Vísir - 04.10.1975, Qupperneq 24

Laugardagur 4. október 1975
Tóku
sér
Ungt par var á fimmtudags-
kvöld fjarlægt úr ibúö viö Fram-
nesveg i Reykjavlk en húsnæöiö
höföu þau lagt undir sig án heim-
ildar eiganda þess.
Unga fólkiö, sem er um tvitugt,
gat litla grein gert fyrir dvöl sinni
I ibúðinni en bar þó aö I upphafi
hafi þeim verið boöiö þangaö með
öröu fólki.
Eigandi ibúöarinnar liggur á
sjúkrahúsi og hefur hún staöiö
auö um tima. HV
Tunnurnar
kosta
110
milljónir
Hvers vegna eru fluttar inn
sildartunnur fyrir milljónir
króna? Hefur ekki verið lagt i
ærinn kostnað viö að koma upp
tunnuverksmiðjum hér á landi,
hvers vegna eru þær ekki nýtt-
ar? Visir lagði þessar spurn-
ingar fyrir einn starfsmanna
Sildarútvegsnefndar og hann
gaf þessar skýringar:
„Þaö er engin verksmiðja á
landinu sem getur smiöað" túnn-
urnar. Tunnuverksmiðjan á
Siglufirði var i góðu húsnæði,
sem enn er til staðar, og þar var
á sinum tima framleidd mjög
góð vara. Sökklarnir undir
vélarnar eru enn i gólfinu en
vélarnar sjálfar hafa verið
færöar til hliðar, þar sem
stjórnvöld hafa leigt húsnæðið
eða látið það af hendi undir hús-
einingaframleiðslu. Það getur
verið að það sé eitthvert tunnu-
efni til þar, en það er þá ekki
mikið.”
Það hafa verið fluttar hingað
frá Noregi um fimmtiu þúsund
tunnur til slldarsöltunarinnar
ogáætlunarverðá hverja tunnu,
afhenta við skipshlið, er tvö
þúsund og tvö hundruð krónur.
MeHcjosala
S.Í.B.S.
á morgun
A morgun, sunnudaginn 5. októ-
ber, verða blöð og merki Sam-
band Islenskra berklasjúklinga
seld I Reykjavik og á rúmlega 100
öðrum stöðum á landinu.
Blað sambandsins, Reykja-,
lundur, er að miklu leyti helgað
Vinnuheimilinu að Reykjalundi
sem varð 30 ára á þessu ári og
kynningu á félagssamtökum
astma- og ofnæmissjúklinga sem
nýlega hafa gerst aðilar að sam-
bandinu.
Stöðugt er unnið að bygginga-
framkvæmdum á Reykjalundi, en
þar er nú sjúkrarými fyrir 165
sjúklinga.
„ALLT LODID AF
DAUÐRI SÍLD"

Sildarnar I trollinu voru 34 sm langar. Mynd: Guömundur Sigfússon.
Mikið magn af dauðri síld í trollið
hjó Gylfa austur af Bjarnarey
„Það var allt loðið af dauðri
sild, rétt eins og þegar loðnan
gengur á veturna,” sagði Grét-
ar Þorgilsson, skipstjóri á bátn-
um Gylfa, i viðtali við Visi.
„Tveir aðrir bátar voru þarna á
svipuðum slóðum og fengum við
allir mikið magn i trollin. Sildin
var stór, tuttugu og sjö til
þrjátiuogtveirsm.,og allt upp i
þrjátiu og fjóra sm.”
Likur benda til að dauða sildin
sé leifar frá hringnótabátum,
sem hafa fengið of mikla sild i
hverju kasti.
„Það er að mestu leyti sök
sjómannanna sjálfra ef sildin
drepst i nótinni hjá þeim áður en
þeir sleppa henni,” sagði Jakob
Jakobsson, fiskifræðingur, er
Visir spurði um álit ,hans varð-
andi dauðu sildina sem m.b.
Gylfi fékk i trollið.
„Þeir geta sleppt henni lifandi
ef þeir vilja. Ég hef unnið við
sildarmerkingar siðan 1952 og
hef margoft tekið sild i nót,
merkt hana og sleppt henni aft-
ur. Það tefur þá ekki verulega ef
þeir fylgjast með þvi hvað þeir
fá mikið i nótina. Hin- vegar er
auðvelt að drepa sildin.i ef ekki
er farið að með gát.
