Lesbók Morgunblaðsins - 29.08.1926, Qupperneq 7

29. ágúst ’2tí. LESBOK MORGUNBLAÐSINS 9
Og leirtjarnir standa meðfram
hverri götu, meiri og minni. - og
sameinast grútarleðjnnni í inm-
legustu einingu. Er varla hægt að
luigsa sjer dapurleg»ri og óyndis-
legri bæ en Siglufjörðv þegar
fossað hefir lengi úr lofti. Sjálí-
sagt snúa Siglfirðingar sjer nú
að því af kappi, að gera þessar
götur betiw úr garði. Og gang-
stjettir þurfa að koma þar víða.
l>að er nóg rúm fyrir þær.
DANSLEIKARNIR OG
VÍNSALAN.
Einn versti friðarspillir í bæn-
um vcru dansleikirnir, sem stofn-
að var til yfir síldartímann. Þar
ruddist að margur misjafn sauð-
ur, og þar var oftast heldur.mik-
ið um mjöðinn, Venjulegast end-
uðu þessi „skröll“ með skelfingu,
barsmíðum, fyllv-íi og iunsetningu
nokkurra manna í tugthúsið. • -
Þetta skeði kvöld eftir kvöltT. —
Og þetta setti á alla lund hinn
versta svip á bæinn og setti hann
skör lægra í áliti manna en aiui-
ars hefði verið.
Nú hefir bæjarstjórnin hafist
handa og stígið stórt spor í átt-
ina til þess að setja skivður við
þessum ófögnuði. Hún hei’ir í
raun og veru bannað þessa dans-
leiki, þar sem hver mátti koma.
sem gat- troðið sjer inn og ef til
vill þófti því meiri aufúsugestur,
sem liann var örari af víni. En
þó cru dansleikw leyfðir með því
skilyrði, að bæjarfógeti eða full-
trúi hans sjái nöfu þeirra,- sem
dansa vilja. Sje þar einhver, sem
liefir miður gott orð á sjer, er
honujn kastað. yíðan iv þess
stranglega gætt, að ekki fari aðr-
ir inn en þeir ,sem leyfi liafa.
Þetta hefir haft hin bestu áhrif.
yiglfirðingar lxafa losnað að mestu
léjfti við þann skugga, sem dans-
leikirnir hjer áður voru á bæjar-
lífinu, og þetta hefir reynst luefi-
legnr, hemill á uppivöðsluscggixn:,
til þess að lialda þeiin l'rá böll-
iinúnt.
Þá liaf'a og Siglfirðingar konuð
]iví til leiðar, að ekki er nú selt
þar vín fw áfeixgisversluninni á
laugardögum. En á laugardags-
kvöld og sunnudagsnætur var
drykkjuskapur verstur. Þetta hef-
ir einnig gefist vel. Nú hefir ver-
ið, það sem af er sunwi að íuiusta
kosti, sæmilega friðsamlegt á göt-
nni bæjarins.
Það er fjölmennur flokkur
manna á Siglufirði. sem er ráðinn
í þyí að berjast til þrautar gegn
áfengisnautninni þar. Þew, sem
láta sig það miklu skifta, ættu að
vera þessum mönnum ]>akklátir.
Því það er ekkert. sem drepur
eins hróður bæjai'ins eins og
drykkjnskaparsögurnaw, sem þaö-
án berast, og það er víst, að ekk-
ert átunxein er verra í bæjiwlífinu
en ofnautn vínsins.
Nú liafa íbúarnir sýnt. að þeir
vilja unna bæ sínum betwa hluí-
skiftis en ]>ess, að hann verði
drykkjuskaparbteli og spillingár-
ver, mitt í hinu fagra og gróður-
sæla Norðui'landi. Vitanlega verð-
ur aldrei stýwt fjTÍr öll sker í
þessum efnunx. En flokluxr maiin i
hefir nxx tekið sjer varðstöðu þar
sem helst virðist þörf fyrir. Og
]>að er góðs viti.
LOHAORÐ.
ð’ita nlega mætti margt iiin
Siglufjewð skrifa. og ýmislegt
merkilegt fyrir þjóðlíf vort og
menningarfar. — En því verður
slept hjer — af ýmsum ástæðum.
En aðeins ])essi lokaoi'ð:
Það er mikið iiin ]iað ru-tt, að
stifla þurfi fólkssbrauminn úr
sveitunum til bæjanna og fiskiver-
anna, l'á unguni og upprennandi
niönnum og konum verkefni. sem
þáu geti unað við í sveitunum. Og
svo sem að likindum lætur, hefir
ekki borið nxjnst á andúðinni tií
Sigluf jai'ðar. Því hann gleypir
baija mest af fólkinu, að niinsta
kosti yfir sumarið.
En þetta iw erfitt viðfangsefni.
•Sxx móða. er ber fólkið með sjcr
til bæjanna, ekki eingöngu hjer,
heldur og alstaðar, hxin er svo
þung, að við hana verður vart
í'áðið, og allra síst af okkiw, með
jafn fábreyttuni verkefnum í
sveitununi. Eu ]>á er ráðið þetta,
að skapa bæina þannig, að þeir
spilli ekki fólkinu, að veita í ])á
straumúm andlegrar heilbrigði,
gefa fólkinu kost á fræðslu og
þeim litlu listum, sem við eigum
hjxw, bæta upp með því ]»að sem
það missir i vxð að yfirgefa þá
hollustu, sem sveitirnar skapa í
niörgum efnum. Og ]>að er þetta,
sem íbúar Siglufjarðar, aðkomu-
menn og löggjafar verða að kosía
kapps um hvað Siglufjörð snartir.
Ahrifip frá honum eru orðin svo
mikill ])áttiw í niyndun þjóðlífs-
ins og inenningarfari þjóðarinnar,
að ]>að má engum standa á sama,
hvernig um liann fer. Sje alt'lát-
ið weka á reiðanum með liann,
getur hann orðið einskonar fúii-
lækur, sem strPyniir um alt þjóð-
lífið og sýkir það. En hann gétur
einnig orðið aflvaki margs góðs,
sjt: skynsamlega að farið.
Nobile.
Myiidin er af Nobile herforingja
þá er liann kom heiiu til Rónux-
borgar. Var honum fagnað l»ar
ágæta vel og lionum cinuni ])akk.-
að það, að „Norge“ tókst að
fljúga yfir [)ólinn, alla lcið frá
Spitzbergen til Alaska. Svo sem
kunnugt er lenti þeim í hár sam-
an flugxnönnununi, ]>egar þeir voxu
komnir til Bandaríkja, út at'
fluginu. Voru þew á móti Nobile
báðir, Aniuiidsen og Ellsworth og
hnakkrifust ]>eir í blöðunuin þatig-
að lil þeir sáu, að þcir gerðu s-jáli'a
sig hlægilega með þessu og kom
þeim þá saman um það að hætta
að rífast í blöðunum. En Norð-
menn þakka Amundsen, ftalir
Nobile árangur farariiuiar.