarmánuðina.
Sigurður Jón Ólafsson.
og pólitík
Skuldirnar og skakan
skelk með bónda vekur.
Sízt má um það sak’ann,
að sé hann kröfufrekur.
Verður oft löng vakan,
því verkið hugann tekur.
Stundum verður stakaa
stórlega til að hress’ann,
þótt ríkisstjórnin rak'ann
rýi hann og press'ann.
þrældómurinn þjak'amx,
og biskup sjaldan bless'ann
Skuldirnar og skakan
skefjalítið vaxa.
Halda þeir um hakann
hugprúðir og baxa
við að verjast falli.
Væri nokkur galli,
þótt bóndinn hætti að búa
og búin hættu að stækka?
Þeim ætti ögn að fæKka.
Afurðirnar lækka,
en stórlaxarnir stækka,
sem stunda viðskipti,
með te og tertubotna.
Trúin fer að rotna
á lýð og landsins gæði.
Ljótt er þetta kvæði.
Sigfús Steindórsson.
3
B
Á VÍÐAVANGI
í skýrslu Framleiðsluráðs til
aðalfundar Stéttarsambands
bænda sagði svo um verðlags-
málin og innvigtunargjaldið m.
a.r
Vandi Framleiðslu-
ráðsins
í viðtali við landbunaðar-
ráðherra, snemma í desember,
1965 kom í ljós, að enginn
grundvöllur var til að fá hækk
un útflutningsbótanna, frá því
sem lögin ákváðu.
Framlciðsluráðinu var það
þcgar ljóst, að þann halla, sem
þannig var sýnilegur á útborg-
unarverðinu til bænda, yrði að
jafna út milli allra mjóikur-
framleiðenda. Bæði var það
skylt samkvæmt anda og bein
um ákvæðum framleiðslulag-
anna, en auk þess lá sú hætta
í því, ef þessi lækkun kæmi
misjafnt niður, að allt afurða-
sölukerfi landbúnaðarins og
verðlagskerfið, riðaði til falls.
Eftir langar umræður komst
ráðið að þeirri niðurstöðu, að
ekki væri hægt að komast hjá
því að gera eftirfarandi ráðstaf
anir:
1 Leggja sérstakan skatt á
innfluttan fóðurbæti.
2. Taka sérstakt útflutn-
ingsgjald af innveginni mjólk
og kjöti.
3. Til þess að mæta Iækk-
un á smjörverði innan-
lands yrði útsöluverð nýmjólk-
ur hækkað nokkuð.
Á þennan hátt yrði hægt að
jafna hallanum milli mjólkur-
framleiðenda og jafnframt
draga nokkuð úr birgðasöfn-
un á smjöri innanlands.
Af þessum leiðum fékkst að-
eins ein fram, þ.e. að taka sér-
stakt útflutningsgjald af inn-
veginni mjólk.
*
Neyðarúrræði
Því ákvað Framleiðsluráð
ið að taka 50 aura af hverjum
lítra mjólkur, sem mjólkurbú
unum barst í maímánuði og 1
krónu af hverjum Iítra mjólk-
ur, sem tekið var á móti f júní,
júlí og ágústmánuði. Þetta á
að gefa um 41 milljón króna í
tekjur til útjöfnunar á því
sem á vantar, eða rúm-
lega helminginn. Hins vegar
hefur Framleiðsluráðið nú
ákveðið að fella útflutn-
ingsgjaldið niður frá og með
1. sept. 1966, um óákveðinn
tíma. Er þetta gert vegna þess
að mjólkurframleiðslan hefur
sýnt merki um samdrátt, sam-
kvæmt því, sem áður segir og
eins vegna þess, að nauðsyn-
legt er að örva haust- og vetrar
framleiðslu mjólkur, sér-
staklega hjá þeim, framleiðend-
um er senda mjólk sína til
Faxaflóasvæðisins.
Afurðalánin
Skömmu eftir að Framleiðslu
ráðið tók áðurnefnda ákvörðun
sína, reis mikil óánægjualda
meðal bænda út af töku út-
flutningsgjaldsins. Einnig fór
saman, að þrjú mjólkursam-
lög á Norðurlandi gátu ekki
greitt framleiðendum sínum
fullar eftirstöðvar mjólkur-
verðsins frá árjnu 1965, vegna
þess hversu mikið fé var bund
ið í smjörbirgðunum, en bank
arnir höfðu dregið úr afurða-
lánum vegna birgðasöfnunar-
innar um 14,5%.
Hófust nú fundarhöld meðal
bænda og mðtmælasamþykkt
Framhald á bls. 15