Hitt er annað mál, að fámenn
skipshöfn getur varla haft und-
an að verka sildina áður en hún
skemmdist.
Það er ekkert sannað i þvi að
þessi’dauða sild sem kom i tollið
sé frá hringnótabátunum en það
er hugsanlegt. Ef hún er ekki
frá þeim, er ekki gott að segja
hvað veldur dauða hennar. Við
höfum ekki enn fengið sýni af
sildinni en rannsókn á þvi ætti
að leiða i ljós hvort einhver
sjúkdómur er hér á ferðinni.
Það er sárt til þess að vita að
islendingar skuli aldrei læra að
ganga um sin auðugu fiskimið á
sómasamlegan hátt,” sagði
Jakob Jakobsson i lok viðtals.
LÆRIFAÐIRINN
ibúar á suö-vesturhorni landsins hafa ekki notiðl mikillar sólar I sumar. Þaö er um aö gera aö nota
hverja glætu sem býöst.
Þessar námsmeyjar I Kvennaskólanum i Reykjavik vildu sem minnst sitja inni I góöa veörinu Igær og
þvi drifu þær sig út meö kennslubækurnar.
Fyrir framan þær stendur iærifaöirinn og þylur visdóm sinn.
Óvenju-
legur
þjófn-
aður
Hann settist settlega i sætið I
bilnum sinum og setti I gang.
Hann setti i gir og ætlaði að
aka af stað. Ekkert gerðist.
Billinn stóð kyrr.
Blleigandanum leist ekki á
blikuna, steig út úr bilnum, og
rannsakaði hvað um væri að
vera. Það tók hann ekki lang-
an tima að finna lausnina. Um
nóttina meðan hann svaf
svefni hinna réttlátu, hafði
einhver rummungsþjófur stol-
ið drifskaftinu undan bllnum
hans. Málið var að sjálfsögðu
kært til rannsóknarlögregl-
unnar I Reykjavík. I gær hafði
stolna drifskaftið enn ekki
fundist.
Eigandi stolna drifskaftsins
varð þvi að kaupa sér nýtt
drifskaft, sem kostaði 20 þús-
und krónur.
—ÓH
Lán
fást
ekki
Enn veröur erfiðara að fá lán.
Bankarnir hafa ákveöiöaö eng-
in aukning á útlánum skuli
veröa til áramóta. Aöeins
endurkaupanleg afurða- og
birgöaián til sjávarútvegs, iön-
aöar og landbúnaöar eru undan-
tekning.
Þetta var . ákveðið á fundi
Seðlabankans og viðskipta-
bankanna 2. október.
Nauðsynlegustu rekstrarlán
til atvinnuveganna ganga fyrir
um þá peninga sem lánaðir
verða. Lán vegna fjárfestinga,
og lán til almennings vegna
einkaneyslu, verða veitt fyrir
afganginn.
Sú stefna, að minnka útlána-
aukingu, hefur gilt hjá bönkun-
um sfðan i febrúar siðastliðn-
um. Bankarnir ákváðu á fundi
sinum að framhalda þessari
stefnu, og reyndar herða hana.
Meðan fyrirtæki og einkaaðil-
ar hafa þannig neyðst til að
draga úr lántökum og neyðast
áfram, hefur stóri bróðir, rikið,
aukiö þær. Skuld rikissjóðs við
Seðlabankann var tvöfalt hærri
i lok ágúst, en á sama tima i
fyrra. Jóhannes Nordal Seðla-
bankastjóri, sagði i gær, að allt
benti til að jafnvægi i þessum
skuldum rikissjóðs næðist ekki á
þessu ári.
Samkomulag bankanna er
gertf traustiþess að stefnt verði
að samsvarandi minnkun á út-
gjöldum rikisins og útlánum
fjárfestingarlánasjóða.
Jóhannes Nordal sagði i gær,
að engin ástæða væri til að ótt-
ast að sinni atvinnuleysi vegna
samdráttar sem kynni að stafa
af útlánastöðvuninni.
—ÓH