Vísir - 19.11.1975, Blaðsíða 11

wawam
m
VISIR Miðvikudagur 19.
nóvember 1975.
TÓNHORNIÐ
Umsjón: Örn Petersen
Þokkabót. L.P. „Bœtiflákar" Steinar h/f. 003
„Bráðum koma blessuð jól-
in”, og tónlistarunnendur fá nóg
að gera við að fylgjast með
þeim straumi hljómplatna á
markaðinn er jólunum fylgir.
Þar kennir margra grasa,
Gunnar Þórðarson, Spilverk
þjóðanna, Ingimar Eydal, Ýr,
Júdas, Arni Johnsen, Lónll Blú
Bois, o.fl.
Þokkabót riða þó á vaðið,
með nýútkominn plötu sinni
BÆTIFLAKAR.
Ef litið er um öxl, þá má lita á
UPPHAFIÐ, sem upphafið, og
BÆTIFLAKA, sem áframhald,
ánægjulegt áframhald.
Ekki vil ég þó skirskota til
UPPHAFSINS i þessari grein,
heldur eingöngu rita um BÆTI-
FLAKA sem einstæða plötu.
BÆTIFLÁKAR er tviskipt
plata, annars vegar A-hlið
hennar sem ber yfirskriftina
FLUGVÉLAR.og hins vegar B-
hliðin SÓLARHRINGUR.
FLUGVÉLAR er léttari hlið
plötunnar og á efalaust eftir að
snúa upp á plötuspilurum all
flestra, svona til að byrja með,
amk.
Við fyrstu áheyrn vekja lögin,
DUFL OG DANS, MÖVE-
KVÆÐI, MANSÖNGUR, og VIÐ
AUSTURVÖLL efalaust mesta
athygli og eiga vafalaust eftir
að ná vinsældum almennings.
En sjáum hvað býr á plötunni.
Á plötunni má finna tvö ljóð
Þórarins Eldjárns, „Sveinbjörn
Egilsson” og „Mövekvæði”, og
setja þau óneitanlega skemmti-
legan svip á plötuna.
„Mövekvæði” fjallar um
Möve reiðhjólið, sem þótti litt
fint að eiga „i den tid”, sjálfur
átti ég DBS, og vitanlega var
það besta reiðhjól i heimi, allt
annað var bara drasl og
skrapatól.
Magnús Einarsson hefur
samið lag við ljóðið, létt og ein-
föld laglina, sem hentar textan-
um einkar vel.
„Sveinbjörn Egilsson”
einkennist aftur á móti af öllu
meiri alvöru.
Vitnar Eldjárn þar i bók
Benedikts Gröndal, „Dægra-
dvöl”, þar sem ritað er um
fyrrnefndan Sveinbjörn.
í ljóðinu felst lúmsk ádeila,
sem ástæðulaust er að eyða orð-
um i, hlustandinn verður að
pæla i þvi sjálfur.
Gylfi Gunnarsson samdi lagið
við „Sveinbjörn”.
Möwekvæð
i
íórrsrtrr.ti;!?. möweoí&oknsrna a IsUndi}
Kv*5:-. P&t»r-rtn Eiöjsrr..
Lag: Msgnýs Eir.arsson.
Við Austurvöll
Ljóð: icnas Árnason.
Lag. ion Asgeirsson.
tg bittl eitt s«nr« vlð Austurvci!
ungan rebrahest
serr: bar a sínu bak- kctt
cg búidule<tan prest
sem bauð rnér giottand; gíeð-eg jói
og gieðiíega ..r.est"
Tvö eldri lög Donovans eru
einnig á plötunni, og I höndum
Þokkabótar bera þau yfirskrift-
ina „Mansöngur” og „Dufl og
dans”.
Þetta eru með léttari lögum
plötunnar, en textarnir eru eftir
þá Halldór Gunnarsson, og hið
siðarnefnda eftir kennara einn á
Neskaupstað, Valgeir Sigurðs-
son.
. Mig rámar einhvern veginn i
það, að Hörður Torfason, hafi á
sinum tima, samið lag við ljóð
Steins Steinarrs. „Miðvikudag-
ur”, en engu að siður er útsetn-
ing Ingólfs Steinssonar óaðfinn-
anleg, og öll meðferð Þokkabót-
ar á þessu ágæta ljóði, þeim til
sóma.
Að Jón Ásgeirsson tónskáld
skuli eiga lag á plötunni kemur
vafalaust flestum á óvart, þó
sérstaklega eftir að hafa hlitt á.
lagið, svo og „truflaðan ” texta
Jónasar Árnasonar alþingis-
manns.
Fróðir menn sögðu mér, að
þetta lag hefðu þeir félagar sett
saman á Austurvelli eina kvöld-
stund, undir áhrifum hins is-
lenska „alþýðuvatns”.
„Unaðsreitur” er draumóri
Halldórs Gunnarssonar hann
dreymir einkennilega drauma
pilturinn sá en engu að siður
get ég alveg „gútterað”
svoddan hugsunarháttj þetta
dettur alltaf i kollinn á flestum
andlega heilbrigðum karlmönn-
um.
Það einkennilega við lagið er,
að það er sungið mjög ógreini-
lega, og ef að texti lagsins fylgdi
ekki með plötunni, þá fattar vist
enginn hið raunverulega inni-
hald hans? „Sólarhringur” B-
hlið plötunnar, er algerlega I
eigu Þokkabótar, og fjallar um
hina fjóra hluta sólarhringsins.
Þarna er um öllu þyngri teg-
und tónlistar að ræða, Halldór
Gunnarsson hefur samið öll
ljóðin, og finnst mér að hann
hefði getað gert sólarhringnum
öllu betri skil.
Sami blærinn einkennir öll
ljóðin, rómantik og rólegheit, en
vitaskuld má gera t.d. deginum
önnur skil, sbr. ys og þys,
streitu mannsins til lifsviður-
væris o.s.frv.
Tónlistin gerir þessu aftur á
móti öllu gleggri skil, ef hinn
mannlega hlið sólarhringsins er
ekki með i dæminu. „Kvöld”, og
byrjun ljóðsins „Nótt” finnst
mér skara fram úr, á þessari
hlið plötunnar, en seinni hluti
„Næturinnar” finnst mér full
þungur, og ekki klæða Þokka-
bót.
Þetta má vera algjört
smekksatriði, en miðað við ann-
að innihald plötunnar, þá kem-
ur þessi lokakafli eins og skratt-
inn Ur sauðaleggnum, hann á
jafn mikið heima á þessari
plötu,sem „Andaglasið” á hinni
frábæru plötu Stuðmanna
„Sumar á Sýrlandi”.
Þokkabót koma samt þokka-
lega út úr þessari plötu, hljóð-
færaleikurinn er óaðfinnanleg-
ur, og upptakan kemur sterk út,
enda mun léttara um vik, þegar
að ekki er um rafmögnuð hljóð-
færi að ræða.
Söngurinn er stærsta tromp
Þokkabótar, skýr og vandaður.
Platan er sumsé góð að min-
um dómi, ef ég gleymi siðari
hluta „Næturiunar”, og þeir
sem að á annað borð voru
ánægðir með frumburð Þokka-
bótar, sætta sig fyllilega við
áframhaldið.
Plötunni fylgir textablað, sem
að minum dómi hefur verið
vandað sérstaklega til.
Steinar h/f, til hamingju með
fyrstu plötuna.

S.S. frá isafirði ritaði Tón-
horninu bréf i siðustu viku, og
bað Tónhornið um að athuga
hvernig á þvi stæði, að væntan-
leg brciðskifa frá isfirsku
hljómsveitinni Vr væri ekki
komin á markaðinn ennþá.
Tbnhornið gerðist þvt
miskunnarlaust og hringdi i
Ámunda Ámundason.
„Jti, hún kemur, hún kemur,
ósköp eru menn eitthvað bráð-
látir”, voru fyrstu svör
Amunda.
,,Ég vona, að hUn verði komin
til landsins fyrir mánaðamót
ásamt barnaplötunni hennar
GuðrUnar Olgu, og Hrif II.”.
Meðal efnis á Hrif II, er að
sögn Amunda, fjögur lög með
Spilverki þjóðanna (hljóðritað i
London, á sama tima og Stuð-
menn), Pónik og Einar, Berg-
þóra Árnadóttir og Nunnurnar.
„En það er gaman að vita til
þess að menn skuli biða eftir
plötunni frá Ýr, þvi eins og
alþjóð veit þá hef ég hingað til
komið með algerlega óþekktar
grUppur, og gert þær frægar,
sbr. Litið eitt, og Pelican.”
,,Ég gef bara Ut þeirra fyrstu
plötur, og sleppi þeim svo,”
sagði Amundi.
Aðspurður um hvort ástæðan
fyrir þessari seinkun á útgáfu
Ýr-plötunnar væri ekki
peningaleysi Amunda, svaraði
hann: ,,það er tóm þvæla, þetta
er ósköp algengur afgreiðslu-
timi”.
Strákarnir í Yr fyrir utan „stúdíóið”.
Frá biaðamannafundi Paradisar. Smári Valgeirsson <t.v.) og
Pétur Kristjánsson ræðast við. — Ljósm.: örp.
Paradís með
hljómleika
Á fimmtudaginn i siðustu viku
boðaði hljómsveitin Paradís
blaðamenn á sinn fund vegna
fyrirhugaðra hljómleika grúpp-
unnar.
Aðsögn Smára Valgeirssonar
babl s Vikunnar, og „allra
handa” Paradisar, verða þessir
hljómleikar n.k. laugardag i
Austurbæjarbiói kl. 14.00.
Þessir hljómleikar ættu að
geta gengið skipulega fyrir sig,
þvi ráðgert er að diskótekið
Aslákur hiti mannskapinn upp,
áður en að sjálfir tónleikarnir
hefjast fyrir alvöru.
Áslákur mun koma á óvart að
sögn kunnugra manna.
Þá munu hinir viðfrægu Hálf-
bræður troða upp, og einnig
stendur til að fá til skemmtunar
þá Halla og Ladda, sá þáttur er
þó ekki ákveðinn enn sem komið
er.
Aðaltrompið verður að sjálf-
sögðu Paradis, sem mun koma
fram með a.m.k. tvö frumsamin
lög,auk góðrar „stuð” tónlistar.
Þessir tónleikar ættu að verða
góð tilbreyting i hinu litt fjöl-
breytilega tónlistarlifi höfuð-
borgarinnar ef undanskildar
eru sinfóniurnar og tónlistarlif
framhaldsskóla.
Tónhornið hefur og lúmskan
grun um að sitthvað muni koma
á óvart á þessum tónleikum.
Tónhornið getur með sanni
sagt, að Paradis sé um þessar
mundir ein heilsteyptasta og
skemmtilegasta hljómsveit
okkar i dag, enginn gegnir þar
afgerandi forystuhlutverki, og
enginn fellur i skugga annars,
þannig gerist það ekki betra.
Tónhornið mun á næstunni
birta all athyglisvert viðtal við
Pétur Kristjánsson sem laust
verður við ihlutun og ritskoðun
annarra aðila.